Αναρχικοί
- Μέλος που άνοιξε το νήμα Jules_Jordan
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 11K
- Εμφανίσεις 315K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 3 άτομα (0 μέλη και 3 επισκέπτες)
SirGreebas
Μέλος
- Εγγρ.
- 27 Αυγ 2013
- Μηνύματα
- 74
- Κριτικές
- 5
- Like
- 95
- Πόντοι
- 0
Μάλλον κοιτάμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος που λέει η παροιμία. Το θέμα είναι αν η μάθηση και η σπουδή θα πρέπει να αποτελεί δικαίωμα ένος φυλακόβιου. Είπε πριν ένας φίλος ότι οι δικαστές απέρριψαν το αίτημα του για άδεια λόγω σπουδών και δεν πρέπει να επικαλούμαστε την εφαρμοφή των νόμων όποτε μας συμφέρει. Δηλαδή αν ο νόμος έλεγε θανατική ποινή θα έπρεπε να συμμορφωθούμε με αυτό. Το παλικάρι κάνει απεργία πείνας με σκοπό να αλλάξει αυτός ο νόμος και να επιτρέπεται η μάθηση όχι μόνο σε αυτόν αλλά σε όλους.
Το αν είναι πολιτικό πιόνι και αν το κάνει για πολιτικούς λόγους δεν σημαίνει τίποτα. Του χρόνου μπορεί να είναι κάποιος άλλος που δεν θα έχει τέτοιους σκοπούς. Μη στεκόμαστε στον συγκεκριμενο, την συγκεκριμένη στιγμή αλλά στο αν είναι σωστός ο νόμος και αν πρέπει να αλλάξει. Νομίζω ότι ένας 20αρης που φυλακίζεται και κάποια στιγμή μετα από χ χρόνια θα αφεθεί ελεύθερος είναι καλύτερο και για την ίδια την κοινωνία να έχει μια στοιχειώδη μόρφωση και γιατί όχι και ένα απολυτήριο κάποιας σχολής στα χέρια του.
Το αν είναι πολιτικό πιόνι και αν το κάνει για πολιτικούς λόγους δεν σημαίνει τίποτα. Του χρόνου μπορεί να είναι κάποιος άλλος που δεν θα έχει τέτοιους σκοπούς. Μη στεκόμαστε στον συγκεκριμενο, την συγκεκριμένη στιγμή αλλά στο αν είναι σωστός ο νόμος και αν πρέπει να αλλάξει. Νομίζω ότι ένας 20αρης που φυλακίζεται και κάποια στιγμή μετα από χ χρόνια θα αφεθεί ελεύθερος είναι καλύτερο και για την ίδια την κοινωνία να έχει μια στοιχειώδη μόρφωση και γιατί όχι και ένα απολυτήριο κάποιας σχολής στα χέρια του.
Επισκέπτης
ΝΙΚΟ ΓΕΡΑ ΩΣ ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ... 
st@rdust
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 7 Δεκ 2006
- Μηνύματα
- 15.747
- Like
- 1.426
- Πόντοι
- 366
Κειμενο του Νικου Ρωμανού
Προσπαθώ να αποτυπώσω σε ένα κομμάτι χαρτί τα τελευταία υπολείμματα συγκροτημένης σκέψης με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις και την εκ νέου απόρριψη του αιτήματος της εκπαιδευτικής άδειας.
Από τις πρώτες μέρες της απεργίας είχα πει στην παρέμβασή μου στη συνέλευση αλληλεγγύης που είχε γίνει στο Πολυτεχνείο ότι η απορριπτική απάντηση του Νικόπουλου ο οποίος τόσο καιρό δήλωνε αναρμόδιος είναι η αρχή μιας κρατικής στρατηγικής με στόχο την εξόντωσή μου. Αυτή η πολιτική εκτίμηση επιβεβαιώθηκε απολύτως.
Αρχικά με την εντολή της εισαγγελέως των φυλακών Κορυδαλλού Ευαγγελίας Μαρσιώνη για αναγκαστική μου σίτιση, πράξη που συνιστά πραγματικό βιασμό και έχει οδηγήσει στο θάνατο μεταξύ άλλων τόσο του Xολγκερ Μαϊνς στην Γερμανία όσο και μελών της GRAPO στην Ισπανία. Προς τιμήν τους οι ιατροί του νοσοκομείου πέταξαν στα σκουπίδια την εισαγγελική εντολή και αρνήθηκαν να διαπράξουν ένα τέτοιο κρατικό έγκλημα.
Εν συνεχεία η προσφυγή μου σε δικαστικό συμβούλιο εκτός φυλακής, (μια νομική κίνηση που επιλέγουν πολλοί κρατούμενοι, όταν το συμβούλιο της φυλακής απορρίπτει τις αιτήσεις τους) απορρίφθηκε με τη δικαιολογία ότι τους δεσμεύει η απόφαση του Νικόπουλου, ίδια ακριβώς απόφαση πάνω στην οποία είχε γίνει προσφυγή.
Για όσους έχουν την στοιχειώδη αντίληψη από πολιτική η παρέμβαση του Υπουργείου Δικαιοσύνης, μια μέρα πριν συνεδριάσει το συμβούλιο ήταν μια ξεκάθαρη εντολή για την απόρριψη του αιτήματος και θα εξηγήσω αμέσως το γιατί.
