Aποριες σχετικα με τα γεγονοτα 73-74(Ιωαννιδης,Κυπρος).
- Μέλος που άνοιξε το νήμα dimitrakis29
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 81
- Εμφανίσεις 5K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 3 άτομα (0 μέλη και 3 επισκέπτες)
Chevalier Fidèle
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 1 Ιαν 2007
- Μηνύματα
- 21.594
- Κριτικές
- 1
- Like
- 304
- Πόντοι
- 386
Ένας άνθρωπος κρίνεται από το αν είναι έξυπνος από το αν πέτυχε αυτό που ήθελε ή όχι κατά βάση. Αλλά και πολλοί άλλοι παράγοντες προσδιορίζουν το τελευταίο. Μη μπερδεύουμε εξυπνάδα, ικανότητα, ηθική, κλπ κλπ.
ερωτημα
σε τι ακριβως ηταν εξυπνος?
ερωτημα κρισεως
τι πιστευεις οτι ηθελε να πετυχει αυτος ο "ανθρωπος"?
Δεν καταλαβαίνεις τι σου λέει, άλλο η εξυπνάδα και άλλο η αρωστημένη του ιδεολογία.
Υπάρχουν εγκληματίες οι οποίοι ήταν αποδεδειγμένα πανέξυπνοι τι σημαίνει αυτό ?
Πάντως παρατηρώ τις τελευταίες μέρες πολλά νέα θέματα ακροδεξιού ενδιαφέροντος (δεν μιλάω για τον μητσάκο).
Υπάρχουν εγκληματίες οι οποίοι ήταν αποδεδειγμένα πανέξυπνοι τι σημαίνει αυτό ?
Πάντως παρατηρώ τις τελευταίες μέρες πολλά νέα θέματα ακροδεξιού ενδιαφέροντος (δεν μιλάω για τον μητσάκο).
boomb
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 4 Ιαν 2009
- Μηνύματα
- 16.435
- Like
- 18
- Πόντοι
- 166
Λίγο οφ τόπικ αλλά μια και το θίξατε το θέμα, η λέξη είναι junta και η αρχική της σημασία είναι "επιτροπή", η προφορά της στην ισπανική (και στην αγγλική) είναι με έντονο το ν, πολύ κοντά στο πώς το λέμε εδώ.
Η χούντα με την κυβερνητική της έννοια αναφέρεται σε μια "επιτροπή", όμάδα, στρατιωτικών ηγετών.
Η wikipedia λέει τα εξής
A military junta (/ˈhʊntə/ or /ˈdʒʌntə/) is a government led by a committee of military leaders. The term derives from the Spanish and Portuguese junta meaning committee, specifically a board of directors. It originally referred to an executive body that came to power after a military coup in 20th century Latin America. Sometimes it becomes a military dictatorship, though the terms are not synonymous.
Όσο για την προφορά και την προέλευση:
The closely related Spanish and Portuguese words junta mean committee. The Spanish one is pronounced 'hoonta' (IPA: /xuːntə/, /xʊntə/); the Portuguese 'zhoonta' (with "zh" representing the sound of "s" in measure or of the second "g" in garage). They both evolved from the Latin juncta, the feminine past participle of jungere, to join.
The English word derives from the Spanish one, dating back to 1623. Depending on the perceived origin of the word (Spanish or Italian), the range of accepted pronunciations include ˈhu̇n-təˈ, jən' təˈ, hən' təˈ, ju̇n-tə.
Chevalier Fidèle
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 1 Ιαν 2007
- Μηνύματα
- 21.594
- Κριτικές
- 1
- Like
- 304
- Πόντοι
- 386
ΕΙΠΑΜΕ! ΣΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΥΝΟΜΩΣΙΩΝ! ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΥΚΟΛΟΤΕΡΟ ΠΡΑΓΜΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΕΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ! Δοκίμασέ το αν μπορείς! Μας αρέσει δε μας αρέσει μια κάποια εξυπνάδα την προυποθέτει!
μπα , βαθμο στο στρατο προυποθετει απλα και τυχη
και μη φωναζεις , κοιμαται το μωρο
Δεν υπάρχει το να είσαι "έξυπνος σε κάτι". έξυπνάδα είναι κάτι που το έχεις η δεν το έχεις απο εκεί και μετά είναι θέμα ικανοτήτων. Αν θες να με ρωτήσεις στο τι ήταν ικανός να το συζητήσουμε.
ΛΟΓΟΣ Γ.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ για εξάλειψη αγροτικων χρεων
Mή προσθέτετε μεγαλυτέραν συγκίνησιν, εις τήν συγκίνησιν πού
μού δίδει o παλμός τής ψυχής σας, τής ψυχής τοϋ άγρότου, πού — oπως αναφέρεται ορθώς εις τήν εναντί μου επιγραφήν — είναι ή ψυχή τής Ελλάδος. Ευρισκόμενος κοντά σας είμαι υποχρεωμένος νά διατυπώσω κατά τρόπον σαφή τήν άντίληψίν μου περί τής θέσεως ημών ώς Κυβερνήσεως και υμών ώς βασικής ομάδος δια τήν ζωήν του Έθνους, είς τήν προσπάθειαν τήν οποίαν έχει αναλάβει ό Ελληνικός Λαός δια τής Επαναστάσεως τής 21ης Απριλίου.
Μέ τήν γήν είναι συνδεδεμένη έξ oλων των πλευρών ή ζωή του άνθρωπου. Από κάποιο κομμάτι γής έξεκίνησε κατά τήν γέννησίν του και εις κάποιο κομμάτι γής θά κατάληξη, εις κάποιο κομμάτι γής ευρίσκονται οί προγονοί του, είς κάποιο κομμάτι γής ευρίσκεται ή εστία του, είς κάποιο κομμάτι γής ευρίσκεται ή ψυχή του. Τοϋτο Ισχύει περισσότερον δι* ημάς, δια τήν ψυχήν του λαοϋ μας. Ή γή αυτή είναι τά άγια χώματα, περισσότερον άγια από τά χώματα οίαδήποτε άλλης χώρας, διότι είναι ζυμωμένα μέ τόν ίδρωτα τον Ιδι-κόν σας καΐ τό αίμα των προγόνων μας.
Και σεις, άπό τό σύνολον τοϋ Ελληνικού Λαοϋ, έχετε τό προνόμιον να είσθε εκείνοι πού εδρίσκεσθε πλησιέστερα προς τήν Γήν αυτήν, πού εδρί-σκεσθε είς στενωτέραν σύνδεσιν μαζί της. Διότι ή γή αύτη αποτελεί για σας παράγοντα ζωής, σκοπόν, αφετηρίαν και τέλος τής ζωής σας. Έστε λοιπόν πέραν οίουδήποτε άλλου λαοϋ υπερήφανοι και διά τοϋτο : Είσθε οι άγρόται τής Ελλάδος, είσθε οί "Ελληνες τών Ελλήνων.
Οί Έλληνες μως έχομεν μίαν άμαρτίαν. Έχομεν συνηθίσει νά παρα-πλανώμεθα, εχομεν συνηθίσει νά άποδίδωμεν κάθε άδυναμίαν μας, κάθε δοσ-κολίαν πού άντιμετωπίζομεν εις τά βήματα μας, εις τούς άλλους. 'Ενω τάς περισσότερος φοράς πταίομεν ήμεΐς δι αυτό πού πράττομεν ή δι9 αυτό πού δέν πράττομεν!
Έν σχέσει πρός τήν άμαρτίαν αυτήν, θά ήθελα νά τοποθετήσω εις τελείως διαφορετικήν θέσιν τάς σκέψεις σας, τάς αντιλήψεις σας, τάς ενεργείας σας άπό δ,τι κατά τό παρελθόν.
| Έχετε ταλαιπωρηθή, έχετε αντιμετωπίσει δυσκολίας, έχετε ενδεχομένως, αντιμετωπίσει έλλειψιν κατανοήσεως ώς πρός τήν συμπαράστασιν, ή οποία σας οφείλεται είτε έκ μέρους τοϋ κράτους, είτε έκ μέρους άλλων παραγόντων τής κοινωνίας. Άρκεΐσθε ή μάλλον ήρκεΐσθε πάντοτε μέχρι σήμερον νά παρα-τηρήτε αυτήν τήν άδικίαν είς βάρος σας, χωρίς δμως νά ερευνάτε κατά τί πταίετε καΐ σεΐς δι αυτήν. Παρεπονείσθε λ.χ. διότι ό διωρισμένος γεωπόνος 3είς τήν περιοχήν, άντί νά περιέρχεται τήν περιοχήν και νά άποτελή τόν σύμ- βουλόν σας, μετεκινεΐτο πρός τήν κωμόπολιν ή πρός τήν πόλιν τής επαρχίας, διά νά μή χάση ενδεχομένως τόν κινηματογράφον, και τόν κατεκρίνατε είς τάς μεταξύ σας συνομιλίας.
