Επίσκεψη στο πολυτελές συνουσιουργείο κοντά στους στύλους του Ολυμπίου Διός, τη Μεγάλη Παρασκευή του 2013, με τον αέρα να δονείται από την αργή και πένθιμη κωδωνοκρουσία του παρακείμενου ναού της Αγίας Φωτεινής.
Στο δωμάτιο αναμονής και επιδείξεων, η χυμώδης, νεαρά, αλλοδαπή κονφερατρίς Ναταλί, παρουσίασε τέσσερα επίσης νεαρά, αλλοδαπά θήλεα, όλα ελκυστικά, όλα ομοιόμορφα και ελαφρά ενδεδυμένα, τα οποία παρήλασαν το ένα κατόπιν του άλλου.
Η σύντομη διαλογική συζήτηση που είχα με τη Ναταλί, σύντομα εξελίχθηκε σε ερωτοτροπία και σε έντονη ροπή προς γενετησιασμό, οπότε τελικά αδιαφόρησα για τα λοιπά επιδειχθέντα θήλεα και επέλεξα την ίδια τη Ναταλί, προκειμένου να συνουσιασθώ μαζί της.
Στο δωμάτιο μαλάξεων και συνουσιών, εξήγησα στη Ναταλί ότι προτιμώ να αφιερώσω το διαθέσιμο χρόνο σε σεξουαλική δραστηριότητα, παρά σε μασάζ.
Η Ναταλί συμμορφώθηκε και εκδύθηκε αμέσως, αποκαλύπτοντας ένα ζουμερό σώμα με λίγα παραπανίσια κιλά, ασφαλώς γαμήσιμο.
- Από ποια πόλη της Ευρώπης είσαι;
- Ευρώπη; …(μικρή αμηχανία)…α-α-από Ρωσία είμαι.
Τα σώματα ήρθαν κοντά, με επαφές, τριβές, υγρά, ματιές, μαλλιά, ανάσες, ήχους...
Η φλόγα μέσα στα σκέλια γαργάλαγε και φούντωνε σιγά – σιγά.
Ξεκίναγε από τ’ αρχίδια, διαπερνούσε τα σπλάχνα και έφτανε ως το λαιμό.
Έριξα μια λοξή ματιά στον καθρέφτη. Είδα την κοιλιά μου φουσκωμένη, έτσι όπως υπολόγιζα ότι θα ήταν την Κυριακή του Πάσχα.
Δυστυχώς όμως, ήταν Μεγάλη Παρασκευή…
Είχα παχύνει δυο μέρες νωρίτερα…
Το αντιπαρήλθα, σκεπτόμενος «κοιλιά κι αρχίδια, του άντρα τα στολίδια» και συνέχισα τα σαλιαρίσματα με τη νεαρά πόρνη.
Ενώ η καμπάνα συνέχιζε να γεμίζει το δωμάτιο με τον αργό επαναλαμβανόμενο ήχο της, η ορθόδοξη Νατάλια συνέχιζε να κατακλύζει με τον σίαλό της τη γεννητική μου περιοχή, με αργή οσχεολειχία και με επαναλαμβανόμενο πεοθηλασμό.
Μετά από διάφορες εναλλαγές στάσεων των σαρκών, η παραφορά του πάθους ολοκληρώθηκε με έντονο και παρατεταμένο χύσιμο.
- Πόσα χρόνια είσαι στην Ελλάδα;
- Έξι. Εσύ;
- Μισόν αιώνα...
- Να σου κάνω μασαζάκι;
- Αμέ, ιδιαίτερα στον ώμο, όπου έχω τραυματιστεί.
- Α, όχι, κάνω χαλαρωτικό μασάζ, όχι θεραπευτικό…
- Θεραπευτικό μασάζ κάνεις σε ένα συγκεκριμένο σημείο του σώματος…
- …(πλατύ χαμόγελο, παύση, λίγο γέλιο)… ναι …
Μπήκα στο λουτήτα (ντουσιέρα με υδρομασάζ) που θυμίζει το διακτινιστή του διαστμοπλοίου Enterprize.
