Πολιτικές Εξελίξεις

[EnglandRules]

Tι γινεται αλλα μας ελεγε ο alexis  




Η Ελλάδα χρεοκόπησε αλλά τα χρηματιστήρια στην Ευρώπη ανεβαίνουν  

 

[antisthenis]

Δεν είμαι Συριζαίος αλλά...
Τι μου θυμίζει αυτό;

;)
Το "δεν είμαι ρατσιστής αλλά", "δεν είμαι ομοφοβικός αλλά"... τίποτα καλό δεν ακολουθεί το αλλά εδώ.

 

[kostakis_ss]

ερχεται τρελη κωλοτουμπα απο τα αυτιστικα του συριζα..
ρε ΜΕ ΤΙ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΑ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΟΥΣ ΜΠΛΕΞΑΜΕ?

ΑΜΕΑ ΤΥΠΕ  

 

[jhonny64]

Δεν είμαι ΣΥΡΙΖΑΙΟΣ, αλλά όλοι εσείς που κατηγορείτε το ΣΥΡΙΖΑ οτι χρεωκόπησε την Ελλαδα τι ψηφίζατε; Λογικά ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ. Και τολμάτε να κατηγορείτε το ΣΥΡΙΖΑ οτι κατέστρεψε τη χώρα, ενώ αυτό το κάνατε εσείς χρόνια τώρα απο την μεταπολίτευση και μετά;; Ο ορισμός του θράσους και της υποκρισίας!!

τι λες ρε μαστορα ;εχεις συναισθηση;

 

[EnglandRules]

Προσωπικά ποτέ δεν έχω πάρει επιδότησεις απο το ΕΣΠΑ και τα ΜΙΚΕΛ τα σιχαίνομαι... :-

Σε τρολάρει ο κωστάκης, είναι μπατζανάκης του Στρατούλη

 

[kostakis_ss]

μλκ εισαι θεος  

 

[kostakis_ss]

Σε τρολάρει ο κωστάκης, είναι μπατζανάκης του Στρατούλη

 

[Γιώργος Ξύδης]

Προσωπικά ποτέ δεν έχω πάρει επιδότησεις απο το ΕΣΠΑ και τα ΜΙΚΕΛ τα σιχαίνομαι... :-

τι προσωπικά ρε ηλίθιε; είσαι προϊόν αυτής ακριβώς της κοινωνίας, μιας κοινωνίας που έμαθε να ζει με επιδοτήσεις και χρήματα των άλλων και μόλις δεν της δανείζουν μιλάει για καταπάτηση εθνικής ανεξαρτησίας και το μέλλον των παιδιών της...

 

[mauros gatos(1)]

Κείμενο 246 Καθηγητών Οικονομικών Σχολών της Ελλάδας υπέρ του «Ναι»

Υπέρ του «Ναι» στο δημοψήφισμα της Κυριακής τάσσονται με κείμενό τους 246 καθηγητές Οικονομικών Σχολών και Πανεπιστημίων της Ελλάδος, οι οποίοι επισημαίνουν τις καταστροφικές συνέπειες που θα είχε για τη χώρα μια έξοδος της χώρας από το ευρώ.

Στο κείμενο τους οι καθηγητές εκφράζουν την αγωνία τους για τις τελευταίες εξελίξεις και τάσσονται υπέρ της παραμονής της χώρας εντός της Ευρωζώνης.

Οι καθηγητές εξηγούν τόσο τις βραχυπρόθεσμες όσο και τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις μιας ενδεχόμενης χρεοκοπίας και εξόδου της χώρας από την Ευρωζώνη.

«Η έξοδος από την Ευρωζώνη θα οδηγούσε πιθανότατα και σε πορεία εξόδου από την ΕΕ, με επιπτώσεις ανυπολόγιστες και καταστροφικές για την εθνική ασφάλεια και τη δημοκρατική σταθερότητα της χώρας», επισημαίνουν στο κείμενό τους οι 326 Καθηγητές Οικονομικών.

Διαβάστε το κείμενο των Καθηγητών, αναλυτικά:

«Οι καθηγητές Οικονομικών Σχολών και Πανεπιστημίων της Ελλάδας που υπογράφουμε αυτό το κείμενο παρακολουθούμε με αγωνία τις τελευταίες εξελίξεις στη χώρα μας. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι, σε αυτό το κομβικό σημείο, απαιτούνται τα αυτονόητα που συμπεριλαμβάνουν την εθνική συνεννόηση, τη διατήρηση της θέσης μας στην Ευρωζώνη και την ΕΕ και την ανάκτηση της αξιοπιστίας μας στη διεθνή κοινότητα.

Από την άλλη, το οικονομικό πρόγραμμα σταθεροποίησης, σχεδιασμένο από κοινού με τους εταίρους και δανειστές, πρέπει να χαρακτηρίζεται από όσο το δυνατόν μικρότερες υφεσιακές συνέπειες και περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη, με στόχο την επιστροφή στην ανάπτυξη και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα το ταχύτερο δυνατόν. Η παρατεταμένη πολιτική αβεβαιότητα βυθίζει ξανά την οικονομία σε νέα ύφεση, αύξηση της ανεργίας, χαμηλότερα φορολογικά έσοδα και διεύρυνση του δημοσιονομικού κενού.

