Όχι ακόμα ένα Κυριακάτικο θέμα...

[baroc]

Δεν περίμενες και συ λίγες ώρες να μπει η Δευτέρα???

 

[Almanaco]

Απ τη στιγμή που ένιωσες κάποια ιδιαίτερη συμπάθεια και φλερτ στην ατμόσφαιρα, σίγουρα κάτι παίζει
90% της επικοινωνίας μας δε γίνεται με τα λόγια αλλά με όλα τα υπόλοιπα
Εγώ θεωρώ πως κάτι της αρέσει σε σένα αλλά περισσότερο πως έχει δεθεί (και μπορεί κ όχι μόνο) με αλλά άτομα της δουλειάς και βρισκει ευκαιρία να σε προσεγγίσει καλοπροαίρετα για να σε έχει με το μέρος της.
Πάνε με τα νερά της, προχωρά το επαγγελματικά και βλεπεις..
εγώ θα την πήγαινα ένα φρεντο η ότι πίνει και καλά σαν κίνηση ανταπόδοσης περί ελληνικού καφέ. Εκεί θα δεις πως αντιδράσει. Και αν πει η πουν κάτι, λες ότι το έκανες για να μην νιώθεις υποχρεωμένος… και καλά… ντεμεκ! Με πιάνεις;

 

[ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΟΚΟΛΟΣ]

Καλησπέρα παιδιά,


ξεκαθαρίζω εξαρχής πως παρότι Κυριακή, δεν είναι..."κυριακάτικο θέμα", είναι υπαρκτό και πρόσφατο και είναι η πρώτη φορά που γράφω ανάλογο θέμα σε αυτό το site προς...άγραν γνωμών.

Ξεκίνησα σχετικά πρόσφατα εργασία σε εταιρεία και γνώρισα αρχικά σε μια από τις συνεντεύξεις μια κυρία (περίπου στα 50 αλλά δείχνει νεότερη, αρκετά εμφανίσιμη και 'με τύπο') εκ των παλαιότερων υπαλλήλων εκεί, ούσα παντρεμένη και με παιδί.

Ήδη από εκείνη την κατ'ίδιαν συνέντευξη κ με αφορμή το βιογραφικό μου, με ρώτησε κάτι σχετικά με μια αναφορά που είχα σε αυτό που νόμιζε ότι ίσως σχετιζόταν με τις σπουδές της κόρης της, κι όταν της είπα ότι δεν το ακολούθησα τελικά, μου είπε " α...και νόμιζα ότι θα είχα υποστήριξη για την κόρη μου" με έβαλε αρχικά σε σκέψεις... Όταν μόλις γνωρίζεις κάποιον, δεν πετάς τέτοιες ατάκες: τι υποστήριξη να έχεις/περιμένεις -ακόμα κι αν είσαι σίγουρη ότι τελικά ο άλλος θα προσληφθεί στην εταιρεία; Έπειτα με ρώτησε αν είμαι παντρεμένος κι ακούγοντας την αρνητική μου απάντηση είπε "α, είστε από τους τυχερούς!".

Αφού είχαμε πει πολλά κι είχαμε αναλύσει τα πάντα μέχρι τελικής λεπτομέρειας (εκτός από το οικονομικό, για το οποίο θα μιλούσα απευθείας με τον διευθυντή), με ρώτησε δύο φορές μέσα σε 3-4 λεπτά αν ήθελα να ρωτήσω κάτι άλλο ...και τις δύο απάντησα ότι με είχε καλύψει πλήρως αλλά ήταν φανερό ότι ήθελε να παρατείνει την κουβέντα μας... Όταν τελικά σηκώθηκα να χαιρετηθούμε, χαμογελώντας μου έσφιξε θερμά το χέρι λέγοντας "χάρηκα πάρα πολύ για τη γνωριμία κι είναι σίγουρη ότι θα τα ξαναπούμε σύντομα!!", ξεπροβοδιζοντάς με σχεδόν έως την πόρτα.

Για να μη μακρηγορώ, προσελήφθην μετά λίγες μέρες και ξεκίνησα άμεσα δουλειά. Ήδη από την πρώτη μέρα ήταν ομιλητική μαζί μου, μοιραζόμενη οικογενειακά θέματα όπως τον πρόσφατο θάνατο συγγενικού προσώπου και την μετακόμιση που έκανε αλλάζοντας σπίτι κλπ, σα να μιλούσε με έναν φίλο με τον οποίο ένιωθε άνεση κι εμπιστοσύνη. Την τρίτη μέρα προσφέρθηκε από μόνη της και μου έφτιαξε ελληνικό καφέ όταν της είπα ότι δεν μου πέτυχε την πρώτη φορά, ενώ όταν ήρθε η ώρα να μου δείξει κάποια προγράμματα και γενικά τον τρόπο λειτουργίας της εταιρείας και κάθισα ακριβώς δίπλα της στο γραφείο για αρκετά ώρα, επίσης ανοίχτηκε κι είπαμε διάφορα για εκείνη (θα έλεγα ότι αν κάθισα δίπλα της μιάμιση ώρα, τη μισή μόνο μιλήσαμε για τα εταιρικά) όπως κι εγώ για μένα, τα οποία (όχι πονηρά φυσικά) θες χρόνο να τα πεις κ να ανοιχτείς στον άλλο αφού πρώτα τον εμπιστευθείς. Να είμαι τόσο ...εμπιστεύσιμος κ να της το "έβγαλα" να τα πει κι απλά είναι τύπος που τα λέει όταν νιώσει άνετα με τον άλλο; Ίσως.