Στην ανακοίνωση που εξέδωσε το Υπουργείο Δικαιοσύνης αναφέρει τεχνηέντως ότι ο Αθανασίου δεν είναι αρμόδιος για να προσθέσει παρακάτω: «Η εκπαιδευτικές άδειες χορηγούνται αποκλειστικά από το αρμόδιο συμβούλιο (της φυλακής), στο οποίο προΐσταται ο εισαγγελικός λειτουργός, ενώ για τους υπόδικους απαιτείται και η σύμφωνη γνώμη του δικαστικού οργάνου που διέταξε την προσωρινή κράτηση».
Με λίγα λόγια η εγκυρότητα της προσφυγής ακυρώνεται δια στόματος υπουργού απλά και ξεκάθαρα. Όλο αυτό ντυμένο με την ανυπόστατη πρόταση για μαθήματα μέσω τηλεδιάσκεψης αντί αδειών, η οποία δεν ευσταθεί λόγω των εργαστηρίων που έχουν αναγκαστική παρουσία, ενώ ανοίγει και τον δρόμο στα συμβούλια των φυλακών να τις καταργήσουν εντελώς, αφού είναι γνωστή η ευθυνοφοβία τους και η λύση της τηλεδιάσκεψης θα ισχύσει για όλους τους κρατούμενους.
Με την ίδια ακριβώς λογική σε λίγο καιρό τα επισκεπτήρια με τις οικογένειές μας θα γίνονται μέσα από οθόνες για λόγους ασφαλείας όπως και τα δικαστήριά μας. Η τεχνολογία στην υπηρεσία «του σωφρονισμού» και της δικαιοσύνης. Ανθρώπινη πρόοδος ή εκφασισμός… η ιστορία θα κρίνει.
Σε αυτό το σημείο έχει αξία να αναφέρω και τον ρόλο του ειδικού εφέτη ανακριτή Ευτύχη Νικόπουλου, ο οποίος από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησα την απεργία πείνας έχει πάρει σαφείς πολιτικές εντολές από τους πολιτικούς του προϊσταμένους στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, γι’ αυτό άλλωστε και όλοι ρίχνουν την ευθύνη σε αυτόν. Αντάλλαγμα για αυτό του το λειτούργημα θα είναι η προαγωγή του στον Άρειο Πάγο, όπως άλλωστε συνέβη και με τον προκάτοχό του Δημήτρη Μόκα, που είχε πρωτοστατήσει σε δεκάδες αντιαναρχικές, κατασταλτικές εκστρατείες. Τώρα απολαμβάνει τον παχυλό μισθό της δικαστικής ελίτ του Αρείου Πάγου. Τυχαίο ; Δεν νομίζω.
Εγώ από την πλευρά μου συνεχίζω, προσπερνάω την οποιαδήποτε πιθανότητα να κάνω πίσω και απαντάω με ΑΓΩΝΑ ΩΣ ΤΗ ΝΙΚΗ Ή ΑΓΩΝΑ ΩΣ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ.
Σε κάθε περίπτωση αν το κράτος με δολοφονήσει με την στάση του, ο κύριος Αθανασίου και η παρέα του θα μείνουν στην ιστορία ως μια συμμορία δολοφόνων, ηθικοί αυτουργοί σε βασανισμό και δολοφονία πολιτικού κρατουμένου. Ας ελπίσουμε μόνο να βρεθούν εκείνα τα ελεύθερα πνεύματα που θα δικάσουν το δίκαιο της δικαιοσύνης τους με τον τρόπο τους.
Κλείνοντας θέλω να στείλω την συνενοχή μου και την φιλία μου σε όσους στέκονται δίπλα μου με όλα τα μέσα.
Τέλος δύο λόγια για τα αδέρφια μου, τον Γιάννη που βρίσκεται και αυτός στο νοσοκομείο, τον Αντρέα, τον Δημήτρη και αρκετούς ακόμα.
Ο αγώνας κυοφορεί και απώλειες αφού στα μονοπάτια προς μια αξιοπρεπή ζωή πρέπει να πάρουμε από το χέρι τον θάνατο, ρισκάροντας να τα χάσουμε όλα για να κερδίσουμε τα πάντα. Ο αγώνας συνεχίζεται με Γροθιά στο μαχαίρι, ξανά και ξανά.
ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΑ !
ΓΙΑ ΟΣΟ ΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΝΑΠΝΕΟΥΜΕ ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ !
6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ
Η ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΘΑ ΤΡΙΓΥΡΝΑΕΙ ΣΤΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΓΙΑΤΙ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΖΕΙΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΦΩΤΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΣΕ ΚΑΨΕΙ
ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΔΥΝΑΜΗ.
ΥΣ: Προφανώς και δεν μπορώ να ελέγξω τους κοινωνικούς αυτοματισμούς που προκαλούνται. Πάντως όσοι Συριζέοι και λοιποί έμποροι ελπίδων έχουν εμφανισθεί έχουν φάει πόρτα ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΛΟΓΟ, ενώ ξανατονίζω ότι έχω υπογράψει επισήμως την άρνηση μου για οποιαδήποτε χορήγηση ορού.
Νίκος Ρωμανός
Προσπαθώ να αποτυπώσω σε ένα κομμάτι χαρτί τα τελευταία υπολείμματα συγκροτημένης σκέψης με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις και την εκ νέου απόρριψη του αιτήματος της εκπαιδευτικής άδειας.
