Μεγάλου Αλεξάνδρου 20 (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Χαιρετώ την μεγάλη παρέα των μπουρδελιάριδων.
Μετά από ένα μήνα αποχής από της γειτονιές του πάθους επέστρεψα πιο πολύ για ενημέρωση παρά για κριτική.
Για αυτούς τους δυο-τρεις που ίσως αναρωτήθηκαν που στο διάολο είμαι ένα μήνα τώρα να πληροφορήσω ότι έχω πλέον μια ελεύθερη σχέση με μια από τις κοπέλες του επαγγέλματος και η ανάγκη μου για σεξ έχει υπερκαλυφθεί.
Η ανάγκη για την ρομαντική τσάρκα όμως δεν με εγκαταλείπει ποτέ, έτσι την Πέμπτη το βραδάκι βρέθηκα στο Μεταξουργείο για μια βολτούλα από τα μαγαζιά της περιοχής.
Στο υπόγειο της Μ.Αλεξάνδρου 20 συνάντησα μια γνωστή κοπέλα που είχε χαθεί για λίγο και αποφάσισα να περάσω στο δωμάτιο.
Η κοπέλα είναι η Γεωργία που έχω γράψει ξανά κριτικές στο παρελθόν για αυτή. Κύριο χαρακτηριστικό της η παθητική έως και υποτακτική στάση που σου επιτρέπει να κάνεις ότι γουστάρεις μαζί της χωρίς καμιά αντίρρηση.
Φουλ πρόγραμμα με ακάποτο τσιμπούκι και κώλο στα δέκα ευρώ ενώ η τσατσά είπε και για ισπανικό αν και το ανύπαρκτο βυζί της δεν είναι σε θέση να πραγματοποιήσει.
Πέρασα στο μεσαίο δωμάτιο, γδύθηκα και δρόσισα τον πούτσο μου στο νιπτήρα, η Γεωργία ή Γωγώ όπως την φωνάζει η τσατσά ήρθε σχεδόν αμέσως.
Αρκετά αδύνατη με ύψος το πολύ 1.60 και με έλλειψη οποιασδήποτε καμπύλης πάνω της σίγουρα δεν έχει την πολυάριθμη πελατεία που έχουν άλλες. Παρά την μέτρια εμφάνιση με είχε κερδίσει σαν πελάτη λόγο της άνεσης που έχει να κάνει τα πάντα.
Ξάπλωσα στο κρεβάτι και της ζήτησα πίπα με σκούφο σκεπτόμενος και μια άλλη κοπέλα που τον βάζει στο στόμα της... Σχεδόν αμέσως έβαλα λιπαντικό στα δάχτυλα μου και άρχισα να εξερευνώ την σούφρα της. Την προηγούμενη φορά συνάντησα ένα πηγάδι αλλά τώρα ήταν αρκετά στενή όπως την πρώτη φορά που την γάμησα. Στην μικρή συζήτηση που είχαμε πριν αρχίσουμε μου είπε ότι πέρασε μερικές μέρες στο αλλοδαπών και μετά την έστειλαν πίσω στην Ρουμανία, ίσως εκεί να οφειλόταν η στενότης...
Μετά από μερικά λεπτά μέτριας πίπας την έβαλα ανάσκελα και αδιαφορώντας για το αξύριστο μουνί της τον πέρασα στη σούφρα. Στενή όπως προανέφερα αλλά τα τρία δάκτυλα είχαν κάνει την απαραίτητη προετοιμασία και ο στόχος επιτεύχθηκε.
Η κοπέλα πονούσε εμφανώς αλλά οι μορφασμοί πόνου με καύλωναν περισσότερο και συνέχισα να γαμάω με χαλαρούς ρυθμούς.
Όταν πλέον η βαλβίδα άνοιξε για τα καλά πλακώθηκα στο σφυροκόπημα και μετά από λίγο άλλαξα στάση στα τέσσερα για μερικά ακόμα λεπτά.
Το φινάλε πλησίαζε. Έβγαλα την καπότα και άρχισα να τον παίζω στο πρόσωπο της ενώ εκείνη έγλυφε τα αρχίδια μου. Το χέρι μου χάιδευε το αδύνατο σώμα ενώ δευτερόλεπτα πριν χύσω στα μούτρα της έχωσα δυο δάχτυλα βαθιά στο μουνί της...
