Δεν θέλω να το παίξω ξερόλας, αλλά κάτι δεν κολλάει. Δεν μπορούσαν αμερικάνοι και ρώσοι να κάτσουν σε ένα τραπέζι και να βρουν μια λύση που θα εγγυάται την εδαφική ακεραιότητα της χώρας , χωρίς ένταξη στο ΝΑΤΟ ;
Ή είναι τόσο ανώριμοι όλοι ή είναι όλοι σε ένα "κόλπο"
Τυπε μου δεν νομιζω οτι το παιζεις ξερολας, εγειρειςψενα λογικο ερωτημα.
ειναι γνωστο και στις πετρες οτι η αποφαση για την εναρξη συζητησεων για ενταξη Ουκρανίας Γεωργιας στο ΝΑΤΟ στο Βουκουρεστι το 2008 θα ξεκιναγε εναν ορυμαγδο εξελιξεων απο την Ρωσσια ή οποια πλεον εβλεπε μια απειλη στο κατωφλι της.
δεκαπεντε ημερεςψαπο εκεινη την αποφαση εισεβαλε στη Γεωργια για να καταστησει σαφες οτι δεν προκειται να ανεχθει αλλη επεκταση του ΝΑΤΟ τοσο κοντα της (ειχε ηδη «καταπιει» την ενταξη της Πολωνιας). Μετα τα γεγονοτα του 2014 οι ακραιοι κυκλοι της Ουκρανιας επικρατησαν και ειδαν με τη βοηθεια της Δυσης την προωθηση ενος σχεδιου ενταξης στο ΝΑΤΟ γνωριζοντας πολυ καλα οτι η Ρωσσια αυτο δεν θα το δεχοταν.
η Δυση απο αυτη την ιστορια εχει μονο να χασει:
- η ενεργειακα εξαρτημενη Ευρωπη θα δει το κοστος της ενεργειαςψνα εκτινασσεται
-η λαβωμενη απο το Αυγανισταν και δεν συμμαζευεται Αμερικη ξεκινα κοντρα με μια χωρα που χρειαζεται ζωτικα ως συμμαχο ή τουλαχιστον ουδετερο απεναντι στην αναδυομενη Κινα.
- οι Ουκρανοι θα καταστρεψουν τη χωρα τους οδηγωντας την μαλλον σε διχοτομηση, πρσγμς που οι ακραιοι κυκλοι ισως επιθυμουν για να επικρατησουν ανενοχλητοι πλεον σε μια μικροτερη ανατολικη Ουκρανια.
- το ΝΑΤΟ ερχεται σε αποσταση αναπνοης απο ενα αξιομαχο αντιπαλο χωρις καποιο interface που θα μπορουσε να ειναι η Ουκρανια.
ολο το ζητημα παραπεμπει σε μεγαλο στρατηγικο λαθος στην διαχειριση απο την Δυση.
Γιατι ομως ? Ειναι τοσο χαζοι οι Δυτικοι?
Δυο εξηγησεις για μενα ειναι πιθανες.
1. Η ιδεοληψια της Δυσης κατα της Ρωσσιας ως παραδοσιακου αντιπαλου καθως και το μισος της Δημοκρατικης ηγεσιας για τις περιπτυξεις Πουτιν Τραμπ, τις οποιες ειδαν σαν την εισοδο των Μπολσεβικων εχθρων στο Αμερικανικο συστημα. Κοινως διψουν για εκδικηση ανεξαρτητως των επιπτωσεων (τις οποιες βεβαι δεν θα λουστουν οι ιδιοι τωρα, ομως θα τις βρουν μπροστα τους αργοτερα στην διαφαινομενη κοντρα με την Κινα).
2. Σε συνδυαμο με το 1. o φοβος τους προσωπικα για τον Πουτιν και αυτα που εχει κανει τα τελευταια 20 χρονια. Χτυπωντας την αυλη του Πουτιν πιθανον να υπολογιζουν στα αντανακλαστικα των ολιγαρχων που τον στηριζουν, προσδοκωντας μια καταρρευση του Πουτιν εκ των εσω λογω της δυσαρεσκειας που θα δημιουργησει η αρπαγη της περιουσιας των εκλεκτων του στο εξωτερικο. Κατι σαν τη Μαφια δηλαδη, χτυπας τους συνεργατες για να την πεσουν δυσαρεστημενοι στο αφεντικο. Το σεναριο αυτο το θεωρω αδυναμο γιατι ενας φοβερος γνωστης των μυστικων υπηρεσιων οπως ο Πουτιν θα εχει σιγουρα τα νωτα του καλυμμενα.
εν κατακλειδι: μια κατασταση που απο στρατηγικης πλευρας φερνει τη Δυση στη θεση του χαμενου εκτος αν υπαρχει αλλο παρασκηνιο που εμεις δεν μπορουμε ουτε καν να φανταστουμε.
www.protothema.gr