- Σιγουρέψου ότι τα πήρες όλα… πορτοφόλι, κινητό, κλειδιά, γυαλιά…
- Μυαλά;
- …(μικρό γέλιο, πλατύ χαμόγελο)… αυτά άστα εδώ, για να τα πάρεις την άλλη φορά που θα ξανάρθεις.
Ακόμη μια ερωτική επιχείρηση έλαβε τέλος.
Μερικές σκέψεις για τα γελάκια και τα χαμογελάκια της Ναταλί…
Σε στιγμές και σε πράξεις απολύτως προσωπικές και πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για συνουσία, οι εμπλεκόμενοι, είτε είναι ερωτευμένοι είτε όχι, δεν μπορούν να αγκαλιάσουν ο ένας τις σκέψεις του άλλου.
«Ποιος να ξέρει τι σκέφτεσαι, τι σκέφτομαι, όταν κάνουμε έρωτα…»
Αυτή η κατάσταση, καθιστά ασήμαντο το «χύνουμε μαζί», αυτό το πολυθρύλητο σμίξιμο οργασμών και την περί αυτού ρητορική.
Οι εραστές σφίγγουν στην αγκαλιά της σκέψης εραστές τους οποίους θυμούνται, ποθούν, ή φαντασιώνονται, διαφορετικούς από τους ομόκλινούς τους.
Αυτή η παρεμβολή, ακούσια ή σκόπιμη, θολή ή έντονη, ηχεί σαν χλευαστικός αντίλαλος στις κραυγές και στους ψιθύρους του εκστασιακού οργασμού.
Τόσο κοντά δυο άνθρωποι, τόσο οικείοι, τόσο ειλικρινείς, ωστόσο τη στιγμή της συνουσίας τόσο ξένοι και άδηλοι ο ένας για τον άλλο, τόσο χαμένοι στην εσωτερικότητα των λαβυρίνθων τους.
Υπό αυτήν την έννοια, η πράξη του έρωτα είναι και πράξη ηθοποιού.
Πότε είναι αληθινά τα συναισθήματα;
Όταν πρόκειται για εκρήξεις αχαλίνωτης, συμπυκνωμένης ενέργειας, όπως ο φόβος και το μίσος. Αυτές οι δυναμικές, ιδαίτερα τη στιγμή που εκδηλώνονται, δύσκολα νοθεύονται, αν και οι βιρτουόζοι της διπροσωπίας και του αυτοελέγχου μπορεί να πετύχουν μια σχετικά μεγάλη συγκάλυψη.
Τα κατοικίδια ζώα δείχνουν ότι ο φόβος μας αναδίδει μια ευδιάκριτη οσμή.
Ίσως και το μίσος να έχει οσμή.
Μια άλλη σκέψη – πράξη που σχίζει το πέπλο, είναι το γέλιο.
Τη στιγμή που αντιλαμβανόμαστε το αστείο, ή βλέπουμε το κωμικό θέαμα, η νοοτροπία μας εκτίθεται ολόγυμνη.
Για όσο διαρκεί το γέλιο, δεν υπάρχουν «ωριμότερες σκέψεις».
Αυτού του είδους το άνοιγμα στους άλλους διαρκεί ελάχιστα και έχει τη δυναμική του αθέλητου.
Από αυτήν την άποψη, το χαμόγελο είναι το αντίθετο του γέλιου.
Μπορεί να σου χαμογελάσει ο μεγαλύτερος εχθρός σου.
Η πόρνη χαμογελά (υποδύεται, υποκρίνεται), ο πελάτης γελά (εκσπερματώνει βογκώντας, στο ανώτερο σημείο της σεξουαλικής ηδονής).
Φεύγοντας, στο αυτοκίνητο, ο δυνατός ήχος του God is dead των Black Sabbath σκέπασε την Αγία Φωτεινή και τη Ναταλί.