φίλε μου εγώ με αυτά μεγάλωσα...Καζαντζίδη, Τσαουσάκη,Βαμβακάρη, Μπιθικώτση κτλ..όχι από επιλογή μου,αλλά αυτά έβαζε και άκουγε ο γέρος μου,έπινε το κρασάκι του,έριχνε και καμιά στροφή...οπότε...κατάλαβες...έλα όμως που γραφτήκανε μέσα μου....και απ το ρεμπέτικο όταν μεγάλωσα το έριξα στο μέταλ..απ το ένα μέταλ,στο άλλο....Όμως ρε φίλε είναι τα μόνα Ελληνικά που μπορώ να ακούσω...γιατί απλά είναι γνήσια, ατόφια,σταράτα,καθαρά και μπεσαλίδικα...
και σήμερα από περιέργεια μπήκα να δω τι είναι αυτό το ρεμπετ ασκερ..και μου πήρατε τα μυαλά,με γυρίσατε πόσα χρόνια πίσω...να ΄στε καλά...