αντιγραφω μερικα βασικα απο εδω:
διαβαστε το αρθρακι ολο αξιζει...
----------------------------------------------------
Το 1886 κάποιος Λ.Κ.Τ. από τη Λαμία ενδιαφέρεται να καλλιεργήσει ινδική κάνναβη, να παράξει και να εμπορευθεί χασίς και με επιστολή στο περιοδικό “Ελληνική Γεωργία” ζητά πληροφορίες. Το περιοδικό, στη στήλη “ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ”, σπεύδει να του απαντήσει (Νοεμβριος 1886, σελ.521):
“Περί Χασίς. Τω κ. Λ.Κ.Τ. εις Λαμίαν-Δύνασθε ευκόλως και επιτυχώς να καλλιεργήσετε το ναρκωτικόν τούτο φυτόν όπερ είναι απλώς ποικιλία της κοινής καννάβεως…”.
----------------------------------------------------
Ο Δήμαρχος του Ορχομενού μας πληροφορεί ότι κάθε στρέμμα (πρώτης ποιοτητας, γόνιμα, κοντά σε ποτάμια) “παράγει 8Ο-100 οκάδας φύλλου”. Ο Γ.Κ.Μακρής αναφέρει 130 οκάδες κατά μέσον όρο (μια οκά είναι 1.300 γρ. περίπου) . Από την ποσότητα αυτή παράγονταν 6-9 οκάδες χασίς (7 με 11 κιλά το στρέμμα). Οι παραγωγοί πωλούσαν την οκά 12-20 δραχμές (ο Δήμαρχος μας λέει ότι “το ημερομίσθιον προς εκφύλλισμα και κατασκευή της κόνεως, εργασιών τελουμένων συνήθως υπό γυναικών, κορασίων και παίδων, πληρώνεται από 1-1.50 δραχ…”). Εισέπρατταν δηλαδή από κάθε στρέμμα το λιγότερο 72 δρχ.και το περισσότερο 180 δρχ. Τα έξοδα ανά στρέμμα ανέρχονταν στις 9 με 12 δραχμές. Καταλαβαίνουμε λοιπόν γιατί ο Δήμαρχος γράφει στην ΄Εκθεσίν του “παρατηρείται μεγίστη γεωργική δραστηριότης”.
-----------------------------------------------------
Από τα τέλη του 19ου αιώνα αρχίζει να απαγορεύεται η χρήση του χασίς στις αραβικές χώρες. Ο Γ.Κ.Μακρής αναφέρει ότι “Δια της από 7ης Ιουνίου 1900 Διατάγματος απαγορεύεται αυστηρώς εις Τύνιδα η κατοχή , πώλησις και κατανάλωσις του χασίς. Το Διάταγμα τούτο τυπικήν μόνον ισχύν έχον…”. Η χρήση του χασίς είναι ευρύτατη ανάμεσα στον πληθυσμό των αραβικών χωρών και το άριστο ελληνικό χασίς ήταν περιζήτητο, παρ’ όλες τις απαγορεύσεις.
.
.
Τώρα εξηγείται η χρηματική εγγύηση που έπρεπε να καταβαλλουν οι εξαγωγείς στο Τελωνείο του τόπου της φόρτωσης (δέκα δραχμές την οκά, μεγάλο ποσό). Για να πάρουν πίσω την εγγύηση έπρεπε να προσκομίσουν πιστοποιητικό από την Προξενική Αρχή της χώρας εισαγωγής ότι το χασίς έφτασε στη χώρα προορισμού και πουλήθηκε. Η εισαγωγή όμως του χασίς είχε απαγορευθεί στις αραβικές χώρες. Η χρηματική εγγύηση δεν επιστρεφόταν ποτέ. Ηταν το μερίδιο που έπαιρνε το Ελληνικόν Κράτος από τα τεράστια κέρδη των Ελλήνων λαθρεμπόρων. ( Έτσι αποξηράναμε έλη, φτιάξαμε δρόμους . . . )
---------------------------------------------------------
Το 1920 το Ελληνικον Κράτος παίρνει μια πολύ σημαντική απόφαση. Ο νομός 2107 της 11/14 Μαρτίου φέρει τον τίτλο “Περί απαγορεύσεως της καλλιέργειας, της εμπορίας και της καταναλώσεως της ινδικής κάνναβης (χασίς)”
Το 1924 το Ελληνικόν Κράτος αλλάζει γνώμη. (παλι νομιμο - παλι εσοδα)
Το 1932 το Ελληνικον Κράτος αλλάζει και πάλι γνώμη.Με τον νόμο 5539 της 15/23 Ιουνίου 1932 “Περί μονοπωλίου των ναρκωτικών φαρμάκων και του ελέγχου αυτών” κλείνει η αυλαία της νόμιμης και υπό το κράτος ενισχυόμενης καλλιέργειας ινδικής κάνναβης,παραγωγής και εξαγωγής χασίς.
---------------------------------------------------------
σχολιο δικο μου: ως το 1930 το κρατος δε θα λεγαμε οτι πηγαινε κατα διαολου, το αντιθετο μαλιστα, εδρεωθηκαμε ως κρατος ειχαμε στρατιωτικες επιτυχιες κλπ κλπ. μηπως αυτα συνδεονται? μηπως ειναι καιρος να ξυπνησουμε ολοι ανεξαρτητα αν συμφωνουμε η διαφωνουμε με τη "μαστουρα" και να εκμεταλευτουμε μια απο τις μοναδικες πηγες πλουτου μας (που σαν αξια το 2010 ειναι πολυ μεγαλυτερη του πετρελαιου, του χρυσου κλπ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΝΟΜΙΜΟ ΝΑ ΗΤΑΝ)
τη γνωμη σας
διαβαστε το αρθρακι ολο αξιζει...
