Το κρυφό αφήγημα του κυρίου Τσίπρα και της παρέας του αρχίζει πρόσφατα να γίνεται εμφανές.
Από την αρχική θέση ότι η Ελλάδα θα αποτελέσει την απαρχή της αλλαγής στην Ευρώπη, με τους ποδέμος να ακολουθούν στην Ισπανία κλπ, έλειπε κάτι εξαιρετικά απλό.Το τί θα γίνει αν δεν πεισθεί να αλλάξει η ‘’Ευρώπη των δανειστών’’ σε…. ‘’Ευρώπη των λαών’’ ?? ( η κατά τον Σύριζα εκδοχή ).
Κάποιοι βέβαια συμπεριλαμβανομένης και της αφεντιάς μου σε άσχετο χρόνο το είχαν υποψιαστεί αλλά είχαν μόνο ενδείξεις και όχι αποδείξεις.
Οι ενδείξεις ήταν αρκετές. Το σχέδιο παράλληλου νομίσματος του Βαρουφάκη και οι λαικές αναφορές του σε ρήξη με τους δανειστές. Οι κραυγές για το ‘’Επονείδιστο χρέος’’ της Κωνσταντοπούλου ενόσω ήταν ακόμη βασικό στέλεχος του Συριζα. Ο σχεδιασμός επέλασης του Λαφαζάνη προς το νομισματοκοπείο, κλπ Θυμάμαι να υποστηρίζω σε συζητήσεις με φίλους μου που το κεφάλι τους το δουλεύουν, ότι όλα αυτά τα ‘’Ηρωικά’’ και ‘’Ηλίθια’’ δεν θα μπορούσαν να γίνονται χωρίς τη σιωπηρή και διακριτική ‘’ευλογία’’ του Τσίπρα, και της περί αυτόν ηγετικής ομάδας. Ουσιαστικά λειτουργούσαν σαν ένα είδος προετοιμασίας και βολιδοσκόπησης της κοινής γνώμης τότε.
Το γεγονός ότι τίποτα από αυτά δεν πραγματώθηκε και η Συριζαική κυβέρνηση έκανε κωλοτούμπα 360 μοιρών, με το ναι σε όλα, αδειάζοντας παράλληλα εν είδη αποδιοπομπαίων τράγων από το κόμμα και όλους τους κύριους εκφραστές αυτής της τάσης οφειλόταν στο γεγονός ότι εκείνη την εποχή η αναλογία ανάμεσα σε Ευρωπαιστές και Δραχμιστές ήταν περίπου 70% - 30% αντίστοιχα.
Εκτοτε η όλη επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης συνεπικουρούμενη και από πολλά ΜΜΕ έχει επικεντρωθεί σε ένα λαου - λαου μοτίβο. ‘’Οι κακοί ξένοι δανειστές που μας εκβιάζουν και μας αναγκάζουν να παίρνουμε μέτρα αντιλαικά που εμείς οι αριστεροί ποτέ δεν θέλαμε’’.
Οπερ προεκτεινόμενον και μεθερμηνευόμενον ‘’Ως πότε παλικάρια θα ζούμε υποταγμένοι στα δεσμά του Ευρώ, των δανειστών και της Ευρώπης ??’’. ‘’Καλύτερα μιας ώρα ελεύθερη δραχμή παρά σαράντα χρόνια ευρώ και φυλακή’’. Και διάφορα άλλα ηρωικά και πένθιμα τα οποία λαου λαου έχουν διαμορφώσει τα ποσοστά Ευρωπαιστών – Δραχμιστών σε 60% - 40% περίπου με τάση σταδιακά αυξανόμενη υπέρ των δραχμιστών. Το ‘’εγχείρημα‘’ προχωράει αλλά δεν έχει ακόμα ωριμάσει σε επίπεδο κοινής γνώμης για να πάει στη τελική του φάση.
Ποιο είναι λοιπόν το κρυφό αφήγημα ?? Που κάποιοι το είχαν νωρίς υποπτευθεί, και που σταδιακά γίνεται φανερό πλέον στους περισσότερους ??. Ότι αφού δεν καταφέραμε να αλλάξουμε την Ευρώπη θα φύγουμε ‘’Ηρωικά και με αξιοπρέπεια’’ από αυτήν. Στην ουσία αυτή η τάση βρίσκεται βαθιά εδραιωμένη και στο πολιτικό DNA όλων των αριστερών, εν είδη εμμονικής ιδεοληπτικής αντίδρασης προς τους κακούς καπιταλιστές της Δύσης και γενικότερα τον ρόλο των ξένων δυνάμεων στην Ελλάδα.
Ωστόσο ο Τσιπρας μέσω του επικοινωνιακού του χαρίσματος καταφέρνει να κρύβει τις ιδεολογικές εμμονές του και να μην γίνεται γραφικός κατσαπλιάς όπως ο Λαφαζάνης με τα γιουρούσια του για παράδειγμα. Αντίθετα περνάει ώς ευέλικτος ευγενής και συμπαθής πολιτικός τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, πράγμα που τον κάνει ακόμη πιο επικίνδυνο.
