Σαν σήμερα

[pussy wagon]

2 Φλεβάρη 1943 λήγει η ηρωική μάχη του Στάλινγκραντ

Η μάχη για την πόλη του Στάλινγκραντ άρχισε στις 17 Ιούλη του 1942 στον ποταμό Τσιρ και διήρκεσε συνολικά για περίπου 200 μερόνυχτα. Το αμυντικό της στάδιο κράτησε έως τις 18 Νοέμβρη 1942. Ειδικά το Σεπτέμβρη η πόλη κινδύνεψε να κυριευτεί από τον εχθρό, αφού αυτός κατάφερε να περάσει στο εσωτερικό της και να φτάσει ως το κέντρο της. Μάλιστα, το ραδιόφωνο του Βερολίνου έσπευσε να ανακοινώσει πως το Στάλινγκραντ έπεσε.

Αντίστοιχες ανακοινώσεις βγήκαν και στις κατεχόμενες χώρες, όπως και στην Ελλάδα, όπου κυκλοφόρησε προκήρυξη με τίτλο «ΕΠΕΣΕ ΤΟ ΣΤΑΛΙΝΓΚΡΑΝΤ»… Όμως, στις 19 Νοέμβρη του 1942, ο Κόκκινος Στρατός περνά στην αντεπίθεση. Ως τις αρχές του Γενάρη του 1943 είχε καταφέρει να αντιστρέψει πλήρως την κατάσταση. Οι σοβιετικές στρατιωτικές δυνάμεις άρχισαν την επίθεση για την ολοκληρωτική συντριβή του εχθρού. Η επιχείρηση ολοκληρώθηκε στις 2 Φλεβάρη.

«Η νίκη των στρατευμάτων μας στο Στάλινγκραντ - γράφει ο στρατάρχης Ζούκοφ – αποτέλεσε την αρχή της ριζικής καμπής του πολέμου υπέρ της ΕΣΣΔ…».Ήταν μια νίκη, που κερδήθηκε με σκληρές μάχες σώμα με σώμα «από κτίριο σε κτίριο, όπου το κάθε κτίριο της πόλης γινόταν ερείπια». Στη διάρκεια της σοβιετικής αντεπίθεσης καταστράφηκαν δύο γερμανικές, μια ιταλική και δύο ρουμανικές στρατιές. Εξοντώθηκαν ολοκληρωτικά 32 γερμανικές μεραρχίες και 3 ταξιαρχίες. Άλλες 16 μεραρχίες έχασαν το 50%-75% της δύναμής τους και έπαψαν να είναι αξιόμαχες. Οι απώλειες των φασιστικών στρατευμάτων στην περίοδο της σοβιετικής αντεπίθεσης ξεπέρασαν τους 800 χιλιάδες νεκρούς. Τεράστιες ήταν οι καταστροφές πολεμικού υλικού. Το μέγεθος των απωλειών επέδρασε αποφασιστικά στη γενική στρατηγική κατάσταση, συγκλόνισε όλη την πολεμική μηχανή της ναζιστικής Γερμανίας.

Νίκη – ορόσημο

  Ο ηρωικός αγώνας των κατοίκων του Στάλινγκραντ και του σοβιετικού στρατού απέσπασε τον παγκόσμιο θαυμασμό. Ήταν μια νίκη, στην οποία υποκλίθηκαν όλοι. «Είναι μία καταπληκτική νίκη», αναγκαζόταν να γράψει ο Τσόρτσιλ στον Στάλιν. Ο Ρούζβελτ, στο δικό του μήνυμα, χαρακτήρισε το γεγονός«ως ένα από τα λαμπρότερα κεφάλαια του πολέμου των λαών που ηνώθησαν εναντίον του ναζισμού και των μιμητών του». Έως τη μάχη του Στάλινγκραντ στην Ιστορία δεν υπήρχε παρόμοια περίπτωση κύκλωσης και ολοκληρωτικής καταστροφής τόσο μεγάλης στρατιωτικής δύναμης.

  Η συντριβή των Ναζί στο Βόλγα σήμανε την αρχή της αποφασιστικής στροφής στο Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο και σε όλο το Β” Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο σοβιετικός στρατός αποσπά τη στρατηγική πρωτοβουλία και δεν την αφήνει μέχρι την οριστική συντριβή της ναζιστικής Γερμανίας. Η μάχη του Στάλινγκραντ αποτελεί το ορόσημο του Β” Παγκοσμίου Πολέμου καθώς από εκεί και πέρα αρχίζει η εκδίωξη των εισβολέων από το σοβιετικό έδαφος και η απελευθέρωση των λαών της Ευρώπης από το χιτλεροφασιστικό ζυγό.

Πηγή: Νίκος Μπογιόπουλος – enikos.gr

«Σύντροφοι! Δεν υπάρχει γη για μας πίσω από το Βόλγα!»

Σύνθημα του Κόκκινου Στρατού στη μάχη του Στάλινγκραντ.

 

[ILIAS1339]

Η τραγωδία της Θύρας 7
    :'(   :'(
Αποφράδα ημέρα για τον Ολυμπιακό και το ελληνικό ποδόσφαιρο η 8η Φεβρουαρίου, καθώς το 1981 συνέβη η τραγωδία της Θύρας7.


Η τραγωδία εκτυλίσσεται ένα ηλιόλουστο κυριακάτικο απόγευμα στο παλαιό Στάδιο Καραϊσκάκη. Ο Ολυμπιακός των Σαργκάνη, Γαλάκου, Αναστόπουλου και Νικολούδη, αντιμετωπίζει την ΑΕΚ των Αρδίζογλου, Μπάγεβιτς και Μαύρου στο ντέρμπι της 20ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος της Α' Εθνικής. Οι ερυθρόλευκοι είναι καταιγιστικοί... Συντρίβουν 6-0 τους μεγάλους αντιπάλους τους με 3 γκολ του Γαλάκου και από ένα των Κουσουλάκη, Ορφανού και Βαμβακούλα.

Η χαρά των 35.450 οπαδών του Θρύλου φθάνει στα ουράνια. Το πιο ζωντανό τμήμα της ολυμπιακής οικογένειας, τα παιδιά της Θύρας 7, βιάζονται να «καταπιούν» τα σκαλιά και να βρεθούν όσο πιο γρήγορα γίνεται στη Θύρα 1 για να αποθεώσουν τα ινδάλματά τους. Και τότε συμβαίνει το μοιραίο. Κάποιος γλιστράει σ' ένα μαξιλαράκι και κυλάει από τα σκαλιά ως την πόρτα, που για κάποιους ήταν κλειστή και για άλλους μισάνοιχτη. Η αποσυμφόρηση του χώρου είναι αδύνατη, με αποτέλεσμα αυτοί που ακολουθούν να πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλο.

Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια του 18χρονου τότε Ηλία Λύτρα που έπεσε από τους πρώτους στα σκαλοπάτια της Θύρας 7 και τραυματίστηκε. «Η πόρτα ήταν μισάνοιχτη. Όταν έφτασα όμως στα τελευταία σκαλοπάτια, γλίστρησα και έπεσα. Πριν καταλάβω καλά-καλά τι έγινε άρχισαν να πέφτουν πάνω μας ένας, δύο, τρεις, δέκα, εκατό..»

Το ρολόι δείχνει 5 παρά 2 και η χαρά μετατρέπεται σε θρήνο. Κάποιοι αστυφύλακες καταφέρνουν να "ξεριζώσουν" ένα από τα τουρνικέ και να απεγκλωβίσουν έτσι αρκετό κόσμο. Νεκροί και τραυματίες μεταφέρονται στο Τζάννειο. Οι συγγενείς αναζητούν τους δικούς τους ανθρώπους, εκατοντάδες φίλαθλοι ψάχνουν τους φίλους τους. Οι πρώτοι νεκροί αναγνωρίζονται. Θα ακολουθήσουν και άλλοι. Ο αριθμός τους θα φθάσει τους 21. Το προσωπικό του νοσοκομείου δεν επαρκεί για την περίθαλψη των τραυματιών και γίνονται εκκλήσεις για ιατρικές ενισχύσεις και αίμα.

Στο Τζάνειο καταφθάνουν κυβερνητικοί αξιωματούχοι, που ενημερώνουν διαρκώς τον πρωθυπουργό Γεώργιο Ράλλη και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή. Η τηλεόραση διακόπτει την κανονική ροή του προγράμματός της και μεταδίδει σοβαρή μουσική.

Όλη η Ελλάδα, φίλαθλη και μη, πενθεί. Οι οπαδικές προτιμήσεις υποχωρούν μπροστά στη μεγαλύτερη τραγωδία του ελληνικού αθλητισμού. Το πιο εξοργιστικό γεγονός της όλης ιστορίας είναι ότι μέχρι σήμερα κανείς από τους υπευθύνους δεν έχει λογοδοτήσει για την απίστευτη αυτή τραγωδία. Οι 5 φύλακες της Θύρας 7, που πρωτόδικα είχαν καταδικασθεί σε φυλάκιση 10 ετών, αθωώθηκαν από το Τριμελές Εφετείο Πειραιά στις 22 Σεπτεμβρίου του 1986.

Η μνήμη των 21 αδικοχαμένων φιλάθλων τιμάται κάθε χρόνο από τους παράγοντες, τους παίκτες, την τεχνική ηγεσία και τους φίλους του Ολυμπιακού.

 

[jhonny64]

Σαν σήμερα πέθανε ο Νίκος Ξυλούρης

Ήταν 8 Φεβρουαρίου 1980 όταν πέθανε ο Νίκος Ξυλούρης, ο «Αρχάγγελος της Κρήτης». Είχε γεννηθεί στα Ανώγεια Ρεθύμνου στις 7 Ιουλίου 1936 και συγκεκριμένα στο χωριό Μυλοπόταμος. Η οικογένειά του είχε παράδοση στη μουσική και είχε βγάλει πολλούς καλούς και γνωστούς λυράρηδες.
Όταν ήταν πέντε ετών, οι Γερμανοί έκαψαν το χωριό του και μαζί με τους υπόλοιπους κατοίκους μεταφέρθηκαν σε χωριό της επαρχίας Μυλοποτάμου, όπου παρέμειναν μέχρι και την απελευθέρωση της Κρήτης. Στα 17 του πήρε την απόφαση να μετακομίσει στο Ηράκλειο και έπιασε δουλειά στο νυχτερινό κέντρο «Κάστρο». Με δυσκολία κατάφερνε να βγάζει τα προς το ζην, καθώς η ευρωπαϊκή μουσική είχε κάνει «έφοδο» στη νυχτερινή ζωή και η μουσική του δεν έβρισκε ανταπόκριση.

Η αναγνωρισιμότητα και η καταξίωση ήρθαν αργά και σταδιακά, όταν οι κάτοικοι της Κρήτης άρχισαν να τον προτιμούν για τα γλέντια τους. Τον Νοέμβριο του 1958 ηχογράφησε τον πρώτο του δίσκο με τίτλο «Μια μαυροφόρα που περνά». Ο δίσκος αγαπήθηκε από το κοινό κι έτσι ο Νίκος ηχογράφησε κι άλλα τραγούδια σε δίσκους των 45 στροφών. Το 1969 ηχογράφησε με μεγάλη επιτυχία το δίσκο «Ανυφαντού» και λίγους μήνες αργότερα εμφανίστηκε και πάλι σε Αθηναϊκό μουσικό κέντρο.

Κομβικής σημασίας για την καριέρα του ήταν η γνωριμία με τον ποιητή και σκηνοθέτη Ερρίκο Θαλασσινό και τον συνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλο. Έτσι, ξεκίνησε μια λαμπρή συνεργασία, με το δίσκο «Χρονικό» και τα «Ριζίτικα». Το 1971 ξεκίνησε κοινές εμφανίσεις με το Γιάννη Μαρκόπουλο στη μπουάτ «Λήδρα» και η φωνή του έγινε σύμβολο της αντίστασης. Εκείνα τα χρόνια συνεργάστηκε στενά με τον Θρακιώτη τραγουδοποιό Θανάση Γκαϊφύλλια στις μπουάτ της Πλάκας και σε συναυλίες σε όλη την Ελλάδα.
Το καλοκαίρι του 1973 τραγούδησε στο θεατρικό έργο «Το μεγάλο μας τσίρκο» με πρωταγωνιστές τον Κώστα Καζάκο και την Τζένη Καρέζη στο θέατρο "Αθήναιον". Η μουσική ήταν του Σταύρου Ξαρχάκου.

Τότε ήταν που διαγνώστηκε με καρκίνο στους πνεύμονες, με μετάσταση στον εγκέφαλο. Έδωσε σκληρό και πολυετή αγώνα με την επάρατη νόσο, όμως τελικά έχασε τη μάχη για τη ζωή στο Αντικαρκινικό Πειραιώς στις 8 Φεβρουαρίου 1980, σε ηλικία μόλις 43 χρονών.
Ήταν παντρεμένος με την Ουρανία Μελαμπιανάκη, με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά.

http://www.enikos.gr/society/559441/san-simera-pethane-o-nikos-xylouris

 

[ILIAS1339]

1945
Υπογράφεται η Συμφωνία της Βάρκιζας, με την οποία οι εκπρόσωποι του ΕΑΜ δέχονται να διαλυθεί ο ΕΛΑΣ και οι μαχητές του να παραδώσουν τα όπλα τους στη νόμιμη κυβέρνηση του Νικολάου Πλαστήρα.


