100 Ταινίες που αξίζει να δεις

[GOKU90]

Μια εκπληκτικη ταινια του τζιμ καρευ που αξιζει με χιλια ειναι η "Eternal Sunshine of the Spotless Mind"

 

[KALLIMAXOS]

Hταινια τα σπαει μαγκες υα παθετε κοκομπλοκο

13 Tzameti

Trailer

https://youtu.be/54jn0_ugqco

 

[zoiroulis123]

Πρόσφατη ταινία που είδα και ήταν πολύ καλή ήταν το The Hitman's Bodyguard. Πολύ γέλιο και δράση.

 

[MrTesto]

Aν και εξαρτάται κάθε άνθρωπος τι γουστάρει, δηλαδή αργές, γρήγορες ταινίες, κωμωδίες, περιπέτειες κτλ θα πω κάποιες που μου έρχονται στο μυαλό.


Mr Nobody
Μan from Earth
The fall 2006
Inception
Memento
The Prestige
Oldboy
Moon
The Descent
Εx machina
Count of Monte Cristo 2002
Interstellar
Shawshank Redemption
Schindler's List
Léon

 

[Tas1635]

Fourth kind

 

[kappa_fi]

Ωραίο θέμα με ωραίες προτάσεις. Αλλά στην πορεία ένιωσα κάπως περίεργα... λες και με περίμενε στη στροφή το Κράμερ Εναντίον Κράμερ. Αλλά ας τ' αφήσουμε αυτά.

Προτού πέσουμε στα βαριά (κι αν προλάβουμε, φυσικά) ορισμένες προτάσεις από μένα για θερινό σινεμά στο σπίτι.

Η Λεπίδα του Αθάνατου [Blade of the Immortal]

www.imdb.com/title/tt5084170/?ref_=rt_li_tt]https://www.imdb.com/title/tt5084170/?ref_=rt_li_tt[/url]

Είτε είστε μόνοι σας, είτε με παρέα, δείτε την και θα περάσετε καλά.
Αν δεν περάσετε καλά, θα στεναχωρηθώ. Και δεν αστειεύομαι...

 

[kappa_fi]

Συνεχίζουμε το αφιέρωμά μας στο θερινό σινεμά με δυο εισαγωγικά λόγια.

Το ζήτημα λοιπόν με τις διάφορες λίστες που συντάσσονται από δω κι από κει για τα καλύτερα κάθε είδους είναι ότι αυτά τα "καλύτερα" δεν προσφέρονται πάντοτε για σύγκριση με άλλα του ίδιου είδους. Κι αυτό διότι μια καλή ταινία συνιστά κάτι περισσότερο από απλή ψυχαγωγία: από τη στιγμή που η θέασή της προσφέρει στο κοινό τη δυνατότητα μέθεξης στην ίδια τη διαδικασία της  ποίησής της, αποτελεί είδος καθαυτή. Με αυτή την έννοια, οι διάφορες ταινίες που επιλέγουμε για τα "τοπ 10" δεν αποτελούν στιγμές μίας και μόνο διαδικασίας, μίας και μόνο γένεσης ενός κόσμου που θεωρούμε ιδανικό για εμάς και τους άλλους, καθώς καθεμιά αποτελεί έναν ολόκληρο κόσμο καθαυτή.

Αφήνουμε τώρα τ' αριστουργήματα κι ανοίγουμε τα ποπ κορν (πατατάκια προτιμώ εγώ, κι αν έχει με ρίγανη ακόμα καλύτερα).

Για σήμερα λοιπόν προτείνω ένα φοβερό θρίλερ από την Τουρκία. Δείτε το για να γνωρίσετε τι σινεμά δημιουργεί η γειτονική μας χώρα (αλλά και για να κάνετε τη σύγκριση με το δικό μας που το θεωρώ για τον π*** - και μακάρι να βγει κάποιος να με διαψεύσει).

Και κάτι ακόμα: δεν είναι απαραίτητο να μείνουμε στα πατατάκια· ανοίγουμε και καμιά μπύρα....

Sarmasik λοιπόν, από το κοντινό μας 2015:

www.imdb.com/title/tt4309356/?ref_=nv_sr_1]https://www.imdb.com/title/tt4309356/?ref_=nv_sr_1[/url]

Το τρέιλερ δεν λέει πολλά· δεν θα λάβετε μια αντιπροσωπευτική εικόνα ή αίσθηση της ταινίας. Παρ'όλα αυτά ιδού:

Άντε και καλές προβολές.