Από τις πρώτες μέρες της απεργίας είχα πει στην παρέμβασή μου στη συνέλευση αλληλεγγύης που είχε γίνει στο Πολυτεχνείο ότι η απορριπτική απάντηση του Νικόπουλου ο οποίος τόσο καιρό δήλωνε αναρμόδιος είναι η αρχή μιας κρατικής στρατηγικής με στόχο την εξόντωσή μου. Αυτή η πολιτική εκτίμηση επιβεβαιώθηκε απολύτως.
Αρχικά με την εντολή της εισαγγελέως των φυλακών Κορυδαλλού Ευαγγελίας Μαρσιώνη για αναγκαστική μου σίτιση, πράξη που συνιστά πραγματικό βιασμό και έχει οδηγήσει στο θάνατο μεταξύ άλλων τόσο του Xολγκερ Μαϊνς στην Γερμανία όσο και μελών της GRAPO στην Ισπανία. Προς τιμήν τους οι ιατροί του νοσοκομείου πέταξαν στα σκουπίδια την εισαγγελική εντολή και αρνήθηκαν να διαπράξουν ένα τέτοιο κρατικό έγκλημα.
Εν συνεχεία η προσφυγή μου σε δικαστικό συμβούλιο εκτός φυλακής, (μια νομική κίνηση που επιλέγουν πολλοί κρατούμενοι, όταν το συμβούλιο της φυλακής απορρίπτει τις αιτήσεις τους) απορρίφθηκε με τη δικαιολογία ότι τους δεσμεύει η απόφαση του Νικόπουλου, ίδια ακριβώς απόφαση πάνω στην οποία είχε γίνει προσφυγή.
Για όσους έχουν την στοιχειώδη αντίληψη από πολιτική η παρέμβαση του Υπουργείου Δικαιοσύνης, μια μέρα πριν συνεδριάσει το συμβούλιο ήταν μια ξεκάθαρη εντολή για την απόρριψη του αιτήματος και θα εξηγήσω αμέσως το γιατί.
Στην ανακοίνωση που εξέδωσε το Υπουργείο Δικαιοσύνης αναφέρει τεχνηέντως ότι ο Αθανασίου δεν είναι αρμόδιος για να προσθέσει παρακάτω: «Η εκπαιδευτικές άδειες χορηγούνται αποκλειστικά από το αρμόδιο συμβούλιο (της φυλακής), στο οποίο προΐσταται ο εισαγγελικός λειτουργός, ενώ για τους υπόδικους απαιτείται και η σύμφωνη γνώμη του δικαστικού οργάνου που διέταξε την προσωρινή κράτηση».
Με λίγα λόγια η εγκυρότητα της προσφυγής ακυρώνεται δια στόματος υπουργού απλά και ξεκάθαρα. Όλο αυτό ντυμένο με την ανυπόστατη πρόταση για μαθήματα μέσω τηλεδιάσκεψης αντί αδειών, η οποία δεν ευσταθεί λόγω των εργαστηρίων που έχουν αναγκαστική παρουσία, ενώ ανοίγει και τον δρόμο στα συμβούλια των φυλακών να τις καταργήσουν εντελώς, αφού είναι γνωστή η ευθυνοφοβία τους και η λύση της τηλεδιάσκεψης θα ισχύσει για όλους τους κρατούμενους.
Με την ίδια ακριβώς λογική σε λίγο καιρό τα επισκεπτήρια με τις οικογένειές μας θα γίνονται μέσα από οθόνες για λόγους ασφαλείας όπως και τα δικαστήριά μας. Η τεχνολογία στην υπηρεσία «του σωφρονισμού» και της δικαιοσύνης. Ανθρώπινη πρόοδος ή εκφασισμός… η ιστορία θα κρίνει.
Σε αυτό το σημείο έχει αξία να αναφέρω και τον ρόλο του ειδικού εφέτη ανακριτή Ευτύχη Νικόπουλου, ο οποίος από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησα την απεργία πείνας έχει πάρει σαφείς πολιτικές εντολές από τους πολιτικούς του προϊσταμένους στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, γι’ αυτό άλλωστε και όλοι ρίχνουν την ευθύνη σε αυτόν. Αντάλλαγμα για αυτό του το λειτούργημα θα είναι η προαγωγή του στον Άρειο Πάγο, όπως άλλωστε συνέβη και με τον προκάτοχό του Δημήτρη Μόκα, που είχε πρωτοστατήσει σε δεκάδες αντιαναρχικές, κατασταλτικές εκστρατείες. Τώρα απολαμβάνει τον παχυλό μισθό της δικαστικής ελίτ του Αρείου Πάγου. Τυχαίο ; Δεν νομίζω.
Εγώ από την πλευρά μου συνεχίζω, προσπερνάω την οποιαδήποτε πιθανότητα να κάνω πίσω και απαντάω με ΑΓΩΝΑ ΩΣ ΤΗ ΝΙΚΗ Ή ΑΓΩΝΑ ΩΣ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ.
Σε κάθε περίπτωση αν το κράτος με δολοφονήσει με την στάση του, ο κύριος Αθανασίου και η παρέα του θα μείνουν στην ιστορία ως μια συμμορία δολοφόνων, ηθικοί αυτουργοί σε βασανισμό και δολοφονία πολιτικού κρατουμένου. Ας ελπίσουμε μόνο να βρεθούν εκείνα τα ελεύθερα πνεύματα που θα δικάσουν το δίκαιο της δικαιοσύνης τους με τον τρόπο τους.