1709
Ο σκοτσέζος ναυτικός Αλεξάντερ Σέλκιρκ διασώζεται, έπειτα από τέσσερα χρόνια που έμεινε απομονωμένος στο νησί Φερνάντεζ. Θα αποτελέσει την έμπνευση για το μυθιστόρημα του Ντάνιελ Ντεφόε «Ροβινσών Κρούσος».

 

[ILIAS1339]

Δημήτρης Μυταράς
1934 – 2017
     
Έλληνας ζωγράφος και σκηνογράφος, από τους πιο σημαντικότερους της γενιάς του ‘60.


Ο Δημήτρης Μυταράς γεννήθηκε τον Ιούνιο του 1934 στη Χαλκίδα. Γιος κουρέα και με εφόδιο τις ελάχιστες γυμνασιακές του εικαστικές γνώσεις (ο τοίχος του σπιτιού του ήταν ο πρώτος του καμβάς, όπως είχε δηλώσει σε μία συνέντευξή του), έγινε δεκτός το 1953 στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, όπου σπούδασε ζωγραφική έως το 1957, με δασκάλους τον Σπύρο Παπαλουκά και τον Γιάννη Μόραλη.

Συμφοιτήτριά του στη σχολή ήταν η μετέπειτα σύζυγός του Χαρίκλεια Μυταρά, την οποία νυμφεύτηκε το 1961 και τον ίδιο χρόνο, με υποτροφία τού Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών, συνέχισε μαζί της τις σπουδές του στο Παρίσι (1961-1964), στη σκηνογραφία και την εσωτερική διακόσμηση.

Από το 1964 έως το 1972 δίδαξε εσωτερική διακόσμηση στο Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο (Σχολή Δοξιάδη), το οποίο αναδιοργάνωσε μαζί με τη σύζυγό του. Από το 1969 άρχισε να διδάσκει στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Το 1975 εξελέγη καθηγητής και από το 1982 έως το 1985 διετέλεσε πρύτανης της ΑΣΚΤ.

Παράλληλα με το εκπαιδευτικό του έργο, το 1978 και με την αρωγή της δημοτικής αρχής, ίδρυσε στη γενέτειρά του τη Χαλκίδα, το Εργαστήρι Τέχνης Χαλκίδας, το οποίο, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της συζύγου του, αναπτύσσει σημαντική διδακτική και πολιτιστική δραστηριότητα.

Το έργο του Δημήτρη Μυταρά, τόσο το ζωγραφικό, όσο και το σκηνογραφικό, είναι εκτεταμένο. Συμμετείχε σε πληθώρα ατομικών και ομαδικών εκθέσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Αλεξάνδρεια, Παρίσι, Σάο Πάολο, Φραγκφούρτη, Μπολόνια, Φλωρεντία, Βενετία, Γένοβα, Βελιγράδι, Νέα Υόρκη, Στοκχόλμη, Τόκιο κ.α.). Στο θέατρο συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο, το ΚΒΘΕ, το Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν, το θίασο Καρέζη – Καζάκου κ.ά.

Ασχολήθηκε με την εικονογράφηση και με διάφορες εικαστικές εφαρμογές. Διακόσμησε με τοιχογραφίες πολλά δημόσια και ιδιωτικά κτίρια (ξενοδοχεία, τράπεζες, κλπ). Το έργο του «Δεξίλεως» τοποθετήθηκε στο σταθμό «Δάφνη» του αθηναϊκού μετρό. Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει θεωρητικά κείμενα και μελέτες για την τέχνη που έχουν εκδοθεί και σε βιβλία, αρθρογραφία στον Τύπο για διάφορα θέματα, καθώς και ποίηση.

Για το εικαστικό του έργο τιμήθηκε με δύο βραβεία και πέντε διακρίσεις. Το 1985 ο Δήμος Χαλκιδέων του απένειμε το χρυσό μετάλλιο της πόλης της και το 1999 ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος, του απένειμε τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικα.

Το 2008 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, αλλά δύο χρόνια αργότερα μετέπεσε στα μη ενεργά μέλη, επειδή απουσίαζε επί ένα χρόνο από τις συνεδριάσεις της, λόγω προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε με την όρασή του (οπτική νευροπάθεια). Ήταν μία απόφαση που τον πίκρανε πολύ, όπως είχε δηλώσει σε συνέντευξή του.

Ο Δημήτρης Μυταράς πέθανε στις 16 Φεβρουαρίου 2017 στην Αθήνα, σε ηλικία 82 ετών.

Κρίσεις για το έργο του

Ο Μυταράς είναι από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους της γενιάς του 1960. Στο προσωπικό του ύφος ανελίσσονται παραστατικά, εξπρεσιονιστικά στοιχεία, με δυναμική σχέση χρώματος και χειρονομίας. Από την εποχή της δικτατορίας, ήδη, ο προβληματισμός του στρέφεται στη σχέση παλαιού και νέου (προσόψεις νεο­ κλασικών κτηρίων και μοτοσυκλετιστές) και στην αντιπαράθεση γραφισμών, με μορφές εκτελεσμένες παραδοσιακά.

Μάνος Στεφανίδης, τεχνοκριτικός
Αν βγάλεις τον Μυταρά από την ελληνική ιστορία της τέχνης, τότε καταλαβαίνεις ότι θα μείνει φτωχή.

Μαρίνα Λαμπράκη - Πλάκα, τεχνοκριτικός

 

[Yuma]

2 Φλεβάρη 1943 λήγει η ηρωική μάχη του Στάλινγκραντ

Η μάχη για την πόλη του Στάλινγκραντ άρχισε στις 17 Ιούλη του 1942 στον ποταμό Τσιρ και διήρκεσε συνολικά για περίπου 200 μερόνυχτα. Το αμυντικό της στάδιο κράτησε έως τις 18 Νοέμβρη 1942. Ειδικά το Σεπτέμβρη η πόλη κινδύνεψε να κυριευτεί από τον εχθρό, αφού αυτός κατάφερε να περάσει στο εσωτερικό της και να φτάσει ως το κέντρο της. Μάλιστα, το ραδιόφωνο του Βερολίνου έσπευσε να ανακοινώσει πως το Στάλινγκραντ έπεσε.