Σημειωτέον, είναι σχετικά αδύνατη και φορά φορέματα συνήθως, και τις επόμενες μέρες που κάθισα ξανά δίπλα της είχε αρκετά σηκωμένο το ρούχο ώστε να αποκαλύπτονται αρκετά τα πόδια της, ακόμα κ σε σημείο που να φαίνεται- σχετικά χαμηλά βέβαια- από που ξεκινούσε το καλσόν, χωρίς να κάνει ιδιαίτερη προσπάθεια να το καλύψει.

Αρκετά άνετη και διαχυτική από κοντά σε επαγγελματικό έως και αρκετά φιλικό (ίσως κ λίγο παραπάνω) επίπεδο σχεδόν πάντα τις επόμενες μέρες, με πειράγματα αλλά κι ουσιαστικό ενδιαφέρον πχ όταν άλλη φορά που μου είχε δείξει ένα πρόγραμμα κι την ευχαρίστησα καθώς σηκώθηκα, με ρώτησε πώς νιώθω, αν νιώθω καλά στην εταιρεία, προσπαθώντας πάλι να επιμηκύνει τον χρόνο που καθόμουν δίπλα της -ενώ μπροστά στους άλλους απλά χαμογελαστή κι άντε να ρωτούσε πως πέρασα το Σ/Κ ή να μου φέρει κάποια έγγραφα προς καταχώριση. Εδώ να αναφέρω ότι το γραφείο της έχει τζάμι που φαίνεται απ' έξω στους υπόλοιπους, αλλά δεν είναι κι ότι ακουγόμαστε και τόσο στους έξω του τι λέμε.

Γράφω όλα αυτά κυρίως για να δω πως το βλέπετε κι εσείς ως εξωτερικοί 'παρατηρητές', το βέβαιο είναι ότι υπάρχει συμπάθεια, αλλά κατά τ άλλα δεν ξέρω πως να κινηθώ, αφενός γιατί είμαι νέος στην εταιρεία και δεν θέλω να δώσω δικαιώματα, αφετέρου διότι δεν ξέρω μέχρι που πρέπει/μπορώ/με παίρνει να το προχωρήσω. Για αυτό το τελευταίο, εννοώ ποιο...πράσινο φως πιστεύετε ότι πρέπει να δω για να κάνω κίνηση (αν είναι βέβαια κάτι που θα γίνει κι από μέρους της ή θα δείξει σημάδια) αλλά κι αν θεωρείτε ότι πράγματι εκείνη ψάχνεται να γίνει φάση μεταξύ μας ή μήπως κάνω εγώ λάθος κι απλά είναι στο στυλ της τέτοιο γενικά, και την πατήσω από πολλές πλευρές...

Η Απάντηση είναι απλούστατη, την έχουμε αναφέρει στην Ανδρόσφαιρα. Οι Άντρες αγαπούν, οι Γυναίκες ζουν, τελεία. Θέλει να σε χρησιμοποιήσει με κάποιο τρόπο, γι αυτό κι έριξε τα γυναικεία δίχτυα της. Αν κάνεις την παραμικρή κίνηση, την έβαψες. Εξομολογήσου ότι τάχα είσαι σε σχέση και πολύ καλή μάλιστα και δεν είσαι τύπος που ξενοκοιτάει. Πρόσεξε μην πολυαπομονώνεσαι μαζί της

 

[argyrotoxos]

Καλησπέρα παιδιά,


ξεκαθαρίζω εξαρχής πως παρότι Κυριακή, δεν είναι..."κυριακάτικο θέμα", είναι υπαρκτό και πρόσφατο και είναι η πρώτη φορά που γράφω ανάλογο θέμα σε αυτό το site προς...άγραν γνωμών.

Ξεκίνησα σχετικά πρόσφατα εργασία σε εταιρεία και γνώρισα αρχικά σε μια από τις συνεντεύξεις μια κυρία (περίπου στα 50 αλλά δείχνει νεότερη, αρκετά εμφανίσιμη και 'με τύπο') εκ των παλαιότερων υπαλλήλων εκεί, ούσα παντρεμένη και με παιδί.

Ήδη από εκείνη την κατ'ίδιαν συνέντευξη κ με αφορμή το βιογραφικό μου, με ρώτησε κάτι σχετικά με μια αναφορά που είχα σε αυτό που νόμιζε ότι ίσως σχετιζόταν με τις σπουδές της κόρης της, κι όταν της είπα ότι δεν το ακολούθησα τελικά, μου είπε " α...και νόμιζα ότι θα είχα υποστήριξη για την κόρη μου" με έβαλε αρχικά σε σκέψεις... Όταν μόλις γνωρίζεις κάποιον, δεν πετάς τέτοιες ατάκες: τι υποστήριξη να έχεις/περιμένεις -ακόμα κι αν είσαι σίγουρη ότι τελικά ο άλλος θα προσληφθεί στην εταιρεία; Έπειτα με ρώτησε αν είμαι παντρεμένος κι ακούγοντας την αρνητική μου απάντηση είπε "α, είστε από τους τυχερούς!".