Δέν επταιεν ομως ό γεωπόνος. Έπταίετε ύμεΐς, ύμεΐς οί όποιοι ένω είσθε θαρραλέοι καΐ ανδρείοι Έλληνες κατά τήν ώραν τοϋ μεγάλου κινδύνου» μπροστά είς αυτό τό γεγονός δέν είχατε τό θάρρος νά ορθώσετε τήν φωνήν του δικαίου σας πρός τό Κράτος καί νά απαιτήσετε τήν παρέμβασίν του διά τήν όρθήν άποκατάστασιν τών πραγμάτων. Είναι ανάγκη νά άντιληφθωμεν οτι ή λεβεντιά των Ελλήνων πρέπει νά άξιοποιηθή διά τήν βελτίωσιν τών συνθηκών τής ζωής των. Έάν διακατεχώμεθα ολοι άπό τήν φοβίαν, μήπως ύποστωμεν- ζημίαν στιγματίζοντες μίαν άνωμαλίαν, δέν θά δυνηθώμεν νά διορθώσωμεν τό
κράτος, δέν θά δυνηθώμεν νά βελτιώσωμεν τάς συνθήκας τής ζωής μας, διότι έν τοιαύτη περιπτώσει, όπως και χθες φλέγον, πρέπει οί μισοί νά παρακολουθούν τους υπολοίπους μισούς και τίθεται ακόμη τό ερώτημα, ποίοι θά παρακολουθούν τούς παρακολουθοϋντας.
Άντιληφθήτε, επομένως, καλώς την ανάγκην συμπράξεως είς τήν προσ-πάθειαν εξυγιάνσεως τοΰ βίου μας. Ή προσπάθεια αϋτη πρέπει νά έκδηλωθή πρός μίαν κατεύθυνσιν. Γνωρίζοντες oλοι τά δικαιώματα μας, γνωρίζοντες τάς υποχρεώσεις μας, ευθέως και μέ έλληνικήν λεβεντιά νά θέτωμεν δικαιώματα και νά μή άρνούμεθα υποχρεώσεις. Δικαιούμαι αυτό και τό απαιτώ. Έχω αυτήν τήν ύποχρέωσιν και τήν έκπληρώ. Έάν δέν κινηθώμεν πρός αυτήν τήν κατεύθυνσιν, νά είσθε βέβαιοι έκ τών προτέρων, δτι δέν είναι δυνατόν νά έπι-τύχωμεν είς τήν προσπάθειαν βελτιώσεως τών συνθηκών τής ζωής μας. Άλλα ή προσπάθεια αύτη είναι προσπάθεια τής Ελλάδος, και δέν έχομεν δικαίωμα νά μή έπιτύχωμεν. Θά έπιτύχωμεν, άλλάσσοντες τον εαυτόν μας, άλλάσσον-τες τήν νοοτροπίαν μας, έπαναφέροντες είς τήν ζωήν και τήν έπιφάνειαν τήν λεβεντιά τής ελληνικής ψυχής, τήν λεβεντιά τοΰ Έλληνος άγρότου.
Διά τήν πραγματοποίησιν αυτού δύναμαι νά σας είπω κατηγορηματικώς: Κόψατε τά νήματα τών μεσαζόντων. Τό κράτος, είναι διά νά σας ύπηρετή. Δέν χρειάζονται μεσάζοντες. Δέν χρειάζονται παρεμβαίνοντες μεταξύ υμών και τοΰ κράτους.
Προσπαθοΰμεν νά έξυγιάνωμεν τον κρατικόν μηχανισμόν. Δέν είναι δυνατόν νά έπιτύχη ή προσπάθεια, έάν δέν βοηθήσετε ύμεΐς, έάν ύμείς δέν έρχεσθε ευθέως πρός τον κρατικόν μηχανισμόν διά νά ζητήτε τάς υπηρεσίας του, έάν ύμείς δέν επισημάνετε τάς αδυναμίας τών κρατικών οργάνων κατά τήν άσκη-σιν τών καθηκόντων των, ίνα παρέμβη ή Κυβέρνησις και τάς θεραπεύση.
Τό σχήμα εχει δύο πλευράς. Ή μία είναι αί άδυναμίαι τού κρατικού μηχανισμού. Ή άλλη είναι αί άδυναμίαι τών συναλλασσομένων μέ τον κρατικόν μηχανισμόν πολιτών. Και επειδή επάνω είς σας τούς άγρότας, τούς αγνούς Έλληνας, άνεπτύχθη τό μίασμα τής συναλλαγής, σεις είσθε εκείνοι οί όποιοι πρέπει νά τό εξοντώσετε, σεις είσθε εκείνοι οί όποιοι πρέπει νά βοηθήσετε διά νά βελτιώσωμεν, διά νά έξυγιάνωμεν, διά νά άλλάξωμεν τον χαρακτήρα τοΰ κράτους. Βοηθήστε λοιπόν, δώσατε τήν ψυχή ν σας, δώσατε τήν λεβεντιά σας.
Πέρα τούτου, είναι ανάγκη νά προχωρήσωμεν είς μίαν άλλην, νέαν θέσιν.
Κατά παράδοσιν και κληρονομίαν, ή αγροτική εργασία έμεινεν είς τήν σκέψιν τοΰ Έλληνος ως ή πρωτογενής εργασία είς τήν οίκονομίαν, κατά τήν οποίαν, ώς συνέβαινε και είς αρχαιότατους χρόνους, τά μέλη τής οίκογενείας εργάζονται έπί τοΰ άγροΰ και περί τήν οίκίαν των είς τό χωρίον, διά νά εξασφαλίσουν τό απολύτως άπαραίτητον διά τήν συντήρησίν των. Άλλα αυτό είναι άπαράδεκτον, διότι είναι άσυμβίβαστον μέ τό νόημα τής ζωής. Έάν αυτό ήτο παραδεκτό ν, τότε θά έσήμαινεν δτι ζώμεν μόνον διά νά ζώμεν, έγεν-νήθημεν διά νά ταλαίπωρησωμεν απλώς τό σαρκίον μας, έπι δσον χρόνον θά μας έπιτρέψη ό Παντοδύναμος νά έχωμεν τούς οφθαλμούς ανοικτούς. Άλλά, έν τοιαύτη περιπτώσει, πρός τί τό βαρύ φορτίον τής ζωής, έάν ή ζωή είναι μόνον διά τήν συντήρησίν καί οχι διά τήν δημιουργίαν ; Ζώμεν διά νά δημιουργώμεν. Νά δημιουργώμεν δι* ημάς, νά δημιουργώμεν διά τά τέκνα μας, νά δημιουργών διά τόν λαόν μας, νά δημιουργώμεν διά τό μας και νά πραγματοποιώμεν ούτω τό Ιδανικό ν μας.
Μακράν λοιπόν άπό τήν σκέψιν του άγροτικου κόσμου τής χώρας, του χιστον άπό σήμερον, οτι ή θέσις του είναι νά καλλιεργή τήν γήν, διά νά προσ-πορισθή τά απολύτως απαραίτητα διά τήν ζωήν έκ τής άμεσου αποδόσεως του κτήματος του ή ενδεχομένως έκ τής ανταλλαγής των καρπών τοϋ ίδρώτος του μέ άχρηστα βιομηχανικά παρασκευάσματα. Ή αγροτική οίκονομία δέν είναι υπηρέτης των άλλων τομέων τής παραγωγής και οί αντικειμενικοί της σκοποί δέν περιορίζονται εις τό νά έξασφαλισθή δι' αυτής ή στοιχειώδης συντήρησις τής μοχθούσης αγροτικής οικογενείας. Ή αποστολή τοϋ άγρότου είναι πολύ ευρύτερα, δπως είναι και τών άλλων παραγωγών είς τόν δευτερογενή και τόν τριτογενή τομέα τής παραγωγής. Έτι πλέον : Ή αγροτική οίκονομία στηρίζει τό έθνος καί όφείλομεν νά έχωμεν τήν βάσιν αυτήν ίσχυράν.
Δέν πρέπει ό αγρότης νά σκέπτεται οπως άλλοτε, και oνειρόν του νά είναι πότε αυτός ή τουλάχιστον τά παιδιά του θά ξεσπιτωθοΰν άπό τό χωριό καί πηγαίνοντας είς τήν πόλιν θά γίνουν αστοί. Ή σκέψις αύτη είναι απαράδεκτος, διότι είναι τόσον επικίνδυνος, ώστε θά έχη θανάσιμα αποτελέσματα διά τό έθνος, έάν δέν τήν άναστείλωμεν και δέν θέσωμεν τά αντικειμενικά δεδομένα διά τήν έξάλειψίν της. Σήμερον, μέ τά μέσα τής συγκοινωνίας, μέ τά μέσα τοϋ τεχνικοϋ πολιτισμού, μέ τά μέσα τά όποια έχομεν νά έπικοινω-νώμεν μέ τόν κόσμον και νά έχωμεν έπαφήν μέ τά προηγμένα αγαθά τοϋ πολι-τισμοϋ, ή ζωή είναι δυνατόν νά είναι περισσότερον ωραία είς τό άγιον, ελεύθερον καί καθαρό χωριό, άπό δ,τι είς τήν μολυσμένην άτμόσφαιραν τής πόλεως.
Μέ αύτάς λοιπόν τάς σκέψεις, φροντίσατε, εκμεταλλευόμενοι καί τούς επιστήμονας τεχνικούς συμβούλους πού σας διαθέτει τό κράτος, νά αναπλάσετε τήν παραγωγικήν σας δραστηριότητα όχι είς τήν μορφή ν του παρελθόντος, άλλα είς τήν μορφήν τοϋ μέλλοντος, αυτήν πού χαράσσει ή αγροτική πολιτική τής Κυβερνήσεως.
Μέ τήν νέαν αυτήν άγροτικήν πολιτικήν, πρέπει νά άναζητήσωμεν τήν άνάπτυξιν τής δράσεως μας κατά πλέον άποτελεσματικόν τρόπον καί δι' ήμας και διά τά τέκνα μας καί διά τόν λαόν μας καί διά τήν πατρίδα μας. Είς τάς σκέψεις αύτάς άγομαι, επειδή έχο απόλυτον έμπιστοσύνην είς τήν δύναμιν της ψυχής του Έλληνος άγρότου, είς τήν εφευρετικότητα καί προσαρμοστικότητα του. Διά τοϋτο σας καλώ, κάτω άπό τάς οδηγίας τοϋ Ύπουργοϋ σας, νά βοηθήσετε είς τήν νέαν προσπάθειαν.
