Ομολογώ βεβαίως πως εκμεταλλεύθηκα (αν και δεν ήταν δική μου επιλογή) την τότε καλή συγκυρία και "φιάχτηκα" (όχι χωρίς κόπο βέβαια), έτσι που τώρα να μπορώ να πω πως έχω (ας πούμε) "προσωπική σωσίβιο λέμβο", για την περίπτωση του "ναυαγίου", ενώ αυτοί δεν έχουν ούτε "ατομικά σωσίβια".
Δεν καμαρώνω γι αυτό, σταναχωριέμαι, αλλά δεν έχω κανέναν λόγο να αισθάνομαι τύψεις προσωπικά (συλλογικά ως "γενιά" τις αισθάνομαι είπαμε)
Τώρα στην ουσία δεν μου απάντησες αυτό που σε ξαναρώτησα.
Πριν λίγα χρόνια που "δέναν τα σκυλιά με τα λουκάνικα" δεν υπήρχαν αντίστοιχες ενέργειες ανόμων πράξεων και τότε με τον μανδύα των "κοινωνικών αγώνων";
Συνεπώς μήπως δεν είναι πρωτίστως θέμα κοινωνικό, αλλά πιθανότατα ψυχολογικό; Μήπως απλά πρόκειται για διαταραγμένες προσωπικότητες που τους αρέσει η βία; Η υπόθεση δεν αντίκειται στις αρχές της ψυχολογίας. Είναι γνωστό πως υπάρχουν τέτοιοι.
Και εν τέλει κάποιος από τους συλληφθέντες ήταν από πολύ εύπορη οικογένεια. Τόσα άλλα φτωχά παιδιά γιατί δεν έπραξαν κάτι αντίστοιχο;
Koίτα.
Το εκμεταλεύτηκα στην καλή συγκυρία μπορεί να σημαίνει πολλά μπορεί και τίποτα. Ας πάρουμε την περίπτωση κατά την οποία κάποιος της γενιάς σου ή της γενιάς μου έκανε αυτό που κάποτε λέγαμε "άρπαξε τις ευκαιρίες" ή "βούτηξε τη ζωή από τα μαλλιά".
Τότε είχε την ευκαιρία να το κάνει είτε μέσα απ'τη δουλειά του, απ'τη λαμογιά του απ'όπου διάολο ήθελε.
Λειτουργώντας είτε δουλεύοντας 10-12-15 ώρες το 24ωρο, είτε εκμεταλευόμενος τα πάρε δώσε του με την πασοκάρα, είτε επειδή στάθηκε απλά τυχερός.
Ο σημερινός νέος έχει αρχίσει να νιώθει πως ο μόνος τρόπος να βουτήξει τη ζωή στα χέρια του, είναι με το να ξαποστείλει πρώτα πρώτα αυτούς που θεωρεί πως του τη γάμησαν.
Τώρα για το γόνο της πολύ εύπορης οικογένειας τα πράγματα είναι απλά. Το ΄ότι η οικογένειά του είναι εύπορη δεν τον καθιστά αυτομάτως συνένοχο.
Δεν είναι απαραίτητο να σκέφτεται όπως ο πατέρας του για παράδειγμα. Δε μπορεί ν'απολογηθεί για την οικονομική κατάσταση της οικογένειάς του από τη μία, ενώ από την άλλη αυτή η οικονομική κατάσταση δε μπορεί να θέσει στεγανά στη σκέψη του.
Και στην τελική, πάντα στην ιστορία της ανθρωπότητας τις μεγάλες ανατροπές τις έφεραν οι χορτάτοι κι όχι οι πεινασμένοι..
