brabus67
Σπουδαίος
- Εγγρ.
- 9 Οκτ 2010
- Μηνύματα
- 32.867
- Like
- 12.844
- Πόντοι
- 2.606
Πρωτοφανείς διαστάσεις παίρνει η δολοφονία της Αννυ
- Μέλος που άνοιξε το νήμα company of heroes tho
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 342
- Εμφανίσεις 16K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 3 άτομα (0 μέλη και 3 επισκέπτες)
Capt.Bligh
Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Σεπ 2013
- Μηνύματα
- 1.302
- Κριτικές
- 8
- Like
- 28
- Πόντοι
- 16
θα πουν οτι "αυτοκτονησε" στη φυλακη...κατσε να δεις...
πηγασιος
Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Ιαν 2012
- Μηνύματα
- 468
- Like
- 0
- Πόντοι
- 1
εγω λεω οτι εχει μελετημενη υπερασπιση παντως.....ναρκωτικα,ψυχολογικα,σχιζοφρενικη διαταραχη απο καταχρηση εξαρτησιογονων ουσιων θα δικαστει καποια χρονια και θα βγει να ζησει στην κοινωνια μας..όταν όλα πάνε στραβά !..τί να πεί κανείς πιά ! Σιωπή ...!
Πάντως ..αυτόν θα τον φάνε λιαν συντόμως . Αναμένετε! ;)
amjik
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 12 Μαΐ 2008
- Μηνύματα
- 45.376
- Κριτικές
- 61
- Like
- 42.437
- Πόντοι
- 22.785
.......
Πάντως ..αυτόν θα τον φάνε λιαν συντόμως . Αναμένετε! ;)
........
μου χρωστάς μία άπάντηση άγαπητέ !!
sbl
Μέλος
- Εγγρ.
- 8 Αυγ 2008
- Μηνύματα
- 2.204
- Like
- 2
- Πόντοι
- 16
To αριστερό κράτος παρωδία που συμ-μετέχετε μπορεί να πει την τρόϊκα-θεσμούς, τους λαθρομετανάστες/έποικους- παράτυπους μετανάστες/πρόσφυγες,τα κέντρα κράτησης/στρατόπεδα συγκέντρωσης, τους φόρους/χαράτσια, να μετατρέψει το Λιμενικό σε Ναυαγοσωστικό, αλλά να πει την Θανατική ποινή-Ευθανασία δεν μπορεί, και δια στόματος υπουργού Προστασίας του Αριστερού Κουκουλοφόρου Πολίτη και του Λαθρομετανάστη, αναμένει από τους υπόλοιπους εγκληματίες να "πάρουν τον νόμο στα χέρια τους".
Τραγικοί συνάμα και γελοίοι. Κ δεν είναι μόνο υπεύθυνοι αυτοί, είστε και εσείς όλοι όσοι τους ανέχεστε δια της σιωπής σας και δεν αντιδράτε, μην σας χαρακτηρίσουν κάπως.
Εν ολίγοις όλοι μαζί, Μπανανίσταν πανάξια!
πηγασιος
Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Ιαν 2012
- Μηνύματα
- 468
- Like
- 0
- Πόντοι
- 1
την ευλογια μου τεκνο μου.......
........
amjik
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 12 Μαΐ 2008
- Μηνύματα
- 45.376
- Κριτικές
- 61
- Like
- 42.437
- Πόντοι
- 22.785
.......
....
amjik
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 12 Μαΐ 2008
- Μηνύματα
- 45.376
- Κριτικές
- 61
- Like
- 42.437
- Πόντοι
- 22.785
ΧΧΧ-Man
Μέγας
- Εγγρ.
- 19 Οκτ 2008
- Μηνύματα
- 2.238
- Κριτικές
- 46
- Like
- 3.743
- Πόντοι
- 4.365
Διαβαζουν εδω μεσα τις κριτικες... και μετα βγαινουν και το κανουν ειδηση!!! 