Εκεί με περίμενε έκπληξη... Τόση ώρα δεν της είχα βάλει δάχτυλο στο μουνί, δεν το είχα πιάσει καν και ταυτόχρονα με τα φλόκια που έσκασαν στο πρόσωπο της τα δάχτυλα μου ανακάλυψαν κάτι σαν τραχιά εξογκώματα, σαν μπαλάκια στα εσωτερικά του κόλπου της...
Δεν είμαι γυναικολόγος αλλά είμαι σχεδόν σίγουρος ότι αυτά ήταν τουλάχιστον κονδυλώματα και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο, η έρευνα στο google για θέματα υγείας σε πάει στο χειρότερο σενάριο και σε καμία περίπτωση δεν θέλω να δω το καυλί μου σε τέτοια κατάσταση.
Η εμπειρία σαν γαμήσι και μόνο ήταν πολύ καλή, δυστυχώς και ευτυχώς με αυτή την κοπέλα έμελε να ήταν η τελευταία που είχα μαζί της.
Ελπίζω να μην έχει κάτι σοβαρό γιατί είναι πολύ καλή και στην συμπεριφορά και στις υπηρεσίες της αλλά οι δρόμοι μας εδώ χωρίζουν. Λυπάμαι πραγματικά.

Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2013.
Η πρώτη φιλοσοφική ερώτηση του Grindcorefucker για το νέο έτος με έκανε να κοιτάξω γύρω μου και να σκεφτώ. Σε ελεύθερη διατύπωση ήταν η εξής "Που στο διάολο είναι όλα αυτά που μας υπόσχονταν από παιδιά ότι θα γινόντουσαν το 2000; Σκαλώσαμε δεκατρία χρόνια..."
Δεν ξέρω που κόλλησε η ανθρωπότητα, δεν έχω ιδέα γιατί δεν κυκλοφορούν ιπτάμενα αυτοκίνητα, γιατί δεν έχουμε αποικίες σε άλλους πλανήτες, γιατί δεν έχουμε λέιζερ και εξωγήινα ρομπότ να κόβουν βόλτες ανάμεσα μας στις φουτουριστικές πόλεις φτιαγμένες από μέταλλο και γυαλί, γιατί δεν έχουμε Σποκ και εντερπράιζ... δεν μπορώ να βρω απαντήσεις, εδώ στην ρωγμή του χρόνου και του χώρου, δεν άλλαξαν πολλά από τον προηγούμενο αιώνα. Κατουρημένοι δρόμοι, μπουρδέλα, πρεζόνια...
Μπήκα στο μπουρδέλο της οδού Μ.Αλεξάνδρου 15 που δούλευε η Ζάνα, η αρχόντισσα του κλαρίνου πάντα μου θυμίζει την οδό Αγκύρας, και τα πρώτα μου γαμήσια του προηγούμενου αιώνα, στο άκουσμα του ονόματος έφυγα και μπήκα στο διπλανό 17. Στο σκοτάδι είδα ένα άσπρο σουτιέν και ένα άσπρο στρινγκ να αιωρούνται, σκέφτηκα ότι δεν έχω γαμήσει μέχρι τώρα αόρατη πουτάνα και η ιδέα μου άρεσε αρκετά. Δυστυχώς, μόλις τα μάτια συνήθισαν το σκοτάδι αντίκρισα μια ψιλή μαύρη με πρησμένη κοιλιά. Τον πούλο και κατεύθυνση στα απέναντι μαγαζιά. Το 22A ήταν κλειστό και κατέβηκα στο υπόγειο 20. Μια χοντρή ξανθιά τσατσά διαφήμιζε την πραμάτεια της.
"Ελεύτερο στοματικό, κωλαράκι, (με παχύ "λ") ντεν βιάζεται στο ντομάτιο, ωραία κοπέλας, όλες το στάσης, να περάσετε πολύ καλά..." (Το κοπή, το πίτα, το Μαρούσι..) Άκουσα βαριεστημένα την κασέτα άλλα η κουρτίνα άνοιξε και να μπροστά μου η Γεωργία, 0.02 δευτερόλεπτα σκέψης, το δεκάρικο στην τσατσά, και βουρ στο δωμάτιο λύνοντας την ζώνη απ' το σαλόνι.
Την Γεωργία την πήρα πριν λίγες μέρες στο 22Α κρατώντας σαν μεγαλύτερη εντύπωση την παθητική ως υποτακτική συμπεριφορά που είχε. H εμφάνιση δεν είναι για όσκαρ αλλά αυτή την φορά πρόσεξα και εκτίμησα το μικρό και όμορφο κωλαράκι που διαθέτει. Το πολύ 1.65, αδύνατη, με μονοκόμματο κορμάκι, μαύρα μαλλιά πιασμένα, χωρίς βυζί. Το πρόσωπο είναι αδιάφορο αλλά δεν είναι άσχημη, παρατήρησα και κάποια μικρά σημάδια ακμής που φυσικά δεν με χάλασαν.