Είναι δεδομένο ότι μέχρι την τελευταία στιγμή οι δύο προτάσεις (δανειστών και κυβέρνησης) βρίσκονταν σε τροχιά σύγκλισης, παρά τις επιμέρους διαφορές. Θεωρούμε ότι το πραγματικό διακύβευμα του Δημοψηφίσματος που έχει προκηρυχθεί, ανεξαρτήτως της διατύπωσης του ερωτήματος που έχει τεθεί, είναι ένα: η παραμονή ή όχι, της Ελλάδας στην ευρωζώνη και πιθανότατα και στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η χρηματοδότηση της Ελληνικής οικονομίας από τις χώρες της ευρωζώνης έχει διακοπεί, μετά την αποχώρηση της Ελληνικής κυβέρνησης από τις διαπραγματεύσεις, σε μία στιγμή που δεν διαφαίνεται καμία προοπτική εναλλακτικής πηγής χρηματοδότησης. Ήδη βρισκόμαστε στην πρώτη φάση διολίσθησης σε μια πορεία που αν δεν ανακοπεί εγκαίρως, θα οδηγήσει σε αναντίστρεπτη κατάληξη εθνικής χρεοκοπίας και εξόδου από την Ευρωζώνη. Το κλείσιμο τραπεζών και οι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων (που παρά την οξύτατη κρίση των προηγούμενων ετών είχαν ως τώρα αποφευχθεί) δημιουργούν ένα πρώτο ρήγμα αποκοπής μας από την Ευρωζώνη και την ΕΕ.

Κατά την εκτίμησή μας, οι υφεσιακές συνέπειες μίας χρεοκοπίας και εξόδου της χώρας από τη ζώνη του ευρώ θα είναι πολύ βαρύτερες από τις συνέπειες ενός επώδυνου συμβιβασμού. Μια άτακτη απομάκρυνση της χώρας μας από τον πυρήνα της Ευρώπης θα έχει καταστροφικές οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές και γεωπολιτικές συνέπειες.

Βραχυπρόθεσμες συνέπειες: κλείσιμο τραπεζών, απώλεια των καταθέσεων, έλλειψη βασικών καταναλωτικών προϊόντων και πρώτων υλών, μαρασμό του τουρισμού, μαύρη αγορά, υπερπληθωρισμό, μαζικές πτωχεύσεις επιχειρήσεων και εκτόξευση της ανεργίας, καταβαράθρωση των πραγματικών μισθών και συντάξεων, βαθιά ύφεση, οξεία προβλήματα στη δημόσια υγεία και στην άμυνα, κοινωνική αναταραχή.

Μεσοπρόθεσμες συνέπειες: διεθνή απομόνωση της χώρας, αποκλεισμό από τις διεθνείς αγορές, υπανάπτυξη και υπο-επένδυση, διακοπή εισροής κοινοτικών κονδυλίων, υψηλή ανεργία με υψηλό πληθωρισμό, σημαντική μείωση του βιοτικού επιπέδου, αποδυνάμωση βασικών λειτουργιών του κράτους.

Όλα αυτά δεν πρέπει να συμβούν μετά από 5 χρόνια θυσιών και προσαρμογής, ακριβώς τη στιγμή που η οικονομία είχε αρχίσει να ανακάμπτει, με ευνοϊκές προοπτικές ελάφρυνσης του χρέους. Δεν πρέπει να συμβούν, σε μια περίοδο που η ευρωπαϊκή οικονομία έχει περάσει ξανά για πρώτη φορά στην ανάκαμψη, κι οι άλλες χώρες της περιφέρειας αναπτύσσονται ταχέως μειώνοντας την ανεργία. Δεν πρέπει να συμβούν στην πιο ευνοϊκή συγκυρία της Ευρωζώνης, με την ΕΚΤ να βοηθά την ανάκαμψη με άφθονη ρευστότητα και μηδενικά επιτόκια. Δεν πρέπει να συμβούν σε μια περίοδο που η Ευρωζώνη ετοιμάζεται να προχωρήσει σε βαθύτερη οικονομική ενοποίηση, επ’ ωφελεία των χωρών του Νότου.

Η έξοδος από την Ευρωζώνη θα οδηγούσε πιθανότατα και σε πορεία εξόδου από την ΕΕ, με επιπτώσεις ανυπολόγιστες και καταστροφικές για την εθνική ασφάλεια και τη δημοκρατική σταθερότητα της χώρας. Για όλους αυτούς τους λόγους, η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στο πυρήνα της ΕΕ που είναι η ευρωζώνη. Για όλους αυτούς τους λόγους, η αυτονόητη απάντησή μας στο πραγματικό ερώτημα του Δημοψηφίσματος είναι: ΝΑΙ».

http://www.huffingtonpost.gr/2015/0...zes_n_7698236.html?ncid=fcbklnkgrhpmg00000001

Δεν ξέρουν αυτοί ρε, ο μέσος και καλά εξαθλιωμένος Ελληνάρας ξέρει καλύτερα πως ''δεν βγαίνουν τα μνημόνια''

 

[redmanftw]

Τελειώνουν τα 20ευρα ρίχνοντας το όριο αναλήψεων εμμέσως στα 50 ευρώ

Μία δυσάρεστη έκπληξη επεφύλασσε το ΑΤΜ για όσους περίμεναν υπομονετικά στην ουρά για την ανάληψη των 60 ευρώ που δικαιούνται.
Το μηχάνημα τους έδωσε μόνο 50 ευρώ κι όχι 60. Κι αυτό επειδή τα ΑΤΜ είναι εφοδιασμένα μόνο με χαρτονομίσματα των 50 ευρώ και των 20 ευρώ.