----------------------------------------------------
Το 1886 κάποιος Λ.Κ.Τ. από τη Λαμία ενδιαφέρεται να καλλιεργήσει ινδική κάνναβη, να παράξει και να εμπορευθεί χασίς και με επιστολή στο περιοδικό “Ελληνική Γεωργία” ζητά πληροφορίες. Το περιοδικό, στη στήλη “ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ”, σπεύδει να του απαντήσει (Νοεμβριος 1886, σελ.521):
“Περί Χασίς. Τω κ. Λ.Κ.Τ. εις Λαμίαν-Δύνασθε ευκόλως και επιτυχώς να καλλιεργήσετε το ναρκωτικόν τούτο φυτόν όπερ είναι απλώς ποικιλία της κοινής καννάβεως…”.
----------------------------------------------------
Ο Δήμαρχος του Ορχομενού μας πληροφορεί ότι κάθε στρέμμα (πρώτης ποιοτητας, γόνιμα, κοντά σε ποτάμια) “παράγει 8Ο-100 οκάδας φύλλου”. Ο Γ.Κ.Μακρής αναφέρει 130 οκάδες κατά μέσον όρο (μια οκά είναι 1.300 γρ. περίπου) . Από την ποσότητα αυτή παράγονταν 6-9 οκάδες χασίς (7 με 11 κιλά το στρέμμα). Οι παραγωγοί πωλούσαν την οκά 12-20 δραχμές (ο Δήμαρχος μας λέει ότι “το ημερομίσθιον προς εκφύλλισμα και κατασκευή της κόνεως, εργασιών τελουμένων συνήθως υπό γυναικών, κορασίων και παίδων, πληρώνεται από 1-1.50 δραχ…”). Εισέπρατταν δηλαδή από κάθε στρέμμα το λιγότερο 72 δρχ.και το περισσότερο 180 δρχ. Τα έξοδα ανά στρέμμα ανέρχονταν στις 9 με 12 δραχμές. Καταλαβαίνουμε λοιπόν γιατί ο Δήμαρχος γράφει στην ΄Εκθεσίν του “παρατηρείται μεγίστη γεωργική δραστηριότης”.
-----------------------------------------------------
Από τα τέλη του 19ου αιώνα αρχίζει να απαγορεύεται η χρήση του χασίς στις αραβικές χώρες. Ο Γ.Κ.Μακρής αναφέρει ότι “Δια της από 7ης Ιουνίου 1900 Διατάγματος απαγορεύεται αυστηρώς εις Τύνιδα η κατοχή , πώλησις και κατανάλωσις του χασίς. Το Διάταγμα τούτο τυπικήν μόνον ισχύν έχον…”. Η χρήση του χασίς είναι ευρύτατη ανάμεσα στον πληθυσμό των αραβικών χωρών και το άριστο ελληνικό χασίς ήταν περιζήτητο, παρ’ όλες τις απαγορεύσεις.
.
.
Τώρα εξηγείται η χρηματική εγγύηση που έπρεπε να καταβαλλουν οι εξαγωγείς στο Τελωνείο του τόπου της φόρτωσης (δέκα δραχμές την οκά, μεγάλο ποσό). Για να πάρουν πίσω την εγγύηση έπρεπε να προσκομίσουν πιστοποιητικό από την Προξενική Αρχή της χώρας εισαγωγής ότι το χασίς έφτασε στη χώρα προορισμού και πουλήθηκε. Η εισαγωγή όμως του χασίς είχε απαγορευθεί στις αραβικές χώρες. Η χρηματική εγγύηση δεν επιστρεφόταν ποτέ. Ηταν το μερίδιο που έπαιρνε το Ελληνικόν Κράτος από τα τεράστια κέρδη των Ελλήνων λαθρεμπόρων. ( Έτσι αποξηράναμε έλη, φτιάξαμε δρόμους . . . )
---------------------------------------------------------
Το 1920 το Ελληνικον Κράτος παίρνει μια πολύ σημαντική απόφαση. Ο νομός 2107 της 11/14 Μαρτίου φέρει τον τίτλο “Περί απαγορεύσεως της καλλιέργειας, της εμπορίας και της καταναλώσεως της ινδικής κάνναβης (χασίς)”
Το 1924 το Ελληνικόν Κράτος αλλάζει γνώμη. (παλι νομιμο - παλι εσοδα)
Το 1932 το Ελληνικον Κράτος αλλάζει και πάλι γνώμη.Με τον νόμο 5539 της 15/23 Ιουνίου 1932 “Περί μονοπωλίου των ναρκωτικών φαρμάκων και του ελέγχου αυτών” κλείνει η αυλαία της νόμιμης και υπό το κράτος ενισχυόμενης καλλιέργειας ινδικής κάνναβης,παραγωγής και εξαγωγής χασίς.
---------------------------------------------------------
σχολιο δικο μου: ως το 1930 το κρατος δε θα λεγαμε οτι πηγαινε κατα διαολου, το αντιθετο μαλιστα, εδρεωθηκαμε ως κρατος ειχαμε στρατιωτικες επιτυχιες κλπ κλπ. μηπως αυτα συνδεονται? μηπως ειναι καιρος να ξυπνησουμε ολοι ανεξαρτητα αν συμφωνουμε η διαφωνουμε με τη "μαστουρα" και να εκμεταλευτουμε μια απο τις μοναδικες πηγες πλουτου μας (που σαν αξια το 2010 ειναι πολυ μεγαλυτερη του πετρελαιου, του χρυσου κλπ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΝΟΜΙΜΟ ΝΑ ΗΤΑΝ)
τη γνωμη σας