Αφού είχαμε πει πολλά κι είχαμε αναλύσει τα πάντα μέχρι τελικής λεπτομέρειας (εκτός από το οικονομικό, για το οποίο θα μιλούσα απευθείας με τον διευθυντή), με ρώτησε δύο φορές μέσα σε 3-4 λεπτά αν ήθελα να ρωτήσω κάτι άλλο ...και τις δύο απάντησα ότι με είχε καλύψει πλήρως αλλά ήταν φανερό ότι ήθελε να παρατείνει την κουβέντα μας... Όταν τελικά σηκώθηκα να χαιρετηθούμε, χαμογελώντας μου έσφιξε θερμά το χέρι λέγοντας "χάρηκα πάρα πολύ για τη γνωριμία κι είναι σίγουρη ότι θα τα ξαναπούμε σύντομα!!", ξεπροβοδιζοντάς με σχεδόν έως την πόρτα.

Για να μη μακρηγορώ, προσελήφθην μετά λίγες μέρες και ξεκίνησα άμεσα δουλειά. Ήδη από την πρώτη μέρα ήταν ομιλητική μαζί μου, μοιραζόμενη οικογενειακά θέματα όπως τον πρόσφατο θάνατο συγγενικού προσώπου και την μετακόμιση που έκανε αλλάζοντας σπίτι κλπ, σα να μιλούσε με έναν φίλο με τον οποίο ένιωθε άνεση κι εμπιστοσύνη. Την τρίτη μέρα προσφέρθηκε από μόνη της και μου έφτιαξε ελληνικό καφέ όταν της είπα ότι δεν μου πέτυχε την πρώτη φορά, ενώ όταν ήρθε η ώρα να μου δείξει κάποια προγράμματα και γενικά τον τρόπο λειτουργίας της εταιρείας και κάθισα ακριβώς δίπλα της στο γραφείο για αρκετά ώρα, επίσης ανοίχτηκε κι είπαμε διάφορα για εκείνη (θα έλεγα ότι αν κάθισα δίπλα της μιάμιση ώρα, τη μισή μόνο μιλήσαμε για τα εταιρικά) όπως κι εγώ για μένα, τα οποία (όχι πονηρά φυσικά) θες χρόνο να τα πεις κ να ανοιχτείς στον άλλο αφού πρώτα τον εμπιστευθείς. Να είμαι τόσο ...εμπιστεύσιμος κ να της το "έβγαλα" να τα πει κι απλά είναι τύπος που τα λέει όταν νιώσει άνετα με τον άλλο; Ίσως.

Σημειωτέον, είναι σχετικά αδύνατη και φορά φορέματα συνήθως, και τις επόμενες μέρες που κάθισα ξανά δίπλα της είχε αρκετά σηκωμένο το ρούχο ώστε να αποκαλύπτονται αρκετά τα πόδια της, ακόμα κ σε σημείο που να φαίνεται- σχετικά χαμηλά βέβαια- από που ξεκινούσε το καλσόν, χωρίς να κάνει ιδιαίτερη προσπάθεια να το καλύψει.

Αρκετά άνετη και διαχυτική από κοντά σε επαγγελματικό έως και αρκετά φιλικό (ίσως κ λίγο παραπάνω) επίπεδο σχεδόν πάντα τις επόμενες μέρες, με πειράγματα αλλά κι ουσιαστικό ενδιαφέρον πχ όταν άλλη φορά που μου είχε δείξει ένα πρόγραμμα κι την ευχαρίστησα καθώς σηκώθηκα, με ρώτησε πώς νιώθω, αν νιώθω καλά στην εταιρεία, προσπαθώντας πάλι να επιμηκύνει τον χρόνο που καθόμουν δίπλα της -ενώ μπροστά στους άλλους απλά χαμογελαστή κι άντε να ρωτούσε πως πέρασα το Σ/Κ ή να μου φέρει κάποια έγγραφα προς καταχώριση. Εδώ να αναφέρω ότι το γραφείο της έχει τζάμι που φαίνεται απ' έξω στους υπόλοιπους, αλλά δεν είναι κι ότι ακουγόμαστε και τόσο στους έξω του τι λέμε.

Γράφω όλα αυτά κυρίως για να δω πως το βλέπετε κι εσείς ως εξωτερικοί 'παρατηρητές', το βέβαιο είναι ότι υπάρχει συμπάθεια, αλλά κατά τ άλλα δεν ξέρω πως να κινηθώ, αφενός γιατί είμαι νέος στην εταιρεία και δεν θέλω να δώσω δικαιώματα, αφετέρου διότι δεν ξέρω μέχρι που πρέπει/μπορώ/με παίρνει να το προχωρήσω. Για αυτό το τελευταίο, εννοώ ποιο...πράσινο φως πιστεύετε ότι πρέπει να δω για να κάνω κίνηση (αν είναι βέβαια κάτι που θα γίνει κι από μέρους της ή θα δείξει σημάδια) αλλά κι αν θεωρείτε ότι πράγματι εκείνη ψάχνεται να γίνει φάση μεταξύ μας ή μήπως κάνω εγώ λάθος κι απλά είναι στο στυλ της τέτοιο γενικά, και την πατήσω από πολλές πλευρές...