Στις μηχανές λοιπόν που τελείωσαν τα 20ευρα, στους καταθέτες δόθηκε ένα χαρτονόμισμα των 50 ευρώ.

Το μέγιστο δηλαδή ποσό που μπορεί να δοθεί ανά ημέρα με βάση τα διαθέσιμα χαρτονομίσματα κάθε μηχανής.

http://www.moneyonline.gr/site/arti...seon-emmesos-sta-50-evro#sthash.OBoqjAOg.dpuf

 

[maximos555]

Δεν είμαι ΣΥΡΙΖΑΙΟΣ, αλλά όλοι εσείς που κατηγορείτε το ΣΥΡΙΖΑ οτι χρεωκόπησε την Ελλαδα τι ψηφίζατε; Λογικά ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ. Και τολμάτε να κατηγορείτε το ΣΥΡΙΖΑ οτι κατέστρεψε τη χώρα, ενώ αυτό το κάνατε εσείς χρόνια τώρα απο την μεταπολίτευση και μετά;; Ο ορισμός του θράσους και της υποκρισίας!!

Ρε μεγαλε, οι προηγουμενοι χρεοκοπησαν τη χωρα, οι σανελ την ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΑΝ, τη ΔΙΕΛΥΣΑΝ. Τι καθεσαι και λες τωρα.

 

[kostakis_ss]

;)
Το "δεν είμαι ρατσιστής αλλά", "δεν είμαι ομοφοβικός αλλά"... τίποτα καλό δεν ακολουθεί το αλλά εδώ.

κιτρινισε τα λαμογια ρε αρχηγε 

 

[redmanftw]

Βαρουφάκης: Η Ελλάδα πρέπει να χρεοκοπήσει εδώ και τώρα.

