apolyto_arseniko
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 2 Μαρ 2008
- Μηνύματα
- 77.469
- Like
- 200
- Πόντοι
- 866
αυτοι καλοπερνανε τυπεΘα το σκέφτηκε καλύτερα ο Ηγέτης...
Thousands of North Koreans enjoy 'rhythmic' 4D cinema
Βόρειος Κορέα VS Νότιος Κορέα
- Μέλος που άνοιξε το νήμα DARKSIDEOFTHEMOON
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 5K
- Εμφανίσεις 169K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 1 άτομα (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
- Εγγρ.
- 7 Σεπ 2005
- Μηνύματα
- 21.236
- Κριτικές
- 492
- Like
- 38.333
- Πόντοι
- 42.697
τυπε σχεδον ολοι στην β.κορεα εχουν καργα παρασημο
υπαρχει αξιοκρατια και επιβραβευση τυπε
ειναι κρατος προτυπο
http://[URL unfurl="true"]www.mundogump.com.br/wp-content/uploads/2013/02/weighed-down-by-medals-and-weakened-by-hunger-military-brass-unable-to-stand-up.jpg[/img[/URL]]
[img]http://wandervogeldiary.files.wordpress.com/2013/04/kimjong-un1.jpg
alex71
Ανώτερος
- Εγγρ.
- 5 Σεπ 2010
- Μηνύματα
- 154.320
- Κριτικές
- 1
- Like
- 32.280
- Πόντοι
- 8.006
Διακοσια κιλα η καθε στολη απο τα παρασημα.
Ο παππούς στην κατω φωτογραφια δεν μπορει καν να κρατηθει ορθιος απο το βαρος.
apolyto_arseniko
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 2 Μαρ 2008
- Μηνύματα
- 77.469
- Like
- 200
- Πόντοι
- 866
η τιμη ειναι μεγαλυτερη απτην ταλαιπωρια τυπε
αυτοι καλοπερνανε τυπε
Θα τους κέρασαν και ΒορειοΚορεάτικο Red Bull,από μανιτάρι...
North Korea unveils new mushroom sports drink
apolyto_arseniko
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 2 Μαρ 2008
- Μηνύματα
- 77.469
- Like
- 200
- Πόντοι
- 866
τυπε αυτο μαζι με φαλαφελ πρεπει να ειναι πολυ δυναμωτικοΘα τους κέρασαν και ΒορειοΚορεάτικο Red Bull,από μανιτάρι...
apolyto_arseniko
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 2 Μαρ 2008
- Μηνύματα
- 77.469
- Like
- 200
- Πόντοι
- 866
ποια κατεργα τυπεΑν πέσει κάτω ο παππούς όλο το σόι του,αυτομάτως πάει στα κάτεργα....
φλογοβολο θα του ξηγηθει
τυπε αυτο μαζι με φαλαφελ πρεπει να ειναι πολυ δυναμωτικο
Για ημερήσια ενημέρωση για χέσιμο σε κόβω,αν κάνεις τον συνδυασμό....
Lucent51
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 14 Σεπ 2008
- Μηνύματα
- 14.679
- Κριτικές
- 36
- Like
- 151
- Πόντοι
- 2.046
τυπε αυτο μαζι με φαλαφελ πρεπει να ειναι πολυ δυναμωτικο
Δεν λες τιποτα!
Ή πεινασμένα σκυλιά...ποια κατεργα τυπε
φλογοβολο θα του ξηγηθει
Εδώ τρώνε οι πυρφόροι λέμε... ;)
apolyto_arseniko
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 2 Μαρ 2008
- Μηνύματα
- 77.469
- Like
- 200
- Πόντοι
- 866
παντως εχει φαντασια στις εκτελεσειςΉ πεινασμένα σκυλιά...
Lucent51
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 14 Σεπ 2008
- Μηνύματα
- 14.679
- Κριτικές
- 36
- Like
- 151
- Πόντοι
- 2.046
Ειπαμε αν θες ουρα. Εμενα μου αρεσουν τα βρωμικα. Αν δεν το τυλιξει με τα χερια του ο αραπης δεν εχει γευση!
alex71
Ανώτερος
- Εγγρ.
- 5 Σεπ 2010
- Μηνύματα
- 154.320
- Κριτικές
- 1
- Like
- 32.280
- Πόντοι
- 8.006
Εγω τύπε ειδα καποτε στον κομβο κηφισιας, κουλουρτζη να κραταει τον ταβλά με τα κουλουρια με το ενα χερι και με το αλλο τον βγαζει εξω και να κατουραει σε κατι λουλουδια στην νησιδα, και μετα να πιανει τα κουλουρια να τα δινει στους οδηγους στο φαναριΕιπαμε αν θες ουρα. Εμενα μου αρεσουν τα βρωμικα. Αν δεν το τυλιξει με τα χερια του ο αραπης δεν εχει γευση!
Μια Ελληνίδα στη Βόρειο Κορέα - αλήθειες και μύθοι για τη σκληρότερη δικτατορία του κόσμου
Η εικόνα που έχουν οι δυτικοί για τη Βόρεια Κορέα είναι «στρεβλωμένη», υποστηρίζει η Φραγκίσκα Μεγαλούδη, η Ελληνίδα που ζει στην απομονωμένη αυτή χώρα. Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Μεγαλούδη είναι κατηγορηματική.
«Όχι, η εικόνα δεν είναι αντικειμενική» λέει και προσθέτει: «Υπάρχουν πολλές υπερβολές και συχνά και ανακρίβειες. Έχω διαβάσει πολλά γελοία θέματα, από το ότι δεν φοράνε οι γυναίκες παντελόνια μέχρι ότι τρώνε τα παιδιά τους. Γενικά η λέξη Βόρεια Κορέα σε ένα ρεπορτάζ πάντα δημιουργεί πάθη».
Δεν κρύβει το γεγονός ότι «υπάρχουν προβλήματα στη χώρα» και σημειώνει πως «τα έχουν καταγράψει οι εκθέσεις του ΟΗΕ και άλλων διεθνών οργανισμών». Συμπληρώνει όμως ότι «τελικά εκείνοι που πάντα πληρώνουν το τίμημα ειναι οι καθημερινοί άνθρωποι, ο απλός λαός».
Οι παρατηρήσεις της έχουν την βαρύτητά τους μιας και η κ. Μεγαλούδη, η οποία αυτή την εποχή γράφει ένα βιβλίο βασισμένο στις εμπειρίες της, δεν είναι τυχαία.
Αρχικά σπούδασε Αρχαιολογία και Ιστορία Τέχνης στη Φιλοσοφική Αθηνών καθώς και Μεσαιωνική Ιστορία στη Γαλλία, ενώ συνέχισε με ένα μεταπτυχιακό από τη Σορβόνη στην Περιβαλλοντική Αρχαιολογία. Ολοκλήρωσε το διδακτορικό της στην Αρχαιολογία - Αρχαιοβοτανική από την Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales στο Παρίσι και την Τουλούζη.
Δίδαξε στην Ελλάδα ως λέκτωρ στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του πανεπιστημίου Αιγαίου και στη συνέχεια στο πανεπιστήμιο Δυτικής Αυστραλίας στο Περθ. Έγραψε ένα βιβλίο για την ιστορία της διατροφής στην αρχαία Ελλάδα, πολυάριθμα άρθρα και έδωσε διαλέξεις.