Από την στιγμή που είσαι στον ιδ.τομεα και αυτή σε ρίχνει κοινωνικά και οικονομικά άσε την να παίξει μπάλα αυτή.
Αν σου δώσει τηλέφωνο και διεύθυνση σπιτιού τότε θα είσαι σίγουρος ότι ψάχνεται.
Βλέμματα κτλ πιο πολύ με ευγενικές κινήσεις δείχνουν που είναι ανοιχτές σε πολλές ερμηνείες.
Κάνε υπομονή και παράλληλα παίζε και με άλλες αλλά εκτός εργασίας.

 

[George71]

Επισης πες μας περιπου την ηλικια σου, εστω ευρος 5ετιας η 10ετιας και αν εισαι παντρεμενος, δεσμευμενος, ελευθερος, κλπ γιατι καθε περιπτωση ειναι διαφορετικη

 

[quilanos]

Επισης πες μας περιπου την ηλικια σου, εστω ευρος 5ετιας η 10ετιας και αν εισαι παντρεμενος, δεσμευμενος, ελευθερος, κλπ γιατι καθε περιπτωση ειναι διαφορετικη

Όχι, καμμιά δέσμευση κλπ.

 

[Mpratan]

Επισης πες μας περιπου την ηλικια σου, εστω ευρος 5ετιας η 10ετιας και αν εισαι παντρεμενος, δεσμευμενος, ελευθερος, κλπ γιατι καθε περιπτωση ειναι διαφορετικη

Καταστρώνουμε τα στρατηγικά μας σχέδια εδώ πέρα για το πως να χειριστεί με τον ιδανικό τρόπο το θέμα με τη συναδέλφισσα

 

[Ampelale]

Παίζει ίσως βαριέται εκεί μέσα. Μετά κόψε μήπως το κάνει για να ζηλέψει κάποιος άλλος εκεί μέσα και με το καλημέρα θα εχεις εχθρό. Αν ομως εν τελη γίνει κάτι μαζί της 99% θα φας τα μούτρα σου.

 

[The Saint*]

Είχε και ο μακαρίτης ο Αγησίλαος μια τέτοια περίπτωση. Τελικά η κυρία τον παρέσυρε σε ξενοδοχείο και του πήρε ένα μάτι και τα νεφρά.

 

[Reznov]

Καλησπέρα παιδιά,


ξεκαθαρίζω εξαρχής πως παρότι Κυριακή, δεν είναι..."κυριακάτικο θέμα", είναι υπαρκτό και πρόσφατο και είναι η πρώτη φορά που γράφω ανάλογο θέμα σε αυτό το site προς...άγραν γνωμών.

Ξεκίνησα σχετικά πρόσφατα εργασία σε εταιρεία και γνώρισα αρχικά σε μια από τις συνεντεύξεις μια κυρία (περίπου στα 50 αλλά δείχνει νεότερη, αρκετά εμφανίσιμη και 'με τύπο') εκ των παλαιότερων υπαλλήλων εκεί, ούσα παντρεμένη και με παιδί.

Ήδη από εκείνη την κατ'ίδιαν συνέντευξη κ με αφορμή το βιογραφικό μου, με ρώτησε κάτι σχετικά με μια αναφορά που είχα σε αυτό που νόμιζε ότι ίσως σχετιζόταν με τις σπουδές της κόρης της, κι όταν της είπα ότι δεν το ακολούθησα τελικά, μου είπε " α...και νόμιζα ότι θα είχα υποστήριξη για την κόρη μου" με έβαλε αρχικά σε σκέψεις... Όταν μόλις γνωρίζεις κάποιον, δεν πετάς τέτοιες ατάκες: τι υποστήριξη να έχεις/περιμένεις -ακόμα κι αν είσαι σίγουρη ότι τελικά ο άλλος θα προσληφθεί στην εταιρεία; Έπειτα με ρώτησε αν είμαι παντρεμένος κι ακούγοντας την αρνητική μου απάντηση είπε "α, είστε από τους τυχερούς!".

Αφού είχαμε πει πολλά κι είχαμε αναλύσει τα πάντα μέχρι τελικής λεπτομέρειας (εκτός από το οικονομικό, για το οποίο θα μιλούσα απευθείας με τον διευθυντή), με ρώτησε δύο φορές μέσα σε 3-4 λεπτά αν ήθελα να ρωτήσω κάτι άλλο ...και τις δύο απάντησα ότι με είχε καλύψει πλήρως αλλά ήταν φανερό ότι ήθελε να παρατείνει την κουβέντα μας... Όταν τελικά σηκώθηκα να χαιρετηθούμε, χαμογελώντας μου έσφιξε θερμά το χέρι λέγοντας "χάρηκα πάρα πολύ για τη γνωριμία κι είναι σίγουρη ότι θα τα ξαναπούμε σύντομα!!", ξεπροβοδιζοντάς με σχεδόν έως την πόρτα.