Κλείνοντας θέλω να στείλω την συνενοχή μου και την φιλία μου σε όσους στέκονται δίπλα μου με όλα τα μέσα.
Τέλος δύο λόγια για τα αδέρφια μου, τον Γιάννη που βρίσκεται και αυτός στο νοσοκομείο, τον Αντρέα, τον Δημήτρη και αρκετούς ακόμα.
Ο αγώνας κυοφορεί και απώλειες αφού στα μονοπάτια προς μια αξιοπρεπή ζωή πρέπει να πάρουμε από το χέρι τον θάνατο, ρισκάροντας να τα χάσουμε όλα για να κερδίσουμε τα πάντα. Ο αγώνας συνεχίζεται με Γροθιά στο μαχαίρι, ξανά και ξανά.
ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΑ !
ΓΙΑ ΟΣΟ ΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΝΑΠΝΕΟΥΜΕ ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ !
6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ
Η ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΘΑ ΤΡΙΓΥΡΝΑΕΙ ΣΤΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΓΙΑΤΙ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΖΕΙΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΦΩΤΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΣΕ ΚΑΨΕΙ
ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΔΥΝΑΜΗ.
ΥΣ: Προφανώς και δεν μπορώ να ελέγξω τους κοινωνικούς αυτοματισμούς που προκαλούνται. Πάντως όσοι Συριζέοι και λοιποί έμποροι ελπίδων έχουν εμφανισθεί έχουν φάει πόρτα ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΛΟΓΟ, ενώ ξανατονίζω ότι έχω υπογράψει επισήμως την άρνηση μου για οποιαδήποτε χορήγηση ορού.
Νίκος Ρωμανός
Heartbreaker83
Μέλος
- Εγγρ.
- 1 Μαΐ 2011
- Μηνύματα
- 3.814
- Like
- 12
- Πόντοι
- 16
Σωστα ολα και ρισπεκτ
Νομιζω ομως οτι το να σπουδασεις απο την φυλακη δεν απαγορευεται ισα ισα σου δινουν και αδειες να παρακολουθεις τα μαθηματα. Το λεω αυτο εχοντας προσωπικη εμπειρια απο στενο φιλικο κυκλο οπου το ατομο εβγαινε το πρωι πηγαινε στο πανεπ και γυρναγε φυλακη το απογευμα. Ουσιαστικα την σχολη την εβγαλε ετσι. Αυτα εγινα 15 χρονια πριν βεβαια, αν εχει αλλαξει κατι αε με ενημερωσει καποιος φιλος.
Ο Ρωμανος δεν βγαινει εξω για σπουδες οχι γιατι ειναι φυλακη αλλα γιατι την κοπανησε ο Ξηρος απο αδεια. Απο οτι καταλαβαινω δεν νιωθουν ασφαλεια για να τον αφησουν εστω και με συνοδεια γιατι φοβουνται επιθεση. Επισης ισως θελουν να αποφυγουν το να ερθει σε επαφη με ατομα του "χωρου"
Για τον φιλο που ειπε πριν οτι ειναι φρεσκοπαντρεμενος, το κανουν αρκετοι που παντρευονται τα τελευταια χρονια πριν μπουν φυλακη γιατι υπαρχει μια διαδικασια που λεγεται συζυγικη επισκεψη. Εκει συναντιεσαι σε τακτα διαστηματα (μια την βδομαδα, μια τον μηνα δεν θυμαμαι) με την συζυγο σε ενα δωματιο οι δυο σας για τα περαιτερω
Αυτο ισχυει μονο με συζυγο και οχι με γκομενα, εξ ου και ο γαμος
Επισκέπτης
Καλλιο γαιδοροδενε παρα γαιδουρογυρευε εχω να πω. Η μορφωμενη συγγραφεας μαμα του, δε μπορουσε να του δωσει αρχες?
Για ψαξτε κατι βιβλια που εχει γραψει, τιτλους μοναχα.
Τωρα μαλιστα, δεσαμε.
Διχως ναχω κατι προσωπικο μαζι σου, δε σου αρκουν οι χιλιαδες ανεργοι πτυχιουχοι, θες κι αλλους ακομη?
Θα μου απαντησεις, και τι θα κανει αυτος αν βγει εξω?
Δεν πρεπει να ζησει?
Δε με ενδιαφερει ας κοψει το λαιμο του. Τουλαχιστον αυτος κι η κωλοπαρεα του δεν ειχαν αναγκη απο χρηματα. Περισσοτερο λυπαμαι κατι αστεγους που ζουν στο δρομο (κι ας μη φανει υποκριτικο) παρα τετοια κωλοπαιδια.
Εδω ειναι το προβλημα, η κατρακυλα της σαπιας κοινωνιας μας.
erinal
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 16 Δεκ 2008
- Μηνύματα
- 68.089
- Like
- 91
- Πόντοι
- 866
ΝΙΚΟ ΓΕΡΑ ΩΣ ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ...
altgreek74
Μέλος
- Εγγρ.
- 20 Νοε 2005
- Μηνύματα
- 496
- Κριτικές
- 2
- Like
- 20
- Πόντοι
- 1
ανατροπη κυβερνησης, αποσταθεροποιηση, επισπευση προωρων εκλογων. γενικως μπαχαλο να δημιουργηθει και να ξανακαει η Αθηνα και ισως ολη η χωρα...