Στη συνέχεια από τα ακαδημαϊκά έδρανα βρέθηκε σε ανθρωπιστικές επιχειρήσεις στη Μέση Ανατολή. Ηταν το 2007 όταν μετείχε σε αποστολή με τους Γιατρούς του Κόσμου, ως συντονίστρια προγράμματος στο Αμάν της Ιορδανίας. Το νέο πεδίο κέρδισε το ενδιαφέρον της και σταδιακά ακολούθησε τα ερευνητικά μονοπάτια και το ανθρωπιστικό ρεπορτάζ.
Το 2011, όταν μετακόμισε στην Ουγκάντα ξεκίνησε να ασχολείται με το ανθρωπιστικό ρεπορτάζ, με πρώτο θέμα την κακοποίηση των γυναικών και το AIDS. Ύστερα ως μέλος σε μια ελβετική ΜΚΟ εργάστηκε έναν χρόνο στο πλαίσιο ενός προγράμματος εκπαίδευσης για το τοπικό σχολείο. Στην καρδιά της «μαύρης Αφρικής» εγκαταστάθηκε με το γιο της τον Σεμπάστιαν.
Επόμενος σταθμός ήταν η Νοτιοανατολική Ασία. Εγκαταστάθηκε στην Μπανγκόκ της Ταϊλάνδης όταν άρχισε η συνεργασία της με το πρακτορείο ανθρωπιστικών ειδήσεων του ΟΗΕ που ονομάζεται Irin News. Επισκέφθηκε αρκετές χώρες της περιοχής όπως το Λάος και τη Βιρμανία ενώ έχει κάνει αρκετές αναλύσεις ειδικά για το Μπαγκλαντές. Παράλληλα διατηρεί συνεργασία με ποικίλα μέσα ενημέρωσης, τη «Huffington Post», το Σπίγκελ, ελλαδικά μέσα ενημέρωσης, αλλά και το «Νέο Κόσμο» στην Αυστραλία.
Όπως εξηγεί στη Βόρεια Κορέα δεν εργάζεται. «Είχε γραφτεί λάθος ότι είμαι ανταποκρίτρια στη Βόρεια Κορέα. Δεν είμαι ανταποκρίτρια κανενός στη Βόρεια Κορέα ούτε εργάζομαι για κάποιο δημοσιογραφικό μέσο που καλύπτει τη Βόρεια Κορέα, ούτε δίνω ανταποκρίσεις για τη χώρα, δεν κάνω καμία δημοσιογραφική δουλειά που να αφορά τη Βόρεια Κορέα.
Καταρχάς δεν έχω άδεια να κάνω τέτοια δουλειά εδώ και υπάρχει ήδη το ΑΡ, δυο κινέζικα πρακτορεία, ένα αραβικό και το ρώσικο. Εξακολουθώ να εργάζομαι για το ΙΡΙΝ, αλλά η δουλειά αυτή δεν έχει καμία σχέση με τη Βόρεια Κορέα. Για παράδειγμα η τελευταία ανάλυση μου στο ΙΡΙΝ αφορούσε τη μεθοδολογία καταμέτρησης θυμάτων ύστερα από φυσικές καταστροφές και συρράξεις. Καμία σχέση με τη διαμονή μου στη Βόρεια Κορέα. Παράλληλα, ετοίμασα ένα ρεπορτάζ με τον συνεργάτη μου Στυλιανό Παπαρδέλα για το Spiegel -το οποίο αφορά στην οικονομική κρίση που έχει πλήξει τη μεσαία τάξη στην Ελλάδα, ενώ κατά διαστήματα κάνω κάποια consultancy για τον ΟΗΕ εδώ. Ο σύζυγος μου εργάζεται εδώ στον ΟΗΕ».
Η Φραγκίσκα Μεγαλούδη επισκέφθηκε για πρώτη φορά τη Βόρεια Κορέα τον Ιούνιο του 2012, και έμεινε για 2 μήνες. Ξαναπήγε τον Οκτώβριο του 2012 για 3 εβδομάδες αλλά έπειτα γύρισε πίσω στην Μπάνγκοκ όπου εργαζόταν στο γραφείο ανθρωπιστικού ρεπορτάζ του ΟΗΕ, IRIN. Συνεχόμενα βρίσκεται στην χώρα αυτή από τον Φεβρουάριο του 2013 και όπως λέει η καθημερινότητα της είναι απλή:
«Γενικά η ζωή εδώ είναι απλή για όλους μας, ακόμα και για εμάς που είμαστε ξένοι και δεν έχουμε τις υποχρεώσεις των ντόπιων. Πηγαίνω με το ποδήλατο τον 4 ετών γιο μου στο σχολείο του και μετά μπορώ να ασχοληθώ με τις δικές μου δουλειές για το IRIN ή οτιδήποτε άλλο ετοιμάζω. Μου αρέσει πάρα πολύ να περπατάω στην πόλη ή να κυκλοφορώ με το ποδήλατο και προσπαθώ όσο γίνεται να "ζω" τη ζωή της Πιονγκγιάνγκ. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ψωνίζω στην τοπική αγορά -πλέον δεν υπάρχουν περιορισμοί και οι ξένοι μπορούμε να αλλάξουμε ευρώ σε τοπικό νόμισμα όσο συχνά θέλουμε (η αναλογία είναι ένα ευρώ για 10,000 Γουόν, αλλά υπάρχουν δυο διαφορετικές ισοτιμίες).
Χρησιμοποιώ τους δημόσιους χώρους, όπως για παράδειγμα τις δημοτικές πισίνες μαζί με τους ντόπιους, και φυσικά πηγαίνω πάντα το γιο μου σε παιδικές χαρές μέσα στην πόλη όπου μπορεί να παίζει με ντόπια παιδάκια. Κάποιες φορές ταξιδεύω και εκτός Πιονγκγιάνγκ, πρόσφατα γύρισα από μια επίσκεψη με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας στις νότιες επαρχίες» λέει.
Όσον αφορά τη διαμονή η κ. Μεγαλούδη σημειώνει πως υπάρχουν κάποια προβλήματα και διευκρινίζει:
«Όλοι οι ξένοι-εκτός από τους Ρώσους και τους Κινέζους που μένουν σε άλλη τοποθεσία- μένουμε στο λεγόμενο διπλωματικό χωριό, στο οποίο βρίσκονται και οι πρεσβείες και οι διεθνείς οργανισμοί. Ακούγεται εντυπωσιακό αλλά δεν είναι καθόλου. Πρόκειται για παλιές πολυκατοικίες σοβιετικού τύπου, πολυώροφες χωρίς ασανσέρ και με αρκετά προβλήματα. Εγώ μένω στον 5ο όροφο, στην ουσία όμως είναι ο 10ος όροφος. Το αν το διαμέρισμα θα είναι καλό ή όχι είναι καθαρά θέμα τύχης, καθώς εμείς δεν επιλέγουμε τίποτα. Τα διαμερίσματα τα δίνει το υπουργείο εξωτερικών στους ξένους. Πληρώνουμε ενοίκιο φυσικά στην κυβέρνηση. Δεν έχουμε καμία ιδιαίτερη προνομιακή μεταχείριση. Το διαμέρισμα που μένω πχ έχει πολλά προβλήματα με τα υδραυλικά, δυστυχώς αρκετές κατσαρίδες (όπως όλα σχεδόν) και φυσικά έχουμε κι εμείς καθημερινές διακοπές νερού (συχνά πολύωρες) και ηλεκτρικού (τελευταία όμως όλο και πιο σπάνιες). Το μεγάλο μας προνόμιο θα έλεγα ότι είναι η κεντρική θέρμανση. Δυστυχώς μόνο ένα 7% των διαμερισμάτων στην Βόρεια Κορέα έχουν κεντρική θέρμανση».