Για να μη μακρηγορώ, προσελήφθην μετά λίγες μέρες και ξεκίνησα άμεσα δουλειά. Ήδη από την πρώτη μέρα ήταν ομιλητική μαζί μου, μοιραζόμενη οικογενειακά θέματα όπως τον πρόσφατο θάνατο συγγενικού προσώπου και την μετακόμιση που έκανε αλλάζοντας σπίτι κλπ, σα να μιλούσε με έναν φίλο με τον οποίο ένιωθε άνεση κι εμπιστοσύνη. Την τρίτη μέρα προσφέρθηκε από μόνη της και μου έφτιαξε ελληνικό καφέ όταν της είπα ότι δεν μου πέτυχε την πρώτη φορά, ενώ όταν ήρθε η ώρα να μου δείξει κάποια προγράμματα και γενικά τον τρόπο λειτουργίας της εταιρείας και κάθισα ακριβώς δίπλα της στο γραφείο για αρκετά ώρα, επίσης ανοίχτηκε κι είπαμε διάφορα για εκείνη (θα έλεγα ότι αν κάθισα δίπλα της μιάμιση ώρα, τη μισή μόνο μιλήσαμε για τα εταιρικά) όπως κι εγώ για μένα, τα οποία (όχι πονηρά φυσικά) θες χρόνο να τα πεις κ να ανοιχτείς στον άλλο αφού πρώτα τον εμπιστευθείς. Να είμαι τόσο ...εμπιστεύσιμος κ να της το "έβγαλα" να τα πει κι απλά είναι τύπος που τα λέει όταν νιώσει άνετα με τον άλλο; Ίσως.

Σημειωτέον, είναι σχετικά αδύνατη και φορά φορέματα συνήθως, και τις επόμενες μέρες που κάθισα ξανά δίπλα της είχε αρκετά σηκωμένο το ρούχο ώστε να αποκαλύπτονται αρκετά τα πόδια της, ακόμα κ σε σημείο που να φαίνεται- σχετικά χαμηλά βέβαια- από που ξεκινούσε το καλσόν, χωρίς να κάνει ιδιαίτερη προσπάθεια να το καλύψει.

Αρκετά άνετη και διαχυτική από κοντά σε επαγγελματικό έως και αρκετά φιλικό (ίσως κ λίγο παραπάνω) επίπεδο σχεδόν πάντα τις επόμενες μέρες, με πειράγματα αλλά κι ουσιαστικό ενδιαφέρον πχ όταν άλλη φορά που μου είχε δείξει ένα πρόγραμμα κι την ευχαρίστησα καθώς σηκώθηκα, με ρώτησε πώς νιώθω, αν νιώθω καλά στην εταιρεία, προσπαθώντας πάλι να επιμηκύνει τον χρόνο που καθόμουν δίπλα της -ενώ μπροστά στους άλλους απλά χαμογελαστή κι άντε να ρωτούσε πως πέρασα το Σ/Κ ή να μου φέρει κάποια έγγραφα προς καταχώριση. Εδώ να αναφέρω ότι το γραφείο της έχει τζάμι που φαίνεται απ' έξω στους υπόλοιπους, αλλά δεν είναι κι ότι ακουγόμαστε και τόσο στους έξω του τι λέμε.

Γράφω όλα αυτά κυρίως για να δω πως το βλέπετε κι εσείς ως εξωτερικοί 'παρατηρητές', το βέβαιο είναι ότι υπάρχει συμπάθεια, αλλά κατά τ άλλα δεν ξέρω πως να κινηθώ, αφενός γιατί είμαι νέος στην εταιρεία και δεν θέλω να δώσω δικαιώματα, αφετέρου διότι δεν ξέρω μέχρι που πρέπει/μπορώ/με παίρνει να το προχωρήσω. Για αυτό το τελευταίο, εννοώ ποιο...πράσινο φως πιστεύετε ότι πρέπει να δω για να κάνω κίνηση (αν είναι βέβαια κάτι που θα γίνει κι από μέρους της ή θα δείξει σημάδια) αλλά κι αν θεωρείτε ότι πράγματι εκείνη ψάχνεται να γίνει φάση μεταξύ μας ή μήπως κάνω εγώ λάθος κι απλά είναι στο στυλ της τέτοιο γενικά, και την πατήσω από πολλές πλευρές...