Δέν ήμποροϋμεν νά καλλιεργώμεν σΐτον, διότι έτσι τό εύρήκαμεν άπό τόν πάππου μας. Δέν ήμποροϋμεν νά καλλιεργώμεν οποιοδήποτε άλλο προϊόν, διότι αυτό παρελάβομεν άπό τόν πατέρα μας. 'Οφείλομεν πλέον, επειδή είμεθα ήδη ανεπτυγμένοι καί μυημένοι είς τάς επιστημονικός γνώσεις, νά έξετά-σωμεν καί ήμεΐς είς τό χωριό, οπως εξετάζει καί ό βιομήχανος καί ό έμπορος είς τήν πόλιν, καί νά ϊδωμεν πώς καί μέ ποίαν μέθοδον καλλιέργειας καί ποίον σύστημα αγροτικής οικονομίας είναι δυνατόν νά δειχθώμεν ώφελιμώτεροι είς τούς εαυτούς μας, είς τά παιδιά μας, είς τό κράτος, είς τήν πατρίδα μας. Ή αγροτική οίκονομία πρέπει νά έκσυγχρονισθή δπως ή βιομηχανία. Αυτό πρέπει νά άποτελή τήν σκέψιν μας.
Καί μέ τήν έμπιστοσύνην πρός υμάς, μέ τήν έμπιστοσύνην πρός τήν συν-εταιριστικήν άντίληψιν καί μέ τήν απόλυτον διαβεβαίωσιν οτι θά έχετε τήν άμέριστον συμπαράστασιν τοϋ κράτους, σας καλώ είς μίαν νέαν σταυροφορίαν, τήν σταυροφορίαν του Έλληνος άγρότου, νά έκσυγχρονίσητε και άναπροσαρμoσητε* τήν ελληνικήν άγροτικήν οίκονομίαν είς τα όρθά της μέτρα,
έξω από κάθε προκατάληψιν, έξω άπό κάθε επήρεια ν του παρελθόντος Σας ζητώ κάτι σημαντικός αλλά μή αμφιβάλλετε, οτι εχω πλήρη συνείδησιν των δυσχερειών αύτοϋ πού σάς ζητώ.
Επιτρέψατε μου νά επισημάνω διά λογαριασμόν σας και τήν μεγαλύτεραν εκ των δυσχερειών σας. Είναι ή δυσχέρεια νά γίνωμεν έργατικώτερον. Υπήρξα πάντοτε ώμος προ της αληθείας. Θά μου επιτρέψετε και αυτήν τήν στιγμήν, μέ πλήρη συναίσθησιν της ευθύνης, νά τονίσω διά λογαριασμόν σας αυτήν τήν αδυναμία ν, έκθετων ταύτην ενώπιον σας, προκειμένου νά σας βοηθήσω νά τήν ξεπεράσετε. Ίσως είναι ευχάριστον εργαζόμενοι δύο ή τρεις μήνας τό έτος και καλλιεργουντες σίτο ν— ή καλλιέργεια του οποίου απαιτεί σποράν, θερισμόν και συγκομιδήν — νά είσπράττωμεν ένα σοβαρόν ποσόν, παίζοντες κατά τόν ύπόλοιπον χρόνον πρέφα κάτω άπό τον πλάτανον του καφενείου του χωρίου.
Δέν είναι όμως αυτή όρθή θέσις Ελλήνων, πού άγαπουν, ενδιαφέρονται, σέβονται τήν πατρίδα των και έπιθυμουν ή Ελλάς, τήν οποίαν έκληρονόμησαν, νά μεγαλουργήση και νά γίνη ή Ελλάς τών ονείρων των, ή Ελλάς• χωρίς πεινώντας, χωρίς άτομα μέ αβεβαιότητα διά τό μέλλον και χωρίς γέροντας μή γνωρίζοντας άν θά ύπαρξη ψάθα, έπί τής οποίας θά αποθάνουν. "Αν πιστεύωμεν είς αυτό τό ίδανικόν, όφείλομεν νά πολεμήσωμεν τόν έχθρόν μας. Πάντοτε ό μεγαλύτερος εχθρός διά τόν άνθρωπον ύπήρξεν ό εαυτός του. Ιδού ό εαυτός σας, πολεμήσατε τον. Είμαι βέβαιος ότι θά τόν νικήσετε, διότι σάς τό ζητεί ή φωνή τής Ελλάδος Τέλος, πέρα τής καθαυτό οικονομικής δραστηριότητος τήν οποίαν αναπτύσσετε, έχετε και μίαν άλλη ν μεγάλη ν ευθύνη ν αποστολής έναντι τοϋ κοινωνικού συνόλου, πού λέγεται ελληνικός λαός.
Είσθε ή πλέον υγιής μερΐς τοϋ ελληνικού λαού. Είς δλην τήν ίστορίαν τής πατρίδος μας, πάντοτε υπήρξατε ό κυματοθραύστης, έπί τοϋ οποίου έθραύ-σθησαν δλαι αϊ άπειλαί, αί όποΐαι ήπείλησαν τήν πατρίδα μας. Και τουτο τό έπετύχατε μόνον χάρις εις τήν αγνότητα και χάρις είς τήν δύναμιν τής φιλο-πατρίας καΐ τήν συνείδησιν ευθύνης έναντι αυτού τό όποιον έμάθατε άπό τήν γιαγια σας, άπό τόν πατέρα σας, άπό τόν παπά τής εκκλησίας, άπό όλους τους σεβασμίους τής κοινότητος, οί οποίοι σάς μιλούσαν διά τήν πατρίδα, τήν θρησκείαν και τήν οικογένεια ν.
Ευρίσκεσθε σείς πολύ όλιγωτερον ύπό τήν έπήρειαν τής μολύνσεως τών αστων καί, ώς έκ τούτου, παρεμείνατε και θά παραμείνετε ή υγιεστέρα μερις τοί λαού μας. Μή λησμονείτε ομως, οτι αυτήν τήν ύγείαν, αυτήν τήν ρώμην, τήν έλευθερίαν, πρέπει νά τήν έχετε συνειδητοποιημένην, καί οσάκις καλεισθεε νά αποφασίσετε διά τά κοινά, διά τό πρόβλημα τής Ελλάδος, νά μη θεωρητε ότι μειονεκτείτε έναντι τών άλλων ώς αγράμματοι χωριάτες. Δέν είσθε οί αγράμματοι χωριάτες. Είσθε τό καθαρό μυαλό καί ή ψυχή τοϋ Εθνους- Αφήσατε τό αίσθητήριόν σας ελεύθερον νά λειτουργήση μακράν άπο το προσκλητήριον οιουδήποτε δημαγωγού ή άλλου έχοντος αλλότρια συμφεροντα
Πάντα νά ένεργήτε μέ εμπιστοσύνην είς τόν έαυτόν σας, διότι ο εαυτός σας είναι καθαρώτερος τών κατοίκων τής πόλεως, τουλάχιστον καθόσον άφορα τήν διάβρωσιν έκ τής συναλλαγής. Αφήσατε λοιπόν τόν εαυτόν σας ελεύθερον νά άποφασίση. Οΰδαμόθεν νά έπηρεάζεσθε. Φροντίσατε μόνον εκμεταλλευόμενοι και τήν περίοδον πού διανυομεν σήμερον, τής δημοσίας συζητήσεως έπ' ευκαιρία τής καταρτίσεως τοϋ νέου Συντάγματος, μέ τα ολιγα γράμματα πού έμάθατε — έάν δέ δέν έμάθατε, μέ τά ολίγα γράμματα τα όποια γνωρίζει ό γραμματεύς τής κοινότητος — φροντίσατε νά μυηθήτε είς τά δικαιώματα, τάς υποχρεώσεις καί τόν μηχανισμόν λειτουργίας τής πολιτείας. Πρέπει σείς, οί Έλληνες άγρόται, νά μάθετε καλά πάν δ,τι αναφέρεται είς τόν βασικόν Νόμον τοϋ Κράτους, διότι αυτός είναι τό σπαθί πού ασφαλίζει τό έθνος. Έάν σείς τόν μάθετε καλά, τότε προσωπικώς θά ήμποροϋσα νά βεβαιώσω τήν άθάνατον Ελλάδα, ότι θά ύπάρχη δπως υπήρξε πάντοτε αθάνατος καί απρόσβλητος άπό οιονδήποτε έχθρόν.
Έχοντες ύπ' οψιν αύτάς τάς προτροπάς, ώς κελεύσματα νέων σκέψεων καί νέων αντιλήψεων διά τό μέλλον, καί μέ τήν πεποίθησιν δτι ή ψυχή σας πάλλεται άπό είλικρίνειαν καί άπό πλήρη κατανόησιν έναντι τοϋ χρέους νά πορευθώμεν τόν νέον μας δρόμον, ώς πρώτην έκδήλωσιν έκ μέρους του Κράτους—τό οποίον οφείλει νά σας βοηθήση νά άπολυτρωθήτε άπό τό παρελθόν καί νά βαδίσετε τόν νέον δρόμον, τόν δρόμον τών πεπρωμένων τής Ελλάδος — διά νά αποδείξω αυτήν τήν στιγμήν καί εμπράκτως τήν θέσιν μου, σας αναγγέλλω ότι ή Κυβέρνησις έλαβε μίαν μεγάλην άπόφασιν : Απεφάσισε τόν χαρισμόν τών αγροτικών χρεών.