Heartbreaker83
Μέλος
- Εγγρ.
- 1 Μαΐ 2011
- Μηνύματα
- 3.814
- Like
- 12
- Πόντοι
- 16
Ο σκοπος της μορφωσης δεν ειναι να βρεις δουλεια αλλα να φτιαξεις χαρακτηρα. Για αυτο λεγεται και μορφωση
erinal
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 16 Δεκ 2008
- Μηνύματα
- 68.089
- Like
- 91
- Πόντοι
- 866
Από τις αντιδράσεις των χουντικών φασιστομουτρων φαίνεται ξεκάθαρα ότι ο Ρωμανός κατάφερε να νικησει το σύστημα.. Σκουζουν όσοι προσκυνημενοι βλέπουν τα νιάτα να τους φτύνουν στα μούτρα.κακία κ μίσος στο παιδί που τους θυμίζει ότι είναι βουτηγμένοι στο τιποτα
SirGreebas
Μέλος
- Εγγρ.
- 27 Αυγ 2013
- Μηνύματα
- 74
- Κριτικές
- 5
- Like
- 95
- Πόντοι
- 0
Αυτό εννοώ όταν λέω ότι κοιτάμε το δένδρο και όχι το δάσος. Στέκεσαι αποκλειστηκά στον Ρωμανό, στο αν έχει πρόβλημα, στο ότι η μάνα του είναι συγγραφέας κλπ. Ξεχώρισε το πρόσωπο από το αίτημα του. Αυριο θα είναι κάποιος άλλος που θα σπουδάσει επειδή ο Ρωμανός δικαιώθηκε....αν δικαιωθεί φυσικά. Το θέμα είναι ξεκάθαρα αν θα πρέπει να επιτρέπεται αυτή η διαδικασία σε κρατούμενους. Απλά τα πράγματα.
ΠΥΡΑΥΛΟΣ
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 1 Δεκ 2009
- Μηνύματα
- 3.274
- Κριτικές
- 104
- Like
- 2.757
- Πόντοι
- 7.783
Προσπαθεί να εκθέσει τους γιατρούς, ο ανθρωπίσκος.
Κάτι ανάλογο έκανε κι ο Μαζιώτης.
st@rdust
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 7 Δεκ 2006
- Μηνύματα
- 15.747
- Like
- 1.426
- Πόντοι
- 366
τον εκδικειται για τη "χυλοπιτα" που του ριξε...!!!
Σύμφωνα με τους γιατρούς, η κατάσταση της υγείας του Νίκου Ρωμανού, ο οποίος κάνει απεργία πείνας από τις 10 Νοεμβρίου, είναι σε οριακό σημείο, ενώ ο δικηγόρος του, Φραγκίσκος Ραγκούσης, καταγγέλλει πως υπάρχει «εντολή από την εισαγγελέα των φυλακών για αναγκαστική σίτιση, παραβιάζοντας κάθε έννοια νομιμότητας και στοιχειοθετεί το αδίκημα του βασανισμού κρατουμένου». Η υποχρεωτική σίτιση σε απεργούς πείνας θεωρείται βασανισμός από τους διεθνείς οργανισμούς.
Ο Νίκος Ρωμανός κάνει απεργία πείνας, διεκδικώντας το αίτημά του για χορήγηση εκπαιδευτικών αδειών από τη φυλακή.
Ο Νίκος Ρωμανός έδωσε Πανελλαδικές Εξετάσεις, πέρασε σε πανεπιστημιακή σχολή στην Αθήνα, αλλά δεν του δίδονται εκπαιδευτικές άδειες, αν και τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο υπουργός Δικαιοσύνης, Χαράλαμπος Αθανασίου, πήγε στις φυλακές Αυλώνα, για να τον βραβεύσει με έπαινο και έπαθλο 500 ευρώ. Ο Νίκος Ρωμανός αρνήθηκε το βραβείο.
Η γιατρός Λίνα Βεργοπούλου δήλωσε σήμερα πως «η κατάστασή του Νίκου Ρωμανού είναι κρίσιμη, κινδυνεύει άμεσα από μέρα σε μέρα με νεφρική και καρδιακή ανεπάρκεια».
Δεν μπορώ να πιστέψω πως το ελληνικό κράτος το 2014 θα επιτρέψει να κινδυνεύσει η ζωή ενός νέου ανθρώπου επειδή διεκδικεί το νόμιμο δικαίωμά του να πάει στο πανεπιστήμιο.
Ο Νίκος Ρωμανός ήταν φίλος του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Ήταν μαζί του το βράδυ της δολοφονίας του από τον αστυνομικό Επαμεινώνδα Κορκονέα. Ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος ξεψύχησε στα χέρια του Νίκου Ρωμανού.
Πυροβολώντας και σκοτώνοντας τον 16χρονο Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο στις 6 Δεκεμβρίου του 2008, ο Επαμεινώνδας Κορκονέας πυροβόλησε την ελληνική κοινωνία και της προκάλεσε μεγάλες πληγές που δεν έχουν κλείσει ακόμα.