Τετάρτη, 16 Οκτωβρίου 2013

Όπως αναφέρει σε νέο του άρθρο, η Ελλάδα πρέπει να χρεοκοπήσει, προτρέποντας μάλιστα τους Έλληνες να "αγκαλιάσουν" εκείνο που φοβούνται. Ο κ. Βαρουφάκης κάνει λόγο για πραγματική χρεκοπία και όχι ως "διπλωματική μπλόφα", καλώντας μάλιστα να αντιληφθούν οι Έλληνες τη θετική πλευρά μιας χρεοκοπίας.  Αναλυτικά το άρθρο του κ. Βαρουφάκη: Για μέρες τώρα βαραίνουμε τις ψυχές μας με μια μόνιμη αγωνία: Θα... χρεοκοπήσει το κράτος μας; Ε, λοιπόν, ήρθε η ώρα να αγκαλιάσουμε αυτό που φοβόμαστε... Αν οι φίλοι μας οι Γερμανοί δεν έχουν πρόβλημα να χρεοκοπήσουμε, καιρός είναι να το κάνουμε. Χωρίς δεύτερη κουβέντα. Όχι ως διαπραγματευτική μπλόφα και ούτε μόνο γιατί το χειρότερο που μπορεί να μας συμβεί είναι να χρεοκοπήσουμε σε ένα χρόνο, αλλά επειδή ήρθε η ώρα να στρέψουμε το βλέμμα στην αισιόδοξη πλευρά της χρεοκοπίας. Υπάρχει τέτοια πλευρά; Και βέβαια υπάρχει. Σε σχέση με χώρες όπως η γνωστή τρόικα Πορτογαλία, Ισπανία και Ιρλανδία, αλλά και η Βρετανία και το Βέλγιο, το σύνολο του χρέους μας (δημοσίου και ιδιωτικού) είναι το μικρότερο. Πως αυτό; Επειδή οι έλληνες, ως άτομα αλλά και ως ιδιωτικός τομέας, χρωστάμε πολύ λιγότερα εκείνων. Ακόμα και οι αντιπαθέστατες τράπεζές μας έχουν ένα μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα: Πάνω από 150 δις πραγματικών καταθέσεων! Μιλάμε για άνω του μισού ΑΕΠ σε καταθέσεις, κάτι για το οποίο οι περισσότεροι εταίροι μας θα σκότωναν να το έχουν, που λέει ο λόγος. Αν μάλιστα προσθέσετε και όλα τα χρήματα ελλήνων που βρίσκονται στο εξωτερικό, θα δείτε ότι οι έλληνες δεν είμαστε και τόσο φτωχοί κατά μέσον όρο, κι ας έχουμε το μεγαλύτερο ποσοστό φτώχειας στην Ευρώπη (με εξαίρεση την Λεττονία). Ως πολίτες είμαστε ελάχιστα χρεωμένοι σε σχέση με πολλούς από τους επικριτές μας στις Λόνδρες, στα Παρίσια και στις Νέες Υόρκες. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι είμαστε λευκές περιστερές. Για δεκαετίες φορτώναμε το δημόσιο με τόσο μεγάλο χρέος που το βλέπουμε πλέον να βουλιάζει μπροστά στα μάτια μας. Εδώ όμως που φτάσαμε, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Ακόμα και να αποφασίσουμε σύσσωμοι (ΣΕΒ και ΓΣΕΕ, γιάπηδες και στελέχη του ΠΑΜΕ, αστοί των βορείων προαστίων και αναρχικοί της Πλατείας Εξαρχείων) να δώσουμε ό,τι έχουμε και δεν έχουμε στο κράτος, δεν αρκεί. Αν μάλιστα το παρακάνουμε στην αλληλεγγύη προς το δημόσιο, η ‘γενναιοδωρία' μας αυτή θα στεγνώσει την κυκλική ροή του πλούτου από το οποίο εξαρτάται το δημόσιο για τα έσοδά του το 2011, το 2012 κ.ο.κ. Ποια είναι λοιπόν τα χαρμόσυνα νέα; Ότι μια πτώχευση θα αποδειχθεί σχετικά ανώδυνη. Ο λόγος διττός: Πρώτον, δεν είμαστε κατά μέσον όρο ούτε οι φτωχότεροι ούτε οι πιο υπερχρεωμένοι. Δεύτερον, όσον αφορά τα χρέη του δημοσίου, αυτά βαραίνουν εμάς, ως άτομα, πολύ λιγότερο από όσο βαραίνουν τους ξένους. Κάντε την σύγκριση με την Ιαπωνία, το χρέος της οποίας ανήκει σε Ιάπωνες σε ποσοστό 95%. Αν το Ιαπωνικό κράτος αναγκαστεί στην πτώχευση, η καταστροφή της χώρας θα είναι ολική. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει για εμάς, καθώς μας ανήκει (δηλαδή στις δικές μας τράπεζες) μόνο το 25% του δημόσιου χρέους μας. Έτσι λοιπόν, δεδομένου ότι η πτώχευση του δημοσίου διαγράφεται ως αναπόφευκτη (εκτός αν πανικοβληθούν οι εταίροι μας αρκετά και το συνδράμουν για χρόνια πολλά, οπότε έχει καλώς), το κόστος της στάσης πληρωμών δεν θα το υποστούμε μόνοι μας. Μα αν το δημόσιο κηρύξει στάση πληρωμών, τι θα γίνει την επόμενη μέρα; Πως θα ξανα-δανειστεί; Πράγματι, το κράτος θα στριμωχθεί. Για κάμποσο καιρό το δημόσιο θα πρέπει απλώς να ξοδεύει όσα μαζεύει από φόρους. Και γιατί είναι κακό αυτό; Να μάθει επί τέλους, αφού θα έχει ανακουφιστεί από το νταλκά των τοκοχρεολυσίων, να ζει με αυτά που εισπράττει. Π.χ. να καταγγείλει όλες τις εξοπλιστικές συμβάσεις, να συμπιέσει τους ανώτερους μισθούς (τον δικό μου συμπεριλαμβανομένου) τόσο που να καλύπτει τις δαπάνες του από τους φόρους που εισπράττει κλπ. Οι τράπεζές μας; Θα υποφέρουν, είναι αλήθεια - δεδομένου ότι ακόμα και το 25% του δημόσιου χρέους που διαθέτουν θα παγώσει. Ναι, αλλά μην ξεχνάμε ότι το έχουν ήδη διαθέσει στην ΕΚΤ ως ενέχυρο για ζεστό χρήμα που έχουν ήδη πάρει. Και ότι έχουν πρόσβαση στις τεράστιες, κατά κεφαλήν, αποταμιεύσεις μας. Για να μην προσθέσω ότι απολαμβάνουν εγκληματικά υψηλά ποσοστά κέρδους τόσα χρόνια. Όπως το κράτος μας, έτσι κι αυτές να μάθουν να ζουν λιτά και με σύνεση όπως κάνουν χρόνια τώρα οι εργαζόμενοι των 700 ευρώ. Επί πλέον, ο αποκλεισμός του κράτους μας από τις χρηματαγορές δεν θα διαρκέσει πολύ. Αν κηρύξει στάση πληρωμών, και ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό του, δεν θα περάσει πολύ καιρός που παλιοί δανειστές θα αποδεχθούν νέους όρους αποπληρωμής ενός ποσοστού των περασμένων δανεικών και νέοι υποψήφιοι δανειστές (μπορεί και οι ίδιοι με τους παλιούς) θα σχηματίσουν ουρά έξω από το Υπουργείο Οικονομίας να το δανείσουν! Βλέπετε, το χρέος μας θα έχει μειωθεί τόσο που θα αποτελούμε εξαιρετική επένδυση. Έτσι είναι το κεφάλαιο - όταν οσφραίνεται ένα επικερδές deal δεν σέβεται ούτε τον εαυτό του. Σε τελική ανάλυση, είναι λάθος μας να φοβόμαστε τόσο πολύ την στάση πληρωμών του ελληνικού δημοσίου. Άλλοι πρέπει να φοβούνται μια τέτοια εξέλιξη περισσότερο από εμάς: • η κυβέρνηση της κας Μέρκελ η οποία θα πρέπει να διασώσει τις Γερμανικές τράπεζες που θα κλονιστούν από μια δική μας στάση πληρωμών • η Ευρωπαϊκή Επιτροπή που θα πρέπει να δει τι θα κάνει με μία χώρα-μέλος την οποία δεν μπορεί να αποβάλει από την ΕΕ αλλά η οποία τελεί υπό πτώχευση • οι κυβερνήσεις όλων των άλλων χωρών (πλην ίσως της Ολλανδίας και της Αυστρίας) που θα τρέμουν για το ποιος θα είναι ο επόμενος στόχος των αγορών (των οποίων η όρεξη θα έχει ανοίξει από την ‘επιτυχημένη' επίθεση στο χρέος της Ελλάδας) • οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Βρετανίας (χωρών με συνολικό χρέος πάνω από 400%) • όλοι όσοι έχουν επενδύσει στο ευρώ, είτε σε περιουσιακά στοιχεία είτε ως μέσο συναλλαγής.