 

[mesoremes]

Θα έλεγα αξίζει να δει κανείς το "Snowden". Σχετικά νέα ταινία αλλά πολύ επίκαιρη για να καταλάβει κανείς σε τι εποχές ζούμε.

citizenfour snowden

πιο documentary

 

[kappa_fi]

Συνεχίζω τη συνέχεια του αφιερώματός μου στα θερινά σινεμά, και συγκεκριμένα στην εμπειρία των θερινών σινεμά, προτείνοντας ταινίες που το βίωμα της θέασής τους εντός της οικίας μας προσεγγίζει το πραγματικό, το υπαίθριο, το κάτω απ' το φως των αστεριών και του απέναντι μπαλκονιού του κυρ-Μήτσου.

Σήμερα αλλάζουμε σκηνικό κι από τον θαλασσινό κι υπαρξιακό εφιάλτη της γείτονος χώρας περνάμε σ' έναν άλλο, ερημικό και συλλογικό, όπου γίνεται της (αγαπημένης σε όλα τα επίτιμα και άτιμα μέλη αυτού του φόρουμ) πουτάνας.

Το τηλεοπτικό συνεργείο ενός καναλιού κινηματογραφεί την περιπέτεια μιας ομάδας ανθρώπων, που απαρτίζεται από αντιρρησίες συνείδησης, χίππηδες κι αριστερά (μπορεί κι αναρχικά) υποκείμενα, στην αμερικάνικη έρημο. Προηγείται η δίκη κι η καταδίκη τους με τη συνακόλουθη προσφορά εξαγοράς της ποινής τους (πολυετείς καθείρξεις στη φυλακή) με την εν λόγω δοκιμασία, που κινηματογραφείται κι αποτελεί το βασικό θέμα της ταινίας. Τα μέλη της ομάδας θα επιχειρήσουν να φτάσουν από το σημείο Α στο σημείο Β εντός ενός ορισμένου χρονικού διαστήματος, επιτηρούμενα από αστυνομικές δυνάμεις, για να γλιτώσουν την ποινή τους και τη ζωή τους. Στην πορεία τα πράγματα στραβώνουν και γίνεται το έλα να δεις.

Πρόκειται για ένα ψευδο-ντοκυμαντέρ από τον μαιτρ του είδους βρετανό κινηματογραφιστή Peter Watkins. Οι "μεγάλες" ταινίες του, βέβαια, που συμβαίνει να είναι μεγάλες και σε διάρκεια, είναι άλλες. Εδώ μιλάμε για θερινά σινεμά, πατατάκια, μπύρες και "πάρε να 'χεις".

Γυρισμένο το 1971 κι επίκαιρο όσο ποτέ.

www.imdb.com/title/tt0067633/?ref_=ttpl_pl_tt]https://www.imdb.com/title/tt0067633/?ref_=ttpl_pl_tt[/url]

Το τρέιλερ εδώ:

 

[kappa_fi]

Η συνέχεια της συνέχειας ω! συνέχεια.

Το θερινό σινεμά λειτουργεί πλέον σαν μύθος στη χώρα μας κι ως εκ τούτου δεν μπορεί να λείπει η μυθολογία απ' το αφιέρωμά μας.

Θα επιλέξουμε τον αρχετυπικότερο μύθο όλων των εποχών, τον μύθο που δόξασε τους ανθρώπους που σκέπτονταν, μίλαγαν, έγραφαν και δημιουργούσαν στην αρχαία ελληνική γλώσσα, για πάντα:

Οιδίπους Τύραννος [Edipo Re, 1967] του Πιερ Πάολο Παζολίνι.
Πρόκειται για μια αμιγώς καλοκαιρινή ταινία κι εκτός αυτού θα 'χετε την ευκαιρία να ζήσετε τ' όνειρό σας με την Σιλβάνα Μαγκάνο που υποδύεται την Ιοκάστη. Τι καλύτερο θα μπορούσατε να ελπίζετε;

Πληροφορίες για την ταινία εδώ:
www.imdb.com/title/tt0061613/?ref_=nv_sr_1]https://www.imdb.com/title/tt0061613/?ref_=nv_sr_1[/url]

Τρέιλερ στον Παζολίνι δεν βάζουμε. Θα 'ταν ατόπημα.

