Εμένα σπαμαρε μέχρι και το τελεγκραμ, έκανα τη μαλακια τοτε και εστειλα, κατέβηκα με το αμάξι 5 το πρωί 40 χιλιόμετρα, αυτή ήταν με μια άλλη σε airbnb, δε θα ξεχάσω το κλάμα. Στη μέση του δρόμου τρέχοντας, γονατιστή, αγκαλιά, φάτσα κολλημένη στον πουτσο μου και να οδυρεται. Κλάμα, στανταρ κάποιος έβγαλε βίντεο. Σε συγχωρω για οποιες πηδηξες, σ αγαπάω, κτλ. Εν τω μεταξυ δεν ειχα πηδηξει καμια. Μισή ώρα με 45 λεπτα κλάμα δυνατό ασταμάτητο. Είχε πιει κόκα κιόλας, έλεγα θα μου μείνει. Το ίδιο πρωί ρε μαλακά είχε γίνει ίδια.... μα το θεό την ίδια μέρα... όπως μου είπε και μια τύπισσα μετά, "δεν εχει σωτηρία αυτή παλικάρι μου". Και όντως δεν έχει. Το αστείο είναι ότι μετά έπεσα σε χειρότερες, η μία πίσω από την άλλη, μέχρι και με τρανς είχα σχέση, τρεις. Εν τελει αρρωστησα, αλλά ζω. Μακριά και προσοχή Σωτήρη.