H μάνα της Άννυ εκδιδόταν σε studio με το κωδικό όνομα "Τζέσικα"
www.any-news.gr/epikairotita/item/579-h-mana-tis-anni-ekdidotan-se-studio-me-to-kodiko-onoma-tzesika]http://www.any-news.gr/epikairotita/item/579-h-mana-tis-anni-ekdidotan-se-studio-me-to-kodiko-onoma-tzesika[/url]
H μάνα της Άννυ εκδιδόταν σε studio με το κωδικό όνομα "Τζέσικα"
www.any-news.gr/epikairotita/item/579-h-mana-tis-anni-ekdidotan-se-studio-me-to-kodiko-onoma-tzesika]http://www.any-news.gr/epikairotita/item/579-h-mana-tis-anni-ekdidotan-se-studio-me-to-kodiko-onoma-tzesika[/url]
Διαγραμμένο μέλος 152200
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 18 Σεπ 2014
- Μηνύματα
- 2.771
- Κριτικές
- 14
- Like
- 808
- Πόντοι
- 326
Δυο αεργα αλοδαπα πρεζακια με μηδεν ενσημα βγαζουν μαυρα λεφτα, πολλα απο τα οποια στελνουν παρανομα στο εξωτερικο, χρησιμοποιουν παρασιτικα τις υπηρεσιες του ελληνικου κρατους, παρανομουν κατ'εξακολουθησην κανωντας χρηση ναρκωτικων και ποιος ξερει τι αλλο και το κρατος τους ανεχεται. Τι ακριβως προσφερουν στο ελληνικο κρατος και την ελληνικη οικονομια αυτοι οι "μεταναστες" και ολοι οι αλλοι που βολοδερνουν εδω κι εκει και "λιαζονται" στις πλατειες?
raopau
Ανώτερος
- Εγγρ.
- 14 Δεκ 2012
- Μηνύματα
- 40.477
- Like
- 21.846
- Πόντοι
- 5.006
βγηκε ο ΟΚΑΝΑ και διευψευσε οτι υπαρχει γιατρος με αυτο το ονομα στην υπηρεσια του...ΑΡΔ
geoMan
Ανώτερος
- Εγγρ.
- 24 Μαΐ 2009
- Μηνύματα
- 27.884
- Κριτικές
- 16
- Like
- 14.707
- Πόντοι
- 6.515
txar
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 2 Μαΐ 2011
- Μηνύματα
- 4.206
- Κριτικές
- 3
- Like
- 1.670
- Πόντοι
- 496
αν αρρωστησει θα βγει εξω βασει του νεου νομου ΞΗΡΟΥ πρωτη φορα αριστερα τυποι
δεν θα προλαβει τυπε
μεταξυ μας ο ξηρος ειναι αγγελουδι μπροστα του
Διαγραμμένο μέλος 41167
Ανώτατος
- Εγγρ.
- 17 Φεβ 2008
- Μηνύματα
- 473
- Κριτικές
- 200
- Like
- 4.376
- Πόντοι
- 13.040
Σαν να το έγραψα εγώ, με καλύπτεις απόλυτα.
Όλο το γυφταριό των Βαλκανίων έχει περάσει ζητιανεύοντας
από την Ελλάδα. Αυτοί με τα μαύρα χρήματα, την πορνεία, με
τις αυτοκινητάρες και ο μαλάκας ο Έλληνας με τα 1300 cc,
αγκαζέ με τον ΕΝΦΙΑ να πληρώνει συνεχώς γιατί έφτιαξε ένα
σπίτι και αγόρασε ένα αυτοκίνητο στην πατρίδα του. Τιμωρεί-
ται αντί να του πουν μπράβο που με δάνεια (με υπέργκα επι-
τόκια) έδωσε ζωή στην αγορά της χώρας του.
Obi-Wan
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 3 Απρ 2007
- Μηνύματα
- 9.434
- Κριτικές
- 3
- Like
- 3.380
- Πόντοι
- 786
Πέστα στούς "σοφούς" των Βρυξελών. Η Βουλγαρία είναι ΕΕ, και Σένγκεν μάλλον το 2017.
Διαγραμμένο μέλος 152200
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 18 Σεπ 2014
- Μηνύματα
- 2.771
- Κριτικές
- 14
- Like
- 808
- Πόντοι
- 326
Στη σεγκεν και την εε ναι, αλλα πως μπορει καποιος με μηδεν εισοδηματα να διαμενει επ'αοριστον σε μια ξενη χωρα, δε θα επρεπε να ελεγχεται?
erinal
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 16 Δεκ 2008
- Μηνύματα
- 68.111
- Like
- 90
- Πόντοι
- 866
"Όλες οι αναφορές της αστυνομίας αφήνουν να εννοηθεί ότι η 4χρονη Αννυ δολοφονήθηκε με ειδεχθή τρόπο που δεν χωράει ανθρώπου νους, από τον ίδιο της τον πατέρα.