Αντίστοιχες ανακοινώσεις βγήκαν και στις κατεχόμενες χώρες, όπως και στην Ελλάδα, όπου κυκλοφόρησε προκήρυξη με τίτλο «ΕΠΕΣΕ ΤΟ ΣΤΑΛΙΝΓΚΡΑΝΤ»… Όμως, στις 19 Νοέμβρη του 1942, ο Κόκκινος Στρατός περνά στην αντεπίθεση. Ως τις αρχές του Γενάρη του 1943 είχε καταφέρει να αντιστρέψει πλήρως την κατάσταση. Οι σοβιετικές στρατιωτικές δυνάμεις άρχισαν την επίθεση για την ολοκληρωτική συντριβή του εχθρού. Η επιχείρηση ολοκληρώθηκε στις 2 Φλεβάρη.

«Η νίκη των στρατευμάτων μας στο Στάλινγκραντ - γράφει ο στρατάρχης Ζούκοφ – αποτέλεσε την αρχή της ριζικής καμπής του πολέμου υπέρ της ΕΣΣΔ…».Ήταν μια νίκη, που κερδήθηκε με σκληρές μάχες σώμα με σώμα «από κτίριο σε κτίριο, όπου το κάθε κτίριο της πόλης γινόταν ερείπια». Στη διάρκεια της σοβιετικής αντεπίθεσης καταστράφηκαν δύο γερμανικές, μια ιταλική και δύο ρουμανικές στρατιές. Εξοντώθηκαν ολοκληρωτικά 32 γερμανικές μεραρχίες και 3 ταξιαρχίες. Άλλες 16 μεραρχίες έχασαν το 50%-75% της δύναμής τους και έπαψαν να είναι αξιόμαχες. Οι απώλειες των φασιστικών στρατευμάτων στην περίοδο της σοβιετικής αντεπίθεσης ξεπέρασαν τους 800 χιλιάδες νεκρούς. Τεράστιες ήταν οι καταστροφές πολεμικού υλικού. Το μέγεθος των απωλειών επέδρασε αποφασιστικά στη γενική στρατηγική κατάσταση, συγκλόνισε όλη την πολεμική μηχανή της ναζιστικής Γερμανίας.

Νίκη – ορόσημο

  Ο ηρωικός αγώνας των κατοίκων του Στάλινγκραντ και του σοβιετικού στρατού απέσπασε τον παγκόσμιο θαυμασμό. Ήταν μια νίκη, στην οποία υποκλίθηκαν όλοι. «Είναι μία καταπληκτική νίκη», αναγκαζόταν να γράψει ο Τσόρτσιλ στον Στάλιν. Ο Ρούζβελτ, στο δικό του μήνυμα, χαρακτήρισε το γεγονός«ως ένα από τα λαμπρότερα κεφάλαια του πολέμου των λαών που ηνώθησαν εναντίον του ναζισμού και των μιμητών του». Έως τη μάχη του Στάλινγκραντ στην Ιστορία δεν υπήρχε παρόμοια περίπτωση κύκλωσης και ολοκληρωτικής καταστροφής τόσο μεγάλης στρατιωτικής δύναμης.

  Η συντριβή των Ναζί στο Βόλγα σήμανε την αρχή της αποφασιστικής στροφής στο Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο και σε όλο το Β” Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο σοβιετικός στρατός αποσπά τη στρατηγική πρωτοβουλία και δεν την αφήνει μέχρι την οριστική συντριβή της ναζιστικής Γερμανίας. Η μάχη του Στάλινγκραντ αποτελεί το ορόσημο του Β” Παγκοσμίου Πολέμου καθώς από εκεί και πέρα αρχίζει η εκδίωξη των εισβολέων από το σοβιετικό έδαφος και η απελευθέρωση των λαών της Ευρώπης από το χιτλεροφασιστικό ζυγό.

Πηγή: Νίκος Μπογιόπουλος – enikos.gr

«Σύντροφοι! Δεν υπάρχει γη για μας πίσω από το Βόλγα!»

Σύνθημα του Κόκκινου Στρατού στη μάχη του Στάλινγκραντ.

Άμα δέν ήταν ή μαζική Άμερικάνικη στρατιωτική βοήθεια στόν πατερούλη (Στάλιν), θά σού έλεγα πού θά ήταν οί Ρώσοι σήμερα.

The United States delivered to the Soviet Union from October 1, 1941 to May 31, 1945 the following: 427,284 trucks, 13,303 combat vehicles, 35,170 motorcycles, 2,328 ordnance service vehicles, 2,670,371 tons of petroleum products (gasoline and oil) or 57.8 percent of the High-octane aviation fuel, 4,478,116 tons of foodstuffs (canned meats, sugar, flour, salt, etc.), 1,911 steam locomotives, 66 Diesel locomotives, 9,920 flat cars, 1,000 dump cars, 120 tank cars, and 35 heavy machinery cars. Provided ordnance goods (ammunition, artillery shells, mines, assorted explosives) amounted to 53 percent of total domestic production. One item typical of many was a tire plant that was lifted bodily from the Ford Company's River Rouge Plant and transferred to the USSR. The 1947 money value of the supplies and services amounted to about eleven billion dollars.

Πηγή: Deane, John R. 1947. The Strange Alliance, The Story of Our Efforts at Wartime Co-operation with Russia. The Viking Press.

 

[Hirayama]

 

[metalfun]

Άμα δέν ήταν ή μαζική Άμερικάνικη στρατιωτική βοήθεια στόν πατερούλη (Στάλιν), θά σού έλεγα πού θά ήταν οί Ρώσοι σήμερα.

The United States delivered to the Soviet Union from October 1, 1941 to May 31, 1945 the following: 427,284 trucks, 13,303 combat vehicles, 35,170 motorcycles, 2,328 ordnance service vehicles, 2,670,371 tons of petroleum products (gasoline and oil) or 57.8 percent of the High-octane aviation fuel, 4,478,116 tons of foodstuffs (canned meats, sugar, flour, salt, etc.), 1,911 steam locomotives, 66 Diesel locomotives, 9,920 flat cars, 1,000 dump cars, 120 tank cars, and 35 heavy machinery cars. Provided ordnance goods (ammunition, artillery shells, mines, assorted explosives) amounted to 53 percent of total domestic production. One item typical of many was a tire plant that was lifted bodily from the Ford Company's River Rouge Plant and transferred to the USSR. The 1947 money value of the supplies and services amounted to about eleven billion dollars.

Πηγή: Deane, John R. 1947. The Strange Alliance, The Story of Our Efforts at Wartime Co-operation with Russia. The Viking Press.