Ιδού, επομένως, ό στίβος ελεύθερος. "Εκοψα κάθε δεσμόν πρός τό άμαρ-τωλόν παρελθόν, κάθε δεσμόν αδρανείας. Τό πεδίον «Ελλάς» είναι ϊδικόν σας. Ριφθήτε είς τήν μάχην. Είναι ή μάχη τής Ελλάδος. Τήν έκερδήσατε μέ τό αίμα σας, μέ τό αίμα τών προγόνων σας είς τά πεδία τών μαχών. Κερδήσατέ την καί σήμερον. Δέν είναι μάχη οιαδήποτε, δέν είναι μάχη ομάδων, δέν είναι μάχη ατόμων. Είναι μάχη τής Ελλάδος. Ή Ελλάς πρέπει νά ζήση καί διά νά ζήση πρέπει νά πραγμάτωση τούς σκοπούς τής Επαναστάσεως τής 21ης Απριλίου.
Μέ τούς άγρότας επικεφαλής τής φάλαγγος έξορμήσεως τοϋ έθνους πρός τόν δρόμον τών πεπρωμένων του, ουδείς θά ήδύνατο νά έχη άμφιβολίαν δτι ή Ελλάς θά ζήση καί θά ζή πάντα ώς ή Ελλάς τών Ελλήνων Χριστιανών, πορευομένη τόν δρόμον τών ονείρων της, τόν δρόμον τών πεπρωμένων της, τόν δρόμον πού επιτάσσει ή ελληνική ψυχή, μέ πυρήνα τήν ψυχήν τών Ελλήνων αγροτών.
Μέ τήν απόλυτον βεβαιότητα, δτι έχομεν υπογράψει τό συμβόλαιον, περί τοϋ οποίου ώμίλησεν ό προλαλήσας, σας καλώ, μέ μίαν ίαχήν, νά διαδηλώ-σωμεν δτι μία είναι ή πίστις, ενας είναι ό σκοπός, ένας είναι ό δρόμος: Ό δρόμος τής Ελλάδος. Ζήτω ή Ελλάς!
Καί σάς καλώ — κατ' έξαίρεσιν τής τακτικής μου — διά νά τονίσω τήν πί-στιν μου, δτι οί άγρόται είναι ή ψυχή τής Ελλάδος καί νά τό πιστεύσετε καί σείς οί ίδιοι, σας καλώ νά άναφωνήσωμεν δλοι μαζί : Ζήτωσαν οί Έλληνες άγρόται!
Έν συνεχεία ό κ. Πρωθυπουργός εδέχθη τους "Ελληνας καί ξένους δημοσιογράφους και άπήντησεν εϊς σειράν ερωτήσεων, ώς έξης:
ΕΡΩΤΗΣΙΣ : Ή ελληνική κοινή γνώμη, κύριε Πρόεδρε, συνεταράχθη άπό τήν άνακοίνωσιν τήν οποίαν έκάματε διά τήν άπόσβεσιν τών αγροτικών χρεών τοϋ παρελθόντος. Θά ήθελα νά μας εϊπητε τούς λογούς, οί όποιοι ώθησαν τήν Έθνικήν Κυβέρνησιν εις τήν λήψιν τοϋ μέτρου αύτοϋ ώς καΐ τήν διαδικασίαν διά τήν άπόσβεσιν.
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ : Ώς πρός τό πρώτον, εϊπον και είς τούς άγρότας, οτι βασική σκέψις είναι νά τούς αποδεσμεύσω άπό τό παρελθόν, νά τούς δώσω τήν εύκαιρίαν νά προσανατολισθούν είς τάς νέας βασικάς θέσεις αγροτικής πολιτικής τής Κυβερνήσεως, χωρίς νά αντιμετωπίζουν ούτε τάς δυσκολίας, ούτε τό άγχος τών οφειλών έκ τών δανείων, τά οποία είχον συνάψει κατά τό παρελθόν. Και εξηγώ: Οί Έλληνες άγρόται, είς τήν προσπάθειαν τής χώρας κατά τά τελευταία ετη νά άναπροσαρμόση τήν γεωργικήν της πολιτικήν, διακα-τεχόμενοι άπό τήν άγωνίαν νά κινηθούν πρός νέας κατευθύνσεις περισσό-τερον παραγωγικός, έκινήθησαν, χρησιμοποιούντες τά κίνητρα πού παρέχει τό κράτος, είς καλλιεργείας αί όποΐαι, ενδεχομένως, διά λόγους είτε κακής σχεδιάσεως, είτε άλλους ανεξαρτήτους τής θελήσεως των, άπέτυχον. Ευρέθησαν ούτω εις άποτυχημένας κατευθύνσεις και μέ τό χρέος του δανείου, μέ τό όποιον είχον ξεκινήσει, είς τούς ώμους των. Αυτό τούς εφερεν εις μίαν μεγάλην δυσκολίαν. Τό τοκοχρεωλύσιον προστιθέμενον επάνω είς τήν άπο-τυχίαν τούς έδημιούργησεν άγχος και κατά μέγα μέρος τούς εξουδετέρωσε ώς παράγοντας τής οικονομικής ζωής τοϋ τόπου. Είναι φαινόμενον πού δικαιολογείται λόγω τής φάσεως τής οικονομικής αναπτύξεως πού διέρχεται ή χώρα. Και εκτιμάται δτι ή άπολύτρωσις τών αγροτών άπό αυτό τό άγχος θά είναι υπέρ τοϋ κοινωνικού συνόλου, διότι θά τούς έπιτρέψη πλέον ελευθέρως και με δλας τάς δυνάμεις των νά δραστηριοποιηθούν είς νέας κατευθύνσεις.
"Ως πρός τό δεύτερον μέρος, τής διαδικασίας, ή άπόφασις ύπήρξεν αιφνιδιασμός και διά τον Ύπουργόν μου ακόμη. Έδώ είναι. Μέ συγχωρεί διότι τόν αιφνιδίασα. Ό κύριος Υπουργός Γεωργίας θά μελετήση και μέ τούς άλλους οικονομικούς Υπουργούς τάς διαδικασίας και τό συντομώτερον θά τάς ανακοίνωση.
ΕΡΩΤΗΣΕ : Ποία είναι ή εκτασις τών αγροτικών χρεών πού χαρίζονται και μέχρι ποίου χρονικού σημείου εκτείνεται ή άπόσβεσις αυτών;
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ : Άποσβέννυνται τά συναφθέντα μέχρι τής 21ης Απριλίου τοϋ 1967. Υπομονήν. Κάμετε υπομονήν και θά μάθετε μέχρι τής Πέμπτης τήν εκτασιν αυτών ακριβώς.
(συνεχίζεται)
Mή προσθέτετε μεγαλυτέραν συγκίνησιν, εις τήν συγκίνησιν πού
μού δίδει o παλμός τής ψυχής σας, τής ψυχής τοϋ άγρότου, πού — oπως αναφέρεται ορθώς εις τήν εναντί μου επιγραφήν — είναι ή ψυχή τής Ελλάδος. Ευρισκόμενος κοντά σας είμαι υποχρεωμένος νά διατυπώσω κατά τρόπον σαφή τήν άντίληψίν μου περί τής θέσεως ημών ώς Κυβερνήσεως και υμών ώς βασικής ομάδος δια τήν ζωήν του Έθνους, είς τήν προσπάθειαν τήν οποίαν έχει αναλάβει ό Ελληνικός Λαός δια τής Επαναστάσεως τής 21ης Απριλίου.
Μέ τήν γήν είναι συνδεδεμένη έξ oλων των πλευρών ή ζωή του άνθρωπου. Από κάποιο κομμάτι γής έξεκίνησε κατά τήν γέννησίν του και εις κάποιο κομμάτι γής θά κατάληξη, εις κάποιο κομμάτι γής ευρίσκονται οί προγονοί του, είς κάποιο κομμάτι γής ευρίσκεται ή εστία του, είς κάποιο κομμάτι γής ευρίσκεται ή ψυχή του. Τοϋτο Ισχύει περισσότερον δι* ημάς, δια τήν ψυχήν του λαοϋ μας. Ή γή αυτή είναι τά άγια χώματα, περισσότερον άγια από τά χώματα οίαδήποτε άλλης χώρας, διότι είναι ζυμωμένα μέ τόν ίδρωτα τον Ιδι-κόν σας καΐ τό αίμα των προγόνων μας.
Και σεις, άπό τό σύνολον τοϋ Ελληνικού Λαοϋ, έχετε τό προνόμιον να είσθε εκείνοι πού εδρίσκεσθε πλησιέστερα προς τήν Γήν αυτήν, πού εδρί-σκεσθε είς στενωτέραν σύνδεσιν μαζί της. Διότι ή γή αύτη αποτελεί για σας παράγοντα ζωής, σκοπόν, αφετηρίαν και τέλος τής ζωής σας. Έστε λοιπόν πέραν οίουδήποτε άλλου λαοϋ υπερήφανοι και διά τοϋτο : Είσθε οι άγρόται τής Ελλάδος, είσθε οί "Ελληνες τών Ελλήνων.