Η λαιμαργία για αίμα και πόνο που έχει καλλιεργήσει η βιομηχανία της θέασης, του ξευτελισμού και αυτο-εξευτελισμού, ίσως να καμφθεί μπροστά σε αυτήν την προειδοποίηση. Ίσως να υπάρξει συγκρατημός και να μη δούμε φρικτές εικόνες στο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ όπως άλλες φορές, ούτε να διαβάσουμε αιματηρές τρομολάγνες λεπτομέρειες.
Το ερώτημα ωστόσο είναι αν αντέχει κανείς να σκαλίσει και να κοιτάξει εκεί που πρέπει. Όχι στο άψυχο κορμάκι της μικρούλας που με ένα άγριο τρόπο σταμάτησαν τη γνωριμία της με την αγριότητα αυτού του κόσμου. Να κοιτάξει πιο πίσω, από κάτω…
Ο πατέρας ήταν -λένε- 27χρονος άνεργος και τοξικομανής μετανάστης Βουλγαρικής εθνικότητας. Είχε υποψίες ότι η 25χρονη γυναίκα του, εκδιδόμενη για να ζήσει, θα έφευγε με ένα 50χρονο στη Γερμανία που της είχε δώσει 12.000 ευρώ.
Δε γνωρίζουμε την αλήθεια των πληροφοριών. Δύσκολα κρύβεται ωστόσο η βασική εικόνα: Δύο νέοι άνθρωποι εν πολλοίς απόβλητοι, πεταμένοι, αστήριχτοι, σε μια κοινωνία ξένη και εxθρική. Και ανάμεσά τους ένα τετράχρονο παιδάκι, σημάδι μιας ζωής που πεισματικά θέλει να συνεχίσει, όντας ταυτόχρονα αβάσταχτη και νοσηρή.
Αν κοιτάξεις κανείς απ” έξω και από μακριά, τα στερεότυπα βασιλεύουν, αλλά και βολεύουν.
Οι πιο πολλοί, δε θα μιλήσουν για άνεργο, αλλά για Βούλγαρο.
Λίγοι θα μιλήσουν για ξεριζωμένο φτωχό αντί για «λαθρομετανάστη»,
Λίγες οι αναφορές σε τοξικομανή που χρειάζεται ιατρική φροντίδα, ευκολότερες είναι οι κουβέντες για «χαπάκια» και «μαστούρη».
Πόσοι θα νοιώσουν τη σωματική, ηθική και ψυχολογική κατάπτωση μιας μάνας -που είναι και η ίδια παιδί- και θα αντισταθούν στον στιγματισμό της πόρνης.
Όλες αυτές οι ματιές, απ” έξω και από δίπλα, ρίχνουν εύκολα τις ευθύνες στους τραγικούς φτωχοδιάβολους πρωταγωνιστές. Αθωώνοντας ίσως μόνο την ίδια την Αννυ, χάρις στα τέσσερά της χρόνια και τα εξ ορισμού αθώα παιδικά της μάτια.
Δε θα λείψουν οι γενικεύσεις και οι κραυγές. Σα να τις ακούμε κιόλας…»Ανάθεμα πια! Ποιός θα μας φυλάξει από ξένους, πουτάνες, χαπάκηδες και δολοφόνους; Που είναι η ασφάλειά μας από ένα κράτος που κάνει τα στραβά μάτια;»
Βλέπεις, η ανεργία δεν είναι πρόσωπο με σάρκα και οστά για να την στιγματίσεις. Η δε πολιτική που την γεννάει, μαζί και με τις αδελφές της φτώχεια και μετανάστευση, είναι αόρατη, σχεδόν φυσική και αναπόδραστη.
