Μερικές παρατηρήσεις για τη σημερινή επέτειο.
1 - Ξεχνάμε ποιος είπε το όχι. Καλός ; Κακός ; Δικτάτορας ; Δημοκράτης ; Φασίστας ; Ότι και να ήταν το όχι το είπε ο Μεταξάς. Τι να κάνουμε τώρα ; Μια αναφορά στο Μεταξά δεν άκουσα απο τον εκφωνητή. Ξαναγράφουνε την ιστορία κυριολεκτικά. Δηλαδή εσείς νομίζεται ότι άμα ο Μεταξάς τους καλωσόριζε εμείς θα παίρναμε τα όπλα αυτοβούλως να πάμε να πολεμήσουμε ; Ε ; Φαίνεται απο το πόσο λίγα άτομα συμμετείχαν στην αντίσταση , αριστερές και δεξιές οργανώσεις δεν είχαν πάνω απο μερικές χιλιάδες. Το γεγονός πως αναφέρονται τρελά νούμερα έχει να κάνει με τη βιομηχανία κατασκευής αντιστασιακών που στήθηκε μετά. Όλα για χάρη μιας συνταξούλας ...
2 - Οι ξένοι σημαιοφόροι καλά κάνουν τα παιδιά και διαβάζουν και γίνονται αριστούχοι. Μπράβο τους ! Έχω φίλο Αλβανό που παίρνει 2 χιλιάρικα το μήνα (δουλεύει πολύ αλλά οκ προγραμματιστής και τρέχει και δικά του project) και ειλικρινά το χαίρομαι το παιδί. Όμως το κακό που γίνεται κάθε χρόνο με τη προβολή αφρασιατών μαθητών γίνεται για ένα πολύ συγκεκρυμένο λόγο ας μη κρυβόμαστε πίσω απο τα δάκτυλα μας. Προφανέστατα η στοχοποίηση του εκάστοτε μαθητή είναι απαίσια αλλά πάντα πρέπει να εξετάζεται άμα είναι νόμιμα στη χώρα.
Άμα ήθελαν να είναι δίκαιοι θα παρουσίαζαν όλα τα μαθητούδια το ίδιο άσχετα άμα είναι μαυράκια , μουσουλμανάκια η κινεζάκια.
3 - Δε προσπαθώ να υποβιβάσω την νίκη των παππούδων μας αλλά είναι κριντζ αυτό που μας έλεγαν στον σχολείο για τη δήθεν υπερδύναμη Ιταλία αλλά τα παραλένε. Αν και είχαν όντως περισσότερες δυνάμεις αλλά μη τρελαθούμε κιόλας πως ήταν υπερδύναμη. Μια Αλβανία (με περίεργο τρόπο έχει ζουμί για όσους γουστάρουν ιστορία) και μια Αιθιοπία είχαν νικήσει.