Οί Έλληνες μως έχομεν μίαν άμαρτίαν. Έχομεν συνηθίσει νά παρα-πλανώμεθα, εχομεν συνηθίσει νά άποδίδωμεν κάθε άδυναμίαν μας, κάθε δοσ-κολίαν πού άντιμετωπίζομεν εις τά βήματα μας, εις τούς άλλους. 'Ενω τάς περισσότερος φοράς πταίομεν ήμεΐς δι αυτό πού πράττομεν ή δι9 αυτό πού δέν πράττομεν!
Έν σχέσει πρός τήν άμαρτίαν αυτήν, θά ήθελα νά τοποθετήσω εις τελείως διαφορετικήν θέσιν τάς σκέψεις σας, τάς αντιλήψεις σας, τάς ενεργείας σας άπό δ,τι κατά τό παρελθόν.
| Έχετε ταλαιπωρηθή, έχετε αντιμετωπίσει δυσκολίας, έχετε ενδεχομένως, αντιμετωπίσει έλλειψιν κατανοήσεως ώς πρός τήν συμπαράστασιν, ή οποία σας οφείλεται είτε έκ μέρους τοϋ κράτους, είτε έκ μέρους άλλων παραγόντων τής κοινωνίας. Άρκεΐσθε ή μάλλον ήρκεΐσθε πάντοτε μέχρι σήμερον νά παρα-τηρήτε αυτήν τήν άδικίαν είς βάρος σας, χωρίς δμως νά ερευνάτε κατά τί πταίετε καΐ σεΐς δι αυτήν. Παρεπονείσθε λ.χ. διότι ό διωρισμένος γεωπόνος 3είς τήν περιοχήν, άντί νά περιέρχεται τήν περιοχήν και νά άποτελή τόν σύμ- βουλόν σας, μετεκινεΐτο πρός τήν κωμόπολιν ή πρός τήν πόλιν τής επαρχίας, διά νά μή χάση ενδεχομένως τόν κινηματογράφον, και τόν κατεκρίνατε είς τάς μεταξύ σας συνομιλίας.
Δέν επταιεν ομως ό γεωπόνος. Έπταίετε ύμεΐς, ύμεΐς οί όποιοι ένω είσθε θαρραλέοι καΐ ανδρείοι Έλληνες κατά τήν ώραν τοϋ μεγάλου κινδύνου» μπροστά είς αυτό τό γεγονός δέν είχατε τό θάρρος νά ορθώσετε τήν φωνήν του δικαίου σας πρός τό Κράτος καί νά απαιτήσετε τήν παρέμβασίν του διά τήν όρθήν άποκατάστασιν τών πραγμάτων. Είναι ανάγκη νά άντιληφθωμεν οτι ή λεβεντιά των Ελλήνων πρέπει νά άξιοποιηθή διά τήν βελτίωσιν τών συνθηκών τής ζωής των. Έάν διακατεχώμεθα ολοι άπό τήν φοβίαν, μήπως ύποστωμεν- ζημίαν στιγματίζοντες μίαν άνωμαλίαν, δέν θά δυνηθώμεν νά διορθώσωμεν τό
κράτος, δέν θά δυνηθώμεν νά βελτιώσωμεν τάς συνθήκας τής ζωής μας, διότι έν τοιαύτη περιπτώσει, όπως και χθες φλέγον, πρέπει οί μισοί νά παρακολουθούν τους υπολοίπους μισούς και τίθεται ακόμη τό ερώτημα, ποίοι θά παρακολουθούν τούς παρακολουθοϋντας.
Άντιληφθήτε, επομένως, καλώς την ανάγκην συμπράξεως είς τήν προσ-πάθειαν εξυγιάνσεως τοΰ βίου μας. Ή προσπάθεια αϋτη πρέπει νά έκδηλωθή πρός μίαν κατεύθυνσιν. Γνωρίζοντες oλοι τά δικαιώματα μας, γνωρίζοντες τάς υποχρεώσεις μας, ευθέως και μέ έλληνικήν λεβεντιά νά θέτωμεν δικαιώματα και νά μή άρνούμεθα υποχρεώσεις. Δικαιούμαι αυτό και τό απαιτώ. Έχω αυτήν τήν ύποχρέωσιν και τήν έκπληρώ. Έάν δέν κινηθώμεν πρός αυτήν τήν κατεύθυνσιν, νά είσθε βέβαιοι έκ τών προτέρων, δτι δέν είναι δυνατόν νά έπι-τύχωμεν είς τήν προσπάθειαν βελτιώσεως τών συνθηκών τής ζωής μας. Άλλα ή προσπάθεια αύτη είναι προσπάθεια τής Ελλάδος, και δέν έχομεν δικαίωμα νά μή έπιτύχωμεν. Θά έπιτύχωμεν, άλλάσσοντες τον εαυτόν μας, άλλάσσον-τες τήν νοοτροπίαν μας, έπαναφέροντες είς τήν ζωήν και τήν έπιφάνειαν τήν λεβεντιά τής ελληνικής ψυχής, τήν λεβεντιά τοΰ Έλληνος άγρότου.
Διά τήν πραγματοποίησιν αυτού δύναμαι νά σας είπω κατηγορηματικώς: Κόψατε τά νήματα τών μεσαζόντων. Τό κράτος, είναι διά νά σας ύπηρετή. Δέν χρειάζονται μεσάζοντες. Δέν χρειάζονται παρεμβαίνοντες μεταξύ υμών και τοΰ κράτους.
Προσπαθοΰμεν νά έξυγιάνωμεν τον κρατικόν μηχανισμόν. Δέν είναι δυνατόν νά έπιτύχη ή προσπάθεια, έάν δέν βοηθήσετε ύμεΐς, έάν ύμείς δέν έρχεσθε ευθέως πρός τον κρατικόν μηχανισμόν διά νά ζητήτε τάς υπηρεσίας του, έάν ύμείς δέν επισημάνετε τάς αδυναμίας τών κρατικών οργάνων κατά τήν άσκη-σιν τών καθηκόντων των, ίνα παρέμβη ή Κυβέρνησις και τάς θεραπεύση.
Τό σχήμα εχει δύο πλευράς. Ή μία είναι αί άδυναμίαι τού κρατικού μηχανισμού. Ή άλλη είναι αί άδυναμίαι τών συναλλασσομένων μέ τον κρατικόν μηχανισμόν πολιτών. Και επειδή επάνω είς σας τούς άγρότας, τούς αγνούς Έλληνας, άνεπτύχθη τό μίασμα τής συναλλαγής, σεις είσθε εκείνοι οί όποιοι πρέπει νά τό εξοντώσετε, σεις είσθε εκείνοι οί όποιοι πρέπει νά βοηθήσετε διά νά βελτιώσωμεν, διά νά έξυγιάνωμεν, διά νά άλλάξωμεν τον χαρακτήρα τοΰ κράτους. Βοηθήστε λοιπόν, δώσατε τήν ψυχή ν σας, δώσατε τήν λεβεντιά σας.
Πέρα τούτου, είναι ανάγκη νά προχωρήσωμεν είς μίαν άλλην, νέαν θέσιν.
Κατά παράδοσιν και κληρονομίαν, ή αγροτική εργασία έμεινεν είς τήν σκέψιν τοΰ Έλληνος ως ή πρωτογενής εργασία είς τήν οίκονομίαν, κατά τήν οποίαν, ώς συνέβαινε και είς αρχαιότατους χρόνους, τά μέλη τής οίκογενείας εργάζονται έπί τοΰ άγροΰ και περί τήν οίκίαν των είς τό χωρίον, διά νά εξασφαλίσουν τό απολύτως άπαραίτητον διά τήν συντήρησίν των. Άλλα αυτό είναι άπαράδεκτον, διότι είναι άσυμβίβαστον μέ τό νόημα τής ζωής. Έάν αυτό ήτο παραδεκτό ν, τότε θά έσήμαινεν δτι ζώμεν μόνον διά νά ζώμεν, έγεν-νήθημεν διά νά ταλαίπωρησωμεν απλώς τό σαρκίον μας, έπι δσον χρόνον θά μας έπιτρέψη ό Παντοδύναμος νά έχωμεν τούς οφθαλμούς ανοικτούς. Άλλά, έν τοιαύτη περιπτώσει, πρός τί τό βαρύ φορτίον τής ζωής, έάν ή ζωή είναι μόνον διά τήν συντήρησίν καί οχι διά τήν δημιουργίαν ; Ζώμεν διά νά δημιουργώμεν. Νά δημιουργώμεν δι* ημάς, νά δημιουργώμεν διά τά τέκνα μας, νά δημιουργών διά τόν λαόν μας, νά δημιουργώμεν διά τό μας και νά πραγματοποιώμεν ούτω τό Ιδανικό ν μας.
Μακράν λοιπόν άπό τήν σκέψιν του άγροτικου κόσμου τής χώρας, του χιστον άπό σήμερον, οτι ή θέσις του είναι νά καλλιεργή τήν γήν, διά νά προσ-πορισθή τά απολύτως απαραίτητα διά τήν ζωήν έκ τής άμεσου αποδόσεως του κτήματος του ή ενδεχομένως έκ τής ανταλλαγής των καρπών τοϋ ίδρώτος του μέ άχρηστα βιομηχανικά παρασκευάσματα. Ή αγροτική οίκονομία δέν είναι υπηρέτης των άλλων τομέων τής παραγωγής και οί αντικειμενικοί της σκοποί δέν περιορίζονται εις τό νά έξασφαλισθή δι' αυτής ή στοιχειώδης συντήρησις τής μοχθούσης αγροτικής οικογενείας. Ή αποστολή τοϋ άγρότου είναι πολύ ευρύτερα, δπως είναι και τών άλλων παραγωγών είς τόν δευτερογενή και τόν τριτογενή τομέα τής παραγωγής. Έτι πλέον : Ή αγροτική οίκονομία στηρίζει τό έθνος καί όφείλομεν νά έχωμεν τήν βάσιν αυτήν ίσχυράν.
