Η πολυπολυτισμικότητα ως κοινωνικό αξιακό σύστημα απετέλεσε την άφεση αμαρτιών των Ευρωπαικών χωρών για το αμαρτωλό αποικιακό παρελθόν τους.
Υποστηριζόμενη οικονομικά αρχικά ως σύστημα απο την έλλειψη εργατικών χεριών σε μια αποδεκατισμένη Ευρώπη μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, και απο την Ευρωπαική υπογεννητικότητα αργότερα κατέληξε στην μαζική είσοδο μουσουλμάνων στην Ευρώπη.
Η Εκκλησία στη χριστιανική Ευρώπη δεν μπόρεσε να αντιδράσει λόγω του απο καιρού θεσμοθετημένου διαχωρισμού Εκκλησίας και Κράτους σε όλη την Ευρώπη.
Η Ευρώπη μειωπικά αγνοούσε και υποβάθμιζε το θρησκευτικό συναίσθημα ως δύναμη. Και γράφω μειωπικά διότι δεν μπορούσε να δεί ότι η διαδικασία του διαφωτισμού μέσα απο την οποία η ίδια ανδρώθηκε και υιοθέτησε δημοκρατικές αξίες ως θεσμούς ποτέ δεν πέρασε και δεν άγγιξε τις μουσουλμανικές χώρες της Ανατολής.
Ακόμη και προφανή πράγματα όπως η ισότητα ανδρών γυναικών απέναντι στο κράτος δεν υπάρχουν θεσμικά στις μουσουλμανικές κοινωνίες. Τι δεν καταλάβαιναν λοιπόν όταν άφηναν να χτισθούν 2000 τζαμιά στη Γαλλία πολλά από τα οποία έχουν ήδη σήμερα δικαστικές καταδίκες ως εκτροφεία θρησκευτικού φανατισμού.
Και δεν έφτανε η μειωπία της όσον αφορά τη δύναμη του θρησκευτικού συναισθηματος αλλά ενέδωσε και συμφώνησε στην υπό τις Ηνωμένες πολιτείες ενορχήστρωση της επιβολής δυτικών αξιών στη μουσουλμανική Ανατολή μέσω της Αραβικής Ανοιξης. Αποτέλεσμα η αφύπνιση και ανάπτυξη του πολεμικού Ισλάμ μέσω οργανώσεων όπως η Αλ Κάιντα, το Ισις και των παραφυάδων τους. Οργανώσεις που βρήκαν πολλά ''αδέλφια'' τους στους τρίτης και τέταρτης γενεάς μουσουλμάνους ευρωπαίους πλέον πολίτες.
Αμεση απόδειξη λοιπον ότι οι μουσουλμάνοι όπου πάνε ποτέ δεν αφομοιώνονται κοινωνικά. Περιχαρακώνονται γύρω απο τη θρησκεία τους και μετά απο λίγο απαιτούν να αλλάξει όλη η κοινωνία προς τη κατεύθυνση που η θρησκεία τους υπαγορεύει. Τα γραφικά αιτήματα περί κατάργησης του εορτασμού των χριστουγέννων σε γερμανικά σχολεία όπου φοιτούν μουσουλμάνοι, η της κατάργησης του ζαμπόν στα σάντουιτς που προσφέρονται σε καναδικά σχολεία είναι απλά η κορυφή του παγόβουνου.
Η μειωπία η βλακεία και ιδεοληπτική Αγκυλωση της Ευρώπης είναι περισσότερο από προφανής. Εξέθρεψε επι χρόνια ένα σιωπηλό καρκίνωμα μέσα στο σώμα της μέσω του ιδεοληπτικού κολλήματος της πολυπολιτισμικότητας. Και δε έφτανε αυτό αλλά φρόντισε το καρκίνωμα αυτό να το αφυπνίσει και να το ενισχύσει μέσω της συναίνεσής της σε πράξεις που δημιούργησαν αφενός μεν προσφυγικό μουσουλμανικό κύμα αφετέρου κύμα τρομοκρατίας παντού.
Τώρα έντρομη και άβουλη γράφει στα παπούτσια της διεθνείς συνθήκες που προστατεύουν πρόσφυγες και σηκώνει φράχτες. Περιορίζοντας τους πρόσφυγες μουσουλμάνους στη χώρα που λόγω της οικονομικής της αδυναμίας και λόγω της ντε φακτο αδυναμίας φύλαξης θαλασσίων συνόρων μετατρέπεται σε χωματερή της Ευρώπης.
Παράλληλα βλέπει σε όλη της την επικράτεια να διογκώνεται ένα κύμα δικαιολογημένης μεν ξενοφοβίας, η οποία όμως ξεφεύγει απο τα όρια και φτάνει στον ρατσισμό και στον φασισμό. Τα αντίστοιχα ευρωπαικά κόμματα αυτού του τόξου μετά απο κάθε έκρηξη επι ευρωπαικού εδάφους καταγράφουν σημαντικότατες δημοσκοπικές αυξήσεις. Η ιστορική νομοτέλεια λοιπον θα μετακινήσει το εκκρεμές απο το ένα άκρο στο άλλο δεν θα σταματήσει δυστυχώς απ' ευθείας σε κάποια θέση ισορροπίας
Και όλα αυτά υπό την κωμική ανίκανη και ανεύθυνη πολιτική της χώρας μας που ερμήνευε την πρωτοφανή καταιγίδα που προφανώς ερχόταν ως ''ηλιοθεραπείες κάποιων που γρήγορα θα εξαφανισθούν'', υποβαθμίζοντας και υπεκφεύγοντας του τεράστιου πρόβληματος με εικασίες του τύπου ''Η Ελλάδα είναι απλώς ένας διαάδρομος, δεν θα μείνουν εδώ οι πρόσφυγες, θα φύγουν''.
Και τώρα που ο διάδρομος έκλεισε κυρά Τασία τι θα τους κάνεις όλους αυτούς αφού λιαστούν ?? Τι θα τρώνε και που θα χέζουν όλοι αυτοί κυρά Τασία ?? Εμείς εδώ δεν τη παλεύουμε με τα δικά μας οικονομικά προβλήματα πως να τους βοηθήσουμε όλους αυτούς ?? Και γιατί η Τουρκία διεκδικεί και παίρνει δις ενώ εμείς παίρνουμε ψίχουλα για το πρόβλημα απο την Ευρώπη κυρά Τασία ?? .
Ερασιτεχνισμός, ανικανότητα, Ιδεοληπτικές Αγκυλώσεις θα μπορούσα πολλά ακόμα να γράψω. Αλλά όλα αυτά είναι τίποτα μπροστά στον κίνδυνο που διατρέχουμε. Εκτός απο χωματερή της Ευρώπης να καταλήξουμε στο άμεσο μέλλον σε ένα νεο Λίβανο.
προς τα μουσλιμια, αυτα μας ανταμειβουν με βομβες.