Το μοναδικό προτέρημα του Στάλιν (εν αντιθέσει με τον Χίτλερ) ήταν ότι άκουγε τους στρατηγούς του. Δεν ήταν τυχαίο ότι ο Ζούκοφ σχεδίασε την επιχείρηση "ουρανός" που σάρωσε την 6η στρατιά στο Στάλινγκραντ.

 

[Yuma]

Το μοναδικό προτέρημα του Στάλιν (εν αντιθέσει με τον Χίτλερ) ήταν ότι άκουγε τους στρατηγούς του. Δεν ήταν τυχαίο ότι ο Ζούκοφ σχεδίασε την επιχείρηση "ουρανός" που σάρωσε την 6η στρατιά στο Στάλινγκραντ.

Ναί τούς άκουγε, ΑΛΛΑ άν χάνανε στήν μάχη τούς έκτελούσε. Έκτέλεσε περίπου 350 στρατηγούς μεταξύ τών όποίων:

Major General Ivan Sergeyev, Lieutenant General Pyotr Pumpur, Major General Boris Vannikov, Colonel General Grigory Stern, Lieutenant General Yakov Smushkevich, Lieutenant General Pavel Alekseyev, Colonel General Alexander Loktionov, General Kirill Meretskov, Lieutenant General Pavel Rychagov, Lieutenant General Ivan Proskurov, General Dmitry Pavlov, Lieutenant General Nikolay Klich, Lieutenant General Robert Klyavinsh, Major General Sergey Chernykh, Colonel Generals Alexander Loktionov, Grigory Shtern, Lieutenant Generals Fyodor Arzhenukhin, Ivan Proskurov, Yakov Smushkevich, and Pavel Rychagov

 

[metalfun]

Ναί τούς άκουγε, ΑΛΛΑ άν χάνανε στήν μάχη τούς έκτελούσε. Έκτέλεσε περίπου 350 στρατηγούς μεταξύ τών όποίων:

Major General Ivan Sergeyev, Lieutenant General Pyotr Pumpur, Major General Boris Vannikov, Colonel General Grigory Stern, Lieutenant General Yakov Smushkevich, Lieutenant General Pavel Alekseyev, Colonel General Alexander Loktionov, General Kirill Meretskov, Lieutenant General Pavel Rychagov, Lieutenant General Ivan Proskurov, General Dmitry Pavlov, Lieutenant General Nikolay Klich, Lieutenant General Robert Klyavinsh, Major General Sergey Chernykh, Colonel Generals Alexander Loktionov, Grigory Shtern, Lieutenant Generals Fyodor Arzhenukhin, Ivan Proskurov, Yakov Smushkevich, and Pavel Rychagov

 

[ILIAS1339]

Στις 24 Φεβρουαρίου του 1955 γεννιέται ο Steve Jobs
Πως θα ήταν η τεχνολογική ζωή μας χωρίς τον ιδρυτή της Apple;


O Steve Jobs, μία από τις πιο γνωστές προσωπικότητες στον χώρο της τεχνολογίας καθώς και συνιδρυτής και πρώην πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Apple, γεννήθηκε στο Σαν Φρανσίσκο και υιοθετήθηκε στη γέννα. Παρακολούθησε μαθήματα στο Reed College το 1972, αλλά παράτησε γρήγορα τις σπουδές του και το 1974 ταξίδεψε στην Ινδία για να μελετήσει τον Βουδισμό.

Το 1976 ίδρυσε μαζί με τον Στίβεν Βόζνιακ την Apple για να πουλήσουν τον ηλεκτρονικό υπολογιστή “Apple I”. Η ιδέα της εμπορικής εκμετάλλευσης της ιδέας του Bόζνιακ ήταν του Jobs και η γενικότερη εμπορική επιτυχία που σημείωσε η Apple στα τέλη της δεκαετίας του ’70 με τα “Apple I” και “Apple II”, αλλά και η συνέχεια της επιτυχίας την επόμενη δεκαετία με τα Macintosh, θεωρείται ότι οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στις επιχειρηματικές του ικανότητες. Παρ’ όλα αυτά, ριψοκίνδυνες οικονομικές ιδέες, η αυταρχική συμπεριφορά και γενικότερες εντάσεις στο εσωτερικό της εταιρείας που προέκυψαν από αυτά, οδήγησαν στην απομόνωσή του αρχικά και στην αποχώρησή του από την εταιρεία στη συνέχεια.

Μετά την αποχώρησή του από την Apple, o Jobs ίδρυσε την εταιρεία NeXT που ασχολούταν με την ανάπτυξη ακριβών υπολογιστών, αλλά είχε εμπορική αποτυχία. Το 1997 επέστρεψε στην Apple, κίνηση που θεωρήθηκε ιδιαίτερα σημαντική για την πορεία της εταιρείας. Το 1998 λανσαρίστηκαν οι υπολογιστές iMac και τα iBook που θεωρήθηκαν πολύ καλύτεροι από αντίστοιχους υπολογιστές της εποχής. Πολύ σημαντική κίνηση της Apple ήταν η εισχώρηση στο χώρο της μουσικής με τη δημιουργία του ipod το 2001 ενώ δύο χρόνια αργότερα, εισχώρησε και στη διανομή μουσικής με τη δημιουργία του iTunes Μusic Store. Στις αρχές του 2007 λανσαρίστηκε και το πρώτο κινητό τηλέφωνο της Apple, το iPhone, το οποίο έκτοτε έχει κερδίσει μεγάλο μέρος της αγοράς κινητών τηλεφώνων. Το 2010 ο Steve Jobs παρουσίασε το iPad, ενώ το Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς, του απονεμήθηκε ο τίτλος του «Προσώπου της Χρονιάς» από την Financial Times.

Στις 24 Αυγούστου του 2011 ο Jobs παραιτήθηκε από την Apple και στην επιστολή της παραίτησής του συνέστησε να τον διαδεχθεί ο Tιμ Κουκ, επόμενος στην ιεραρχία. Στις 5 Οκτωβρίου της ίδιας χρονιάς και μία μέρα μετά την παρουσίαση του iPhone 4S, η Apple ανακοίνωσε ότι ο Steve Jobs πέθανε στα 56 του χρόνια.