Δέν πρέπει ό αγρότης νά σκέπτεται οπως άλλοτε, και oνειρόν του νά είναι πότε αυτός ή τουλάχιστον τά παιδιά του θά ξεσπιτωθοΰν άπό τό χωριό καί πηγαίνοντας είς τήν πόλιν θά γίνουν αστοί. Ή σκέψις αύτη είναι απαράδεκτος, διότι είναι τόσον επικίνδυνος, ώστε θά έχη θανάσιμα αποτελέσματα διά τό έθνος, έάν δέν τήν άναστείλωμεν και δέν θέσωμεν τά αντικειμενικά δεδομένα διά τήν έξάλειψίν της. Σήμερον, μέ τά μέσα τής συγκοινωνίας, μέ τά μέσα τοϋ τεχνικοϋ πολιτισμού, μέ τά μέσα τά όποια έχομεν νά έπικοινω-νώμεν μέ τόν κόσμον και νά έχωμεν έπαφήν μέ τά προηγμένα αγαθά τοϋ πολι-τισμοϋ, ή ζωή είναι δυνατόν νά είναι περισσότερον ωραία είς τό άγιον, ελεύθερον καί καθαρό χωριό, άπό δ,τι είς τήν μολυσμένην άτμόσφαιραν τής πόλεως.
Μέ αύτάς λοιπόν τάς σκέψεις, φροντίσατε, εκμεταλλευόμενοι καί τούς επιστήμονας τεχνικούς συμβούλους πού σας διαθέτει τό κράτος, νά αναπλάσετε τήν παραγωγικήν σας δραστηριότητα όχι είς τήν μορφή ν του παρελθόντος, άλλα είς τήν μορφήν τοϋ μέλλοντος, αυτήν πού χαράσσει ή αγροτική πολιτική τής Κυβερνήσεως.
Μέ τήν νέαν αυτήν άγροτικήν πολιτικήν, πρέπει νά άναζητήσωμεν τήν άνάπτυξιν τής δράσεως μας κατά πλέον άποτελεσματικόν τρόπον καί δι' ήμας και διά τά τέκνα μας καί διά τόν λαόν μας καί διά τήν πατρίδα μας. Είς τάς σκέψεις αύτάς άγομαι, επειδή έχο απόλυτον έμπιστοσύνην είς τήν δύναμιν της ψυχής του Έλληνος άγρότου, είς τήν εφευρετικότητα καί προσαρμοστικότητα του. Διά τοϋτο σας καλώ, κάτω άπό τάς οδηγίας τοϋ Ύπουργοϋ σας, νά βοηθήσετε είς τήν νέαν προσπάθειαν.
Δέν ήμποροϋμεν νά καλλιεργώμεν σΐτον, διότι έτσι τό εύρήκαμεν άπό τόν πάππου μας. Δέν ήμποροϋμεν νά καλλιεργώμεν οποιοδήποτε άλλο προϊόν, διότι αυτό παρελάβομεν άπό τόν πατέρα μας. 'Οφείλομεν πλέον, επειδή είμεθα ήδη ανεπτυγμένοι καί μυημένοι είς τάς επιστημονικός γνώσεις, νά έξετά-σωμεν καί ήμεΐς είς τό χωριό, οπως εξετάζει καί ό βιομήχανος καί ό έμπορος είς τήν πόλιν, καί νά ϊδωμεν πώς καί μέ ποίαν μέθοδον καλλιέργειας καί ποίον σύστημα αγροτικής οικονομίας είναι δυνατόν νά δειχθώμεν ώφελιμώτεροι είς τούς εαυτούς μας, είς τά παιδιά μας, είς τό κράτος, είς τήν πατρίδα μας. Ή αγροτική οίκονομία πρέπει νά έκσυγχρονισθή δπως ή βιομηχανία. Αυτό πρέπει νά άποτελή τήν σκέψιν μας.
Καί μέ τήν έμπιστοσύνην πρός υμάς, μέ τήν έμπιστοσύνην πρός τήν συν-εταιριστικήν άντίληψιν καί μέ τήν απόλυτον διαβεβαίωσιν οτι θά έχετε τήν άμέριστον συμπαράστασιν τοϋ κράτους, σας καλώ είς μίαν νέαν σταυροφορίαν, τήν σταυροφορίαν του Έλληνος άγρότου, νά έκσυγχρονίσητε και άναπροσαρμoσητε* τήν ελληνικήν άγροτικήν οίκονομίαν είς τα όρθά της μέτρα,
έξω από κάθε προκατάληψιν, έξω άπό κάθε επήρεια ν του παρελθόντος Σας ζητώ κάτι σημαντικός αλλά μή αμφιβάλλετε, οτι εχω πλήρη συνείδησιν των δυσχερειών αύτοϋ πού σάς ζητώ.
Επιτρέψατε μου νά επισημάνω διά λογαριασμόν σας και τήν μεγαλύτεραν εκ των δυσχερειών σας. Είναι ή δυσχέρεια νά γίνωμεν έργατικώτερον. Υπήρξα πάντοτε ώμος προ της αληθείας. Θά μου επιτρέψετε και αυτήν τήν στιγμήν, μέ πλήρη συναίσθησιν της ευθύνης, νά τονίσω διά λογαριασμόν σας αυτήν τήν αδυναμία ν, έκθετων ταύτην ενώπιον σας, προκειμένου νά σας βοηθήσω νά τήν ξεπεράσετε. Ίσως είναι ευχάριστον εργαζόμενοι δύο ή τρεις μήνας τό έτος και καλλιεργουντες σίτο ν— ή καλλιέργεια του οποίου απαιτεί σποράν, θερισμόν και συγκομιδήν — νά είσπράττωμεν ένα σοβαρόν ποσόν, παίζοντες κατά τόν ύπόλοιπον χρόνον πρέφα κάτω άπό τον πλάτανον του καφενείου του χωρίου.
Δέν είναι όμως αυτή όρθή θέσις Ελλήνων, πού άγαπουν, ενδιαφέρονται, σέβονται τήν πατρίδα των και έπιθυμουν ή Ελλάς, τήν οποίαν έκληρονόμησαν, νά μεγαλουργήση και νά γίνη ή Ελλάς τών ονείρων των, ή Ελλάς• χωρίς πεινώντας, χωρίς άτομα μέ αβεβαιότητα διά τό μέλλον και χωρίς γέροντας μή γνωρίζοντας άν θά ύπαρξη ψάθα, έπί τής οποίας θά αποθάνουν. "Αν πιστεύωμεν είς αυτό τό ίδανικόν, όφείλομεν νά πολεμήσωμεν τόν έχθρόν μας. Πάντοτε ό μεγαλύτερος εχθρός διά τόν άνθρωπον ύπήρξεν ό εαυτός του. Ιδού ό εαυτός σας, πολεμήσατε τον. Είμαι βέβαιος ότι θά τόν νικήσετε, διότι σάς τό ζητεί ή φωνή τής Ελλάδος Τέλος, πέρα τής καθαυτό οικονομικής δραστηριότητος τήν οποίαν αναπτύσσετε, έχετε και μίαν άλλη ν μεγάλη ν ευθύνη ν αποστολής έναντι τοϋ κοινωνικού συνόλου, πού λέγεται ελληνικός λαός.
Είσθε ή πλέον υγιής μερΐς τοϋ ελληνικού λαού. Είς δλην τήν ίστορίαν τής πατρίδος μας, πάντοτε υπήρξατε ό κυματοθραύστης, έπί τοϋ οποίου έθραύ-σθησαν δλαι αϊ άπειλαί, αί όποΐαι ήπείλησαν τήν πατρίδα μας. Και τουτο τό έπετύχατε μόνον χάρις εις τήν αγνότητα και χάρις είς τήν δύναμιν τής φιλο-πατρίας καΐ τήν συνείδησιν ευθύνης έναντι αυτού τό όποιον έμάθατε άπό τήν γιαγια σας, άπό τόν πατέρα σας, άπό τόν παπά τής εκκλησίας, άπό όλους τους σεβασμίους τής κοινότητος, οί οποίοι σάς μιλούσαν διά τήν πατρίδα, τήν θρησκείαν και τήν οικογένεια ν.