ηρθα να σε σωσω μαν μου

λοιπον δεν θα κανεις τιποτα

η τυπισσα ειναι απλα του κανω "κατι σαν φλερτ" (αρχιδια δλδ απλα κανει σαν 15χρονο να δει αν περναει ακομα η μπογια της)

αν κανεις κινηση θα σου πεταξει ενα "απλα σε συμπαθησα σαν ανθρωπο τιποτα αλλο" και θα γελαει μαζι σου ολο το γραφειο 2,5 μηνες

δεν εχει περασει καν απο το μυαλο της να κανει τιποτα αλλο μαζι σου περα απο αυτο το χαζοαθωο φλερτακι

αυτα

παρακαλω

 

[The Saint*]

ηρθα να σε σωσω μαν μου

λοιπον δεν θα κανεις τιποτα

η τυπισσα ειναι απλα του κανω "κατι σαν φλερτ" (αρχιδια δλδ απλα κανει σαν 15χρονο να δει αν περναει ακομα η μπογια της)

αν κανεις κινηση θα σου πεταξει ενα "απλα σε συμπαθησα σαν ανθρωπο τιποτα αλλο" και θα γελαει μαζι σου ολο το γραφειο 2,5 μηνες

δεν εχει περασει καν απο το μυαλο της να κανει τιποτα αλλο μαζι σου περα απο αυτο το χαζοαθωο φλερτακι

αυτα

παρακαλω

Πσσσσσσσσσσσσς!

Παρ Αρείω Πάγω έπρεπε να αγορεύετε!

 

[digger]

τύπε μήπως σε σκέφτεται γαμπρό για την κόρη της ;

 

[barock]

Εσκασε κυριακάτικο?

Γιατι, ειναι Κυριακη σημερα;

 

[quilanos]

τύπε μήπως σε σκέφτεται γαμπρό για την κόρη της;

 

[Donald-Duck]

Καλησπέρα παιδιά,


ξεκαθαρίζω εξαρχής πως παρότι Κυριακή, δεν είναι..."κυριακάτικο θέμα", είναι υπαρκτό και πρόσφατο και είναι η πρώτη φορά που γράφω ανάλογο θέμα σε αυτό το site προς...άγραν γνωμών.

Ξεκίνησα σχετικά πρόσφατα εργασία σε εταιρεία και γνώρισα αρχικά σε μια από τις συνεντεύξεις μια κυρία (περίπου στα 50 αλλά δείχνει νεότερη, αρκετά εμφανίσιμη και 'με τύπο') εκ των παλαιότερων υπαλλήλων εκεί, ούσα παντρεμένη και με παιδί.

Ήδη από εκείνη την κατ'ίδιαν συνέντευξη κ με αφορμή το βιογραφικό μου, με ρώτησε κάτι σχετικά με μια αναφορά που είχα σε αυτό που νόμιζε ότι ίσως σχετιζόταν με τις σπουδές της κόρης της, κι όταν της είπα ότι δεν το ακολούθησα τελικά, μου είπε " α...και νόμιζα ότι θα είχα υποστήριξη για την κόρη μου" με έβαλε αρχικά σε σκέψεις... Όταν μόλις γνωρίζεις κάποιον, δεν πετάς τέτοιες ατάκες: τι υποστήριξη να έχεις/περιμένεις -ακόμα κι αν είσαι σίγουρη ότι τελικά ο άλλος θα προσληφθεί στην εταιρεία; Έπειτα με ρώτησε αν είμαι παντρεμένος κι ακούγοντας την αρνητική μου απάντηση είπε "α, είστε από τους τυχερούς!".

Αφού είχαμε πει πολλά κι είχαμε αναλύσει τα πάντα μέχρι τελικής λεπτομέρειας (εκτός από το οικονομικό, για το οποίο θα μιλούσα απευθείας με τον διευθυντή), με ρώτησε δύο φορές μέσα σε 3-4 λεπτά αν ήθελα να ρωτήσω κάτι άλλο ...και τις δύο απάντησα ότι με είχε καλύψει πλήρως αλλά ήταν φανερό ότι ήθελε να παρατείνει την κουβέντα μας... Όταν τελικά σηκώθηκα να χαιρετηθούμε, χαμογελώντας μου έσφιξε θερμά το χέρι λέγοντας "χάρηκα πάρα πολύ για τη γνωριμία κι είναι σίγουρη ότι θα τα ξαναπούμε σύντομα!!", ξεπροβοδιζοντάς με σχεδόν έως την πόρτα.

Για να μη μακρηγορώ, προσελήφθην μετά λίγες μέρες και ξεκίνησα άμεσα δουλειά. Ήδη από την πρώτη μέρα ήταν ομιλητική μαζί μου, μοιραζόμενη οικογενειακά θέματα όπως τον πρόσφατο θάνατο συγγενικού προσώπου και την μετακόμιση που έκανε αλλάζοντας σπίτι κλπ, σα να μιλούσε με έναν φίλο με τον οποίο ένιωθε άνεση κι εμπιστοσύνη. Την τρίτη μέρα προσφέρθηκε από μόνη της και μου έφτιαξε ελληνικό καφέ όταν της είπα ότι δεν μου πέτυχε την πρώτη φορά, ενώ όταν ήρθε η ώρα να μου δείξει κάποια προγράμματα και γενικά τον τρόπο λειτουργίας της εταιρείας και κάθισα ακριβώς δίπλα της στο γραφείο για αρκετά ώρα, επίσης ανοίχτηκε κι είπαμε διάφορα για εκείνη (θα έλεγα ότι αν κάθισα δίπλα της μιάμιση ώρα, τη μισή μόνο μιλήσαμε για τα εταιρικά) όπως κι εγώ για μένα, τα οποία (όχι πονηρά φυσικά) θες χρόνο να τα πεις κ να ανοιχτείς στον άλλο αφού πρώτα τον εμπιστευθείς. Να είμαι τόσο ...εμπιστεύσιμος κ να της το "έβγαλα" να τα πει κι απλά είναι τύπος που τα λέει όταν νιώσει άνετα με τον άλλο; Ίσως.