Αν, καθώς συμπληρώνονται σε λίγες ημέρες 6 χρόνια από την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, το ελληνικό κράτος καταφέρει να πεθάνει ο Νίκος Ρωμανός -επειδή επιθυμεί να σπουδάσει στην πανεπιστημιακή σχολή που πέρασε με εξετάσεις-, τότε θα μιλάμε για ένα κράτος-δολοφόνο.
Κι αυτόν τον δολοφόνο πρέπει να τον σκοτώσεις. Πριν σε σκοτώσει αυτός.
Σύμφωνα με τους γιατρούς, η κατάσταση της υγείας του Νίκου Ρωμανού, ο οποίος κάνει απεργία πείνας από τις 10 Νοεμβρίου, είναι σε οριακό σημείο, ενώ ο δικηγόρος του, Φραγκίσκος Ραγκούσης, καταγγέλλει πως υπάρχει «εντολή από την εισαγγελέα των φυλακών για αναγκαστική σίτιση, παραβιάζοντας κάθε έννοια νομιμότητας και στοιχειοθετεί το αδίκημα του βασανισμού κρατουμένου». Η υποχρεωτική σίτιση σε απεργούς πείνας θεωρείται βασανισμός από τους διεθνείς οργανισμούς.
Ο Νίκος Ρωμανός κάνει απεργία πείνας, διεκδικώντας το αίτημά του για χορήγηση εκπαιδευτικών αδειών από τη φυλακή.
Ο Νίκος Ρωμανός έδωσε Πανελλαδικές Εξετάσεις, πέρασε σε πανεπιστημιακή σχολή στην Αθήνα, αλλά δεν του δίδονται εκπαιδευτικές άδειες, αν και τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο υπουργός Δικαιοσύνης, Χαράλαμπος Αθανασίου, πήγε στις φυλακές Αυλώνα, για να τον βραβεύσει με έπαινο και έπαθλο 500 ευρώ. Ο Νίκος Ρωμανός αρνήθηκε το βραβείο.
Η γιατρός Λίνα Βεργοπούλου δήλωσε σήμερα πως «η κατάστασή του Νίκου Ρωμανού είναι κρίσιμη, κινδυνεύει άμεσα από μέρα σε μέρα με νεφρική και καρδιακή ανεπάρκεια».
Δεν μπορώ να πιστέψω πως το ελληνικό κράτος το 2014 θα επιτρέψει να κινδυνεύσει η ζωή ενός νέου ανθρώπου επειδή διεκδικεί το νόμιμο δικαίωμά του να πάει στο πανεπιστήμιο.
Ο Νίκος Ρωμανός ήταν φίλος του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Ήταν μαζί του το βράδυ της δολοφονίας του από τον αστυνομικό Επαμεινώνδα Κορκονέα. Ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος ξεψύχησε στα χέρια του Νίκου Ρωμανού.
Πυροβολώντας και σκοτώνοντας τον 16χρονο Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο στις 6 Δεκεμβρίου του 2008, ο Επαμεινώνδας Κορκονέας πυροβόλησε την ελληνική κοινωνία και της προκάλεσε μεγάλες πληγές που δεν έχουν κλείσει ακόμα.
Αν, καθώς συμπληρώνονται σε λίγες ημέρες 6 χρόνια από την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, το ελληνικό κράτος καταφέρει να πεθάνει ο Νίκος Ρωμανός -επειδή επιθυμεί να σπουδάσει στην πανεπιστημιακή σχολή που πέρασε με εξετάσεις-, τότε θα μιλάμε για ένα κράτος-δολοφόνο.
Κι αυτόν τον δολοφόνο πρέπει να τον σκοτώσεις. Πριν σε σκοτώσει αυτός.
st@rdust
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 7 Δεκ 2006
- Μηνύματα
- 15.747
- Like
- 1.426
- Πόντοι
- 366
μαλλον δεν εχεις διαβασει τις ανακοινωσεις και τις θεσεις των ιδιων των γιατρων
στα αρχιδια μας...για τον ρωμανο μιλαμε
ΠΥΡΑΥΛΟΣ
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 1 Δεκ 2009
- Μηνύματα
- 3.274
- Κριτικές
- 104
- Like
- 2.757
- Πόντοι
- 7.783
Μέχρι στιγμής, ο κακοποιός Ρωμανός και οι συνδεδεμένες με αυτόν συμμορίες, έχουν καταφέρει να νικήσουν τρία μόνον άτομα:
Παρασκευή Ζούλια
Αγγελική Παπαθανασοπούλου
Επαμεινώνδας Τσακάλης
MB C 200
Μέλος
- Εγγρ.
- 6 Ιουλ 2010
- Μηνύματα
- 374
- Like
- 0
- Πόντοι
- 1
πες τα αδελφε, μας εχουν πρηξει τ αρχιδια εδω και μερες με το κολοπαιδο!!!!!!!!!!!!!!!!
ΠΥΡΑΥΛΟΣ
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 1 Δεκ 2009
- Μηνύματα
- 3.274
- Κριτικές
- 104
- Like
- 2.757
- Πόντοι
- 7.783
Τις διάβασα μόλις τώρα, κι έμεινα χαυνωμένος...
Φαίνεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βρήκε έναν καλό μοχλό.
st@rdust
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 7 Δεκ 2006
- Μηνύματα
- 15.747
- Like
- 1.426
- Πόντοι
- 366
eri εσυ εισαι ρε?