Ευρίσκεσθε σείς πολύ όλιγωτερον ύπό τήν έπήρειαν τής μολύνσεως τών αστων καί, ώς έκ τούτου, παρεμείνατε και θά παραμείνετε ή υγιεστέρα μερις τοί λαού μας. Μή λησμονείτε ομως, οτι αυτήν τήν ύγείαν, αυτήν τήν ρώμην, τήν έλευθερίαν, πρέπει νά τήν έχετε συνειδητοποιημένην, καί οσάκις καλεισθεε νά αποφασίσετε διά τά κοινά, διά τό πρόβλημα τής Ελλάδος, νά μη θεωρητε ότι μειονεκτείτε έναντι τών άλλων ώς αγράμματοι χωριάτες. Δέν είσθε οί αγράμματοι χωριάτες. Είσθε τό καθαρό μυαλό καί ή ψυχή τοϋ Εθνους- Αφήσατε τό αίσθητήριόν σας ελεύθερον νά λειτουργήση μακράν άπο το προσκλητήριον οιουδήποτε δημαγωγού ή άλλου έχοντος αλλότρια συμφεροντα
Πάντα νά ένεργήτε μέ εμπιστοσύνην είς τόν έαυτόν σας, διότι ο εαυτός σας είναι καθαρώτερος τών κατοίκων τής πόλεως, τουλάχιστον καθόσον άφορα τήν διάβρωσιν έκ τής συναλλαγής. Αφήσατε λοιπόν τόν εαυτόν σας ελεύθερον νά άποφασίση. Οΰδαμόθεν νά έπηρεάζεσθε. Φροντίσατε μόνον εκμεταλλευόμενοι και τήν περίοδον πού διανυομεν σήμερον, τής δημοσίας συζητήσεως έπ' ευκαιρία τής καταρτίσεως τοϋ νέου Συντάγματος, μέ τα ολιγα γράμματα πού έμάθατε — έάν δέ δέν έμάθατε, μέ τά ολίγα γράμματα τα όποια γνωρίζει ό γραμματεύς τής κοινότητος — φροντίσατε νά μυηθήτε είς τά δικαιώματα, τάς υποχρεώσεις καί τόν μηχανισμόν λειτουργίας τής πολιτείας. Πρέπει σείς, οί Έλληνες άγρόται, νά μάθετε καλά πάν δ,τι αναφέρεται είς τόν βασικόν Νόμον τοϋ Κράτους, διότι αυτός είναι τό σπαθί πού ασφαλίζει τό έθνος. Έάν σείς τόν μάθετε καλά, τότε προσωπικώς θά ήμποροϋσα νά βεβαιώσω τήν άθάνατον Ελλάδα, ότι θά ύπάρχη δπως υπήρξε πάντοτε αθάνατος καί απρόσβλητος άπό οιονδήποτε έχθρόν.
Έχοντες ύπ' οψιν αύτάς τάς προτροπάς, ώς κελεύσματα νέων σκέψεων καί νέων αντιλήψεων διά τό μέλλον, καί μέ τήν πεποίθησιν δτι ή ψυχή σας πάλλεται άπό είλικρίνειαν καί άπό πλήρη κατανόησιν έναντι τοϋ χρέους νά πορευθώμεν τόν νέον μας δρόμον, ώς πρώτην έκδήλωσιν έκ μέρους του Κράτους—τό οποίον οφείλει νά σας βοηθήση νά άπολυτρωθήτε άπό τό παρελθόν καί νά βαδίσετε τόν νέον δρόμον, τόν δρόμον τών πεπρωμένων τής Ελλάδος — διά νά αποδείξω αυτήν τήν στιγμήν καί εμπράκτως τήν θέσιν μου, σας αναγγέλλω ότι ή Κυβέρνησις έλαβε μίαν μεγάλην άπόφασιν : Απεφάσισε τόν χαρισμόν τών αγροτικών χρεών.
Ιδού, επομένως, ό στίβος ελεύθερος. "Εκοψα κάθε δεσμόν πρός τό άμαρ-τωλόν παρελθόν, κάθε δεσμόν αδρανείας. Τό πεδίον «Ελλάς» είναι ϊδικόν σας. Ριφθήτε είς τήν μάχην. Είναι ή μάχη τής Ελλάδος. Τήν έκερδήσατε μέ τό αίμα σας, μέ τό αίμα τών προγόνων σας είς τά πεδία τών μαχών. Κερδήσατέ την καί σήμερον. Δέν είναι μάχη οιαδήποτε, δέν είναι μάχη ομάδων, δέν είναι μάχη ατόμων. Είναι μάχη τής Ελλάδος. Ή Ελλάς πρέπει νά ζήση καί διά νά ζήση πρέπει νά πραγμάτωση τούς σκοπούς τής Επαναστάσεως τής 21ης Απριλίου.
Μέ τούς άγρότας επικεφαλής τής φάλαγγος έξορμήσεως τοϋ έθνους πρός τόν δρόμον τών πεπρωμένων του, ουδείς θά ήδύνατο νά έχη άμφιβολίαν δτι ή Ελλάς θά ζήση καί θά ζή πάντα ώς ή Ελλάς τών Ελλήνων Χριστιανών, πορευομένη τόν δρόμον τών ονείρων της, τόν δρόμον τών πεπρωμένων της, τόν δρόμον πού επιτάσσει ή ελληνική ψυχή, μέ πυρήνα τήν ψυχήν τών Ελλήνων αγροτών.
Μέ τήν απόλυτον βεβαιότητα, δτι έχομεν υπογράψει τό συμβόλαιον, περί τοϋ οποίου ώμίλησεν ό προλαλήσας, σας καλώ, μέ μίαν ίαχήν, νά διαδηλώ-σωμεν δτι μία είναι ή πίστις, ενας είναι ό σκοπός, ένας είναι ό δρόμος: Ό δρόμος τής Ελλάδος. Ζήτω ή Ελλάς!
Καί σάς καλώ — κατ' έξαίρεσιν τής τακτικής μου — διά νά τονίσω τήν πί-στιν μου, δτι οί άγρόται είναι ή ψυχή τής Ελλάδος καί νά τό πιστεύσετε καί σείς οί ίδιοι, σας καλώ νά άναφωνήσωμεν δλοι μαζί : Ζήτωσαν οί Έλληνες άγρόται!
Έν συνεχεία ό κ. Πρωθυπουργός εδέχθη τους "Ελληνας καί ξένους δημοσιογράφους και άπήντησεν εϊς σειράν ερωτήσεων, ώς έξης:
ΕΡΩΤΗΣΙΣ : Ή ελληνική κοινή γνώμη, κύριε Πρόεδρε, συνεταράχθη άπό τήν άνακοίνωσιν τήν οποίαν έκάματε διά τήν άπόσβεσιν τών αγροτικών χρεών τοϋ παρελθόντος. Θά ήθελα νά μας εϊπητε τούς λογούς, οί όποιοι ώθησαν τήν Έθνικήν Κυβέρνησιν εις τήν λήψιν τοϋ μέτρου αύτοϋ ώς καΐ τήν διαδικασίαν διά τήν άπόσβεσιν.
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ : Ώς πρός τό πρώτον, εϊπον και είς τούς άγρότας, οτι βασική σκέψις είναι νά τούς αποδεσμεύσω άπό τό παρελθόν, νά τούς δώσω τήν εύκαιρίαν νά προσανατολισθούν είς τάς νέας βασικάς θέσεις αγροτικής πολιτικής τής Κυβερνήσεως, χωρίς νά αντιμετωπίζουν ούτε τάς δυσκολίας, ούτε τό άγχος τών οφειλών έκ τών δανείων, τά οποία είχον συνάψει κατά τό παρελθόν. Και εξηγώ: Οί Έλληνες άγρόται, είς τήν προσπάθειαν τής χώρας κατά τά τελευταία ετη νά άναπροσαρμόση τήν γεωργικήν της πολιτικήν, διακα-τεχόμενοι άπό τήν άγωνίαν νά κινηθούν πρός νέας κατευθύνσεις περισσό-τερον παραγωγικός, έκινήθησαν, χρησιμοποιούντες τά κίνητρα πού παρέχει τό κράτος, είς καλλιεργείας αί όποΐαι, ενδεχομένως, διά λόγους είτε κακής σχεδιάσεως, είτε άλλους ανεξαρτήτους τής θελήσεως των, άπέτυχον. Ευρέθησαν ούτω εις άποτυχημένας κατευθύνσεις και μέ τό χρέος του δανείου, μέ τό όποιον είχον ξεκινήσει, είς τούς ώμους των. Αυτό τούς εφερεν εις μίαν μεγάλην δυσκολίαν. Τό τοκοχρεωλύσιον προστιθέμενον επάνω είς τήν άπο-τυχίαν τούς έδημιούργησεν άγχος και κατά μέγα μέρος τούς εξουδετέρωσε ώς παράγοντας τής οικονομικής ζωής τοϋ τόπου. Είναι φαινόμενον πού δικαιολογείται λόγω τής φάσεως τής οικονομικής αναπτύξεως πού διέρχεται ή χώρα. Και εκτιμάται δτι ή άπολύτρωσις τών αγροτών άπό αυτό τό άγχος θά είναι υπέρ τοϋ κοινωνικού συνόλου, διότι θά τούς έπιτρέψη πλέον ελευθέρως και με δλας τάς δυνάμεις των νά δραστηριοποιηθούν είς νέας κατευθύνσεις.
"Ως πρός τό δεύτερον μέρος, τής διαδικασίας, ή άπόφασις ύπήρξεν αιφνιδιασμός και διά τον Ύπουργόν μου ακόμη. Έδώ είναι. Μέ συγχωρεί διότι τόν αιφνιδίασα. Ό κύριος Υπουργός Γεωργίας θά μελετήση και μέ τούς άλλους οικονομικούς Υπουργούς τάς διαδικασίας και τό συντομώτερον θά τάς ανακοίνωση.
ΕΡΩΤΗΣΕ : Ποία είναι ή εκτασις τών αγροτικών χρεών πού χαρίζονται και μέχρι ποίου χρονικού σημείου εκτείνεται ή άπόσβεσις αυτών;
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ : Άποσβέννυνται τά συναφθέντα μέχρι τής 21ης Απριλίου τοϋ 1967. Υπομονήν. Κάμετε υπομονήν και θά μάθετε μέχρι τής Πέμπτης τήν εκτασιν αυτών ακριβώς.