 

[kappa_fi]

Η ζωή δεν σταματάει στον Παζολίνι. Πρέπει πάση θυσία να βρεθεί μια συνέχεια. Ορίστε: άρχισε να βραδιάζει πάλι κι ο κόσμος μαζεύεται στο ταμείο, ελέγχοντας τη σημερινή προβολή. Τι βάζουμε; Ο Παζολίνι και η συνέχεια είναι δυο λέξεις ασύμβατες μεταξύ τους, ξένες, εχθρές. Τι βάζουμε;

Ό,τι δεν λύνεται κόβεται, είπε κάποτε ο σοφός στρατηλάτης, και ό,τι κόβεται θυμίζει πάντοτε μια χαμένη συνέχεια, λέμε εμείς.

Προτείνω λοιπόν να μεταβούμε στην Ιωνία, όπου κυκλοφορούν ακόμα φαντάσματα ενός παρελθόντος που δεν νομίζω να έχει χαθεί. Ο ποιητικός και σκληρός ρεαλισμός του Αιγαίου είναι ένα γεγονός που πιστώνεται στη γείτονα χώρα.

Λυπάμαι που το λέω, αλλά δεν γίνεται να πτωχεύσει μια χώρα οικονομικά χωρίς να πτωχεύσει και φαντασιακά. Τι να κάνουμε; Ξεκινάμε απ' αυτό που έχουμε: την τεράστια κι αδιανόητη φτώχεια μας. Γιατί αν ξεκινήσουμε από κάποια μεγάλη ιδέα, τότε ο κατήφορος που θα πάρουμε όχι μόνο θα έχει πάτο, αλλά θα 'ναι και τελείως συγκεκριμένος:

εκείνος που ανέφερε ο Θείος Πλάτωνας στην περίφημη Πολιτεία του.
Για τυχόν απορίες μη διστάσετε να χτυπήστε το κουδούνι. Όλο και κάποιος θα βρεθεί να σας απαντήσει.

Ο πάτος του βαρελιού λοιπόν, το τέρμα της κατηφόρας, αποτελεί κατά κάποιο τρόπο την "αρχή" της ταινίας που προτείνουμε απόψε.
Είναι ένας ψυχάκιας. Ένας ψυχοπαθής. Μπορεί και σχιζοφρενής.

Η ταινία είναι μαγική και βίαιη μαζί.
Κι αυτό είναι ένα κατόρθωμα.

Γυρίστηκε το 2013 σε μια πόλη που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι τα Βουρλά.
Ο τίτλος της στ' αγγλικά είναι ένας στίχος από τα σονέτα του Σαίξπηρ που δεν μου λέει απολύτως τίποτα.
Στα τουρκικά επίσης δεν μου λέει τίποτα.

Δεν πρόκειται άλλωστε για καμιά "μεγάλη" ταινία - αλλά ούτε και μέτρια, και για κακή, φυσικά, ούτε λόγος.
Μακάρι η ζωή μας να ήταν έτσι, χωρίς οριστικές κι απόλυτες κρίσεις. Που γυρνάνε απάνω μας.

Ολα αυτά που γράφω έχουν μια μακρινή σχέση με την ταινία.
Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι την προτείνω για θερινό σινεμά. Οπότε πάμε:

Sen Aydinlatirsin Geceyi
ή
Thou Gild'st the Even

Εδώ: www.imdb.com/title/tt2905772/?ref_=tt_urv]https://www.imdb.com/title/tt2905772/?ref_=tt_urv[/url]

Και το τρέιλερ, που νομίζω ότι αξίζει να το δείτε πριν περάσετε στην ταινία, εδώ:

Νομίζω ότι τον νικήσαμε τον Παζολίνι απόψε.

 

[Οξαποδω]

Play Misty for Me
Η πρώτη σκηνοθετική δουλειά του νεαρού τότε Clint Eastwood.
Αρκετά καλή.
Έχει πολύ ενδιαφέρον η σκηνή από υπαίθριο μουσικό φεστιβάλ, όπως και όλες οι μουσικές επιλογές.
Μεγάλος καβλιάρης ο Clint, από μικρός φαινότανε.

