Ο Τσίπρας ήταν ειδικού σκοπού. Να προσπεράσει εκβιαστικά την θεσμική διαπραγμάτευση και να κερδίσει σε πολιτική διαπραγμάτευση κούρεμα και πολύ μεγαλύτερη Ελληνική πρωτοβουλία στην ρύθμιση του προγράμματος. Έβαλε ένα μεγάλο στοίχημα ενάντια στις πιθανότητες και το έχασε. Δηλαδή αυτό που βασικά υποσχέθηκε και όλα τα υπόλοιπα κρέμονταν από αυτό το έκανε. Πολέμησε για το σκοπό του.
Ο πόλεμος κοστίζει, και η ήττα ακόμα πιο πολύ, αυτό εξηγεί την απόλυτη χασούρα. Είναι η κλασσική περίπτωση της αρχής της στρατηγικής που λέει ότι η έκβαση μιας μάχης έχει κυρίως αποφασιστεί από την εποχή του σχεδιασμού της. Θα μπορούσε να βγει με λιγότερη χασούρα αν δεν πίστευε τόσο πολύ στις παλιές Ευρωπαϊκές αρχές και δρούσε συντομότερα και αποφασιστικά. Έπρεπε να βάλει κάπιταλ κοντρόλς στις εξαγωγές κεφαλαίων το Φλεβάρη και να κάνει δημοψήφισμα Μάρτη.