Σε μια κοινωνία καταργημένη από ένα αταίριαστο αλλά παθιασμένο ζεύγος, εμπορευμάτων προς πώληση από τη μια (υλικών και υπηρεσιών πάσης φύσης) και πελατών που καταναλώνουν από την άλλη, μαζί με τον ίδιο τους τον εαυτό, οι έννοιες της συλλογικής κοινωνικής ζωής, του πολιτισμού, των αξιών, της αρωγής, της παιδείας, της αλληλεγγύης, είναι ενοχοποιημένες ως υπολλείματα ενός «κρατικίστικου παρελθόντος» (που δεν το ζήσαμε ποτέ κιόλας…) ή «αδερφίστικες ευαισθησίες».
«Τι να κάνουμε, υπάρχουν και αυτά. Ο κόσμος όμως προχωράει μπροστά..», θα πουν πολλοί σηκωμένοι ώμοι.
Ο κόσμος όμως, στην πραγματικότητα, είναι ακριβώς «αυτά». Οι εκατοντάδες των μεταναστών που πνίγονται, τα εκατομμύρια όσων γίνονται πρόσφυγες και μετανάστες, είναι όχι μόνο παραπροϊόντα αλλά και το βασικό αποτέλεσμα και η πρώτη ύλη μαζί, μιας μηχανής που αλέθει ανθρώπους, θάλασσες, ουρανούς, όνειρα, ομορφιές και ζωές και ξερνάει δολλάρια, ευρώ, οικονομικούς δείκτες, βόμβες, κέρδη, αγριανθρωπιά και ξιπασιά ντυμένη σε κουστούμια.
Τα εκατομμύρια των τοξικομανών και εξαρτημένων σε όλο τον κόσμο, δεν τα συσνιστούν οι «αποκλίνοντες» ούτε οι loosers, μα γεννιούνται ακριβώς εκεί που βασιλεύει η οικονομική, πνευματική, πολιτιστική φτώχεια και αμάθεια, στους κόλπους, τις χαραμάδες και τα όρια των πιο πολωμένων ταξικά καπιταλιστικών κοινωνιών από καταβολής κόσμου
Μα και η έξαρση της εγκληματικότητας και της βίαιης συμπεριφοράς, »όλως τυχαίως», σε επίπεδο καθημερινότητας, ευδοκιμεί ακριβώς στους »σκοτωμένους», στους απόβλητους, σε αυτούς που νοιώθουν πως είναι αποτέλεσμα κοινωνικού μίσους και αποκλεισμού.
Μη ζητήσει κανείς «συμβιβασμό», λέγοντας πως “»υπάρχουν και τούτα και τα άλλα, διαλέγει κανείς και παίρνει». Είναι ο κοινωνικός δαρβινισμός του σύγχρονου καπιταλισμού που τα ενώνει στιβαρά και αυτό είναι με το οποίο πρέπει να αναμετρηθούμε.
Αλήθεια, αν η μικρή Αννυ είχε μια δεύτερη ζωή και περπατούσε σε αυτό τον κόσμο, πως θα έβλεπε αλήθεια τον έρωτα; Πως θα κοιτούσε ένα άντρα; Ποια φίλη ή φίλο θα εμπιστευόταν; Ποια κοινωνία ή θεσμούς θα σεβόταν; Θα ήταν, πράγματι, αρκετά πιθανό, να βαδίσει τον ίδιο σκοτεινό δρόμο με τους γονείς της. Και τότε -ω του θαύματος!- θα επιβεβαιώνονταν και αυτοί που κραυγάζουν: «τα γονίδια είναι γονίδια. Ο Βούλγαρος και ο ξένος γενικά, έτσι είναι από τη φύση του. Πόσο μάλλον ο χαπάκιας και η πόρνη. Τι περίμενες δηλαδή;».
Μπορεί όμως και να τα κατάφερνε. Με εκείνη την απίστευτη δύναμη που έχει αποδειχτεί πως έχουν εκαταμμύρια παιδιά σαν την Αννυ που τα κατάφεραν να παραμερίσουν τα βοθρολύματα, (γνωρίζοντάς τα όμως τόσο καλά) και να ζήσουν. Και είναι ακριβώς αυτά τα παιδιά που αξίζουν το σεβασμό μας, παρά εκείνες οι στρατιές της υποκρισίας που δεν τολμούν να σηκώσουν το καπάκι του βόθρου τους και να δούν τα βρώμικά τους. Και μόνο αυτά τα παιδιά μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο μας, περνώντας από φωτιά και σίδερο την αδικία και βαρβαρότητά του, διαλύοντας τη μπόχα του με την ομορφιά και το χαμόγελό τους."