Όσον αφορά όμως τα αγαθά φαίνεται πως δεν υπάρχει πρόβλημα, υπάρχουν ακόμα και δυο ελληνικά προϊόντα, όπως μας λέει η κ. Μεγαλούδη:
« Στην Πιονγκγιάνγκ και στις μεγάλες πόλεις υπάρχουν τα πάντα. Μπορείς να αγοράσεις ότι θέλεις. Το πρόβλημα είναι φυσικά οι τιμές καθώς όλα είναι υπερεκτιμημένα και κοστίζουν 5 φορές πιο ακριβά. Στο σούπερ-μάρκετ -εδώ να πω ότι τα σούπερ-μάρκετ είναι κοινά σε όλους, δεν υπάρχουν ειδικά σούπερ- μάρκετ για ξένους- είδα ελληνικό λάδι από τη Σπάρτη και χυμούς Φλώρινα».
Κατά την ίδια, το επίπεδο διαβίωσης στη Βόρεια Κορέα βελτιώνεται ακόμα και στις επαρχίες. «Υπάρχει περισσότερο φαγητό» μας λέει και προσθέτει ότι «ο κόσμος ντύνεται καλύτερα και η οικονομία έχει και έναν ρυθμό ανάπτυξης 1.3%. Παράλληλα υπάρχει και μια δυναμική μεσαία τάξη που αριθμεί πάνω από 2 εκατομμύρια ανθρώπους. Η σοδειά φέτος ήταν πολύ καλή, υπάρχουν περισσότερα αγαθά διαθέσιμα και όλο και περισσότερες πρωτοβουλίες. Μάλιστα στις 15 και 16 Οκτωβρίου έγινε και ένα συνέδριο όπου πανεπιστημιακοί και οικονομολόγοι από τις ΗΠΑ, τον Καναδά -το πανεπιστήμιο του Βανκούβερ ήταν συνδιοργανωτής- την Ευρώπη, αλλά και την Ασία, συναντήθηκαν στην Πιονγκγιάνγκ για να συζητήσουν πως μπορεί η οικονομία να γίνει ανταγωνιστική. Δεν ξέρω αν θα αποδώσει καθώς η ανάπτυξη και το πυρηνικό πρόγραμμα δύσκολα συμβαδίζουν αλλά ήταν ένα μεγάλο βήμα.
Μπορώ λοιπόν να πω ότι ναι το επίπεδο διαβίωσης ανεβαίνει. Όμως όταν λέμε ποιότητα ζωής μιλάμε μόνο με οικονομικούς όρους; Εάν το δούμε στενά οικονομικά χάνουμε τη μεγάλη εικόνα. Υπάρχουν πολλοί δείκτες που ορίζουν την ποιότητα της διαβίωσης. Σίγουρα είναι η ικανοποίηση βασικών αναγκών, όμως είναι και η ελευθερία έκφρασης, κίνησης, η θρησκευτική ελευθερία, οι ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση και στην υγεία, η ασφάλεια και η έλλειψη διώξεων. Σε αυτά πρέπει πρώτα να απαντήσουμε και μετά μπορούμε να μιλήσουμε για το επίπεδο διαβίωσης σε μια χώρα, είτε είναι η Βόρεια Κορέα, είτε είναι οποιαδήποτε άλλη».
Τέλος η ίδια δηλώνει πως δεν νοιώθει αποκομμένη από τον έξω κόσμο και διευκρινίζει: «Έχω συνεχή πρόσβαση στο διαδίκτυο, μέσα από το δίκτυο του ΟΗΕ. Οι ντόπιοι δεν έχουν διαδίκτυο, αλλά το λεγόμενο intranet που τους συνδέει με βιβλιοθήκες ανά τον κόσμο, με βάσεις δεδομένων και διεθνείς δημοσιεύσεις (πχ το τμήμα ιατρικής είναι συνδεδεμένο με το pubimed). Όμως μέχρι εκεί. Πλέον η χρήση κινητών είναι διαδεδομένη, υπάρχουν 2,5 εκατομμύρια χρήστες κινητών στη χώρα, μεγάλος αριθμός αν σκεφτεί κανείς ότι μέχρι πριν 2 χρόνια κινητό τηλέφωνο δεν είχε κανείς. Έχει ενδιαφέρον ότι το δίκτυο κινητής τηλεφωνίας ανήκει κατά 75% στην αιγυπτιακή Orescom και το υπόλοιπο στην κυβέρνηση.
Τα μέσα ενημέρωσης είναι συγκεκριμένα. Η κρατική εφημερίδα Rodong Sinmun είναι και το βασικό μέσο πληροφόρησης μαζί με τα τηλεοπτικά κανάλια. Εδώ να πω ότι την άνοιξη για πρώτη φορά η κρατική τηλεόραση έδειξε και την πρώτη διαφήμιση μπύρας».
Η εικόνα που έχουν οι δυτικοί για τη Βόρεια Κορέα είναι «στρεβλωμένη», υποστηρίζει η Φραγκίσκα Μεγαλούδη, η Ελληνίδα που ζει στην απομονωμένη αυτή χώρα. Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Μεγαλούδη είναι κατηγορηματική.
«Όχι, η εικόνα δεν είναι αντικειμενική» λέει και προσθέτει: «Υπάρχουν πολλές υπερβολές και συχνά και ανακρίβειες. Έχω διαβάσει πολλά γελοία θέματα, από το ότι δεν φοράνε οι γυναίκες παντελόνια μέχρι ότι τρώνε τα παιδιά τους. Γενικά η λέξη Βόρεια Κορέα σε ένα ρεπορτάζ πάντα δημιουργεί πάθη».
Δεν κρύβει το γεγονός ότι «υπάρχουν προβλήματα στη χώρα» και σημειώνει πως «τα έχουν καταγράψει οι εκθέσεις του ΟΗΕ και άλλων διεθνών οργανισμών». Συμπληρώνει όμως ότι «τελικά εκείνοι που πάντα πληρώνουν το τίμημα ειναι οι καθημερινοί άνθρωποι, ο απλός λαός».
Οι παρατηρήσεις της έχουν την βαρύτητά τους μιας και η κ. Μεγαλούδη, η οποία αυτή την εποχή γράφει ένα βιβλίο βασισμένο στις εμπειρίες της, δεν είναι τυχαία.
Αρχικά σπούδασε Αρχαιολογία και Ιστορία Τέχνης στη Φιλοσοφική Αθηνών καθώς και Μεσαιωνική Ιστορία στη Γαλλία, ενώ συνέχισε με ένα μεταπτυχιακό από τη Σορβόνη στην Περιβαλλοντική Αρχαιολογία. Ολοκλήρωσε το διδακτορικό της στην Αρχαιολογία - Αρχαιοβοτανική από την Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales στο Παρίσι και την Τουλούζη.
Δίδαξε στην Ελλάδα ως λέκτωρ στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του πανεπιστημίου Αιγαίου και στη συνέχεια στο πανεπιστήμιο Δυτικής Αυστραλίας στο Περθ. Έγραψε ένα βιβλίο για την ιστορία της διατροφής στην αρχαία Ελλάδα, πολυάριθμα άρθρα και έδωσε διαλέξεις.
