Το σάββατο πήγα με ένα φιλαράκι να βρούμε τα Ρώσικα κλαμπάκια..Ξεκινάμε για το Αλιγκάρχ Πειραιώς πηγαίνουμε εκεί που μου χε πει το μασαζοκόριτσο τίποτα...ρωτάμε στα μαγαζιά εκεί κανένας δε το ήξερε...οπότε πάμε στο Λευκές Νύχτες στον Πειραιά...Μπαίνουμε το μαγαζί τίγκα στα Ρωσιδάκια με μίνι φουστίτσες να χορεύουν σε καβλωτικούς ρυθμούς
σερβιτόρα ξανθό σκυλί..
Μουσική Ρώσικα αλλά και αγγλικά, βιντεο γουόλ με Ρώσικα κλιπάκια από μουσικό Ρώσικο κανάλι.. Λοιπόν μάγκες το μαγαζί ενδείκνυται μόνο για οφθαλμόλουτρο...
Το καμάκι είναι πολύ δύσκολη υπόθεση για δυο λόγους..Ο πρώτος είναι η διαρρύθμισή του. Έχει παντού τραπεζάκια και δεν έχει χώρο να κινηθείς και να προσεγγίσεις τα Ρωσίδια...εκτός και αν πας να τους την πέσεις στη πίστα που χορεύουν..
Στο μπάρ κάθονταν μόνο άντρες.. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι απ τη στιγμή που θα μπείτε μέχρι να φύγετε νοιώθετε σαν τη μύγα μες στο γάλα..και σας δείχνουν συνεχώς οι άντρες ότι είστε ανεπιθύμιτοι...Είχε ενα κάρο γεωργιανόφατσες και Ρωσοποντιόφατσες που μας στραβοκοιτάγαν, πέρναγαν και μας σκούνταγαν δήθεν κατα λάθος εκεί που καθόμασταν...και ο μπράβος απ τη στιγμή που μπήκαμε καθόταν απέναντι μας και μας επιτηρούσε.. Τα περισσότερα Ρωσίδια συνοδεύοταν και επειδή χορεύουν συνέχεια δε μπορείς να ξέρεις εύκολα και ποια συνοδεύονται ή οχι..Γενικά εκεί μέσα φαίνονται να ψάχνουν αφορμή να στη πέσουν
...οπότε αν θέλετε να δοκιμάσετε τη τύχη σας στο καμάκι και να μη βρεθείτε σε κάνα παρακείμενο κάδο σκουπιδιών μη το επιχειρήσετε αν δεν είστε καμιά δεκαριά άτομα το λιγότερο...