 

[Anderssen_]

King Kong (1933)
Saps at Sea (1940)
Tom and Jerry - Johann Mouse (1953)
Rear Window (1954)
Moby Dick (1956)
Ben Hur(1959)
Goldfinger (1964)
The Good, the Bad and the Ugly (1966)
2001: A Space Odyssey(1968)
Clockwork Orange(1971)
Duel (1971)
The Exorcist (1973)
One Flew Over the Cuckoo’s Nest (1975)
Jaws (1975)
Inspector Clouseau (1976)
King Kong (1976)
Suspiria (1977)
Mad Max I (1979)
Shining (1980)
Mad Max II (1981)
The Evil Dead (1981)
First Blood (1982)
Conan the Barbarian (1982)
The New York Ripper (1982)
48 Hrs. (1982)
Go for it (1983)
Terminator(1984)
Platoon (1986)
Predator (1987)
Goodfellas (1990)
Carlito´s Way (1993)
Pulp Fiction (1994)
Titanic (1997)
Fear and Loathing in Las Vegas (1998)
8mm (1999)
The Passion of the Christ (2004)

 

[kappa_fi]

Παρασκευή βράδυ είδαμε τα Βουρλά. Σήμερα που είναι Σάββατο κι οι προσδοκίες μας είναι μεγάλες, τι θα παίξει ο χασάπης; Να τον εμπιστευτούμε ή όχι; Να πάμε πάλι στο θερινό ή να βγούμε κατευθείαν για κανένα ποτό, αφού είμαστε λαρτζ; Ύστερα απ' την ταινία που είδαμε χτες δεν θέλουμε ν' αλλάξουμε κλίμα. Οι αλλαγές παραστάσεων έχουν αποδειχτεί καταστροφικές για εμάς. Το πνεύμα μας κυριολεκτικά έχει παραδώσει δυνάμεις: ούτε να δέσουμε τα παπούτσια μας δεν είμαστε ικανοί. Θέλουμε να μείνουμε σπίτι και να βάλουμε να παίξει καμιά ταινία της σειράς - κωμωδία κατά προτίμηση. Και, ποιος ξέρει, μέσα σ' αυτή την ασημαντότητα ίσως ανακαλύψουμε τον σωσία μας. Κάποιον άνθρωπο ίδιο μ' εμάς, φτυστό, που ζει όμως μια άλλη ζωή που δεν έχουμε φανταστεί. Ν' ανακαλύψουμε αίφνης ότι έχουμε ένα διπλότυπο κι ότι η μοναδικότητά μας έχει πάει περίπατο. Αν μπορούμε μάλιστα να παραμείνουμε στο ίδιο κλίμα μ' αυτό που είχε η περασμένη ταινία, θα περάσουμε ιδανικά.

Με λίγα λόγια χρειαζόμαστε έναν εφιάλτη αλλά χωρίς να εκτεθούμε στη φαντασία του καθένα ρε παιδί μου. Έναν εφιάλτη ιδιωτικό. Ανεπαίσθητο. Εξωπραγματικό.
Τη μεταφορά στη μεγάλη οθόνη ενός αριστουργήματος ας πούμε.

Τον Άνθρωπο Αντίγραφο.

Πληροφορίες για την ταινία εδώ:
www.imdb.com/title/tt2316411/?ref_=tt_urv]https://www.imdb.com/title/tt2316411/?ref_=tt_urv[/url]

Και το τρέιλερ εδώ:

 

[kappa_fi]

Με τις προτάσεις που έχω κάνει σ' αυτό το νήμα προσπαθώ ν' απαντήσω στο βασικό του θέμα. Καθεμιά ταινία από τις 100 που αξίζει να δει κάποιος, δεν αποτελεί μέρος αυτής της λίστας παρά μόνο στον βαθμό που υπάρχει μια λογική συνοχής αυτών των ταινιών σ' ένα σύνολο. Η δική μου εκδοχή αφορά στις εξόδους που θα μπορούσε να κάνει κάποιος στα θερινά σινεμά, σε καθημερινή βάση. Ποιες επιλογές ταινιών θα μπορούσαν να τον κάνουν να εξακολουθεί να πηγαίνει στο σινεμά κάθε βράδυ; Σ' αυτό το ερώτημα απαντώ, επιλέγοντας ταινίες πάνω απ' όλα ψυχαγωγίας.

Τα κάνω λιανά και για όσους ενδέχεται ν' απορούν με το τι ακριβώς κάνω σ' αυτό το νήμα, και για να προλάβω τυχόν αντεγκλήσεις. Η δική μου απολογία το λοιπόν είναι αυτή κύριε πρόεδρε, κύριοι κατήγοροι.