Αγαπημένε Πιτσιρίκο, τις τελευταίες μέρες κατάλαβα πόσο ρόλο παίζει το Facebook και τα ειδησιογραφικά blog στο να έχω μια εικόνα για το μέγεθος της ανθρώπινης βλακείας. Δεν είμαι καθόλου καλά και το εννοώ.
Κάθε φορά που ανεβαίνει μια είδηση, ανακοίνωση ή κάλεσμα για τον Νίκο Ρωμανό, αρρωσταίνω. Δε μπορώ να το αντιμετωπίσω. Το τι κράξιμο πέφτει στα σχόλια δε λέγεται. Από απλή ειρωνεία, μέχρι βρίσιμο και κατάρα. Και like μπόλικα.
Την πρώτη φορά που είδα τέτοια σχόλια έπαθα σοκ. Πίστευα ότι ήταν τέτοια η μέρα κι έπεσα απλά πάνω σε σύναξη εγκεφαλικά ανάπηρων. Αλλά τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα.
Μια βόλτα σε διάφορα blog θα σε πείσει. Και μιλάω για blog ανεξάρτητων και μάχιμων δημοσιογράφων (πού να φανταστούν κι αυτοί οι άνθρωποι τι ζωντόβολα τους διαβάζουν!). Δεν θέλω να φανταστώ τι γίνεται στα υπόλοιπα.
Δεν το χωράει το μυαλό μου πόση βλακεία και κακία μπορεί να χωράει ένας εγκέφαλος.
Να παραβιάζονται τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα σου, να σε ληστεύουν και να σ’ εκβιάζουν τράπεζες και κράτος, να σου στερούν την υγεία σου και τη ζωή σου κι εσύ να βρίζεις και να κατηγορείς αυτόν που αντέδρασε (λανθασμένα ή και όχι, δε θα το κρίνω), που αντιστάθηκε και παλεύει για τα δικαιώματα του.
Κάποιος έγραφε: «Ε όχι και να τον λυπηθώ επειδή λήστευε τράπεζες!» Κι έλεγα, Χριστέ μου, δε την παλεύω, θα μου στρίψει! Δε γίνεται να τα διαβάζω αυτά! Κι άλλα τέτοια παρόμοια σχόλια.
Πόσο ηλίθιος και σκατόψυχος μπορεί να είσαι για να τα γράφεις αυτά;
Γιατί δεν είναι μόνο ηλιθιότητα πια, αλλά είναι και φθόνος. Που είσαι ανίκανος σκουλικαντέρα να αντιδράσεις και δε τολμάς να βγάλεις ούτε κιχ.
Κι αντί να παραδεχτείς ότι φοβάσαι (ανθρώπινο και κατανοητό και δεν θα ΄χε κανείς δικαίωμα να σε κατηγορήσει) αντί απλά να δείξεις αλληλέγγυος, το παίζεις εξυπνάκιας.
Δεν θες να σκεφτείς, είσαι νεκρός κι αντί να ζήσεις μισείς αυτούς που το κάνουν. Κάθε μέρα που περνάει σκέφτομαι ότι τελικά, όχι μόνο μας αξίζει αυτό που έχουμε, πρέπει να το γουστάρουμε μάλλον! Καμιά ελπίδα!
Στα έγραψα αυτά γιατί έτσι ένιωθα ότι έπρεπε να σου γράψω. Μήπως και μου φύγει ο κόμπος απ΄ το στομάχι. Δε ξέρω αν το δημοσιεύσεις το κείμενο, γιατί γράφω χωρίς να το πολυσκέφτομαι και είμαι πολύ θυμωμένη και δεν ξέρω αν βγάζουν και νόημα αυτά που γράφω. Και βρίζω κιόλας. Άλλα δεν έχω όρεξη να το ταχτοποιήσω το κείμενο μου.
Φιλιά
Αναστασία
(Αγαπητή φίλη, δεν περιμένατε, βέβαια, την υπόθεση του Νίκου Ρωμανού και τα σχόλια στο Facebook, για να αντιληφθείτε το μέγεθος της ηλιθιότητας των Νεοελλήνων. Γιατί νομίζετε πως η χώρα χρεοκόπησε και είναι στη σημερινή κατάσταση; Από τους πολλούς έξυπνους; Ή από τους πολλούς ικανούς; Ή από τους πολλούς γενναίους; Λογικό είναι οι εθελόδουλοι ραγιάδες Έλληνες να έχουν πάρει ανάποδες με τον Ρωμανό, γιατί τους θυμίζει με την στάση του πόσο χέστηδες και προσκυνημένοι είναι οι ίδιοι. Βέβαια, οι Έλληνες τον θαυμάζουν τον Νίκο Ρωμανό. Τον θαυμάζουν και τον φθονούν. Γιατί, όπως είπε ο Σέρεν Κίρκεγκορ, ο φθόνος είναι συντετριμμένος θαυμασμός. Να τους συμπονάτε λοιπόν. Είναι για λύπηση οι καημένοι. Να είστε καλά.)
(Έχω πάρει άπειρα μέιλ για τον Νίκο Ρωμανό. Σκέφτηκα να μην ανεβάσω κανένα -κι ο ίδιος έχει δηλώσει πως δεν τα γουστάρει αυτά-, αλλά, από την άλλη, σκέφτομαι πως μπορεί να του συμβεί κάτι άσχημο και μετά να έχω ενοχές.)