Στη συνέχεια από τα ακαδημαϊκά έδρανα βρέθηκε σε ανθρωπιστικές επιχειρήσεις στη Μέση Ανατολή. Ηταν το 2007 όταν μετείχε σε αποστολή με τους Γιατρούς του Κόσμου, ως συντονίστρια προγράμματος στο Αμάν της Ιορδανίας. Το νέο πεδίο κέρδισε το ενδιαφέρον της και σταδιακά ακολούθησε τα ερευνητικά μονοπάτια και το ανθρωπιστικό ρεπορτάζ.
Το 2011, όταν μετακόμισε στην Ουγκάντα ξεκίνησε να ασχολείται με το ανθρωπιστικό ρεπορτάζ, με πρώτο θέμα την κακοποίηση των γυναικών και το AIDS. Ύστερα ως μέλος σε μια ελβετική ΜΚΟ εργάστηκε έναν χρόνο στο πλαίσιο ενός προγράμματος εκπαίδευσης για το τοπικό σχολείο. Στην καρδιά της «μαύρης Αφρικής» εγκαταστάθηκε με το γιο της τον Σεμπάστιαν.
Επόμενος σταθμός ήταν η Νοτιοανατολική Ασία. Εγκαταστάθηκε στην Μπανγκόκ της Ταϊλάνδης όταν άρχισε η συνεργασία της με το πρακτορείο ανθρωπιστικών ειδήσεων του ΟΗΕ που ονομάζεται Irin News. Επισκέφθηκε αρκετές χώρες της περιοχής όπως το Λάος και τη Βιρμανία ενώ έχει κάνει αρκετές αναλύσεις ειδικά για το Μπαγκλαντές. Παράλληλα διατηρεί συνεργασία με ποικίλα μέσα ενημέρωσης, τη «Huffington Post», το Σπίγκελ, ελλαδικά μέσα ενημέρωσης, αλλά και το «Νέο Κόσμο» στην Αυστραλία.
Όπως εξηγεί στη Βόρεια Κορέα δεν εργάζεται. «Είχε γραφτεί λάθος ότι είμαι ανταποκρίτρια στη Βόρεια Κορέα. Δεν είμαι ανταποκρίτρια κανενός στη Βόρεια Κορέα ούτε εργάζομαι για κάποιο δημοσιογραφικό μέσο που καλύπτει τη Βόρεια Κορέα, ούτε δίνω ανταποκρίσεις για τη χώρα, δεν κάνω καμία δημοσιογραφική δουλειά που να αφορά τη Βόρεια Κορέα.
Καταρχάς δεν έχω άδεια να κάνω τέτοια δουλειά εδώ και υπάρχει ήδη το ΑΡ, δυο κινέζικα πρακτορεία, ένα αραβικό και το ρώσικο. Εξακολουθώ να εργάζομαι για το ΙΡΙΝ, αλλά η δουλειά αυτή δεν έχει καμία σχέση με τη Βόρεια Κορέα. Για παράδειγμα η τελευταία ανάλυση μου στο ΙΡΙΝ αφορούσε τη μεθοδολογία καταμέτρησης θυμάτων ύστερα από φυσικές καταστροφές και συρράξεις. Καμία σχέση με τη διαμονή μου στη Βόρεια Κορέα. Παράλληλα, ετοίμασα ένα ρεπορτάζ με τον συνεργάτη μου Στυλιανό Παπαρδέλα για το Spiegel -το οποίο αφορά στην οικονομική κρίση που έχει πλήξει τη μεσαία τάξη στην Ελλάδα, ενώ κατά διαστήματα κάνω κάποια consultancy για τον ΟΗΕ εδώ. Ο σύζυγος μου εργάζεται εδώ στον ΟΗΕ».
Η Φραγκίσκα Μεγαλούδη επισκέφθηκε για πρώτη φορά τη Βόρεια Κορέα τον Ιούνιο του 2012, και έμεινε για 2 μήνες. Ξαναπήγε τον Οκτώβριο του 2012 για 3 εβδομάδες αλλά έπειτα γύρισε πίσω στην Μπάνγκοκ όπου εργαζόταν στο γραφείο ανθρωπιστικού ρεπορτάζ του ΟΗΕ, IRIN. Συνεχόμενα βρίσκεται στην χώρα αυτή από τον Φεβρουάριο του 2013 και όπως λέει η καθημερινότητα της είναι απλή:
«Γενικά η ζωή εδώ είναι απλή για όλους μας, ακόμα και για εμάς που είμαστε ξένοι και δεν έχουμε τις υποχρεώσεις των ντόπιων. Πηγαίνω με το ποδήλατο τον 4 ετών γιο μου στο σχολείο του και μετά μπορώ να ασχοληθώ με τις δικές μου δουλειές για το IRIN ή οτιδήποτε άλλο ετοιμάζω. Μου αρέσει πάρα πολύ να περπατάω στην πόλη ή να κυκλοφορώ με το ποδήλατο και προσπαθώ όσο γίνεται να "ζω" τη ζωή της Πιονγκγιάνγκ. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ψωνίζω στην τοπική αγορά -πλέον δεν υπάρχουν περιορισμοί και οι ξένοι μπορούμε να αλλάξουμε ευρώ σε τοπικό νόμισμα όσο συχνά θέλουμε (η αναλογία είναι ένα ευρώ για 10,000 Γουόν, αλλά υπάρχουν δυο διαφορετικές ισοτιμίες).
Χρησιμοποιώ τους δημόσιους χώρους, όπως για παράδειγμα τις δημοτικές πισίνες μαζί με τους ντόπιους, και φυσικά πηγαίνω πάντα το γιο μου σε παιδικές χαρές μέσα στην πόλη όπου μπορεί να παίζει με ντόπια παιδάκια. Κάποιες φορές ταξιδεύω και εκτός Πιονγκγιάνγκ, πρόσφατα γύρισα από μια επίσκεψη με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας στις νότιες επαρχίες» λέει.
Όσον αφορά τη διαμονή η κ. Μεγαλούδη σημειώνει πως υπάρχουν κάποια προβλήματα και διευκρινίζει:
«Όλοι οι ξένοι-εκτός από τους Ρώσους και τους Κινέζους που μένουν σε άλλη τοποθεσία- μένουμε στο λεγόμενο διπλωματικό χωριό, στο οποίο βρίσκονται και οι πρεσβείες και οι διεθνείς οργανισμοί. Ακούγεται εντυπωσιακό αλλά δεν είναι καθόλου. Πρόκειται για παλιές πολυκατοικίες σοβιετικού τύπου, πολυώροφες χωρίς ασανσέρ και με αρκετά προβλήματα. Εγώ μένω στον 5ο όροφο, στην ουσία όμως είναι ο 10ος όροφος. Το αν το διαμέρισμα θα είναι καλό ή όχι είναι καθαρά θέμα τύχης, καθώς εμείς δεν επιλέγουμε τίποτα. Τα διαμερίσματα τα δίνει το υπουργείο εξωτερικών στους ξένους. Πληρώνουμε ενοίκιο φυσικά στην κυβέρνηση. Δεν έχουμε καμία ιδιαίτερη προνομιακή μεταχείριση. Το διαμέρισμα που μένω πχ έχει πολλά προβλήματα με τα υδραυλικά, δυστυχώς αρκετές κατσαρίδες (όπως όλα σχεδόν) και φυσικά έχουμε κι εμείς καθημερινές διακοπές νερού (συχνά πολύωρες) και ηλεκτρικού (τελευταία όμως όλο και πιο σπάνιες). Το μεγάλο μας προνόμιο θα έλεγα ότι είναι η κεντρική θέρμανση. Δυστυχώς μόνο ένα 7% των διαμερισμάτων στην Βόρεια Κορέα έχουν κεντρική θέρμανση».