Αμεση απόδειξη της ευελιξίας του είναι και η συμπόρευσή του με την λαικιστική δεξιά του γραφικού καμένου αλλά και η παράλληλη κατασκευή γέφυρας με την βαθιά ριζωμένη καραμανλική δεξιά μέσω της εκλογής του Παυλόπουλου ως προέδρου της Δημοκρατίας. Η συγκεκριμένη σχέση με τη δεξιά στο σχετικό επερχόμενο δημοψήφισμα θα δώσει χαρακτήρα υπερκομματικό και υπερπολιτικό μια και δεν θα αφορά πια σύγκρουση δεξιάς αριστεράς αλλά θέμα εθνικής αξιοπρέπειας απέναντι στους κακούς ξένους δανειστές.
Αν ο Τσίπρας έχει κάποια πολιτικά προτερήματα αυτά είναι δύο. Το πρώτο είναι η επικοινωνιακή του ικανότητα που ήδη ανέφερα και το δεύτερο είναι η αίσθηση πολιτικού χρονισμού. Το timing που λένε οι Αμερικάνοι. Ο χρόνος του δημοψηφίσματος πριν 2 χρόνια για το ΝΑΙ η το ΟΧΙ και η ακόλουθη πολιτική του επικράτηση και εδραίωση δείχνει ακριβώς αυτή την ικανότητά του στην αίσθηση πολιτικού χρονισμού.
Το παραπάνω πλάνο εν μέρει εξηγεί και το γεγονός ότι τα δημοσκοπικά ευρήματα που φέρουν το Σύριζα στα μισά ποσοστά από τη Νέα Δημοκρατία δεν ανησυχούν στον βαθμό που θα όφειλαν το τρέχον ‘’ιερατείο’’ του Μαξίμου. Αυτό διότι αν μέχρι τις επόμενες εκλογές παρεμβληθεί ένα δημοψήφισμα με θεμελιακές επιπτώσεις στη χώρα τότε το ήδη ρευστό πολιτικό σχηνικό θα ξανασυσταθεί από μηδενικής βάσης. Οπότε τα τρέχοντα δημοσκοπικά αποτελέσματα που θα είχαν σε άλλη περίπτωση βάλει φωτιά στο κώλο του Τσίπρα φαίνονται να περνάνε με τον συγκεκριμένο σχεδιασμό στο ντούκου.
Στο δια ταύτα ο Κύριος Τσίπρας ετοιμάζει το χρόνο του επόμενου δημοψηφίσματος που θα αφορά το ευρώ η δραχμή. Και θα προχωρήσει σε αυτό μόνο όταν είναι βέβαιος ότι θα το κερδίσει γιατί τα μαθήματα από τα παθήματα του Κάμερον και του Ρέντζι είναι πολύ νωπά.
Τελος οσον αφορα το διακηβευμα !!
Η δημόσια περιουσία της χώρας μέσω του ΤΑΙΠΕΔ που ελέγχεται από τους ξένους δανειστές είναι ήδη νομικά δεσμευμένη υπό ξένο έλεγχο. Αν μια κυβέρνηση αποφασίσει να τη δημεύσει για να την επαναφέρει σε εθνικό έλεγχο θα ξέρει ότι με αυτό τον τρόπο θα παει σε μετωπική σύγκρουση με όλες τις μεγάλες δυνάμεις που είναι και θα παραμείνουν οι μεγάλοι δανειστές της. Προσωπικά πιστεύω ότι οι συναντήσεις του Τσίπρα στο Παρίσι που η κυβέρνηση προσπάθησε να κρατήσει μυστικές περιελάμβαναν στο μενού και την έγκριση των μεγάλων σε ένα επερχόμενο τέτοιο πολιτικό σχεδιασμό. Ούτε εύκολο είναι αλλά ούτε και χωρίς λόγο για κάποιον πρωθυπουργό να συναντήσει εκπροσώπους του ιδρύματος Rothchlid. Με άλλα λόγια ‘’τι κάνει νιαου νιάου στα κεραμίδια ??’. Οι ‘’επαναστάσεις’’ πάντα χρειάζονται κάποιους χορηγούς. Οι οποίοι ότι δίνουν το παίρνουν πίσω στο πολλαπλάσιο παίρνοντας θέσεις σε χρηματιστηριακά προιόντα που επηρεάζονται από τις πολιτικές εξελίξεις και διαβεβαιώσεις για το μερίδιο τους στο πλιάτσικο που επέρχεται μετά από εθνικές καταστροφές. Με άλλα λόγια ‘ Δώστε την ευλογία σας και θα ανταμοιφθήτε καλά. Θα αγοράσετε τη χώρα φθηνά !!
Δεν φιλοδοξώ να παραστησω την καδανδρα. Τροφη για σκεψη προσπαθώ να δώσω.Αλλα δυστυχως τα πραγματα σιγουρα πανε απο το κακο στο χειροτερο.