Αγαπημένε Πιτσιρίκο, τις τελευταίες μέρες κατάλαβα πόσο ρόλο παίζει το Facebook και τα ειδησιογραφικά blog στο να έχω μια εικόνα για το μέγεθος της ανθρώπινης βλακείας. Δεν είμαι καθόλου καλά και το εννοώ.
Κάθε φορά που ανεβαίνει μια είδηση, ανακοίνωση ή κάλεσμα για τον Νίκο Ρωμανό, αρρωσταίνω. Δε μπορώ να το αντιμετωπίσω. Το τι κράξιμο πέφτει στα σχόλια δε λέγεται. Από απλή ειρωνεία, μέχρι βρίσιμο και κατάρα. Και like μπόλικα.
Την πρώτη φορά που είδα τέτοια σχόλια έπαθα σοκ. Πίστευα ότι ήταν τέτοια η μέρα κι έπεσα απλά πάνω σε σύναξη εγκεφαλικά ανάπηρων. Αλλά τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα.
Μια βόλτα σε διάφορα blog θα σε πείσει. Και μιλάω για blog ανεξάρτητων και μάχιμων δημοσιογράφων (πού να φανταστούν κι αυτοί οι άνθρωποι τι ζωντόβολα τους διαβάζουν!). Δεν θέλω να φανταστώ τι γίνεται στα υπόλοιπα.
Δεν το χωράει το μυαλό μου πόση βλακεία και κακία μπορεί να χωράει ένας εγκέφαλος.
Να παραβιάζονται τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα σου, να σε ληστεύουν και να σ’ εκβιάζουν τράπεζες και κράτος, να σου στερούν την υγεία σου και τη ζωή σου κι εσύ να βρίζεις και να κατηγορείς αυτόν που αντέδρασε (λανθασμένα ή και όχι, δε θα το κρίνω), που αντιστάθηκε και παλεύει για τα δικαιώματα του.
Κάποιος έγραφε: «Ε όχι και να τον λυπηθώ επειδή λήστευε τράπεζες!» Κι έλεγα, Χριστέ μου, δε την παλεύω, θα μου στρίψει! Δε γίνεται να τα διαβάζω αυτά! Κι άλλα τέτοια παρόμοια σχόλια.
Πόσο ηλίθιος και σκατόψυχος μπορεί να είσαι για να τα γράφεις αυτά;
Γιατί δεν είναι μόνο ηλιθιότητα πια, αλλά είναι και φθόνος. Που είσαι ανίκανος σκουλικαντέρα να αντιδράσεις και δε τολμάς να βγάλεις ούτε κιχ.
Κι αντί να παραδεχτείς ότι φοβάσαι (ανθρώπινο και κατανοητό και δεν θα ΄χε κανείς δικαίωμα να σε κατηγορήσει) αντί απλά να δείξεις αλληλέγγυος, το παίζεις εξυπνάκιας.
Δεν θες να σκεφτείς, είσαι νεκρός κι αντί να ζήσεις μισείς αυτούς που το κάνουν. Κάθε μέρα που περνάει σκέφτομαι ότι τελικά, όχι μόνο μας αξίζει αυτό που έχουμε, πρέπει να το γουστάρουμε μάλλον! Καμιά ελπίδα!
Στα έγραψα αυτά γιατί έτσι ένιωθα ότι έπρεπε να σου γράψω. Μήπως και μου φύγει ο κόμπος απ΄ το στομάχι. Δε ξέρω αν το δημοσιεύσεις το κείμενο, γιατί γράφω χωρίς να το πολυσκέφτομαι και είμαι πολύ θυμωμένη και δεν ξέρω αν βγάζουν και νόημα αυτά που γράφω. Και βρίζω κιόλας. Άλλα δεν έχω όρεξη να το ταχτοποιήσω το κείμενο μου.
Φιλιά
Αναστασία
(Αγαπητή φίλη, δεν περιμένατε, βέβαια, την υπόθεση του Νίκου Ρωμανού και τα σχόλια στο Facebook, για να αντιληφθείτε το μέγεθος της ηλιθιότητας των Νεοελλήνων. Γιατί νομίζετε πως η χώρα χρεοκόπησε και είναι στη σημερινή κατάσταση; Από τους πολλούς έξυπνους; Ή από τους πολλούς ικανούς; Ή από τους πολλούς γενναίους; Λογικό είναι οι εθελόδουλοι ραγιάδες Έλληνες να έχουν πάρει ανάποδες με τον Ρωμανό, γιατί τους θυμίζει με την στάση του πόσο χέστηδες και προσκυνημένοι είναι οι ίδιοι. Βέβαια, οι Έλληνες τον θαυμάζουν τον Νίκο Ρωμανό. Τον θαυμάζουν και τον φθονούν. Γιατί, όπως είπε ο Σέρεν Κίρκεγκορ, ο φθόνος είναι συντετριμμένος θαυμασμός. Να τους συμπονάτε λοιπόν. Είναι για λύπηση οι καημένοι. Να είστε καλά.)
(Έχω πάρει άπειρα μέιλ για τον Νίκο Ρωμανό. Σκέφτηκα να μην ανεβάσω κανένα -κι ο ίδιος έχει δηλώσει πως δεν τα γουστάρει αυτά-, αλλά, από την άλλη, σκέφτομαι πως μπορεί να του συμβεί κάτι άσχημο και μετά να έχω ενοχές.)