Όσον αφορά όμως τα αγαθά φαίνεται πως δεν υπάρχει πρόβλημα, υπάρχουν ακόμα και δυο ελληνικά προϊόντα, όπως μας λέει η κ. Μεγαλούδη:
« Στην Πιονγκγιάνγκ και στις μεγάλες πόλεις υπάρχουν τα πάντα. Μπορείς να αγοράσεις ότι θέλεις. Το πρόβλημα είναι φυσικά οι τιμές καθώς όλα είναι υπερεκτιμημένα και κοστίζουν 5 φορές πιο ακριβά. Στο σούπερ-μάρκετ -εδώ να πω ότι τα σούπερ-μάρκετ είναι κοινά σε όλους, δεν υπάρχουν ειδικά σούπερ- μάρκετ για ξένους- είδα ελληνικό λάδι από τη Σπάρτη και χυμούς Φλώρινα».
Κατά την ίδια, το επίπεδο διαβίωσης στη Βόρεια Κορέα βελτιώνεται ακόμα και στις επαρχίες. «Υπάρχει περισσότερο φαγητό» μας λέει και προσθέτει ότι «ο κόσμος ντύνεται καλύτερα και η οικονομία έχει και έναν ρυθμό ανάπτυξης 1.3%. Παράλληλα υπάρχει και μια δυναμική μεσαία τάξη που αριθμεί πάνω από 2 εκατομμύρια ανθρώπους. Η σοδειά φέτος ήταν πολύ καλή, υπάρχουν περισσότερα αγαθά διαθέσιμα και όλο και περισσότερες πρωτοβουλίες. Μάλιστα στις 15 και 16 Οκτωβρίου έγινε και ένα συνέδριο όπου πανεπιστημιακοί και οικονομολόγοι από τις ΗΠΑ, τον Καναδά -το πανεπιστήμιο του Βανκούβερ ήταν συνδιοργανωτής- την Ευρώπη, αλλά και την Ασία, συναντήθηκαν στην Πιονγκγιάνγκ για να συζητήσουν πως μπορεί η οικονομία να γίνει ανταγωνιστική. Δεν ξέρω αν θα αποδώσει καθώς η ανάπτυξη και το πυρηνικό πρόγραμμα δύσκολα συμβαδίζουν αλλά ήταν ένα μεγάλο βήμα.
Μπορώ λοιπόν να πω ότι ναι το επίπεδο διαβίωσης ανεβαίνει. Όμως όταν λέμε ποιότητα ζωής μιλάμε μόνο με οικονομικούς όρους; Εάν το δούμε στενά οικονομικά χάνουμε τη μεγάλη εικόνα. Υπάρχουν πολλοί δείκτες που ορίζουν την ποιότητα της διαβίωσης. Σίγουρα είναι η ικανοποίηση βασικών αναγκών, όμως είναι και η ελευθερία έκφρασης, κίνησης, η θρησκευτική ελευθερία, οι ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση και στην υγεία, η ασφάλεια και η έλλειψη διώξεων. Σε αυτά πρέπει πρώτα να απαντήσουμε και μετά μπορούμε να μιλήσουμε για το επίπεδο διαβίωσης σε μια χώρα, είτε είναι η Βόρεια Κορέα, είτε είναι οποιαδήποτε άλλη».
Τέλος η ίδια δηλώνει πως δεν νοιώθει αποκομμένη από τον έξω κόσμο και διευκρινίζει: «Έχω συνεχή πρόσβαση στο διαδίκτυο, μέσα από το δίκτυο του ΟΗΕ. Οι ντόπιοι δεν έχουν διαδίκτυο, αλλά το λεγόμενο intranet που τους συνδέει με βιβλιοθήκες ανά τον κόσμο, με βάσεις δεδομένων και διεθνείς δημοσιεύσεις (πχ το τμήμα ιατρικής είναι συνδεδεμένο με το pubimed). Όμως μέχρι εκεί. Πλέον η χρήση κινητών είναι διαδεδομένη, υπάρχουν 2,5 εκατομμύρια χρήστες κινητών στη χώρα, μεγάλος αριθμός αν σκεφτεί κανείς ότι μέχρι πριν 2 χρόνια κινητό τηλέφωνο δεν είχε κανείς. Έχει ενδιαφέρον ότι το δίκτυο κινητής τηλεφωνίας ανήκει κατά 75% στην αιγυπτιακή Orescom και το υπόλοιπο στην κυβέρνηση.
Τα μέσα ενημέρωσης είναι συγκεκριμένα. Η κρατική εφημερίδα Rodong Sinmun είναι και το βασικό μέσο πληροφόρησης μαζί με τα τηλεοπτικά κανάλια. Εδώ να πω ότι την άνοιξη για πρώτη φορά η κρατική τηλεόραση έδειξε και την πρώτη διαφήμιση μπύρας».
Βόρεια Κορέα: 10 πράγματα που μάλλον δεν γνωρίζατε για εκείνη
Επειδή το πιθανότερο είναι να μην την επισκεφτείτε ποτέ, αξίζει να ανακαλύψετε κάποια πράγματα που θα σας κάνουν να δείτε με άλλο μάτι εκείνη τη γωνιά του κόσμου, που παρά τον αδιαμφισβήτητα κατακριτέο χαρακτήρα του καθεστώτος της, καταφέρνει να κλείνει τα… αυτιά της στη δυτική μανία.
Δευτέρα, 13 Ιανουαρίου 2014 κατηγορίαΤαξίδι ΕΠΟΜΕΝΟ Use←→keys to navigate
Η χώρα που αυτοαποκαλείται «αντικείμενο φθόνου» της υπόλοιπης υφηλίου έχει τον επίσημο τίτλο «Λαοκρατική Δημοκρατία της Κορέας», ο οποίος αν και για τον υπόλοιπο κόσμο μοιάζει με κακόγουστο αστείο, για το μεγαλύτερο μέρος των πολιτών της χώρας, είναι κάτι απόλυτα θεμιτό, καθώς δεν παρατηρούνται ούτε εντός, ούτε και εκτός της οργανώσεις αντίστασης ενάντια στο δικτατορικό καθεστώς.
Τα περίεργα που συνοδεύουν τη Βόρεια Κορέα είναι ουκ ολίγα, ξεκινώντας από το γεγονός ότι έχει τον τέταρτο μεγαλύτερο στρατό του κόσμου, οι πολίτες όλης της χώρας ξυπνούν καθημερινά από μια σειρήνα που ηχεί σε όλη την επικράτεια, η μοναδική συγκοινωνιακή γραμμή της συνδέεται με την Κίνα, ενώ τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι μια έννοια άκρως «εύπλαστη» και αντικείμενο κατάφορης προπαγάνδας.
