Το "Κουτσό" του lakis είναι η καθαρή απόδειξη πώς δεν πεθαίνουν ποτέ οι θεσπέσιες λογοτεχνίες στο μπου,δεν έχουν τελειωμό- ευτυχώς-και ημερομηνίες λήξης και όρια και σύνορα,δεν μπαίνουν σε καλούπια,γίνεται ο αναγνώστης ένα μ΄αυτές,ένας από τους χάρτινους ήρωες,ίσως λίγο πιο μοναχικός αλλά κατά μια έννοια και πιο ξεχωριστός, ξεχωρισμένος κι ανώτερος απ΄όλη αυτή την κινούμενη ανθρωπόμαζα, που στροβιλίζεται και βουρλίζεται στον δικό της χωροχρόνο, ενώ εκείνον τον έχει κυριέψει κάτι άλλο.
Δεν θεωρώ φυσικά κατατοπιστική την σημερινή ανάρτηση,θέλω απλώς να μοιραστώ με τους διαδικτυακούς συνοδοιπόρους και ειδικά τους λάτρεις του lakis,ένα πολύ προσωπικό κατεβατό εντυπώσεων,χύμα,"μεθυσμένο",με σκόρπιες σκέψεις κολλημένες σε ένα ασήμαντο αλλά από καρδιάς γραμμένο κειμενάκι κι έτσι πρέπει να είναι δηλαδή, αισθάνομαι, η προσέγγιση η δική μου αλλά και των άλλων.
Επιτρέψτε μου να έχω άποψη,ο lakis δεν μπαίνει σε προκρούστεια κρεβάτια λογοτεχνικής ανατομίας,αυτό είναι ό,τι πιο βέβηλο θα μπορούσαν οι διάφοροι εξπέρ,που λένε ότι έχουν διαβάσει πολλά βιβλία και φυσικά και το Κουτσό του lakis
Το" Κουτσό" του lakis ό,τι και να σου πούν ,ό,τι και να πληροφορηθείς γι αυτό,δεν το φτάνεις. Μόνο αν το διαβάσεις ξανά και ξανά με την διάθεση που του πρέπει- διότι αλλιώς έχεις χάσει από χέρι-θα το κατακτήσεις και δεν υπάρχει άλλη απόληξη,αν στ΄αλήθεια νιώθεις ένα τόσο δα στοιχείο από την μαγεία της λογοτεχνίας ,θα το λατρέψεις!
το "κουτσο" ειναι ενα εργο που συγκεντρωνει ολη την σοφια του lakis ,μια κληρονομια για τους νεους χρηστες.ενα εργο τιτανιο που οι επομενες γενιες θα μπορουν να διαβαζουν με τον κλασσικο τροπο τα κεφαλαια απο την αρχη η ανακατεμενα χωρις ποτε το εργο του μεγαλου συγγραφεα laki να χανει κατι απο την γοητεια του....