Ναι γιατί οι ξένες δεν είναι έτσι.
Αν είστε καλά παιδιά τύποι να σας κεράσουμε μια πάστα.
Παρεπιπτόντως οι μισοί από όσους λένε ότι είναι καλά παιδιά (σαν τον καραγκιοζη από το Κιλκίς που είναι κρυφόπουστας) απλά είναι κλωσσαρες που κωλώνουν να χωθούν. Ακίνδυνοι και ευνουχισμένοι όταν δουν μουνο, μπερδεύουν την ανικανότητα με την καλοσύνη (αλλα βρίζουν μάνες και βιασμένες μέσα μέσα )
Είναι μία άποψη και αυτή. Δεν κώλωσα ποτέ να μιλήσω σε γκόμενες, τουλάχιστον μέχρι πριν 20 χρόνια που γνώρισα - με αυτό τον τρόπο - την πρώην γυναίκα μου. Το θέμα είναι ότι σε σχέση με τότε έχει αλλάξει το σκηνικό και φαίνεται ότι έχω μείνει πίσω. Οι περισσότερες, επειδή κυκλοφορώ κάθε μέρα με το μετρό (μεγάλη μουνοφωλιά) είναι πραγματικά στον κόσμο τους. Με τι κίνητρο να πας να τους μιλήσεις; Από την άλλη, πώς ξέρεις αν θα πέσεις σε καμία ηλίθια με τα metoo και τις παπαριές τους;
Η "τακτική" που ακολουθώ πλέον είναι να κάθομαι μέσα στο τρένο και να κοιτάζω γύρω γύρω χωρίς να τους δίνω σημασία - και αξία.
Κλωσσάρα δεν υπήρξα ποτέ. Προσέγγιζα πάντα με το να είμαι εγώ και όχι κάποιος άλλος - δεν γουστάρω να πουλάω αρχίδια μάντολες για να ρίξω κάποια, όποια γουστάρει αυτό που είμαι, καλώς. Τώρα για τις ξένες δεν έχω άποψη - παραδέχομαι - οπότε όταν και αν μπλέξω με κάποια, θα μάθω.
Και ναι, είμαι καλός άνθρωπος (δυστυχώς???) γενικά. Ούτε βρίζω μάνες κ.λπ.
Κουρασμένος ψυχολογικά από την κατάσταση με την πρώην (διαμάχες, διαζύγιο με παιδί κ.λπ.), πλέον λέω ότι όποια θέλει ας με κοιτάξει και ας έρθει να μου μιλήσει. Ίσως κάποτε βρεθώ την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο σημείο. Έχω αποκηρύξει ακόμα και την - απίστευτα βολική - τηλεργασία, για να είμαι έξω και να βλέπω κόσμο. Γενικά, ό,τι βρέξει ας κατεβάσει. Βαρέθηκα!
