sarouman
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 22 Ιαν 2007
- Μηνύματα
- 2.623
- Κριτικές
- 69
- Like
- 535
- Πόντοι
- 7.125
Πρώτη γυμνασίου...καλοκαιρινά μαθήματα μαθηματικών σε φροντιστήριο. Τέλη Αυγούστου. Καθόμουν στο πρώτο θρανίο και φορούσαμε όλοι πολύ κοντά σορτσάκια..80s γαρ.
Η καθηγήτρια των μαθηματικών ήταν μια κοπέλα που μόλις είχε τελειώσει τη σχολή γιαυτο και τα καλοκαιρινά μαθήματα ήταν σε προσφορά και λίγα, λόγω απειρίας κιόλας. Κοντούλα, με μπουτάρες, περμαναντ μαλλί, βυζια φυσιολογικά, ηλιοκαμένη επιδερμίδα απο τα μπάνια...
Θυμάμαι φορούσε και αυτή ενα σόρτς σαν βερμούδα, όχι πολύ κοντο...
Στεκόταν όρθια μπροστά στο πρώτο θρανίο που καθόμουν εγω και διάβαζε μια άσκηση...
"Ανάγωγο λέγεται το κλάσμα που δεν απλοποιείται άλλο..."
Ενώ διάβαζε κουνούσε το πόδι της νευρικά από κάτω...
"Αν διαιρέσουμε και τους δυο όρους ενός κλάσματος......"
Το γόνατο της σε μια στιγμή ακούμπησε το δικό μου..μετα απο λίγο όπως το κουνούσε συνέχεια ..άλλη μια φορά..
Ηλεκτρίστηκα! Ενώ διάβαζε το πόδι της ακουμπούσε πιο συχνά πάνω στο δικό μου γόνατο.. Αυτή το έκανε ασυναίσθητα αλλά εγω άρχισα να τρέμω..
"Βρες μεταξύ ποιων διαδοχικών φυσικών αριθμών..." ..μου είπε να συνεχίσω δείχνοντας μου το δάχτυλο την άσκηση...με ίδε που είχε γίνει κατακόκκινος..
Αρχισα να διαβάζω.. Αλλά ένιωσα το πόδι της τώρα κολλημένο πάνω μου..τα δευτερόλεπτα περνούσαν και αυτή δεν το ξεκόλλαγε..
Είχα κάνει μουνι τα κλάσματα και τα έλεγα όλα λάθος..
Ένιωσα το πόδι να αρχίζει να τρίβεται πάνω μου...το γόνατο της στο εσωτερικο μέρος του μηρού μου όπως καθόμουν...
Αυτή συνέχιζε να κοιτάζει το βιβλίο...
"τα λές όλα λάθος! δεν προσέχεις? τσάμπα εξηγούσα πριν?"
Είπε σε ένα κορίτσι να συνεχίσει πισω..
Το πόδι της δεν ξεκωλουσε... και εγω δεν κουνιόμουν..μονο έτρεμα.
Ο διπλανος μου ειχε το Μπλεκ δίπλα απο τα μαθηματικά αλλά δεν του έδωσε σημασία αυτη..
Η κοπελίτσα πισω διάβαζε με όρεξη και της ελεγε συνέχισε...
Ένιωσα την πατούσα της πάνω μου! Ειχε βγάλει τη σαγιονάρα όρθια και είχε λυγίσει το πόδι και με χάιδευε στο μηρο...Νόμιζα ήμουν σε ένα άλλο κόσμο ότι δεν ήταν πραγματικότητα...Το κεφάλι μου έκαιγε..και είχε κατακαυλώσει..
Ένιωθα τον πουτσο μου να συσπαται...
Η άλλη πίσω έκανε παπαδες με τα κλάσματα ενώ η καθηγήτρια κοιτούσε το βιβλίο και δεν έλεγε τίποτα..
Ένιωσα την άκρη απο τα δάχτυλα του ποδιού της να ακουμπάνε το πουτσο μου και τα κούνησε μερικές φορές...
"Η ταυτότητα της ευκλείδια διαίρεσης είναι 15=..."
Έχυνα κατα κύματα...Στα 12 χρονια της ζωής μου το χυσι μου ήταν πηχτό σαν κόλλα..ένιωσα τα αρχιδια μου να αδειάζουν και το μπλε σορτσάκι μου να γεμίζει μούσκεμα...
Το κατάλαβε..δεν είπε τίποτα...
"Να πάω τουαλέτα?" ..μπουρμουδισα μετα απο μερικά λεπτά..
Μου είπε ένα ξερό ναι, σηκώθηκα και τρεκλίζοντας βγήκα εξω..
Πισω μου η άλλη ακόμα διάβαζε.."ο αριθμητής του τρίτου κλάσματος.."