Σημειωτέον, είναι σχετικά αδύνατη και φορά φορέματα συνήθως, και τις επόμενες μέρες που κάθισα ξανά δίπλα της είχε αρκετά σηκωμένο το ρούχο ώστε να αποκαλύπτονται αρκετά τα πόδια της, ακόμα κ σε σημείο που να φαίνεται- σχετικά χαμηλά βέβαια- από που ξεκινούσε το καλσόν, χωρίς να κάνει ιδιαίτερη προσπάθεια να το καλύψει.

Αρκετά άνετη και διαχυτική από κοντά σε επαγγελματικό έως και αρκετά φιλικό (ίσως κ λίγο παραπάνω) επίπεδο σχεδόν πάντα τις επόμενες μέρες, με πειράγματα αλλά κι ουσιαστικό ενδιαφέρον πχ όταν άλλη φορά που μου είχε δείξει ένα πρόγραμμα κι την ευχαρίστησα καθώς σηκώθηκα, με ρώτησε πώς νιώθω, αν νιώθω καλά στην εταιρεία, προσπαθώντας πάλι να επιμηκύνει τον χρόνο που καθόμουν δίπλα της -ενώ μπροστά στους άλλους απλά χαμογελαστή κι άντε να ρωτούσε πως πέρασα το Σ/Κ ή να μου φέρει κάποια έγγραφα προς καταχώριση. Εδώ να αναφέρω ότι το γραφείο της έχει τζάμι που φαίνεται απ' έξω στους υπόλοιπους, αλλά δεν είναι κι ότι ακουγόμαστε και τόσο στους έξω του τι λέμε.

Γράφω όλα αυτά κυρίως για να δω πως το βλέπετε κι εσείς ως εξωτερικοί 'παρατηρητές', το βέβαιο είναι ότι υπάρχει συμπάθεια, αλλά κατά τ άλλα δεν ξέρω πως να κινηθώ, αφενός γιατί είμαι νέος στην εταιρεία και δεν θέλω να δώσω δικαιώματα, αφετέρου διότι δεν ξέρω μέχρι που πρέπει/μπορώ/με παίρνει να το προχωρήσω. Για αυτό το τελευταίο, εννοώ ποιο...πράσινο φως πιστεύετε ότι πρέπει να δω για να κάνω κίνηση (αν είναι βέβαια κάτι που θα γίνει κι από μέρους της ή θα δείξει σημάδια) αλλά κι αν θεωρείτε ότι πράγματι εκείνη ψάχνεται να γίνει φάση μεταξύ μας ή μήπως κάνω εγώ λάθος κι απλά είναι στο στυλ της τέτοιο γενικά, και την πατήσω από πολλές πλευρές...

Ανέφερε της κάποιο τεχνικό πρόβλημα στην ροή της εργασίας και κάλεσέ την να σε βοηθήσει. Πες της σοβαρά ότι έχεις ερωτευτεί μια γυναίκα, θες μια γυναικεία γνώμη για το πώς να το χειριστείς και πιστεύεις ότι εκείνη μπορεί να σε διαφωτίσει λόγω εξυπνάδας (διακριτικά φυσικά). Αν δεν δεχτεί, στον πούτσο σου και κόψε κάθε σχόλιο. Έτσι δεν φαίνεσαι πουθενά λιγούρης αλλά απλά τυπικός. Αν δεχθεί βγες έξω μαζί της και τσεκαρε αν θέλει επιβεβαίωση ή γυρεύει ψωλή. Πιθανότητες να γαμήσεις δίνω 1% όπως εξελίχθηκε η φάση μιας που καμία δεν κάνει έτσι για να γαμηθει εκτός αν είσαι υπεράνδρας (δεν είσαι για να ρωτάς λύσεις). Οπότε μάλλον επιβεβαιώνεται. Καλή τύχη.

 

[quilanos]

Ανέφερε της κάποιο τεχνικό πρόβλημα στην ροή της εργασίας και κάλεσέ την να σε βοηθήσει. Πες της σοβαρά ότι έχεις ερωτευτεί μια γυναίκα, θες μια γυναικεία γνώμη για το πώς να το χειριστείς και πιστεύεις ότι εκείνη μπορεί να σε διαφωτίσει λόγω εξυπνάδας (διακριτικά φυσικά). Αν δεν δεχτεί, στον πούτσο σου και κόψε κάθε σχόλιο. Έτσι δεν φαίνεσαι πουθενά λιγούρης αλλά απλά τυπικός. Αν δεχθεί βγες έξω μαζί της και τσεκαρε αν θέλει επιβεβαίωση ή γυρεύει ψωλή. Πιθανότητες να γαμήσεις δίνω 1% όπως εξελίχθηκε η φάση μιας που καμία δεν κάνει έτσι για να γαμηθει εκτός αν είσαι υπεράνδρας (δεν είσαι για να ρωτάς λύσεις). Οπότε μάλλον επιβεβαιώνεται. Καλή τύχη.