αγνωστου απο το νετ
Η λαιμαργία για αίμα και πόνο που έχει καλλιεργήσει η βιομηχανία της θέασης, του ξευτελισμού και αυτο-εξευτελισμού, ίσως να καμφθεί μπροστά σε αυτήν την προειδοποίηση. Ίσως να υπάρξει συγκρατημός και να μη δούμε φρικτές εικόνες στο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ όπως άλλες φορές, ούτε να διαβάσουμε αιματηρές τρομολάγνες λεπτομέρειες.
Το ερώτημα ωστόσο είναι αν αντέχει κανείς να σκαλίσει και να κοιτάξει εκεί που πρέπει. Όχι στο άψυχο κορμάκι της μικρούλας που με ένα άγριο τρόπο σταμάτησαν τη γνωριμία της με την αγριότητα αυτού του κόσμου. Να κοιτάξει πιο πίσω, από κάτω…
Ο πατέρας ήταν -λένε- 27χρονος άνεργος και τοξικομανής μετανάστης Βουλγαρικής εθνικότητας. Είχε υποψίες ότι η 25χρονη γυναίκα του, εκδιδόμενη για να ζήσει, θα έφευγε με ένα 50χρονο στη Γερμανία που της είχε δώσει 12.000 ευρώ.
Δε γνωρίζουμε την αλήθεια των πληροφοριών. Δύσκολα κρύβεται ωστόσο η βασική εικόνα: Δύο νέοι άνθρωποι εν πολλοίς απόβλητοι, πεταμένοι, αστήριχτοι, σε μια κοινωνία ξένη και εxθρική. Και ανάμεσά τους ένα τετράχρονο παιδάκι, σημάδι μιας ζωής που πεισματικά θέλει να συνεχίσει, όντας ταυτόχρονα αβάσταχτη και νοσηρή.
Αν κοιτάξεις κανείς απ” έξω και από μακριά, τα στερεότυπα βασιλεύουν, αλλά και βολεύουν.
Οι πιο πολλοί, δε θα μιλήσουν για άνεργο, αλλά για Βούλγαρο.
Λίγοι θα μιλήσουν για ξεριζωμένο φτωχό αντί για «λαθρομετανάστη»,
Λίγες οι αναφορές σε τοξικομανή που χρειάζεται ιατρική φροντίδα, ευκολότερες είναι οι κουβέντες για «χαπάκια» και «μαστούρη».
Πόσοι θα νοιώσουν τη σωματική, ηθική και ψυχολογική κατάπτωση μιας μάνας -που είναι και η ίδια παιδί- και θα αντισταθούν στον στιγματισμό της πόρνης.
Όλες αυτές οι ματιές, απ” έξω και από δίπλα, ρίχνουν εύκολα τις ευθύνες στους τραγικούς φτωχοδιάβολους πρωταγωνιστές. Αθωώνοντας ίσως μόνο την ίδια την Αννυ, χάρις στα τέσσερά της χρόνια και τα εξ ορισμού αθώα παιδικά της μάτια.
Δε θα λείψουν οι γενικεύσεις και οι κραυγές. Σα να τις ακούμε κιόλας…»Ανάθεμα πια! Ποιός θα μας φυλάξει από ξένους, πουτάνες, χαπάκηδες και δολοφόνους; Που είναι η ασφάλειά μας από ένα κράτος που κάνει τα στραβά μάτια;»
Βλέπεις, η ανεργία δεν είναι πρόσωπο με σάρκα και οστά για να την στιγματίσεις. Η δε πολιτική που την γεννάει, μαζί και με τις αδελφές της φτώχεια και μετανάστευση, είναι αόρατη, σχεδόν φυσική και αναπόδραστη.
Σε μια κοινωνία καταργημένη από ένα αταίριαστο αλλά παθιασμένο ζεύγος, εμπορευμάτων προς πώληση από τη μια (υλικών και υπηρεσιών πάσης φύσης) και πελατών που καταναλώνουν από την άλλη, μαζί με τον ίδιο τους τον εαυτό, οι έννοιες της συλλογικής κοινωνικής ζωής, του πολιτισμού, των αξιών, της αρωγής, της παιδείας, της αλληλεγγύης, είναι ενοχοποιημένες ως υπολλείματα ενός «κρατικίστικου παρελθόντος» (που δεν το ζήσαμε ποτέ κιόλας…) ή «αδερφίστικες ευαισθησίες».