Και επειδή το πιθανότερο είναι να μην την επισκεφτούμε ποτέ, αξίζει να ανακαλύψουμε κάποια πράγματα που θα μας κάνουν να δούμε με άλλο μάτι εκείνη τη γωνιά του κόσμου, που παρά τον αδιαμφισβήτητα κατακριτέο της χαρακτήρα, καταφέρνει να κλείνει τα… αυτιά της στη δυτική μανία που έχει πάρει σβάρνα όλη τη γη.
Η Βόρεια Κορέα είναι μια από τις μεγαλύτερες παραγωγούς φρέσκων φρούτων
Ένα από τα πράγματα που σίγουρα δεν γνωρίζατε για τη Βόρεια Κορέα είναι ότι είναι ένας εκ των παγκοσμίων «ηγετών» στον τομέα παραγωγής γευστικών και θρεπτικών τροφών. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΟΗΕ, η Βόρεια Κορέα έρχεται 10η στην κατάταξη με τους μεγαλύτερους παραγωγούς φρέσκων φρούτων, όπως είναι τα μήλα, τα ροδάκινα, τα νεκταρίνια και τα αχλάδια και 12η στην αντίστοιχη λίστα παραγωγών φρέσκων λαχανικών.
Παρά την τόσο καλή κατάταξη σε είδη πρώτης ανάγκης, η Βόρεια Κορέα δεν κατάφερε να προστατέψει 2 εκατομμύρια πολίτες της, που πέθαναν κατά τη διάρκεια βιβλικών διαστάσεων λιμού τη δεκαετία του 1990. Προφανώς όλα αυτά τα φρούτα προορίζονται κυρίως για εξαγωγές.
Το 99% των Βορειοκορεατών γνωρίζει να διαβάζει και να γράφει
Το ποσοστό αλφαβητισμού μιας χώρας ορίζεται από το ποσοστό του πληθυσμού άνω των 15 ετών που έχει την ικανότητα να γράφει και να διαβάζει. Παρά τα μόλις 11 χρόνια που καθιερώθηκε η υποχρεωτική εκπαίδευση και τον λιμό που αποδεκάτισε μεγάλο μέρος του κορεατικού πληθυσμού, ο οποίος θα ευνοούσε μια διακοπή στην εκπαίδευση των παιδιών της Κορέας, τα στοιχεία της CIA, βάζουν τον αλφαβητισμό της Βόρειας Κορέας στα ίδια επίπεδα με εκείνα των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου και σε πολύ καλύτερη μοίρα από άλλες 100 χώρες.
Το δικτατορικό καθεστώς που πλασάρεται σαν ένας θιασώτης της μαρξιστικής ιδεολογίας, καταφέρνει να διατηρεί σε υψηλά επίπεδα τη βασική εκπαίδευση των Βορειοκορεατών.
Η κινηματογραφική βιομηχανία της Κορέας, αποτέλεσμα απαγωγών!
Η κοινή πεποίθηση ήθελε τον πρόεδρο Κιμ Γιονκγ Ιλ κινηματογραφόφιλο και με μεγάλη συλλογή από ταινίες στην κατοχή του, με σαφή προτίμηση στις περιπέτειες του James Bond και του Rambo. Πολλοί υπήρξαν άλλωστε οι ανατολικοί μονάρχες που είχαν μεγάλη αγάπη για τον αμερικανικό κινηματογράφο.
Ο πρόεδρος της Βόρειας Κορέας όμως, κατάφερε και πήγε ένα βήμα παραπέρα, στην προσπάθειά του να στήσει μια βιομηχανία κινηματογράφου και στη δική του τη χώρα, καθώς το 1978 προέβη σε απαγωγή του Νοτιοκορεάτη σκηνοθέτη Shin Sang-ok και της γυναίκας του και ηθοποιού Choe Eun-hui, με σκοπό να εκτελέσουν την εντολή του για την ανάπτυξη βορειοκορεάτικης βιομηχανίας κινηματογράφου.
Οκτώ χρόνια μετά και αρκετές ταινίες αργότερα, το ζεύγος κατάφερε να δραπετεύσει όσο βρισκόταν σε ταξίδι του στη Βιέννη.
Η οικογένεια των Κιμ
Όποιος επισκεφτεί τη Βόρεια Κορέα, θα διαπιστώσει πως τα πορτρέτα των δυο προηγούμενων προέδρων, Κιμ Γιονκγ Ιλ και Κιμ Ιλ Σουνγκ, κοσμούν κάθε πιθανό σημείο της χώρας και η ανάρτησή τους σε κάθε νοικοκυριό της χώρας είναι υποχρεωτική, ενώ έκτακτοι κυβερνητικοί έλεγχοι διεξάγονται για τη διασφάλιση αυτής της λατρείας. Σε κάθε σπίτι μάλιστα έχει δοθεί συγκεκριμένη πετσέτα, τη οποίας η μοναδική επιτρεπόμενη χρήση είναι να καθαρίζονται τα δυο αυτά πορτρέτα. Η υπόκλιση σε κάθε άγαλμα των Κιμ και η φωτογράφιση, ποτέ μέρους του αγάλματος, αλλά υποχρεωτικά ολόκληρου του σώματος, είναι κανονισμός στον οποίο υπόκεινται και οι ξένοι που επισκέπτονται τη χώρα.
Σύστημα 51 κοινωνικών τάξεων
REUTERS
Το σύστημα κοινωνικής κατηγοριοποίησης της Βόρειας Κορέας λέγεται Songbun και χρησιμοποιείται εκτενώς για τον καθορισμό ενός ατόμου για αν είναι αρκετά έμπιστο, ώστε να του ανατεθούν ευθύνες εθνικής σημασίας, να του δοθούν κοινωνικές ευκαιρίες ή ακόμα και επαρκής ποσότητα τροφής. Το εν λόγω σύστημα επηρεάζει ευθέως ολόκληρο το κοινωνικό οικοδόμημα και μέσω αυτού ορίζεται αν ένα άτομο είναι άξιο επιλογής ώστε να συμμετέχει ενεργά στο Κόμμα Εργατών της χώρας.
Στην Κορέα δεν διανύουν το έτος 2013
Αναμενόμενο είναι και το γεγονός ότι η Βόρεια Κορέα έχει διαφορετικό ημερολόγιο από εκείνο του υπόλοιπου κόσμου. Το κορεάτικο ημερολόγιο λέγεται Juche και εισήχθη το 1997, ενώ αρχή του θεωρείται η ημερομηνία γέννησης του Κιμ Ιλ Σουνγκ, 15 Απριλίου 1912. Το κορεάτικο ημερολόγιο διατηρεί τους μήνες και τις ημέρες του Γρηγοριανού, ώστε όταν η υπόλοιπη υφήλιος διανύει το έτος 2013, η Βόρεια Κορέα βρίσκεται στο έτος 102.
Το χασίς είναι νόμιμο
Μπορεί η Βόρεια Κορέα να χαρακτηρίζεται από πλήθος απαγορεύσεων και περιορισμών των βασικών ελευθεριών του ατόμου αλλά υπάρχει κάτι που διακινείται ελεύθερα στη χώρα και αυτό είναι το χασίς. Οι περισσότεροι ντόπιοι το καπνίζουν καθημερινά καθώς δεν θεωρείται καν ναρκωτικό σε αυτή την περίεργη γωνιά του πλανήτη. Και ίσως γι’ αυτό το λόγο να περνάει –σχεδόν- απαρατήρητο το επόμενο χαρακτηριστικό.