Πηγή:  bankingnews.gr

ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΠΕΡΑΣΕΙ  

 

[EnglandRules]

Δεν ξέρουν αυτοί ρε, ο μέσος και καλά εξαθλιωμένος Ελληνάρας ξέρει καλύτερα πως ''δεν βγαίνουν τα μνημόνια''

 

[kostakis_ss]

τι προσωπικά ρε ηλίθιε; είσαι προϊόν αυτής ακριβώς της κοινωνίας, μιας κοινωνίας που έμαθε να ζει με επιδοτήσεις και χρήματα των άλλων και μόλις δεν της δανείζουν μιλάει για καταπάτηση εθνικής ανεξαρτησίας και το μέλλον των παιδιών της...

ποιο μελλον των παιδιων τους αφου τα λεφτα τα χουνε οι παππουδες και οι μπαμπαδες  

600 ευρω και πολλα τους ειναι τα κωλοπαιδα  

 

[John Hoston]

;)
Το "δεν είμαι ρατσιστής αλλά", "δεν είμαι ομοφοβικός αλλά"... τίποτα καλό δεν ακολουθεί το αλλά εδώ.

Κάνεις λάθος τύπε είμαι ΡΑΤΣΙΣΤΗΣ και ΟΜΟΦΟΒΙΚΟΣ (αν και σαν όρος είναι λαθος, κάπως αλλιώς λέγεται νομίζω). Έχω τα @@ και το παραδέχομαι. Έχεις δεί πολλούς σαν και εμένα να υποστηρίζουν (αυτή την στιγμή) το ΣΥΡΙΖΑ; Αλλά επειδή είμαι αντικειμενικός, κατα τη γνώμη μου, ο ΣΥΡΙΖΑ απδείχθηκε πιο πατριώτης απο άλλους "πατριώτες".

 

[redmanftw]

Το ευρώ πεθαίνει. Για αυτό δεν υπάρχει αμφιβολία. Τί θέλουμε να συμβεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο; Τί πρέπει να κάνουμε εμείς, εδώ στην Ελλάδα;


http://[URL unfurl="true"]www.novafm106.gr/images/stories/Protagon/Barufakis.jpg[/img[/URL]] του Γιάνη Βαρουφάκη





Το ευρώ πεθαίνει. Για αυτό δεν υπάρχει αμφιβολία. Οι λόγοι έχουν εξηγηθεί πολλές φορές και δεν χρειάζεται να τους επανα-εξηγήσουμε εδώ (για όσους χρειάζονται επανάληψη, βλ. εδώ για μια παλιότερη εξήγηση και εδώ για μια slow motion περιγραφή της αποδόμησης της ευρωζώνης - μια διαδικασία που μπήκε στην τελική ευθεία με την ανόητη 21η Ιουλίου και την ακόμα πιο ανόητη 26η Οκτωβρίου - βλ. το σχετικό παράρτημα).
Ευρώ-δρυός πεσούσης, πολλοί είναι εκείνοι που τείνουν στο λογικοφανές συμπέρασμα: Μια ψυχή που είναι να βγει, ας βγει. Αν η κατάρρευση του ευρώ είναι σχεδόν αναπόφευκτη, και δεδομένου ότι το ισχυρό ευρώ συνθλίβει την ασθενική ελληνική οικονομία, μήπως ήρθε η ώρα της επιστροφής σε εθνικό νόμισμα; Επιστρέψτε μου να απαντήσω άμεσα και κατηγορηματικά: Όχι, δεν έχει έρθει αυτή η ώρα! Και δεν θα έρθει όσο υπάρχει το ευρώ.
Ας εξηγηθώ. Στις δύσκολες αυτές ώρες καλούμαστε να απαντήσουμε σε δύο ερωτήματα: Πρώτον, τι θέλουμε να συμβεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο; Δεύτερον, τι πρέπει να κάνουμε εμείς, εδώ στην Ελλάδα, δεδομένων όχι αυτών που θέλουμε να γίνουν στην Ευρώπη αλλά δεδομένων αυτών που γίνονται. Αυτά τα δύο καίρια ερωτήματα πρέπει να τα απαντήσουμε ξεχωριστά.