Πήγα τρέχοντας σπίτι για να αλλάξω σκύβοντας για μη φαίνεται ο τεράστιος χυσο-λεκές..
Δεν γύρισα πίσω να πάρω τα βιβλία και τα πράγματα μου...
Η καθηγήτρια των μαθηματικών ήταν μια κοπέλα που μόλις είχε τελειώσει τη σχολή γιαυτο και τα καλοκαιρινά μαθήματα ήταν σε προσφορά και λίγα, λόγω απειρίας κιόλας. Κοντούλα, με μπουτάρες, περμαναντ μαλλί, βυζια φυσιολογικά, ηλιοκαμένη επιδερμίδα απο τα μπάνια...
Θυμάμαι φορούσε και αυτή ενα σόρτς σαν βερμούδα, όχι πολύ κοντο...
Στεκόταν όρθια μπροστά στο πρώτο θρανίο που καθόμουν εγω και διάβαζε μια άσκηση...
"Ανάγωγο λέγεται το κλάσμα που δεν απλοποιείται άλλο..."
Ενώ διάβαζε κουνούσε το πόδι της νευρικά από κάτω...
"Αν διαιρέσουμε και τους δυο όρους ενός κλάσματος......"
Το γόνατο της σε μια στιγμή ακούμπησε το δικό μου..μετα απο λίγο όπως το κουνούσε συνέχεια ..άλλη μια φορά..
Ηλεκτρίστηκα! Ενώ διάβαζε το πόδι της ακουμπούσε πιο συχνά πάνω στο δικό μου γόνατο.. Αυτή το έκανε ασυναίσθητα αλλά εγω άρχισα να τρέμω..
"Βρες μεταξύ ποιων διαδοχικών φυσικών αριθμών..." ..μου είπε να συνεχίσω δείχνοντας μου το δάχτυλο την άσκηση...με ίδε που είχε γίνει κατακόκκινος..
Αρχισα να διαβάζω.. Αλλά ένιωσα το πόδι της τώρα κολλημένο πάνω μου..τα δευτερόλεπτα περνούσαν και αυτή δεν το ξεκόλλαγε..
Είχα κάνει μουνι τα κλάσματα και τα έλεγα όλα λάθος..
Ένιωσα το πόδι να αρχίζει να τρίβεται πάνω μου...το γόνατο της στο εσωτερικο μέρος του μηρού μου όπως καθόμουν...
Αυτή συνέχιζε να κοιτάζει το βιβλίο...
"τα λές όλα λάθος! δεν προσέχεις? τσάμπα εξηγούσα πριν?"
Είπε σε ένα κορίτσι να συνεχίσει πισω..
Το πόδι της δεν ξεκωλουσε... και εγω δεν κουνιόμουν..μονο έτρεμα.
Ο διπλανος μου ειχε το Μπλεκ δίπλα απο τα μαθηματικά αλλά δεν του έδωσε σημασία αυτη..
Η κοπελίτσα πισω διάβαζε με όρεξη και της ελεγε συνέχισε...
Ένιωσα την πατούσα της πάνω μου! Ειχε βγάλει τη σαγιονάρα όρθια και είχε λυγίσει το πόδι και με χάιδευε στο μηρο...Νόμιζα ήμουν σε ένα άλλο κόσμο ότι δεν ήταν πραγματικότητα...Το κεφάλι μου έκαιγε..και είχε κατακαυλώσει..
Ένιωθα τον πουτσο μου να συσπαται...
Η άλλη πίσω έκανε παπαδες με τα κλάσματα ενώ η καθηγήτρια κοιτούσε το βιβλίο και δεν έλεγε τίποτα..
Ένιωσα την άκρη απο τα δάχτυλα του ποδιού της να ακουμπάνε το πουτσο μου και τα κούνησε μερικές φορές...
"Η ταυτότητα της ευκλείδια διαίρεσης είναι 15=..."
Έχυνα κατα κύματα...Στα 12 χρονια της ζωής μου το χυσι μου ήταν πηχτό σαν κόλλα..ένιωσα τα αρχιδια μου να αδειάζουν και το μπλε σορτσάκι μου να γεμίζει μούσκεμα...
Το κατάλαβε..δεν είπε τίποτα...
"Να πάω τουαλέτα?" ..μπουρμουδισα μετα απο μερικά λεπτά..
Μου είπε ένα ξερό ναι, σηκώθηκα και τρεκλίζοντας βγήκα εξω..
Πισω μου η άλλη ακόμα διάβαζε.."ο αριθμητής του τρίτου κλάσματος.."
Πήγα τρέχοντας σπίτι για να αλλάξω σκύβοντας για μη φαίνεται ο τεράστιος χυσο-λεκές..
Δεν γύρισα πίσω να πάρω τα βιβλία και τα πράγματα μου...