«Τι να κάνουμε, υπάρχουν και αυτά. Ο κόσμος όμως προχωράει μπροστά..», θα πουν πολλοί σηκωμένοι ώμοι.
Ο κόσμος όμως, στην πραγματικότητα, είναι ακριβώς «αυτά». Οι εκατοντάδες των μεταναστών που πνίγονται, τα εκατομμύρια όσων γίνονται πρόσφυγες και μετανάστες, είναι όχι μόνο παραπροϊόντα αλλά και το βασικό αποτέλεσμα και η πρώτη ύλη μαζί, μιας μηχανής που αλέθει ανθρώπους, θάλασσες, ουρανούς, όνειρα, ομορφιές και ζωές και ξερνάει δολλάρια, ευρώ, οικονομικούς δείκτες, βόμβες, κέρδη, αγριανθρωπιά και ξιπασιά ντυμένη σε κουστούμια.
Τα εκατομμύρια των τοξικομανών και εξαρτημένων σε όλο τον κόσμο, δεν τα συσνιστούν οι «αποκλίνοντες» ούτε οι loosers, μα γεννιούνται ακριβώς εκεί που βασιλεύει η οικονομική, πνευματική, πολιτιστική φτώχεια και αμάθεια, στους κόλπους, τις χαραμάδες και τα όρια των πιο πολωμένων ταξικά καπιταλιστικών κοινωνιών από καταβολής κόσμου
Μα και η έξαρση της εγκληματικότητας και της βίαιης συμπεριφοράς, »όλως τυχαίως», σε επίπεδο καθημερινότητας, ευδοκιμεί ακριβώς στους »σκοτωμένους», στους απόβλητους, σε αυτούς που νοιώθουν πως είναι αποτέλεσμα κοινωνικού μίσους και αποκλεισμού.
Μη ζητήσει κανείς «συμβιβασμό», λέγοντας πως “»υπάρχουν και τούτα και τα άλλα, διαλέγει κανείς και παίρνει». Είναι ο κοινωνικός δαρβινισμός του σύγχρονου καπιταλισμού που τα ενώνει στιβαρά και αυτό είναι με το οποίο πρέπει να αναμετρηθούμε.
Αλήθεια, αν η μικρή Αννυ είχε μια δεύτερη ζωή και περπατούσε σε αυτό τον κόσμο, πως θα έβλεπε αλήθεια τον έρωτα; Πως θα κοιτούσε ένα άντρα; Ποια φίλη ή φίλο θα εμπιστευόταν; Ποια κοινωνία ή θεσμούς θα σεβόταν; Θα ήταν, πράγματι, αρκετά πιθανό, να βαδίσει τον ίδιο σκοτεινό δρόμο με τους γονείς της. Και τότε -ω του θαύματος!- θα επιβεβαιώνονταν και αυτοί που κραυγάζουν: «τα γονίδια είναι γονίδια. Ο Βούλγαρος και ο ξένος γενικά, έτσι είναι από τη φύση του. Πόσο μάλλον ο χαπάκιας και η πόρνη. Τι περίμενες δηλαδή;».
Μπορεί όμως και να τα κατάφερνε. Με εκείνη την απίστευτη δύναμη που έχει αποδειχτεί πως έχουν εκαταμμύρια παιδιά σαν την Αννυ που τα κατάφεραν να παραμερίσουν τα βοθρολύματα, (γνωρίζοντάς τα όμως τόσο καλά) και να ζήσουν. Και είναι ακριβώς αυτά τα παιδιά που αξίζουν το σεβασμό μας, παρά εκείνες οι στρατιές της υποκρισίας που δεν τολμούν να σηκώσουν το καπάκι του βόθρου τους και να δούν τα βρώμικά τους. Και μόνο αυτά τα παιδιά μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο μας, περνώντας από φωτιά και σίδερο την αδικία και βαρβαρότητά του, διαλύοντας τη μπόχα του με την ομορφιά και το χαμόγελό τους."
αγνωστου απο το νετ