 

[ILIAS1339]

Βιάτσεσλαβ Μολότοφ
1890 – 1986
 
Ρώσος κομμουνιστής ηγέτης, ευνοούμενος και «δεξί χέρι» του Στάλιν. Υπήρξε ο κύριος εκφραστής των θέσεων της Σοβιετικής Ένωσης στις διεθνείς διασκέψεις κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου και αμέσως μετά από αυτόν. Έχει δανείσει το όνομά του σ’ ένα είδος αυτοσχέδιας βόμβας («Βόμβα Μολότοφ»).
Ο Βιάτσεσλαβ Μιχαήλοβιτς Σκριάμπιν (καμία σχέση με τον συνεπώνυμό του σπουδαίο ρώσο συνθέτη), όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στο χωριό Κουκάρκα της Περιφέρειας Κίροφ στις 25 Φεβρουαρίου 1890. Στα μικράτα του ήταν ένα ντροπαλό και ήσυχο παιδί, που βοηθούσε τον πατέρα του στις εμπορικές του ασχολίες. Κατά τη διάρκεια των γυμνασιακών του χρόνων στο Καζάν, εντάχθηκε στο Ρωσικό Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα και ακολούθησε τον Λένιν στην αριστερή του πτέρυγα («Μπολσεβίκοι»). Συνελήφθη δύο φορές για την επαναστατική του δράση (1909 και 1915) και κατά τη διάρκεια της παρανομίας του απέκτησε το ψευδώνυμο Μολότοφ (από τη λέξη «μόλοτ», σφυρί στα ρωσικά), που γρήγορα επισκίασε το πραγματικό του όνομα και τον ακολούθησε σε όλη του τη ζωή.
Μετά την κατάληψη της εξουσίας από τους Μπολσεβίκους του Λένιν το 1917 («Οκτωβριανή Επανάσταση»), εργάστηκε σε διάφορες επαρχιακές κομματικές οργανώσεις. Το 1921 έγινε μέλος και γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής, καθώς και αναπληρωματικό μέλος του Πολιτικού Γραφείου (Πολίτμπιρο) του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης (ΚΚΣΕ). Τον ίδιο χρόνο παντρεύτηκε τη ρωσοεβραία Πολίνα Ζεμτσούζινα (1897-1970), με την οποία απέκτησε μία κόρη.
Υποστήριξε δυναμικά τον Ιωσήφ Στάλιν μετά τον θάνατο του Λένιν (1924) και τον Δεκέμβριο του 1926 προωθήθηκε σε τακτικό μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΣΕ. Στη συνέχεια απέκτησε τον έλεγχο της Κομματικής Επιτροπής της Μόσχας και απομάκρυνε με σειρά εκκαθαρίσεων όλα τα αντισταλινικά μέλη της (1928-1930). Για τις καλές του υπηρεσίες προς τον Στάλιν, διορίστηκε το 1930 πρόεδρος του Συμβουλίου των Κομισαρίων τού Λαού (δηλαδή πρωθυπουργός της Σοβιετικής Ένωσης), θέση την οποία διατήρησε έως το 1941.
Λίγο πριν από την έκρηξη του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, ο Μολότοφ ανέλαβε και τη θέση του κομισάριου (υπουργού) των Εξωτερικών (Μάιος του 1939) και διαπραγματεύθηκε με τη Ναζιστική Γερμανία το σύμφωνο μη επίθεσης, γνωστό ως «Σύμφωνο Ρίμπεντροπ - Μολότοφ», το οποίο υπέγραψε με τον γερμανό ομόλογό του Γιόακιμ φον Ρίμπεντροπ στις 23 Αυγούστου 1939 στη Μόσχα. Το σύμφωνο, που επικρίθηκε από τις δημοκρατικές χώρες της Δύσης και για ιδεολογικούς λόγους, περιλάμβανε κι ένα μυστικό πρωτόκολλο για τον διαμελισμό της Πολωνίας.
Κατά τη διάρκεια της εισβολής των Σοβιετικών στη Φιλανδία τον Νοέμβριο του 1939, ο Μόλοτοφ σε ραδιοφωνικό μήνυμα υποστήριξε ότι η Σοβιετική Ένωση δεν έριχνε βόμβες, αλλά τρόφιμα στους δοκιμαζόμενους Φιλανδούς, οι οποίοι απάντησαν με αυτοσχέδιες βόμβες, τις οποίες ονόμασαν περιπαικτικά «Κοκτέιλ Μολότοφ», για να αντιμετωπίσουν την ανωτερότητα του Κόκκινου Στρατού και να αναχαιτίσουν τα χιλιάδες σοβιετικά τεθωρακισμένα.
Τον Μάιο του 1941, όταν ο Στάλιν ανέλαβε προσωπικά την πρωθυπουργία της Σοβιετικής Ένωσης, ο Μολότοφ υποβιβάστηκε σε πρώτο αντιπρόεδρο της κυβέρνησης. Μετά την εισβολή του γερμανικού στρατού στη Σοβιετική Ένωση (Ιούνιος 1941) υπηρέτησε στην Επιτροπή Κρατικής Άμυνας (ειδικό Πολεμικό Υπουργικό Συμβούλιο), διαπραγματεύθηκε τη συμμαχία της ΕΣΣΔ με τη Μεγάλη Βρετανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες (1942) και παρέστη στις Συμμαχικές Διασκέψεις της Τεχεράνης (28 Νοεμβρίου - 1 Δεκεμβρίου 1943), της Γιάλτας (4 - 11 Φεβρουαρίου 1945), του Πότσνταμ (17 Ιουλίου - 2 Αυγούστου 1945), καθώς και στη Συνδιάσκεψη του Σαν Φρανσίσκο (25 Απριλίου - 26 Ιουνίου 1945), κατά την οποία ιδρύθηκε ο Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ).
Τον Μάρτιο 1949 ο Μόλοτοφ παραιτήθηκε από τη θέση του υπουργού Εξωτερικών, ύστερα όμως από τον θάνατο του Στάλιν (Μάρτιος 1953) ανέλαβε και πάλι τα καθήκοντα αυτά, τα οποία και διατήρησε μέχρι την απόλυσή του (Ιούνιος του 1956), εξαιτίας της πολιτικής διαφωνίας του με τον ισχυρό άνδρα του Κρεμλίνου, Νικήτα Χρουστσόφ. Τον Νοέμβριο του 1956 διορίστηκε υπουργός Κρατικού Ελέγχου. Όταν προσχώρησε στην «αντικομματική ομάδα», η οποία επιχείρησε ανεπιτυχώς να ανατρέψει τον Χρουστσόφ τον Ιούνιο του 1957, έχασε όλα τα κομματικά και κρατικά αξιώματά του. Στη συνέχεια υπηρέτησε ως πρεσβευτής στη Μογγολία και ως μόνιμος Σοβιετικός αντιπρόσωπος στη Διεθνή Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας στη Βιέννη (1960-1961). Το 1962 αποσύρθηκε από την πολιτική. Το 1964 αποκαλύφθηκε ότι είχε διαγραφεί από το Κομμουνιστικό Κόμμα. Αποκαταστάθηκε ως μέλος του ΚΚΣΕ το 1984 από τον τότε ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης Κονσταντίν Τσερνιένκο.
Ο Βιάτσεσλαβ Μολότοφ πέθανε στις 8 Νοεμβρίου 1986 στη Μόσχα, σε ηλικία 96 ετών. Ο Γουίνστον Τσόρτσιλ, που είχε συναντηθεί αρκετές φορές μαζί του, τον χαρακτηρίζει στα «Απομνημονεύματά» του «άνδρα εξαιρετικής ευφυίας με κρύο αίμα και καρδιά, ο οποίος θα ήταν καλοδεχούμενος στην παρέα του Μαζαρίνου, του Ταϋλεράνδου και του Μέτερνιχ».