Τι θέλουμε για την Ευρώπη;
Να μην καταρρεύσει το ευρώ, είναι η απάντησή μου. Πρόκειται για μια απάντηση ανεξάρτητη του κατά πόσον θεωρούμε ότι το ευρώ έπρεπε ή όχι να έχει δημιουργηθεί. Πάγια θέση μου ήταν ότι το ευρώ χτίστηκε σε σαθρές βάσεις. Ότι ήταν λάθος μέγιστο η δόμησή του. Ότι, δεδομένης της αρχιτεκτονικής του, δεν έπρεπε να είχε εισέλθει η Ελλάδα σε αυτό. Ούτε και καμία άλλη χώρα (πλην της Γερμανίας και της Ολλανδίας). Άλλο όμως αυτό και άλλο το τι θέλουμε τώρα που το ευρώ υπάρχει και οι χώρες μας βρίσκονται εντός της ευρωζώνης. Μετά από δέκα και πλέον χρόνια συμμετοχής σε αυτό, η κατάρρευση του ευρώ θα επιφέρει μεγάλα δεινά για ολόκληρη την Ευρωπαϊκή ήπειρο.

Πιο συγκεκριμένα, η κατάργηση του κοινού νομίσματος θα οδηγήσει στο σπάσιμο του γαλλο-γερμανικού άξονα καθώς το Βερολίνο δεν θα δεχθεί ξανά να δέσει νομισματικά την γερμανική οικονομία με ελλειμματικές οικονομίες. Το Παρίσι θα βρεθεί λοιπόν από την απέναντι όχθη του Ρήνου, αναγκασμένο να προβεί σε μια λατινική νομισματική ένωση με την Ιταλία και την Ισπανία. Ο θάνατος του γαλλο-γερμανικού άξονα θα σημάνει, ουσιαστικά, το τέλος της ευρωπαϊκής ενοποίησης καθώς η Γερμανία θα στραφεί προς (α) τις υπόλοιπες πλεονασματικές χώρες της τέως ευρωζώνης (Ολλανδία, Αυστρία, Φινλανδία) και (β) στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης των οποίων οι οικονομίες έχουν δεθεί στο άρμα της Γερμανικής βιομηχανίας (Πολωνία, Σλοβακία, Τσεχία, Εστονία).
Το κόστος για αυτή την νέα ζώνη του μάρκου θα είναι μια βαθειά ύφεση καθώς το νέο μάρκο (το κοινό νόμισμα αυτής της νέας ένωσης που θα ξεκινά από τον Ρήνο και θα αγγίζει την τέως Σοβιετία) θα ανατιμηθεί και η Γερμανική βιομηχανία θα χάσει σημαντικό μέρος των εξαγωγών της προς την Κίνα και την υπόλοιπη τέως ευρωζώνη. Παράλληλα, το νόμισμα της νέας λατινικής ένωσης, αλλά και λοιπών χωρών (όπως η Ελλάδα) που μπορεί να μείνουν εκτός των νέων κοινών νομισμάτων, θα υποτιμάται συνεχώς με αποτέλεσμα από την μία μεριά να σταθεροποιηθεί η ανταγωνιστικότητα των οικονομιών αυτών (σε σχέση με την Γερμανία) αλλά με κόστος τον μεγάλο πληθωρισμό που θα συνδυάζεται με πεισματικά υψηλά επίπεδα ανεργίας (τον λεγόμενο στασιμοπληθωρισμό).
Εν συντομία, η Ευρώπη θα μπει σε πολιτικές και οικονομικές περιπέτειες που θα κάνουν την παρούσα να μοιάζει υποφερτή. Σε μια εποχή όπου η ανεργία θα πλήττει τον Γερμανική ζωτικό χώρο και ο στασιμοπληθωρισμός την υπόλοιπη Ευρώπη, ο έως τώρα πολιτικά σταθεροποιητικός παράγοντας, ο Γαλλο-γερμανικός άξονας, θα αποτελεί παρελθόν. Με δεδομένο μάλιστα τον υφεσιακό αντίκτυπο που θα έχει αυτή η εξέλιξη στην παγκόσμια οικονομία, ο θάνατος του ευρώ θα σπρώξει στην οικουμένη σε μια βαθειά Παγκόσμια Ύφεση. Το πάθημα της δεκαετίας του '30 δεν θα μας έχει γίνει μάθημα.

Θα μου πείτε; Αφού πεθαίνει το ευρώ (όπως είπα εξ αρχής), τι μπορεί να γίνει; Επειδή σας έχω κουράσει πολλές φορές με την απάντησή μου επ' αυτού, δεν θα το κάνω άλλη μία φορά. Θα πω μόνο ότι μοναδική λύση είναι η έκδοση από την ΕΚΤ ομολόγων (στο όνομα μόνο της ΕΚΤ) με τον διττό σκοπό: (α) της εξυπηρέτησης του μεγαλύτερου ποσοστού χρέους της ευρωζώνης και (β) την συγχρηματοδότησης, από κοινού με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, ενός αναπτυξιακού New Deal για ολόκληρη την Ευρώπη. Ίσως, πράγματι, να είναι πολύ αργά πια για κάτι τέτοιο. Όμως, μπροστά στο φάσμα μίας νέας δεκαετίας του '30, αξίζει τον κόπο η προσπάθεια.


Τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα;
Αν συμφωνούμε ότι η κατάρρευση του ευρώ θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου για ολόκληρη την Ευρώπη, αλλά και την παγκόσμια οικονομία, με συνέπειες καταστροφικές και για εμάς εδώ στην Ελλάδα, θα πρέπει (όσο το ευρώ εξακολουθεί να υφίσταται) να ξεχάσουμε τα περί επιστροφής στην δραχμή. Κι αυτό επειδή, πολύ απλά, μία έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα σημάνει το τέλος του κοινού νομίσματος. Πράγματι, κόντρα σε ανεδαφικές εικασίες διαφόρων κύκλων, το ευρώ δεν θα αντέξει μια ελληνική έξοδο (εθελούσια ή μη). Δεν είναι τυχαίο που η Συνθήκη της Λισαβόνας δεν προβλέπει διαδικασία εξόδου και, μάλιστα, ξεκαθαρίζει ότι έξοδος από το ευρώ σημαίνει και αποπομπή από την ΕΕ. Ο λόγος είναι απλός: Μόλις ανακοινωθεί η ελληνική έξοδος, θα στεγνώσουν τα ΑΤΜ στην Ιρλανδία και την Πορτογαλία, τα Ιταλικά spreads θα φτάσουν το 25%, η αξιολόγηση του γαλλικού χρέους θα πέσει στο ΑΑ-, το Βέλγιο θα διαλυθεί και, πολύ σύντομα, η Γερμανία για ανακοινώσει την δική της έξοδο από το ευρώ.

Περιληπτικά, έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ σημαίνει κατάρρευση της ευρωζώνης. Αν έχω δίκιο (βλ. παραπάνω) ότι κάτι τέτοιο θα το μετανιώσουν όλοι οι ευρωπαίοι (Έλληνες και Γερμανοί, Πορτογάλοι και Ολλανδοί κλπ), η επιστροφή στην δραχμή δεν ενδείκνυται από την σκοπιά του συνολικότερου γίγνεσθαι. Αν μάλιστα λάβουμε υπ' όψη το τι θα σημάνει μια τέτοια κίνηση στο εσωτερικό της χώρας, βλ. παρακάτω (ανεξάρτητα από τον δυσμενέστατο αντίκτυπο στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια οικονομία), η επιστροφή στην δραχμή όσο το ευρώ εξακολουθεί να ισχύει θα έχει ανυπολόγιστο και ειδεχθέστατο ανθρώπινο κόστος.

Πολλοί συνάδελφοι, ιδίως στις ΗΠΑ (όπου βρισκόμουν τις περασμένες δύο εβδομάδες), μου λένε ότι συμφωνούν με την άποψη που εκφράζω από τον Ιανουάριο του 2010, τότε που επιχειρηματολόγησα ότι η ελληνική στάση πληρωμών, κούρεμα, αναδιάρθρωση  κλπ (πρόκειται για διαφορετικούς όρους του ίδιου πράγματος) ήταν αναπόφευκτη και έπρεπε να έχει γίνει δίχως καθυστέρηση (βλ. άρθρο σχετικό εδώ και εδώ στο protagon εκείνης της περιόδου). Αμέσως όμως μετά, μου λένε ότι δεν κατανοούν γιατί δεν προχωρώ λίγο παραπέρα, προτείνοντας ότι, αμέσως μετά την στάση πληρωμών, την έξοδο από το ευρώ και την επιστροφή στην δραχμή. Ο λόγος, όπως τους εξηγώ, είναι ότι εκείνοι δεν κατανοούν την διαφορά μεταξύ (α) ενός συστήματος σταθερής ισοτιμίας δύο ή περισσότερων διαφορετικών νομισμάτων και (β) ενός κοινού νομίσματος.

Στην πρώτη περίπτωση (ενός συστήματος σταθερής ισοτιμίας δύο ή περισσότερων διαφορετικών νομισμάτων) το να σπάσεις την σταθερή ισοτιμία (το peg), όπως έκανε η Αργεντινή μετά την δική της στάση πληρωμών, είναι απλή υπόθεση. Απλώς ανακοινώνεις ότι η σταθερή αυτή ισοτιμία σπάει και γίνεται μεταβλητή βάσει της ζήτησης και της προσφοράς του κάθε (ήδη υπάρχοντος) διαφορετικού νομίσματος. Στην Αργεντινή, π.χ., οι πολίτες είχαν στις τσέπες τους πέσος. Αυτό που άλλαξε ήταν ότι εκεί που το κάθε πέσος ισοδυναμούσε, σταθερά, με ένα δολάριο, ξάφνου ισοδυναμούσε με λιγότερο από ένα δολάριο (υποτίμηση) και μάλιστα η αξία του, σε δολάρια, μειωνόταν συνεχώς. Στην Ελλάδα όμως δεν έχουμε δικό μας νόμισμα σε σταθερή ισοτιμία με κάποιο ξένο. Οι έλληνες έχουν στην τσέπη τους, στα σεντούκια τους, στις καταψύξεις τους (όπου, μου λένε, κρύβουν ό,τι έχει μείνει από τις οικονομίες τους), ξένο νόμισμα - ευρώ. Η δημιουργία νέου εθνικού νομίσματος (όσο το 'ξένο' ευρώ εξακολουθεί να υπάρχει), σε αυτή την περίπτωση, θα είναι καταστροφική. Γιατί;

