Sexpeare in Luv
Μέλος
- Εγγρ.
- 25 Ιαν 2008
- Μηνύματα
- 837
- Like
- 2
- Πόντοι
- 6
O Henry Ford συνειδητοποίησε τι ακριβώς αρνούνται να δεχτούν οι σημερινοί ιθύνοντες της βιομηχανίας και της χρηματοδότησης.
Εάν οι εργαζόμενοι δεν πληρώνονται επαρκώς για την προσφερθείσα εργασία τους -και εφ'όσον οι αμοιβές τους δεν συμβαδίζουν με την παραγωγή- έπειτα η οικονομία δεν μπορεί να αναπτυχθεί επειδή οι καταναλωτές δεν έχουν τα χρήματα για να αγοράσουν τα πράγματα που παράγουν.
Simple as that...
Back to Greece / come with me gia na tin vreis, na glentisoume together...
η Ελλάδα σαφώς και δεν μπορεί να επωφεληθεί από οικονομίες κλίμακος ΑΛΛΑ η δόλια και επιτηδευμένη ανυπαρξία βιομηχανικής παραγωγής οδήγησε στην δημιουργία ενός υδροκεφαλ(λικ)ου τομέα παροχής υπηρεσιών.Services που λένε και στο χωριό μου από υπηρέτες ή πιο μοντερνιστί μεσάζοντες, οι οποίοι φυσικά και παρουσιάζουν τεράστιο έλλειμα επαγγελματσισμού αλλά και κοινωνικής ευθύνης.
Το κράτος συντηρεί τον κοινωνικό ιστό δίνοντας μισθό στους δημοσίους υπαλλήλους, οι οποίοι ελλείψει ιδιωτικού τομέα βιομηχανίας θα ήταν μακροχρόνια άνεργοι κι ως εκ τούτου θα πίεζαν κι άλλο τις αμοιβές προς τα κάτω, εφόσον θα υπήρχε τεράστια ζήτηση εργασίας σε μία αγορά που συρρικνώνεται. Εκτός αυτού, το ελληνικό κράτος δεν (θέλει να) διαθέτει έναν αποτελεσματικό μηχανισμό ελέγχου αισχροκέρδειας, λόγω του ότι δεν είναι προς το συμφέρον του να ελέγξει αυτούς που συντηρούν τα ελληνικά νοικοκυριά με τις ελλεεινές θέσεις εργασίας που παρέχουν και οι οποίες αν δεν υπήρχαν θα έπρεπε να καλυφτούν κάπως με νέες αχρείαστες προκυρήξεις προκειμένου να μην καταλήξουμε στην Αφρικανική ¨Ηπειρο.
Το ξένο κεφάλαιο λόγω των παραπάνω συνθηκών συνεχίζει να αντιμετωπίζει την Ελλάδα ως τριτοκοσμική χώρα με Ευρωπαικούς θεσμούς όμως, όπου βέβαια το κράτος είναι ο μεγαλύτερος εγχώριος επενδυτής. Κάθε πολυεθνική λοιπόν δημιουργεί ένα σύστημα alla Siemens, το οποίο θα της δώσει την δυνατότητα λαδώνοντας κρατικούς λειτουργούς να εισέρθει σε μία αγορά ανεξέλεγκτη, όπου ισχύει ο νόμος της ζούγκλας και το δίκαιο του ισχυρού.
Ως πολυεθνική λοιπόν σε (συνήθως) ολιγοπωλιακές συνθήκες αγοράς έχει τρομερή ισχύ που δεν ελέγχεται από το κράτος, ανταγωνισμό μόνο από άλλες πολυεθνικές και καθόλου από ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις, με αποτέλεσμα να καθορίζονται κενρικά υψηλές τιμές χωρίς να λαμβάνεται ο (ούτως ή άλλως γελοίος) νόμος της εγχώριας προσφοράς και ζήτησης.
Είναι η πεμπτουσία του σλόγκαν Live your myth in Greece!
Εάν οι εργαζόμενοι δεν πληρώνονται επαρκώς για την προσφερθείσα εργασία τους -και εφ'όσον οι αμοιβές τους δεν συμβαδίζουν με την παραγωγή- έπειτα η οικονομία δεν μπορεί να αναπτυχθεί επειδή οι καταναλωτές δεν έχουν τα χρήματα για να αγοράσουν τα πράγματα που παράγουν.
Simple as that...
Back to Greece / come with me gia na tin vreis, na glentisoume together...
η Ελλάδα σαφώς και δεν μπορεί να επωφεληθεί από οικονομίες κλίμακος ΑΛΛΑ η δόλια και επιτηδευμένη ανυπαρξία βιομηχανικής παραγωγής οδήγησε στην δημιουργία ενός υδροκεφαλ(λικ)ου τομέα παροχής υπηρεσιών.Services που λένε και στο χωριό μου από υπηρέτες ή πιο μοντερνιστί μεσάζοντες, οι οποίοι φυσικά και παρουσιάζουν τεράστιο έλλειμα επαγγελματσισμού αλλά και κοινωνικής ευθύνης.
Το κράτος συντηρεί τον κοινωνικό ιστό δίνοντας μισθό στους δημοσίους υπαλλήλους, οι οποίοι ελλείψει ιδιωτικού τομέα βιομηχανίας θα ήταν μακροχρόνια άνεργοι κι ως εκ τούτου θα πίεζαν κι άλλο τις αμοιβές προς τα κάτω, εφόσον θα υπήρχε τεράστια ζήτηση εργασίας σε μία αγορά που συρρικνώνεται. Εκτός αυτού, το ελληνικό κράτος δεν (θέλει να) διαθέτει έναν αποτελεσματικό μηχανισμό ελέγχου αισχροκέρδειας, λόγω του ότι δεν είναι προς το συμφέρον του να ελέγξει αυτούς που συντηρούν τα ελληνικά νοικοκυριά με τις ελλεεινές θέσεις εργασίας που παρέχουν και οι οποίες αν δεν υπήρχαν θα έπρεπε να καλυφτούν κάπως με νέες αχρείαστες προκυρήξεις προκειμένου να μην καταλήξουμε στην Αφρικανική ¨Ηπειρο.
Το ξένο κεφάλαιο λόγω των παραπάνω συνθηκών συνεχίζει να αντιμετωπίζει την Ελλάδα ως τριτοκοσμική χώρα με Ευρωπαικούς θεσμούς όμως, όπου βέβαια το κράτος είναι ο μεγαλύτερος εγχώριος επενδυτής. Κάθε πολυεθνική λοιπόν δημιουργεί ένα σύστημα alla Siemens, το οποίο θα της δώσει την δυνατότητα λαδώνοντας κρατικούς λειτουργούς να εισέρθει σε μία αγορά ανεξέλεγκτη, όπου ισχύει ο νόμος της ζούγκλας και το δίκαιο του ισχυρού.
Ως πολυεθνική λοιπόν σε (συνήθως) ολιγοπωλιακές συνθήκες αγοράς έχει τρομερή ισχύ που δεν ελέγχεται από το κράτος, ανταγωνισμό μόνο από άλλες πολυεθνικές και καθόλου από ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις, με αποτέλεσμα να καθορίζονται κενρικά υψηλές τιμές χωρίς να λαμβάνεται ο (ούτως ή άλλως γελοίος) νόμος της εγχώριας προσφοράς και ζήτησης.
Είναι η πεμπτουσία του σλόγκαν Live your myth in Greece!