Πρώτον, σιγά μη δεχόταν για τέτοιο λόγο να βγούμε να συζητήσουμε το δήθεν αισθηματικό θέμα. Το πολύ πολύ να το συζητήσει κατά ιδίαν άμα πάω στο γραφείο της. Κι έπειτα ακόμα κι αν δεχόταν για καφέ, και πάλι είναι επικίνδυνο για πολλούς λόγους να της εκφραστώ ανοιχτά, καθώς ελλοχεύει ο κίνδυνος να την πάθω κ εκείνη να μην ενδιαφέρεται καν κι άντε μετά συμμαζέψε το. Δεύτερον, δεν υπάρχει μακαριτης σύζυγος, ζει (είχα ήδη διαβάσει την απάντηση σου πριν την επεξεργαστείς)

 

[Donald-Duck]

Πρώτον, σιγά μη δεχόταν για τέτοιο λόγο να βγούμε να συζητήσουμε το δήθεν αισθηματικό θέμα. Το πολύ πολύ να το συζητήσει κατά ιδίαν άμα πάω στο γραφείο της. Κι έπειτα ακόμα κι αν δεχόταν για καφέ, και πάλι είναι επικίνδυνο για πολλούς λόγους να της εκφραστώ ανοιχτά, καθώς ελλοχεύει ο κίνδυνος να την πάθω κ εκείνη να μην ενδιαφέρεται καν κι άντε μετά συμμαζέψε το. Δεύτερον, δεν υπάρχει μακαριτης σύζυγος, ζει.

Αν ο άνδρας ή η γυναίκα θέλει να γαμηθεί η γουστάρει επιβεβαίωση, δέχεται άνετα αυτή την περίπτωση. Συμβαίνει κάργα και δεν εκτίθεται στην δουλειά. Σιγά μην σου πει να πας στο γραφείο της. Αυτό ξέχασε το. Αλλά κι έτσι αν σου πει, ξέγραψέ την στα γρήγορα με ένα κάλπικο σενάριο. Όπως μας λες είπε εν ολίγοις ότι είσαι από τους τυχερούς ανύπαντρους. Πιάσου από κάπου. Ίσως να έχει βαρεθεί τον άνδρα της και να θέλει επιβεβαίωση η ψωλή. Ο άνδρας της δεν πέθανε αλλά έχω κάνει εντιτ γιατί νόμιζα ότι εκείνος ψόφησε στο σεντόνι σου. Δεν αλλάζει όμως κάτι. Ζωντανός νεκρός γάμα τον αυτόν, σημασία έχει τι ψάχνει η κότα. Αν κάτσεις έτσι, δεν θα μάθεις ποτέ. Μην φοβάσαι. Δεν σε απολύουν αν βγεις να πεις 2 κουβέντες εφόσον έχεις ορίσει τι θες σαν "κουκούλα". Πρέπει να υπολογίσεις τα πάντα σε λίγα λεπτά δράσης και να τελειώνει το θέμα τσακ μπαμ. Δεν είναι δύσκολο ούτε κι επικίνδυνο. Πας να τσεκάρεις όχι να πεις αλήθεια. Τέλος υπολόγισε ότι υπολογίζουμε κι εμείς τα πάντα επίσης σε λίγα λεπτά. Μπορεί να είσαι η ίδια που λες και να ψάχνεις να βρεις αν ο γκόμενος είναι εδώ μέσα για Χ λόγους. Παράδειγμα σου φέρνω απλά. Αυτά από μένα. Όλη η ιστορία είναι να κάνεις κίνηση λίγων λεπτών ολόκληρη και χωρίς δισταγμό.

 

[Termin]

Όπως πλένεις τα πιάτα ρίξε της λίγα νερά πλατς πλατς της προϊσταμένης σου της μαγείρισσας στην ταβέρνα, να δεις πως θα αντιδρασει. Αν σε γουστάρει θα σου ρίξει κι αυτή.....
Πρόσεξε μην κάνεις μαλακίες και χάσεις την δουλειά ξέρεις τι ανεργία κυκλοφορεί.....

 

[quilanos]

Καλα λενε οι Αμερικανοι οτι η δουλεια σε γραφειο ειναι adult daycare.
Κοιτα δω να πουμε μεγαλοι ανθρωποι τους πληρωνουμε κιολας κιαντι να δουλευουν νομιζουν πως ειναι σε κανενα μπαρακι, πινουν καφεδακια και καβλαντιζουν.
Ρε καντε καμια δουλεια κι αφηστε τις μαλακιες.

Καλά, ο,τι να'ναι............
Μας πληρώνεις κιόλας ε...κοίτα κάτι πράγματα....

 

[tarzan71]

Ξεκίνησα σχετικά πρόσφατα εργασία σε εταιρεία και γνώρισα αρχικά σε μια από τις συνεντεύξεις μια κυρία (περίπου στα 50 αλλά δείχνει νεότερη, αρκετά εμφανίσιμη και 'με τύπο') εκ των παλαιότερων υπαλλήλων εκεί, ούσα παντρεμένη και με παιδί.

Τύπε εάν είσαι κάτω από 80+ μακριά