Τα πολλά λόγια βέβαια είναι μεγάλη φτώχεια, αλλά συμβαίνει να 'ναι και μια φτώχεια που δεν μπορεί ν' αγοράσει κανείς (άρα ούτε και να πουλήσει). Μετά από τόσα υπαρξιακά δράματα όμως, μετά από τόση ποιητική κι εναγώνια ομφαλοσκόπηση, με τι διάθεση να πάει ο άλλος στο σινεμά; Θα προτιμήσει είτε να μείνει μόνος του, εντός των τειχών (μέγα το της αδράνειας κράτος), είτε να δει καμιά ταινία της "προκοπής". Να τον δει ο Θεός ρε παιδί μου. Ν' αλλάξει διάθεση! "Απλά πράγματα"...

Τα απλά όμως είναι και τα πιο δύσκολα. Γιατί τι πιο εύκολο απ' το ν' αλλάξεις διάθεση, και τι πιο δύσκολο απ' το να την αλλάξεις σε υπηρεσία της τρέχουσας (διάθεσης), κι όχι σε βάρος της; Επιλέγουμε τη συνέχεια γιατί αν δεν το κάνουμε εμείς θα το κάνουν άλλοι για μας, κι αυτό δεν το θέλουμε. Δεν το θέλουμε ακόμα και στην περίπτωση που δεν γνωρίζουμε για τι πράγμα μιλάμε.

Απ' τη μια θέλουμε να βγούμε έξω κι απ' την άλλη να παραμείνουμε εντός των τειχών, στο πλαίσιο του υπαρξιακού μας δράματος, αλλά μ' έναν τρόπο εξωστρεφή ρε παιδί μου, να μην σκοτεινιάσει πάλι το μάτι μας, ν' αναθαρρήσουμε λίγο, να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα που έλεγε ο ποιητής, για να δούμε τη θάλασσα να κυματίζει. Να συνειδητοποιήσουμε ότι βρισκόμαστε στον βυθό... Απλά πράγματα.

Minnie and Moskowitz από το 1971.
Μια ερωτική ιστορία με πρωταγωνίστρια ίσως την ωραιότερη γυναίκα που έχει περάσει από τη μεγάλη οθόνη.
Τα υπόλοιπα είναι ιστορία...

Πληροφορίες για την ταινία εδώ:
www.imdb.com/title/tt0067433/?ref_=rt_li_tt]https://www.imdb.com/title/tt0067433/?ref_=rt_li_tt[/url]

Το τρέιλερ αξίζει να το δει κάποιος καθότι παλαιάς κοπής:

 

[kappa_fi]

Αρκετά μ' όλα αυτά. Σήμερα θα δούμε τους Βοσκούς του Νίκου Παπατάκη.

Λίγα λόγια του ίδιου για την ταινία:
" Στους Βοσκούς ασχολούμαι με τις σχέσεις αφέντη-δούλου και απεικονίζω τα θέματα της ταπείνωσης και της εξέγερσης, αλλά αυτή τη φορά στην κλίμακα ενός ολόκληρου έθνους. Θέλω να δείξω την ελληνική πραγματικότητα του 1967. Παρά την επανάσταση του 1821 η κατάσταση των ανθρώπων εκεί δεν έχει ουσιαστικά αλλάξει και ο ελληνικός λαός ίσως είναι περισσότερο τρομοκρατημένος, εξαθλιωμένος και υποταγμένος από ποτέ άλλοτε: ντρέπεται για τον εαυτό του, πράγμα που δημιουργεί ευνοϊκό έδαφος για δικτατορίες. Στις Αβύσσους μιλάω με το δικό μου τρόπο για τον πόλεμο της Αλγερίας και με τους Βοσκούς προσεγγίζω με το δικό μου τρόπο το ελληνικό ζήτημα [...] Θέλησα να δείξω ότι ένας άνθρωπος που πεθαίνει από την πείνα και το φόβο μπορεί να μεταμορφωθεί σε ζώο, να συρθεί, να εξευτελιστεί. Προσπάθησα να περιγράψω τον κόσμο των ταπεινωμένων ανθρώπων με ενάργεια απαλλαγμένος από συναισθηματικούς ανθρωπισμούς. Προσπάθησα να δώσω στον κόσμο να καταλάβει ότι όταν ένας άνθρωπος δεν έχει τίποτα να φάει δεν χρειάζεται να του δώσουμε πατάτες, αλλά να του μάθουμε να τις καλλιεργεί μόνος του και να καταγγέλλουμε όσους έχουν συμφέρον να μη μάθει πώς να το κάνει."