Οι Βορειοκορεάτες δεν έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο
Ο υπόγειος μητροπολιτικός σιδηρόδρομος της Πιονγιάνγκ
Το καθεστώς της Βόρειας Κορέας δεν επιτρέπει την πρόσβαση των πολιτών στο παγκόσμιο δίκτυο. Αντ’ αυτού παρέχουν στον κόσμο ένα εσωτερικό δίκτυο, ονόματι Kwangmyong, μέσω του οποίου ο καθένας μπορεί να επισκεφτεί σελίδες που εκθειάζουν την οικογένεια Κιμ, να διατηρεί ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, να έχει πρόσβαση στα νέα της χώρας και σε μια ηλεκτρονική βιβλιοθήκη, επίσης κυβερνητικά ελεγχόμενη. Πρόσβαση στο παγκόσμιο δίκτυο έχουν αποκλειστικά και μόνο οι κυβερνητικές αρχές.
Οι τουρίστες διαμένουν σε ένα συγκεκριμένο ξενοδοχείο
Όσοι ξένοι επισκέπτονται τη χώρα και την πρωτεύουσα της Πιονγκγιάνγκ, υποχρεούνται να μένουν σε ένα συγκεκριμένο ξενοδοχείο, τοποθετημένο στο κέντρο της πόλης σε ένα μικρό νησάκι. Οι επισκέπτες είναι πάντα συνοδεία ένστολων ενώ δεν επιτρέπεται η κυκλοφορία κατά τη διάρκεια της νύχτας. Η κυβέρνηση είναι πολύ προσεκτική σε αυτά που επιτρέπει στους ξένους να μάθουν για τη χώρα. Ακόμα μάλιστα και όταν η υπόλοιπη Κορέα δεν έχει ηλεκτρικό ή θέρμανση, το εν λόγω ξενοδοχείο θα έχει πάντα, προωθώντας την πολύ συγκεκριμένη εικόνα που θέλει να πλασάρει προς τα έξω το βορειοκορεατικό καθεστώς.
Καθοδηγούμενη κόμμωση
Οι γυναίκες της Βόρειας Κορέας καλούνται να επιλέξουν μέσα από 18 κομμώσεις, οι περισσότερες των οποίων θυμίζουν δεκαετίες ’80 και ’90. Οι παντρεμένες συνηθίζουν να επιλέγουν τα πιο κοντά μαλλιά, ενώ οι νεότερες Βoρειoκορεάτισσες τα πιο μακριά, φτιάχνοντάς τα κυρίως σε πλεξούδες. Οι δε άντρες έχουν μονάχα 10 επιλογές για την κομμωτική τους έκφραση.
Τα λόγια είναι περιττά και τα σχόλια ανίκανα να αποδώσουν το παράλογο.
Επειδή το πιθανότερο είναι να μην την επισκεφτείτε ποτέ, αξίζει να ανακαλύψετε κάποια πράγματα που θα σας κάνουν να δείτε με άλλο μάτι εκείνη τη γωνιά του κόσμου, που παρά τον αδιαμφισβήτητα κατακριτέο χαρακτήρα του καθεστώτος της, καταφέρνει να κλείνει τα… αυτιά της στη δυτική μανία.
Δευτέρα, 13 Ιανουαρίου 2014 κατηγορίαΤαξίδι ΕΠΟΜΕΝΟ Use←→keys to navigate
Η χώρα που αυτοαποκαλείται «αντικείμενο φθόνου» της υπόλοιπης υφηλίου έχει τον επίσημο τίτλο «Λαοκρατική Δημοκρατία της Κορέας», ο οποίος αν και για τον υπόλοιπο κόσμο μοιάζει με κακόγουστο αστείο, για το μεγαλύτερο μέρος των πολιτών της χώρας, είναι κάτι απόλυτα θεμιτό, καθώς δεν παρατηρούνται ούτε εντός, ούτε και εκτός της οργανώσεις αντίστασης ενάντια στο δικτατορικό καθεστώς.
Τα περίεργα που συνοδεύουν τη Βόρεια Κορέα είναι ουκ ολίγα, ξεκινώντας από το γεγονός ότι έχει τον τέταρτο μεγαλύτερο στρατό του κόσμου, οι πολίτες όλης της χώρας ξυπνούν καθημερινά από μια σειρήνα που ηχεί σε όλη την επικράτεια, η μοναδική συγκοινωνιακή γραμμή της συνδέεται με την Κίνα, ενώ τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι μια έννοια άκρως «εύπλαστη» και αντικείμενο κατάφορης προπαγάνδας.
Και επειδή το πιθανότερο είναι να μην την επισκεφτούμε ποτέ, αξίζει να ανακαλύψουμε κάποια πράγματα που θα μας κάνουν να δούμε με άλλο μάτι εκείνη τη γωνιά του κόσμου, που παρά τον αδιαμφισβήτητα κατακριτέο της χαρακτήρα, καταφέρνει να κλείνει τα… αυτιά της στη δυτική μανία που έχει πάρει σβάρνα όλη τη γη.
Η Βόρεια Κορέα είναι μια από τις μεγαλύτερες παραγωγούς φρέσκων φρούτων
Ένα από τα πράγματα που σίγουρα δεν γνωρίζατε για τη Βόρεια Κορέα είναι ότι είναι ένας εκ των παγκοσμίων «ηγετών» στον τομέα παραγωγής γευστικών και θρεπτικών τροφών. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΟΗΕ, η Βόρεια Κορέα έρχεται 10η στην κατάταξη με τους μεγαλύτερους παραγωγούς φρέσκων φρούτων, όπως είναι τα μήλα, τα ροδάκινα, τα νεκταρίνια και τα αχλάδια και 12η στην αντίστοιχη λίστα παραγωγών φρέσκων λαχανικών.
Παρά την τόσο καλή κατάταξη σε είδη πρώτης ανάγκης, η Βόρεια Κορέα δεν κατάφερε να προστατέψει 2 εκατομμύρια πολίτες της, που πέθαναν κατά τη διάρκεια βιβλικών διαστάσεων λιμού τη δεκαετία του 1990. Προφανώς όλα αυτά τα φρούτα προορίζονται κυρίως για εξαγωγές.
Το 99% των Βορειοκορεατών γνωρίζει να διαβάζει και να γράφει
Το ποσοστό αλφαβητισμού μιας χώρας ορίζεται από το ποσοστό του πληθυσμού άνω των 15 ετών που έχει την ικανότητα να γράφει και να διαβάζει. Παρά τα μόλις 11 χρόνια που καθιερώθηκε η υποχρεωτική εκπαίδευση και τον λιμό που αποδεκάτισε μεγάλο μέρος του κορεατικού πληθυσμού, ο οποίος θα ευνοούσε μια διακοπή στην εκπαίδευση των παιδιών της Κορέας, τα στοιχεία της CIA, βάζουν τον αλφαβητισμό της Βόρειας Κορέας στα ίδια επίπεδα με εκείνα των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου και σε πολύ καλύτερη μοίρα από άλλες 100 χώρες.
Το δικτατορικό καθεστώς που πλασάρεται σαν ένας θιασώτης της μαρξιστικής ιδεολογίας, καταφέρνει να διατηρεί σε υψηλά επίπεδα τη βασική εκπαίδευση των Βορειοκορεατών.
Η κινηματογραφική βιομηχανία της Κορέας, αποτέλεσμα απαγωγών!
