Απίστευτες εποχές, όχι γιατί τις έζησα αλλά γιατί πιστεύω ότι εδω και πολλά χρόνια δεν υπάρχουν ιδιαίτεροι διαχωρισμοί στα μουσικά ακούσματα. Ο κόσμος πλέον δεν ασχολείται, ότι παίζουν οι playlists των ραδιοφωνικών/φερέφωνων των δισκογραφικών και μαζικά όπου είναι τα μουνιά, μπουζούκια και γάμω-glamo-clubs.
Κάποιος ανέφερε τον Τσιλιχρίστο κάπου πριν και με πιάνουν τα γέλια και τα δάκρυα. Εχει γίνει φίρμα ο Τσιλιχρίστος και αναφέρεται σε συζητήσεις που έχουν να κάνουν με ηλεκτρονική μουσική, αλήθεια; Σαν επιχειρηματίας και για τα μαγαζιά που έστησε στο παρελθόν (με πλάτες άλλων) μπορεί ο καθένας να του βγάλει το καπέλο αλλά είμαστε αρκετοί που και δεν είμαστε χθεσινοί ούτε άσχετοι για δώσουμε κάποια ιδιαιτερο credit στον DJ Τσιλι. Είμασταν εκεί κάποιοι όταν στο King Size έβαζε τα παιδάκια (πραγματικοί) dj στην άκρη για να παίξει και οι παρελάσεις στις αλλαγές περνούσαν σε ΚΑΘΕ αλλαγή, ένα ολόκληρο μαγαζί που γέλαγε. Μετά απο 200 χρόνια, με όλα τα μέσα και με όλες τις σημερινές ευκολίες ακόμα και η Χαραλαμπίδου κάνει αλλαγές όταν παίζει. Περισσότερο ΚΑΚΟ έχει κάνει ο Τσιλιχρίστος στην νύχτα ομως παρα καλό. Αυτός έφερε τη δηθενιά τη γαμω-γκλαμουριά στα clubs της Αθήνας. Μπορεί να πέτυχε (τότε και για μια 10ετία) σε αυτό αλλά το αποτέλεσμα ήταν πολύ κακό, και άφησε πίσω του το τίποτα.