https://[URL unfurl="true"]www.cinelounge.org/imgfull/211096.jpg[/img[/URL]]

Από μένα ένα μικρό δημοτικό τραγούδι που μου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση:

Χορεύουν τα κλεφτόπουλα, γλεντάνε τα καημένα,
κι ένα μικρό κλεφτόπουλο δεν παίζει, δεν χορεύει,
μόν' τ' άρματα συγύραγε και το σπαθί τροχάει.
«Τουφέκι μου περήφανο, σπαθί μου παινεμένο,
πολλές φορές με γλίτωσες, βοήθα και τούτ' την ώρα,
να σ' ασημώσω μάλαμα, να σε σμαλτώσω ασήμι ».

Προτού αναρωτηθούμε πώς σχετίζεται με τους Βοσκούς του Νίκου Παπατάκη, πρέπει να το διαβάσουμε προσεκτικά και να επιχειρήσουμε να δώσουμε μια απάντηση στην παράδοξη στάση αυτού του μικρού κλεφτόπουλου, που την ώρα που το γλέντι των φίλων του έχει ανάψει, αυτό συναναστρέφεται με τα όπλα του και ζητάει τη βοήθειά τους.

[img]http://[URL unfurl="true"]www.moveitmag.gr/sites/default/files/styles/sc_1160x680/public/field/image/psomi1.jpg?itok=jFRDc_cN[/img[/URL]]

Περιττό να αναφερθώ στην προσωπικότητα του δημιουργού της ταινίας και στην αξία των έργων του.

Πληροφορίες για την ταινία εδώ:
[url=http://[URL unfurl="true"]www.tainiothiki.gr/v2/filmography/view/1/2423/]http://www.tainiothiki.gr/v2/filmography/view/1/2423/[/url[/URL]]

Το αφιέρωμα συνεχίζεται μέχρι νεωτέρας.

 

[kappa_fi]

Η δημιουργικότητα είναι το καλύτερο φάρμακο κατά της ανίας. Αλλά έχει και κάτι εγωιστικό.
Γι' αυτό ακριβώς θα χρειαστεί να κάνουμε ένα διάλειμμα απόψε: δεν υπάρχει τίποτα πιο κουραστικό απ' το τίποτα που καμώνεται συνεχώς ότι είναι κάτι.

Σήμερα λοιπόν θα προβάλουμε μια θριλεράρα απ' το Ιράν.
Που συμβαίνει να 'ναι κι ερωτική ιστορία. Κι ολίγον τι τρομακτική.

Μέχρι και στο προλόγισμα των ταινιών είναι απαραίτητη η δημιουργικότητα.
Ειδάλλως τι ανεβαίνεις στο βήμα; Για να τα ζαλίσεις στο ασυνταίριαστο κοινό;
Γύρνα αμέσως στη θέση σου και βάλε την ταινία να παίξει.

[...]

I've done bad things... ομολογεί κάποια στιγμή η πρωταγωνίστρια.
Και ποιος δεν έχει κάνει κορίτσι μου;

A Girl Walks Home Alone at Night

Πληροφορίες εδώ:
www.imdb.com/title/tt2326554/?ref_=nv_sr_1]https://www.imdb.com/title/tt2326554/?ref_=nv_sr_1[/url]

Το τρέιλερ εδώ:

 

[gili]

Πολύ ενδιαφέρον το  θεμα

 

[gili]

Με τις προτάσεις που έχω κάνει σ' αυτό το νήμα προσπαθώ ν' απαντήσω στο βασικό του θέμα. Καθεμιά ταινία από τις 100 που αξίζει να δει κάποιος, δεν αποτελεί μέρος αυτής της λίστας παρά μόνο στον βαθμό που υπάρχει μια λογική συνοχής αυτών των ταινιών σ' ένα σύνολο. Η δική μου εκδοχή αφορά στις εξόδους που θα μπορούσε να κάνει κάποιος στα θερινά σινεμά, σε καθημερινή βάση. Ποιες επιλογές ταινιών θα μπορούσαν να τον κάνουν να εξακολουθεί να πηγαίνει στο σινεμά κάθε βράδυ; Σ' αυτό το ερώτημα απαντώ, επιλέγοντας ταινίες πάνω απ' όλα ψυχαγωγίας.