 

[PEODAS]

[move]8 Μαρτίου: Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας – ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ[/move]

   
ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣΗ παγκόσμια ημέρα της γυναίκας (διεθνής ημέρα των δικαιωμάτων των γυναικών) εορτάζεται στις 8 Μαρτίου κάθε έτους και έχει τις ρίζες της στις διαμαρτυρίες των γυναικών στις αρχές του εικοστού αιώνα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ.



Την εποχή εκείνη, οι γυναίκες ζητούσαν ίσα δικαιώματα, καλύτερες συνθήκες εργασίας καθώς και δικαίωμα ψήφου. Θεσμοθετήθηκε το 1977 από τον ΟΗΕ, ο οποίος κάλεσε όλες τις χώρες του κόσμου να γιορτάσουν την ημέρα για τα δικαιώματα των γυναικών.

Ο εορτασμός καθιερώθηκε το 1910 με πρόταση της Γερμανίδας σοσιαλίστριας Clara Zetkin κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Διεθνούς ενώ εορτάσθηκε για πρώτη φορά το 1911.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ !!!

 

[ILIAS1339]

Παγκόσμια Ημέρα κατά της Λογοκρισίας στο Διαδίκτυο
 
Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Λογοκρισίας στο Διαδίκτυο καθιερώθηκε το 2009 με πρωτοβουλία των «Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα» (RSF), μιας δημοσιογραφικής οργάνωσης με έδρα τη Γαλλία, ταγμένης στην υπεράσπιση της ελευθερίας της έκφρασης. Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 12 Μαρτίου για να μας υπενθυμίσει ότι υπάρχουν χώρες που λογοκρίνουν το Ίντερνετ και στερούν από τους πολίτες τους το δικαίωμα στην έκφραση και την ενημέρωση.

Η οργάνωση αναφέρει ότι υπάρχουν τουλάχιστον 160 δημοσιογράφοι και 175 χρήστες του διαδικτύου σε όλο τον κόσμο που βρίσκονται στη φυλακή, επειδή τόλμησαν να εκφράσουν ελεύθερα τις απόψεις τους στο Διαδίκτυο.

Στον κατάλογο με τους «Εχθρούς του Ίντερνετ», που συντάσσει κάθε χρόνο, στις πρώτες θέσεις για το 2015 βρίσκονται η Σαουδική Αραβία, η Λευκορωσία, το Ιράν, η Συρία,  οι ιταλικές εγκληματικές οργανώσεις Camorra, Ndrangheta, Sacra Corona Unita και Cosa Nostra, η Κίνα, το Λάος, το Τουρκμενιστάν, το Αζερμπαϊτζάν, το Ουζμπεκιστάν και ο ισραηλινός στρατός.

 

[ILIAS1339]

Τρίτη και 13
Δεισιδαιμονία που απαντάται στους Έλληνες και τους Ισπανόφωνους λαούς.
Γενικώς, η Τρίτη θεωρείται αποφράς ημέρα, δηλαδή γρουσούζικη και επικίνδυνη για τους παραπάνω λαούς. Όταν συμπίπτει Τρίτη και 13, οι προληπτικοί τη θεωρούν πολύ άτυχη και επικίνδυνη ημέρα. Για τους υπόλοιπους λαούς η γρουσούζικη ημέρα είναι η Παρασκευή και 13.
Οι Ισπανόφωνοι εκφράζουν την ημέρα με την παροιμία «En martes, ni te cases ni te embarques» («Την Τρίτη, μη παντρεύεσαι και μη ξεκινάς ταξίδι»). Κάτι ανάλογο ισχύει και στα καθ’ ημάς, όταν οι προληπτικοί μέσα στην Τρίτη αποφεύγουν να αρχίσουν οποιαδήποτε εργασία, να επιχειρήσουν ταξίδι ή να τελέσουν αρραβώνα. Αντίθετα, η Τρίτη είναι η κατάλληλη για εκδηλώσεις μαγείας.
Κατά την ελληνική παράδοση, η Τρίτη θεωρείται γρουσούζικη, καθώς την ημέρα αυτή η Κωνσταντινούπολη έπεσε στα χέρια των Οθωμανών Τούρκων (Τρίτη 29 Μαΐου 1453). Όπως παρατηρεί ο “πατέρας” της ελληνικής λαογραφίας Νικόλαος Πολίτης (1852-1921), η ερμηνεία αυτή είναι υστερογενής, αφού και οι σύγχρονοι στην Άλωση απέδωσαν την εθνική εκείνη συμφορά στην ολέθρια επίδραση της ημέρας. Μαρτυρία για την πρόληψη αυτή υπάρχει ήδη από το 1164.
Η εξήγηση της δεισιδαιμονίας πρέπει να αναζητηθεί, κατά τον Νικόλαο Πολίτη, σε αστρολογικές προβλέψεις. Σύμφωνα με αυτές, την Τρίτη κυρίαρχος είναι ο πλανήτης Άρης, ενώ σε κάποια ώρα της ημέρας (η «κακιά ώρα») επικρατεί μαζί με τον πλανήτη Κρόνο. Γι’ αυτό η ώρα αυτή καθίσταται ιδιαίτερα επικίνδυνη. Επειδή, όμως, κανείς δεν μπορεί να την προσδιορίσει, ολόκληρη η Τρίτη αντιμετωπίζεται ως αποφράς ημέρα.
Το 13 είναι ο κατεξοχήν κακότυχος αριθμός, που σπάει την αρμονία του 12 (12 Θεοί του Ολύμπου, 12 άθλοι του Ηρακλή, 12 φυλές του Ισραήλ, 12 μαθητές του Χριστού, 12 Ιμάμηδες κλπ). Με την προσθήκη του αριθμού «ένα» σχηματίζεται η αρχή ενός νέου κύκλου. Το άγνωστο, που αντιπροσωπεύει ο αριθμός 13, προκαλεί ανησυχία στους ανθρώπους κι έτσι άρχισαν να το συνδέουν με ατυχή γεγονότα.

