ok, αλλά σήμερα τα προβλήματα είναι τόσο σύνθετα που για να βρει κανείς λύση πρέπει να σκεφτεί εκτός κουτιού, γιατί κι η Αθήνα προ πολλού ήταν ''χαρά της γης και της Αυγής'' πριν καταλήξει στον ολισθηρό δρόμο της στάσιμης κονσερβοποίησης σκέψης/ ζωής. Ο αρχιτεκτονικός ''βιορρυθμός'' των αστικών κέντρων πιστεύω ότι έχει μεγάλο μέρος στη διαμόρφωση της εξαρτημένης μας εντοπιότητας και κατ'επέκταση και των προβλημάτων με τα οποία καλούμαστε να συνυπάρχουμε.
Και για μένα και για σένα το πρόβλημα είναι γνωστό, υπαρκτό, ντόπιο, αλλά δεν μπορώ να παραβλέψω όλες τις όψεις, θα κοροϊδέψω τον εαυτό μου. Δεν είμαι αρμόδιος για χάραξη πολιτικής άμεσα, έμμεσα όμως όταν καλούμαστε να επιλέξουμε τον αντιπρόσωπο των κοινωνικών μας συμφερόντων ίσως πρέπει να δείχνουμε μεγαλύτερη ωριμότητα και στωϊκή σκέψη στις αποφάσεις μας.