Το δωμάτιο είναι underground με όλες τις σημασίες της λέξης, υγρασία με έντονη μυρωδιά ποδαρίλας στον αέρα που μου θύμιζε τον θάλαμο οπλιτών στο στρατόπεδο του Χαϊδαρίου. Νερά στο πάτωμα, μια καπότα κάτω από τον νιπτήρα, άλλη μια στο κομοδίνο, τα σεντόνια δεν τα λες καθαρά, το κρεβάτι ετοιμόρροπο...
Η Γεωργία δεν άργησε, με βρήκε ξαπλωμένο στο κρεβάτι να ασχολούμαι με το τσουτσούνι μου και με χαιρέτισε με χαμόγελο, με θυμόταν από την προηγούμενη φορά και ήταν πιο χαλαρή και άνετη.
Αφού οι σύντομες χαιρετούρες τελείωσαν, ήρθε δίπλα μου και ετοιμάστηκε να ανοίξει την καπότα, της ζήτησα να μου πάρει για λίγο χωρίς σκούφο και αμέσως το πουλάκι μου βρέθηκε στο στόμα της. Όσο να' ναι η ακάποτη πίπα είναι σε άλλο επίπεδο αλλά κράτησε λίγο γιατί της ζήτησα να βάλει καπότα ανυπομονώντας να σκίσω το μικρό της κωλαράκι.
Λίγο ακόμα πιπούλα με μπόλικο σάλιωμα στα παπάρια και γύρισμα για ιεραποστολικό, μπαίνω μέσα, δίνω κάνα δυο και σταμάτησα να δω αν τον έχω σίγουρα μέσα! Ρε μαγκες δεν πάει καλά καλά μια βδομάδα που την πήδηξα και έχει τεράστια διαφορά, την προηγούμενη με το ζόρι να της τον βάλω και τώρα η άβυσσος... την έχουν σκίσει στον πούτσο! Δεν ένιωθα τίποτα στο μουνί της και την γύρισα στα τέσσερα για κώλο...
Άλλη τρύπα από'κει... κουλούρι Θεσσαλονίκης, όχι κανέλας που είχε την προηγούμενη. Τέλος πάντων, στην αρχή στα τέσσερα και μετά την ξάπλωσα μπρούμυτα με κλειστά τα πόδια, άρχισα να την γαμάω δυνατά και το συνέχισα κάνα δίλεπτο, όμως το κρεβάτι έκανε απίστευτο θόρυβο και μου είχε σπάσει τα αρχίδια... Ξανά ιεραποστολικό, αυτή τη φορά από κώλο, ήρεμο άλλα βαθύ πήδημα και το τέλος ήρθε έτσι απλά, χωρίς θριάμβους και πανηγυρισμούς, σχεδόν χωρίς να το καταλάβω...
Δεν το έχω ευχαριστήθηκα όσο περίμενα αλλά σε γενικές γραμμές δεν το έκλαψα, η κοπέλα είχε την ίδια συμπεριφορά με μηδέν πρωτοβουλίες αλλά δεκτική στα πάντα, δυστυχώς ήταν αρκετά κουρασμένη και η απόδοση της πολύ πεσμένη. (Στην πτώση της βαθμολογίας είναι η μόνη που δεν φταίει, αλλά κάτι το ξεχείλωμα, κάτι η κούραση της, πιστεύω ότι το 8 είναι αρκετό.) Η τσατσά δεν ενόχλησε, ο χρόνος της πράξης επτά με οκτώ λεπτά, το μόνο κακό είναι ότι της έχουν ξεχαρβαλώσει τα ύφαλα.Τελευταίο άλλα σημαντικό, όταν έφευγα περίμεναν δυο μαντραχαλάδες να αδειάσει δωμάτιο, η τσατσά έστειλε τον έναν από αυτούς στο δωμάτιο που γαμούσα εγώ, χωρίς να ρίξει ούτε μια ματιά πριν! Απλά απαράδεκτη, και ο χώρος μεγάλη μαλακία. Καλά είναι να μην ενοχλείς στο πεντάλεπτο αλλά μάζεψε και καμιά καπότα κυρα μου!