Επειδή μου δίνει την εντύπωση του εμμονικά μεθοδικού, θεωρώ πολύ πιθανόν η σχετική νομοθετική αλλαγή να είναι προϋπόθεση για κάτι άλλο, το οποίο δεν γνωρίζουμε. Κάποιο κονδύλιο, κάποια ευρωπαϊκή θέση της Ελλάδας ή δική του; Πάντως τυχαία επιλογή χρονικά, ενόψει μάλιστα ευρωεκλογών, δεν μπορεί να είναι.
Όπως πολύ σωστά εντόπισες, οι σχετικές υπηρεσίες (απαρτιζόμενες κατά 99% από γυναίκες) είναι αφόρητα αυστηρές, στριφνές και κυρίως οπισθοδρομικές.
Οπότε κάτι νούμερα και κάτι φτερούδες, δεν έχουν καμία τύχη να υιοθετήσουν παιδί. Οι λίστες αναμονής ανδρόγυνων είναι μεγάλες (βαίνουν μειούμενες βέβαια) και οι αιτήσεις που δεν προχωρούν ή απορρίπτονται είναι μεγαλύτερες σε ποσοστό από αυτές που γίνονται δεκτές από το κάθε ίδρυμα και στη συνέχεια από το Δικαστήριο.
Την εκκλησία λίγο δύσκολο να την υποχρεώσει οποιοδήποτε ευρωπαϊκό δικαστήριο, καθώς αφενός δεν είναι στενός πυρήνας του κράτους, αλλά ασκεί τη συγκεκριμένη δημόσια εξουσία κατά παραχώρηση και αφετέρου διότι θα υπάρχει ήδη η εναλλακτική του πολιτικού γάμου, οπότε λίγο δύσκολο να βρει έρεισμα η εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης.
Αλλά ωραίο το θέμα που έθεσες, ενδιαφέρον προβληματισμός.