Με μεγάλα ποσά σε ευρώ να κυκλοφορούν ήδη στην αγορά, και ακόμη μεγαλύτερα να έχουν αποθηκευτεί εκτός τραπεζών στα διαφόρων ειδών σεντούκια ανά την επικράτεια και σε ξένους λογαριασμούς στο εξωτερικό, η έκδοση νέου νομίσματος θα δημιουργήσει μια διπλή, διαιρεμένη οικονομία. Από την μία θα έχουμε τις περισσότερες αποταμιεύσεις σε ευρώ. Από την άλλη θα έχουμε τους μισθούς και τις συντάξεις να βγαίνουν από τα ΑΤΜ των τραπεζών σε δραχμές. Με το που θα εισπράττονται, οι πολίτες θα προσπαθούν να ανταλλάσσουν τις δραχμές σε ευρώ, γνωρίζοντας ότι σε μερικές ώρες οι δραχμές τους θα υποτιμηθούν. Έτσι, θα έχουμε δύο Ελλάδες. Την Ελλάδα εκείνων που δεν έχουν πρόσβαση σε ευρώ, και οι οποίοι θα εγκλωβιστούν σε μια τριτοκοσμική Ελλάδα. Και την Ελλάδα που έχουν πρόσβαση σε ευρώ η εξουσία των οποίων θα είναι μεγάλη επί των υπόλοιπων. Για να νοικιάσεις ένα αξιοπρεπές διαμέρισμα θα πρέπει να έχεις ευρώ. Για να στείλεις τα παιδιά σου σε ιδιωτικό σχολείο, το ίδιο. Πολλοί έμποροι θα εμπορεύονται μόνο σε ευρώ ή θα ζητούν "τοκογλυφικά" ποσά σε δραχμές. Όμως οι μισθοί και οι συντάξεις θα παρέχονται σε δραχμές. Εν πολλοίς, η Ελλάδα θα θυμίζει την Τουρκία της δεκαετίας του '80 όπου η διττή οικονομία (μία για τους εξαθλιωμένους 'ανατολίτες' που λειτουργούσε με ντόπιο νόμισμα και μία για τους 'εξευρωπαϊσμένους' πολίτες που χρησιμοποιούσαν μάρκα, φράγκα και δολάρια) δεν επέτρεπε την ανάπτυξη παρά μόνο ενίσχυε την ανισότητα και την υποανάπτυξη.


Τι κάνουμε λοιπόν;
Πρώτον, δεν συζητάμε την επιστροφή στην δραχμή όσο το ευρώ υφίσταται αλλού. (Αν το ευρώ πεθάνει, και το σκεπάσει η ταφόπλακα, τότε η δημιουργία ενός νέου νομίσματος θα είναι εύκολη υπόθεση.)
Δεύτερον, δεν αποδεχόμαστε τις πολιτικές της ΕΕ που αποτελούν τον βασικό λόγο που το ευρώ σήμερα πεθαίνει. Λέμε το μεγάλο όχι στις ανοησίες της 26ης Οκτωβρίου επειδή μόνο έτσι μπορούμε να συμβάλουμε στην διάσωση του ευρώ.
Τρίτον, ξεκινάμε συζητήσεις με την Ιταλία και την Ισπανία για μια πιθανή νομισματική ενοποίηση μαζί τους στην περίπτωση αποχώρησης των πλεονασματικών χωρών από την ευρωζώνη, και κατάργηση του ευρώ.
Τέταρτον, εγκαλούμε τόσο τον κ. Παπανδρέου (ο οποίος έθεσε το ερώτημα με στόχο την προσωπική του πολιτική επιβίωση) όσο και τον κ. Παπαδήμο (ο οποίος δίνει συνέχεια στο έγκλημα Παπανδρέου για να εμπεδώσει την δική του κυριαρχία επί του νέου κυβερνητικού εξαμβλώματος) για το γεγονός ότι επένδυσαν σε μια φιλολογία για το αν θα καταφέρει η Ελλάδα να μείνει εντός της ευρωζώνης.
Μια φιλολογία που μειώνει ακόμα περισσότερο τις αντιστάσεις του ανοσοποιητικού συστήματος του ευρώ.
Το βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη "Κρίσης λεξιλόγιο" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ποταμός.

πηγή [URL unfurl="true"]http://www.novafm106.gr/articles/politic-economy/1350-drachma-varoufakis.html[/URL]

 

[kostakis_ss]

 

[STELIOS77]

Σε λιγες μερες μεχρι και ο τσιπρας θα λεει  Δεν είμαι ΣΥΡΙΖΑΙΟΣ,

 

[kostakis_ss]

Κάνεις λάθος τύπε είμαι ΡΑΤΣΙΣΤΗΣ και ΟΜΟΦΟΒΙΚΟΣ (αν και σαν όρος είναι λαθος, κάπως αλλιώς λέγεται νομίζω). Έχω τα @@ και το παραδέχομαι. Έχεις δεί πολλούς σαν και εμένα να υποστηρίζουν (αυτή την στιγμή) το ΣΥΡΙΖΑ; Αλλά επειδή είμαι αντικειμενικός, κατα τη γνώμη μου, ο ΣΥΡΙΖΑ απδείχθηκε πιο πατριώτης απο άλλους "πατριώτες".

ηρθε η Νεμεσεις λαμογιο νεοελληνα ρατσιστη που γουσταρεις Πουτιν και Βορεια Κορεα