 

[Yuma]

13 έκτελέσεις προδοτών κάθε 13 λεπτά γιά νά σπάσει ή γρουσουζιά...

 

[ILIAS1339]

1838
Η 25η Μαρτίου καθιερώνεται με βασιλικό διάταγμα του Όθωνα ως ημέρα εθνικής εορτής.

1943
Αναχωρεί από τη Θεσσαλονίκη ο πρώτος συρμός με Έλληνες Εβραίους, με προορισμό το Άουσβιτς. Συνολικά, πάνω από 48.000 Ελληνοεβραίοι θα εκτοπιστούν στο Άουσβιτς, στο Μπιργκενάου και στο Μπέργκεν-Μπέλσεν. Μόνο 2.000 θα επιστρέψουν τελικά στην Ελλάδα μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

 

[Διαγραμμένο μέλος 172663]

ηλια οι θεοι του ολυμπου δεν ηταν ποτέ 12 για τους αρχαιους ελληνες. θεοι στον ολυμπο εμεναν πολλοι, ακομη και σημερα στα σχολικα βιβλια αλλου αναφέρεται μεσα στους 12 θεους ο πλουτωνας και αλλου στην θεση του ο διονυσος. η αληθεια είναι ότι η συνδεση του 12 με τους θεους του ολυμπου δεν υπαρχει σε κανενα αρχαιο κειμενο, ουτε στην ιλιαδα, ουτε στην  οδυσσεια, ουτε στον ησιοδο, ουτε πουθενα. η συνδεση του εγινε πολύ αργοτερα όταν ειχε καταργηθεί η θρησκεια των ολυμπιων θεων.

επισης η εκφραση ελληνες εβραιοι είναι αδοκιμη. θα ελεγες ποτέ αιγυπτιο ελληνα τον καβαφη?
άλλο η εκφραση ελληνοαμερικανος ή ελληνας της αμερικης πχ για τον τελη σαβαλα γιατι εκει η αμερικη δηλωνει απλα το κρατος ή την γεωγραφικη περιοχη και το ελληνα το εθνος ή την καταγωγή.

ελληνας εβραιος τι σημαινει? σαν να λεμε ισπανος κινεζος.
οι εβραιοι δεν ειναι θρησκευμα μονο, αν ηταν ετσι δεν θα ζηταγανε κρατος, οπως δεν ζητανε οι προτεσταντες πχ.
οι εβραιοι ειναι εθνος με ιστορια.
οι ουγενοτοι πχ ηταν γαλλοι προτεσταντες που εκδιωχθηκαν.
πιο δοκιμος ορος ειναι εβραιοι της ελλαδας (εβραιοι στο εθνος και στην θρησκεια που γεωγραφικα ζουν στην χωρα ή στο κρατος ελλαδα), οπως για τον καβαφη αντιστοιχα ηταν ελληνας της αιγυπτου, οχι ελληνας αιγυπτιος.
ελληνοεβραιοι πχ ή εβραιοελληνες επειδή είναι προδηλο ότι δεν πρόκειται για μιξη των δυο θα ηταν επισης πιο σωστο, όπως λεμε ελληνοαμερικανο έναν που εχει και τους 2 γονεις ελληνες ή όπως λεμε ελληνοπολωνο τον γιατσεκ γκμοχ για να δειξουμε ότι πηρε υπηκοοτητα ελληνικη και εχει μεγαλη σχεση με την ελλαδα(πριν παρει την ελληνικη υπηκοοτητα κανεις δεν τον ελεγε ελληνοπολωνο)

μη χρησιμοποιες λοιπον ασχετα τον ορο ελληνες.
διοτι με την δικη σου λογικη οι ιδιοι ακριβως εβραιοι 35 χρονια πιο πριν ηταν τουρκοι εβραιοι.
και ο κολοκοτρωνης με τον καραισκακη ηταν τουρκοι ελληνες!!!!

 

[ILIAS1339]

nik1410
Έλληνες Εβραίοι είναι. Έτσι θέλουν να αποκαλούνται. Ίσως, επειδή έχουν εντονότατη θρησκευτική πίστη.
Όπως υπάρχουν Έλληνες Καθολικοί,  Έλληνες Μωαμεθανοί, Έλληνες Ιεχωβάδες, Έλληνες 12θεϊστές, Έλληνες άθρησκοι...κοκ.

Πως αλλιώς τυπάκο??

 

[ILIAS1339]

1872
Διεξάγεται ο πρώτος τελικός ποδοσφαίρου του Κυπέλλου Αγγλίας, της αρχαιότερης ποδοσφαιρικής διοργάνωσης στον κόσμο. Οι Γουόντερερς νικούν τους Ρόιαλ Ιντζινίαρς με 1-0 και κατακτούν το τρόπαιο.

1900
Ο βρετανός αρχαιολόγος Άρθουρ Έβανς αρχίζει ανασκαφές στο ανάκτορο της Κνωσού.
1964
Οι ειρηνευτικές δυνάμεις του ΟΗΕ αποβιβάζονται στην Κύπρο, μετά τις διακοινοτικές ταραχές του Δεκεμβρίου και τη δημιουργία της Πράσινης Γραμμής στη Λευκωσία. Την ίδια ημέρα, η Τουρκική Εθνοσυνέλευση εξουσιοδοτεί την Κυβέρνηση για εισβολή στην Κύπρο.

1978
Η ιταλική τρομοκρατική οργάνωση «Ερυθρές Ταξιαρχίες» ανακοινώνει την απαγωγή του πρώην πρωθυπουργού της Ιταλίας Άλντο Μόρο και απειλεί ότι θα τον εκτελέσει αν δεν αποφυλακιστούν όσα μέλη της οργάνωσης έχουν συλληφθεί.

1994
Νέος Υπουργός Πολιτισμού στη θέση της Μελίνας Μερκούρη ορκίζεται ο μουσικοσυνθέτης Θάνος Μικρούτσικος.

2015
Νεκρός εντοπίζεται ο φοιτητής της Γαλακτομικής Σχολής Ιωαννίνων Βαγγέλης Γιακουμάκης. Ο 20χρονος φοιτητής από το Ρέθυμνο είχε εξαφανιστεί μυστηριωδώς στις 6 Φεβρουαρίου και η υπόθεσή του απασχόλησε και απασχολεί το πανελλήνιο.