Τα κάνω λιανά και για όσους ενδέχεται ν' απορούν με το τι ακριβώς κάνω σ' αυτό το νήμα, και για να προλάβω τυχόν αντεγκλήσεις. Η δική μου απολογία το λοιπόν είναι αυτή κύριε πρόεδρε, κύριοι κατήγοροι.

Τα πολλά λόγια βέβαια είναι μεγάλη φτώχεια, αλλά συμβαίνει να 'ναι και μια φτώχεια που δεν μπορεί ν' αγοράσει κανείς (άρα ούτε και να πουλήσει). Μετά από τόσα υπαρξιακά δράματα όμως, μετά από τόση ποιητική κι εναγώνια ομφαλοσκόπηση, με τι διάθεση να πάει ο άλλος στο σινεμά; Θα προτιμήσει είτε να μείνει μόνος του, εντός των τειχών (μέγα το της αδράνειας κράτος), είτε να δει καμιά ταινία της "προκοπής". Να τον δει ο Θεός ρε παιδί μου. Ν' αλλάξει διάθεση! "Απλά πράγματα"...

Τα απλά όμως είναι και τα πιο δύσκολα. Γιατί τι πιο εύκολο απ' το ν' αλλάξεις διάθεση, και τι πιο δύσκολο απ' το να την αλλάξεις σε υπηρεσία της τρέχουσας (διάθεσης), κι όχι σε βάρος της; Επιλέγουμε τη συνέχεια γιατί αν δεν το κάνουμε εμείς θα το κάνουν άλλοι για μας, κι αυτό δεν το θέλουμε. Δεν το θέλουμε ακόμα και στην περίπτωση που δεν γνωρίζουμε για τι πράγμα μιλάμε.

Απ' τη μια θέλουμε να βγούμε έξω κι απ' την άλλη να παραμείνουμε εντός των τειχών, στο πλαίσιο του υπαρξιακού μας δράματος, αλλά μ' έναν τρόπο εξωστρεφή ρε παιδί μου, να μην σκοτεινιάσει πάλι το μάτι μας, ν' αναθαρρήσουμε λίγο, να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα που έλεγε ο ποιητής, για να δούμε τη θάλασσα να κυματίζει. Να συνειδητοποιήσουμε ότι βρισκόμαστε στον βυθό... Απλά πράγματα.

Minnie and Moskowitz από το 1971.
Μια ερωτική ιστορία με πρωταγωνίστρια ίσως την ωραιότερη γυναίκα που έχει περάσει από τη μεγάλη οθόνη.
Τα υπόλοιπα είναι ιστορία...

Πληροφορίες για την ταινία εδώ:
www.imdb.com/title/tt0067433/?ref_=rt_li_tt]https://www.imdb.com/title/tt0067433/?ref_=rt_li_tt[/url]

Το τρέιλερ αξίζει να το δει κάποιος καθότι παλαιάς κοπής:

Πολύ ωραία ταινια

 

[gili]

King Kong (1933)
Saps at Sea (1940)
Tom and Jerry - Johann Mouse (1953)
Rear Window (1954)
Moby Dick (1956)
Ben Hur(1959)
Goldfinger (1964)
The Good, the Bad and the Ugly (1966)
2001: A Space Odyssey(1968)
Clockwork Orange(1971)
Duel (1971)
The Exorcist (1973)
One Flew Over the Cuckoo’s Nest (1975)
Jaws (1975)
Inspector Clouseau (1976)
King Kong (1976)
Suspiria (1977)
Mad Max I (1979)
Shining (1980)
Mad Max II (1981)
The Evil Dead (1981)
First Blood (1982)
Conan the Barbarian (1982)
The New York Ripper (1982)
48 Hrs. (1982)
Go for it (1983)
Terminator(1984)
Platoon (1986)
Predator (1987)
Goodfellas (1990)
Carlito´s Way (1993)
Pulp Fiction (1994)
Titanic (1997)
Fear and Loathing in Las Vegas (1998)
8mm (1999)
The Passion of the Christ (2004)

Απίθανη λίστα ! Την κρατάω !!!