Η κοινή πεποίθηση ήθελε τον πρόεδρο Κιμ Γιονκγ Ιλ κινηματογραφόφιλο και με μεγάλη συλλογή από ταινίες στην κατοχή του, με σαφή προτίμηση στις περιπέτειες του James Bond και του Rambo. Πολλοί υπήρξαν άλλωστε οι ανατολικοί μονάρχες που είχαν μεγάλη αγάπη για τον αμερικανικό κινηματογράφο.
Ο πρόεδρος της Βόρειας Κορέας όμως, κατάφερε και πήγε ένα βήμα παραπέρα, στην προσπάθειά του να στήσει μια βιομηχανία κινηματογράφου και στη δική του τη χώρα, καθώς το 1978 προέβη σε απαγωγή του Νοτιοκορεάτη σκηνοθέτη Shin Sang-ok και της γυναίκας του και ηθοποιού Choe Eun-hui, με σκοπό να εκτελέσουν την εντολή του για την ανάπτυξη βορειοκορεάτικης βιομηχανίας κινηματογράφου.
Οκτώ χρόνια μετά και αρκετές ταινίες αργότερα, το ζεύγος κατάφερε να δραπετεύσει όσο βρισκόταν σε ταξίδι του στη Βιέννη.
Η οικογένεια των Κιμ
Όποιος επισκεφτεί τη Βόρεια Κορέα, θα διαπιστώσει πως τα πορτρέτα των δυο προηγούμενων προέδρων, Κιμ Γιονκγ Ιλ και Κιμ Ιλ Σουνγκ, κοσμούν κάθε πιθανό σημείο της χώρας και η ανάρτησή τους σε κάθε νοικοκυριό της χώρας είναι υποχρεωτική, ενώ έκτακτοι κυβερνητικοί έλεγχοι διεξάγονται για τη διασφάλιση αυτής της λατρείας. Σε κάθε σπίτι μάλιστα έχει δοθεί συγκεκριμένη πετσέτα, τη οποίας η μοναδική επιτρεπόμενη χρήση είναι να καθαρίζονται τα δυο αυτά πορτρέτα. Η υπόκλιση σε κάθε άγαλμα των Κιμ και η φωτογράφιση, ποτέ μέρους του αγάλματος, αλλά υποχρεωτικά ολόκληρου του σώματος, είναι κανονισμός στον οποίο υπόκεινται και οι ξένοι που επισκέπτονται τη χώρα.
Σύστημα 51 κοινωνικών τάξεων
REUTERS
Το σύστημα κοινωνικής κατηγοριοποίησης της Βόρειας Κορέας λέγεται Songbun και χρησιμοποιείται εκτενώς για τον καθορισμό ενός ατόμου για αν είναι αρκετά έμπιστο, ώστε να του ανατεθούν ευθύνες εθνικής σημασίας, να του δοθούν κοινωνικές ευκαιρίες ή ακόμα και επαρκής ποσότητα τροφής. Το εν λόγω σύστημα επηρεάζει ευθέως ολόκληρο το κοινωνικό οικοδόμημα και μέσω αυτού ορίζεται αν ένα άτομο είναι άξιο επιλογής ώστε να συμμετέχει ενεργά στο Κόμμα Εργατών της χώρας.
Στην Κορέα δεν διανύουν το έτος 2013
Αναμενόμενο είναι και το γεγονός ότι η Βόρεια Κορέα έχει διαφορετικό ημερολόγιο από εκείνο του υπόλοιπου κόσμου. Το κορεάτικο ημερολόγιο λέγεται Juche και εισήχθη το 1997, ενώ αρχή του θεωρείται η ημερομηνία γέννησης του Κιμ Ιλ Σουνγκ, 15 Απριλίου 1912. Το κορεάτικο ημερολόγιο διατηρεί τους μήνες και τις ημέρες του Γρηγοριανού, ώστε όταν η υπόλοιπη υφήλιος διανύει το έτος 2013, η Βόρεια Κορέα βρίσκεται στο έτος 102.
Το χασίς είναι νόμιμο
Μπορεί η Βόρεια Κορέα να χαρακτηρίζεται από πλήθος απαγορεύσεων και περιορισμών των βασικών ελευθεριών του ατόμου αλλά υπάρχει κάτι που διακινείται ελεύθερα στη χώρα και αυτό είναι το χασίς. Οι περισσότεροι ντόπιοι το καπνίζουν καθημερινά καθώς δεν θεωρείται καν ναρκωτικό σε αυτή την περίεργη γωνιά του πλανήτη. Και ίσως γι’ αυτό το λόγο να περνάει –σχεδόν- απαρατήρητο το επόμενο χαρακτηριστικό.
Οι Βορειοκορεάτες δεν έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο
Ο υπόγειος μητροπολιτικός σιδηρόδρομος της Πιονγιάνγκ
Το καθεστώς της Βόρειας Κορέας δεν επιτρέπει την πρόσβαση των πολιτών στο παγκόσμιο δίκτυο. Αντ’ αυτού παρέχουν στον κόσμο ένα εσωτερικό δίκτυο, ονόματι Kwangmyong, μέσω του οποίου ο καθένας μπορεί να επισκεφτεί σελίδες που εκθειάζουν την οικογένεια Κιμ, να διατηρεί ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, να έχει πρόσβαση στα νέα της χώρας και σε μια ηλεκτρονική βιβλιοθήκη, επίσης κυβερνητικά ελεγχόμενη. Πρόσβαση στο παγκόσμιο δίκτυο έχουν αποκλειστικά και μόνο οι κυβερνητικές αρχές.
Οι τουρίστες διαμένουν σε ένα συγκεκριμένο ξενοδοχείο
Όσοι ξένοι επισκέπτονται τη χώρα και την πρωτεύουσα της Πιονγκγιάνγκ, υποχρεούνται να μένουν σε ένα συγκεκριμένο ξενοδοχείο, τοποθετημένο στο κέντρο της πόλης σε ένα μικρό νησάκι. Οι επισκέπτες είναι πάντα συνοδεία ένστολων ενώ δεν επιτρέπεται η κυκλοφορία κατά τη διάρκεια της νύχτας. Η κυβέρνηση είναι πολύ προσεκτική σε αυτά που επιτρέπει στους ξένους να μάθουν για τη χώρα. Ακόμα μάλιστα και όταν η υπόλοιπη Κορέα δεν έχει ηλεκτρικό ή θέρμανση, το εν λόγω ξενοδοχείο θα έχει πάντα, προωθώντας την πολύ συγκεκριμένη εικόνα που θέλει να πλασάρει προς τα έξω το βορειοκορεατικό καθεστώς.
Καθοδηγούμενη κόμμωση
Οι γυναίκες της Βόρειας Κορέας καλούνται να επιλέξουν μέσα από 18 κομμώσεις, οι περισσότερες των οποίων θυμίζουν δεκαετίες ’80 και ’90. Οι παντρεμένες συνηθίζουν να επιλέγουν τα πιο κοντά μαλλιά, ενώ οι νεότερες Βoρειoκορεάτισσες τα πιο μακριά, φτιάχνοντάς τα κυρίως σε πλεξούδες. Οι δε άντρες έχουν μονάχα 10 επιλογές για την κομμωτική τους έκφραση.
Τα λόγια είναι περιττά και τα σχόλια ανίκανα να αποδώσουν το παράλογο.
apolyto_arseniko
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 2 Μαρ 2008
- Μηνύματα
- 77.469
- Like
- 200
- Πόντοι
- 866
