Ο Νίκος Μαστοράκης σχολιάζει την "κόκκινη" Πόπη: "Παραπλανούσε τους θεατές των καναλιών ως ακομμάτιστη"
Η κόκκινη Πόπη έβαλε το στίγμα της πχιότητας της, καθώς αναφωνούσε "Πρόεδρε, έλα με φόρα" -- σύνθημα που, τρισαλί, παραπέμπει στην παλιά μάγκικη φράση "πάρε φόρα κι έλα να μου τα...."
Η κόκκινη Πόπη επι πολλά έτη παραπλανούσε τους θεατές των καναλιών στα οποία προσελήφθη και απελύθη, ως "ακομμάτιστη" και "αντικειμενική" παρουσιάστρια ειδήσεων, μέχρι την πρόσφατη ολοκληρωτική της αποκάλυψη.
Και με αγκαλιές και φιλιά, μεσα στις κατακόκκινες σημαίες (τόσο Κουκουέ που νόμιζα ότι ο πρόεδρος που θα ερχόταν με φόρα ήταν ο μπάρμπα Κουτσούμπας) υπήρχε και η επιγραφή "Δικαιοσύνη για όλους"
αλλά έλειπε η φράση "θα φροντίσει κι αυτό ο Παπαγγελόπουλος" η έστω μια φωτογραφία της Τουλουπάκη αγκαλιά με τον Μάξιμο Σαράφη.
Τελικά, η προεκλογική εκστρατεία του Ανεγκέφαλου, εξελίσσεται απλώς σε εκστρατεία των οπαδών, της αγκαλίτσας, του "ζήτω."
Γιατί κάθε φορά που ακούς την αργόσυρτη, νυσταγμένη φωνή του Ανεγκέφαλου να υπόσχεται δισεκατομμύρια στους ακόμη διορισμένους Ζαίους, δεν γίνεται να μην κάνεις flashback στις κλειστές τράπεζες και την εξοντωμένη μεσαία τάξη, δεν μπορείς να μη θυμάσαι το "μισσες Μερκελ γκο μπακ," δεν φεύγει από τον εγκέφαλό σου η εικόνα του ταχαριστερού αγκαλιά με το φασιστερό Χοιρινό, δεν είναι δυνατόν να πιστέψεις έστω και μια λέξη που προφέρει (σε στρεβλά ελληνικά) απαλλαγμένη ξεδιάντροπου ψεύδους.
Επομένως το κατακόκκινο πάρτυ της Θεσσαλονίκης ήταν η έναρξη τέτοιων ανερυθρίαστων συρφετιακών συνάξεων, για να το γλεντάνε με την ψυχή τους οι κάποτε βολεμένοι, για να κλέψουν όλο και κάποιο ψηφαλάκι από το Κουκουέ οι Ζαίοι, και για να λυσσάει από τη ζήλεια της η Περιστέρα με τις αγκαλίτσες και τα φιλάκια της Πόπης.
Μπασκλασαριά του κερατά, τόσο λαϊκιστικής κατανάλωσης που ακόμη και οι άπλυτες κυράτσες/τέως υπουργοί του Σύριζα, δεν το αντέχουν...