1) τα χρήματα δεν πήγαν στην εργατική τάξη
2) το χρέος είναι επαχθές
3) δυστυχώς επτωχεύσαμε και δεν θα πάρουν μια
4) αν είχαμε σοβαρούς πολιτικούς
5) δες τη γερμανία πως δεν αποπλήρωσε τα χρέη της
6) όσοι έχουν πλούτο και ζούν με χρήματα αρκετά πάνω του βασικού μισθού πρέπει να πληρώνουν φόρους αρκετά υψηλούς
7) που θα πηγαίνουν αποκλειστικά στο κοινωνικό κράτος
1) Και γιατί θα έπρεπε να πάνε εκεί?
2) Και του φίλου μου του Γιώργη είναι επαχθές. Είχε μισθό €2.000/μήνα + 1.600 η γυναίκα του, και το 2006 δανείστηκε €420.000 για να αγοράσει μαιζονέτα σε βόρειο προάστειο.
Τώρα βγάζει €800/μήνα, και η γυναίκα του είναι άνεργη. Βεβαίως, το χρέος των €365.000 (τόσο έχει γίνει το χρέος) δεν μπορεί να το ξεπληρώσει, και με αυτή την έννοια το χρέος του είναι «επαχθές».
Και λοιπόν? Λες ότι πρέπει να του το χαρίσουμε?
3) Να συμφωνήσω στο επτωχεύσαμεν, αλλά δεν θα συμφωνήσω στο ότι δεν θα πάρουν μία. Θα τα πάρουν όλα πίσω, μέχρι τελευταίας δεκάρας. Διότι:
α) Για μαλάκες τους έχεις?
β) Έχει ξανασυμβεί, και τα πήραν.
γ) Έχεις ακόμα να δώσεις: Νεφρά, συκώτι, κερατοειδείς, μοσχεύματα μυελού, πολύ πράμα. Κι αυτοί ξέρουν πως να στα πάρουν, και να επιζήσεις.
4) Βεβαίως δεν έχουμε. Όπως ξέρεις, εμείς τους εκλέγουμε. Και το ότι εσύ έχεις δικαίωμα ψήφου (όπως και άλλοι σαν και σένα) είναι που μας κάνει να έχουμε τους πολιτικούς που έχουμε.
5) Συγκρίνεις ανόμοια πράματα. Το χρέος της Γερμανίας (μεγάλο μέρος του οποίου πράγματι χαρίστηκε) δεν προερχόταν από ΔΑΝΕΙΣΜΟ της Γερμανίας από άλλα κράτη ή αγορές (όπως προέρχεται το δικό μας).
Προερχόταν από επιδικασθείσες πολεμικές αποζημιώσεις, τις οποίες η Γερμανία (ως ηττημένη) καταδικάστηκε να πληρώσει προς τους νικητές του Β’ΠΠ ως επανόρθωση για τις καταστροφές που τους προκάλεσε λόγω της επιθετικής πολιτικής της και του πολέμου που αυτή προξένησε.
Η δικιά μας περίπτωση δεν είναι τέτοια. Εμείς τα λεφτά ΤΑ ΠΗΡΑΜΕ (η Γερμανία δεν πήρε φράγκο), και τα κάναμε φυτίλια μέσα σε 2-3-4 δεκαετίες.
Είναι άλλη περίπτωση:
α) Να έρθω εγώ να σου ζητήσω δανεικά (με την υπόσχεση ότι θα στα ξεπληρώσω), μετά να σε γράψω σε ένα πούτσο, και άλλη
β) Να σε τρακάρω, να σου καταστρέψω το καλό σου αμάξι, και να σου λέω «Δεν έχω να σε πληρώσω».
Στη δεύτερη περίπτωση κανένα δικαστήριο δε θα με καταδικάσει να βγάλω τη γυναίκα μου στο κλαρί για να αποζημιωθείς. Στην πρώτη, μπορεί και να το κάνει. Και σίγουρα, θα μου κατάσχει ότι έχω και δεν έχω για να πάρεις τα δανεικά σου πίσω.
6) Ναι, να πληρώνουν. Σε ποσοστό επί του εισδήματος τους, μπορείς να προσδιορίσεις πόσο (εσύ θεωρείς) ότι πρέπει να είναι ΤΟ ΑΝΩΤΕΡΟ που θα πρέπει να πληρώνουν? Γιατί λόγια του αέρα όλοι ξέρουμε να λέμε.
7) Για να ταϊζονται κοπρίτες? Γιατί σήμερα, το μεγαλύτερο ποσοστό των φόρων πάει στη μισθοδοσία (και άλλα benefits) των Δ.Υ. (που ως γνωστόν δεν είναι και η πιο εργατική κατηγορία ατόμων).
Ναι, να υπάρχει κοινωνικό κράτος. Αλλά αυτό πρέπει να φτάνει μέχρι ένα πιάτο φαϊ την ημέρα σε όποιον δεν έχει να το αγοράσει, και το γιατρό, αν αρρωστήσει. Ε, γι αυτά φτάνουν πολύ λιγότερα από το 55~60% της σοδειάς, που τώρα απαιτεί "το κράτος" να εισπράττει από τους παραγωγούς της.
Οι υπόλοιπες παροχές του «κοινωνικού κράτους» σου απλώς βοηθάνε τους κοπρίτες να μην στρώσουν ποτέ κώλο να κάτσουν να δουλέψουν.