(συνεχίζεται)
ΕΡΩΤΗΣΙΣ : Μήπως είς τάς προθέσεις σας, είς τά σχέδια σας είναι καΐ τό γεγονός νά εξαγγείλετε συντόμως και δι' άλλας τάξεις τόσον εντυπωσιακά και ριζοσπαστικά μέτρα;
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ : Θά δώσω τήν άπάντησιν πού χρησιμοποιώ συνήθως. Έχω έμπιστοσόνην είς αυτό πού προσθέτω είς τήν προσπάθειαν, τόν αίφνι-διασμόν. Τόν εχω διδαχθή και τόν εχω ζήσει είς τήν στρατιωτική ν μου ζωήν. Μεραρχία απώλεσε τήν μάχην άπό διμοιρίαν. Επιτρέψατε μου τήν άδυνα-μίαν πρός τόν αίφνιδιασμόν, και έτοιμασθήτε νά αίφνιδιασθήτε.
ΕΡΩΤΗΣΙΣ : Ποία υπήρξε μέχρι τούδε ή άνταπόκρισις τοϋ πληθυσμου νά διατύπωση τήν γνώμη ν του επί τοϋ σχεδίου τοϋ νέου Συντάγματος;
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ : Πάρα πολύ καλή. Συμμετέχει ό κόσμος και πιστεύω οτι εις τό σημεΐον αυτό θά αιφνιδιασθώ και έγώ, ό οποίος χρησιμοποιώ τόν αίφνιδιασμόν!
Ό κ. Πρωθυπουργός, ομιλών πρό της αναχωρήσεως του έκ του αεροδρομίου Θεσσαλονίκης προς τους δημοσιογράφους, είπε τά έξης:
Πρέπει νά είμεθα βέβαιοι, ότι θά φθάσωμεν οπωσδήποτε και ασφαλώς εις τήν πραγμάτωσιν του σκοπού. Αυτό λέγει ή ελληνική ψυχή, και κυρίως ή ψυχή του Έλληνος άγρότου. Και τών φοιτητών ή ψυχή, τους οποίους ει-χομεν παρεξηγήσει και δια τούς οποίους ειχομεν δλοι τήν έντύπωσιν, άπό τήν κατάστασιν πού τούς είχαν δημιουργήσει, δτι είναι έχθροι του έαυτου των, δηλαδή του λαοϋ, ενώ εις τήν ούσίαν έχουν τήν δύναμιν, ή οποία χρειάζεται και τήν οποίαν, εάν κατευθύνωμεν ορθώς, πρέπει νά είμεθα βέβαιοι δτι ή Ελλάς θά φθάση εκεί δπου ονειρεύονται οί Έλληνες.
Δεν εχω τίποτε περισσότερον νά σας πώ. Είμαι κατασυγκινημένος.
<<ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ >> Β τομος σελις 90
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ : Θά δώσω τήν άπάντησιν πού χρησιμοποιώ συνήθως. Έχω έμπιστοσόνην είς αυτό πού προσθέτω είς τήν προσπάθειαν, τόν αίφνι-διασμόν. Τόν εχω διδαχθή και τόν εχω ζήσει είς τήν στρατιωτική ν μου ζωήν. Μεραρχία απώλεσε τήν μάχην άπό διμοιρίαν. Επιτρέψατε μου τήν άδυνα-μίαν πρός τόν αίφνιδιασμόν, και έτοιμασθήτε νά αίφνιδιασθήτε.
ΕΡΩΤΗΣΙΣ : Ποία υπήρξε μέχρι τούδε ή άνταπόκρισις τοϋ πληθυσμου νά διατύπωση τήν γνώμη ν του επί τοϋ σχεδίου τοϋ νέου Συντάγματος;
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ : Πάρα πολύ καλή. Συμμετέχει ό κόσμος και πιστεύω οτι εις τό σημεΐον αυτό θά αιφνιδιασθώ και έγώ, ό οποίος χρησιμοποιώ τόν αίφνιδιασμόν!
Ό κ. Πρωθυπουργός, ομιλών πρό της αναχωρήσεως του έκ του αεροδρομίου Θεσσαλονίκης προς τους δημοσιογράφους, είπε τά έξης:
Πρέπει νά είμεθα βέβαιοι, ότι θά φθάσωμεν οπωσδήποτε και ασφαλώς εις τήν πραγμάτωσιν του σκοπού. Αυτό λέγει ή ελληνική ψυχή, και κυρίως ή ψυχή του Έλληνος άγρότου. Και τών φοιτητών ή ψυχή, τους οποίους ει-χομεν παρεξηγήσει και δια τούς οποίους ειχομεν δλοι τήν έντύπωσιν, άπό τήν κατάστασιν πού τούς είχαν δημιουργήσει, δτι είναι έχθροι του έαυτου των, δηλαδή του λαοϋ, ενώ εις τήν ούσίαν έχουν τήν δύναμιν, ή οποία χρειάζεται και τήν οποίαν, εάν κατευθύνωμεν ορθώς, πρέπει νά είμεθα βέβαιοι δτι ή Ελλάς θά φθάση εκεί δπου ονειρεύονται οί Έλληνες.
Δεν εχω τίποτε περισσότερον νά σας πώ. Είμαι κατασυγκινημένος.
<<ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ >> Β τομος σελις 90
για οποιον θα θελε να εμβαθυνει , προτεινω συγκριση των εξης δυο συνδεσμων
[li] [/li]
[li][URL unfurl="true"]http://el.wikipedia.org/wiki/Γεώργιος_Παπαδόπουλος[/url] [/li]
dimitrakis29
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 19 Νοε 2007
- Μηνύματα
- 14.808
- Κριτικές
- 13
- Like
- 2.355
- Πόντοι
- 4.765
οχι στο θεμα ειναι!για δικτατοριες μιλαμε!Λίγο οφ τόπικ αλλά μια και το θίξατε το θέμα, η λέξη είναι junta και η αρχική της σημασία είναι "επιτροπή", η προφορά της στην ισπανική (και στην αγγλική) είναι με έντονο το ν, πολύ κοντά στο πώς το λέμε εδώ.
Η χούντα με την κυβερνητική της έννοια αναφέρεται σε μια "επιτροπή", όμάδα, στρατιωτικών ηγετών.
Η wikipedia λέει τα εξής
A military junta (/ˈhʊntə/ or /ˈdʒʌntə/) is a government led by a committee of military leaders. The term derives from the Spanish and Portuguese junta meaning committee, specifically a board of directors. It originally referred to an executive body that came to power after a military coup in 20th century Latin America. Sometimes it becomes a military dictatorship, though the terms are not synonymous.
Όσο για την προφορά και την προέλευση:
The closely related Spanish and Portuguese words junta mean committee. The Spanish one is pronounced 'hoonta' (IPA: /xuːntə/, /xʊntə/); the Portuguese 'zhoonta' (with "zh" representing the sound of "s" in measure or of the second "g" in garage). They both evolved from the Latin juncta, the feminine past participle of jungere, to join.
The English word derives from the Spanish one, dating back to 1623. Depending on the perceived origin of the word (Spanish or Italian), the range of accepted pronunciations include ˈhu̇n-təˈ, jən' təˈ, hən' təˈ, ju̇n-tə.
απλως ο Βουδας το εγραψε JUDA και παραξενευτηκα?Η Ισπανικη εχει πολλες διαλεκτους και δεν μπορει κανεις να ξερει ολες της λεξεις ολων των διαλεκτων.και νομισα μηπως ειναι κανενα ιδιωμα της Λατινικης Αμερικης.αλλα τελικα ειναι η λεξη Junta που διοαβαζεται με εντονο το Ν.οι Ισπανοι την χρησημοποιουνε πιο πολυ με την εννοια που ειπα σαν επιτροπη.-βλεπεις τι μπορει να γινει αν αλλαξει κανεις ενα γραμμα?ειδεικα στην Ισπανικη που το καθε γραμμα παντα διαβαζεται οπως γραφεται!με μεγαλες διαφορες στην προφορα και στον ηχο καθε γραμματος βεβαια απο χωρα σε χωρα.
stamatis57
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 7 Νοε 2007
- Μηνύματα
- 3.118
- Like
- 1.468
- Πόντοι
- 216
Είναι απίστευτό μέσα στον πανικό τους οι πλαστογράφοι της ιστορίας τι μπούρδες γράφουν όπως αυτός ο φίλος μας. Βγάζει παραπάνω τους νεκρούς του Πολυτεχνείου συμπεριλαμβάνοντας άτομα που πέθαναν μήνες μετά τα γεγονότα αλλά και ένα παιδάκι 5,5 ετών που έτυχε να πεθάνει εκείνη τη μέρα. Δηλαδή, όσοι έτυχε να πεθάνουν το τριήμερο του πολυτεχνείου (από έμφραγμα, γεράματα, κλπ) βαφτίζονται θύματα και αγωνιστές. Είναι τραγικό να πεθαίνει ο οποιοσδήποτε αλλά αυτό δεν τον καθιστά αγωνιστή. Όσο για τον Έλης είναι μεγάλο ψέμα. Ποτέ δεν υπήρξε. Η ιστορία έχει γραφτεί Σταύρο και φυσικά είναι δικαίωμά σσυ να προπαγανδίζεις και να διαδίδεις τόσα ψέματα. Το αν θα καταφέρεις να πείσεις έστω και έναν είναι εξαιρετικά αμφίβολο...
Όσο για τον φίλτατο Iblis τι να πω; Τύφλα να έχει ο Γκέμπελς!
απο οτι εχω ακουσει η αστυνομια εκανε εξεδωσε μια σχετικη ερευνα το 83 οπου συμφωνα μ αυτην δεν πεθανε κανεις στα γεγονοτα του πολυτεχνειου...
Αυτο αληθευει?
κ αν ναι σε αυτην αναφερεσαι?