Στην ΝΔ για ακόμα μια φορά ο Άδωνις με θάρρος εξήγησε τα πράγματα με το όνομά τους.
Την τιμή του Κιναλ έσωσε ο Φλωρίδης και ο Ανδρέας.
Ο Νίκος μετράει με το μέτρο τις αποστάσεις. Τραγικά μικρός μπροστά στα δύσκολα. Κρίμα.
Φλωρίδης :
«Προς το λαό της Ελλάδας
Ο φασισμός του Μουσολίνι, χτύπησε την Ελλάδα πισώπλατα, δολοφονικά και ξετσίπωτα. Σήμερα όλοι οι Έλληνες παλεύουμε για τη λευτεριά, την τιμή, την εθνική μας ανεξαρτησία. Η πάλη θα είναι δύσκολη και πολύ σκληρή. Μα ένα έθνος που θέλει να ζήσει πρέπει να παλεύει, αψηφώντας τους κινδύνους και τις θυσίες. Ο λαός της Ελλάδας, διεξάγει σήμερα έναν πόλεμο ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ, ενάντια στο φασισμό του Μουσολίνι. Δίπλα στο κύριο μέτωπο και ο κάθε βράχος, κάθε ρεματιά, το κάθε χωριό, καλύβα με καλύβα, η κάθε πόλη σπίτι με σπίτι, πρέπει να γίνει φρούριο του ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ. Κάθε πράκτορας του φασισμού πρέπει να εξοντωθεί αλύπητα.
Στον πόλεμο αυτό που διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά, όλοι μας πρέπει να δώσουμε όλες τις δυνάμεις μας δίχως επιφύλαξη».
Είναι η επιστολή που απηύθυνε προς τον Ελληνικό λαό την 31η Οκτωβρίου 1940, από τις φυλακές της Κέρκυρας ο ηγέτης τότε του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης.
Αν στη θέση των ονομάτων της επιστολής Ζαχαριάδη:
Όπου «Ελλάδα» και «Έλληνες» βάλουμε τα ονόματα «Ουκρανία» και «Ουκρανοί»
Όπου «Μουσολίνι» βάλουμε το όνομα «Πούτιν»
Όπου «Μεταξά» βάλουμε το όνομα «Ζελένσκυ»
Τότε ο κ. Κουτσούμπας, το ΚΚΕ και λοιποί τεθλιμμένοι συγγενείς της Αριστεράς, έχουν όλες τις απαντήσεις που θέλουν.
Ο αγώνας που διεξάγει σήμερα ο Ουκρανικός λαός απέναντι στη φασιστική εισβολή του Πούτιν, είναι ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ.
Στους Εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες, είναι απαραίτητη η Εθνική Πανστρατιά, όπως αυτή που επιτεύχθηκε στο Ελληνικό Έπος του 1940. Άρα συμμετέχουν και πολεμάνε όλοι, υπό την Εθνική ηγεσία, ανεξάρτητα αν αυτή είναι Μεταξάς, Τσώρτσιλ ή Στάλιν.
Για τη Μονάδα Αζόφ, ο Κώστας Ονισένκο και ο γενναίος Έλληνας Πρόξενος στη Μαριούπολη Μανώλης Ανδρουλάκης, μας έχουν ενημερώσει ότι έχει υπαχθεί πλήρως στον Ουκρανικό στρατό και τις διαταγές της κυβέρνησης. Και προφανώς δεν αγωνίζεται για την επιβολή του Ναζισμού στην Ουκρανία, όπως υπονοούν εκ του πονηρού κάποιοι, ενισχύοντας τα γελοία επιχειρήματα του Πούτιν ότι η φασιστική του εισβολή έγινε για την «αποναζιστικοποίηση» της Ουκρανίας.