Για οποιον εχει δουλεψει στον ιδιωτικο τομεα ξεροι οτι οι εργοδοτες-διευθυντες ειναι πολυ σκληροι και εχουν στο νου τους ενα πραγμα,παραγωγικοτητα.Ξεζουμισμα το λεω εγω ως υπαλληλος.Λει προχθες μια κοπελα στη δουλεια στον διευθυντη,πω πω εχω πυρετο,χαλια ειμαι αλλα ηρθα για δουλεια.Και αρχιζει και λεει ο διευθυντης και συ αρρωστη.Ολοι ευαισθητοι ειστε εδω,αρρωσταινετε συχνα,πως θα αποδοσετε;Και γυρναει δειχνοντας εμενα και λεει αυτος τοσα χρονια δεν εχει αρρωστησει ποτε.Σημειωτεον οτι στις ετησιες αξιολογησεις προσωπικου παιρνω παντα τη πρωτη η δευτερη θεση,χωρις φυσικα καποιο αντικρυσμα.Και σκεφτομαι,πως κανει ετσι,που να παρει και κανενας αναρωτικη αδεια πως θα τον σχολιαζει στο γραφειο.Αλλο παραδειγμα με τον αδερφο μου ,παλι σε μεγαλη εταιρια με πολλους υπαλληλους, με μεγαλα κερδη κι αυτη,με τον εργοδοτη με βιλες σε Αθηνα και νησια.Γυριζει απο κανονικη αδεια και τον πετυχαινει στο διαδρομο τη πρωτη μερα επιστροφης.Μπα,εδω εργαζεσαι εσυ,καιρο εχουμε να σε δουμε.Κοινο χαρακτηριστικο των διευθυντων η ειρωνια και ο σνομπισμος.Τους το μαθαινουν φαινεται στη σχολη στελεχων επιχειρησεων εκτος των αλλων μαθηματων.Φυσικα τοσα χρονια εχω γνωρισει και σωστους ανθρωπους διευθυντες,αλλα ειναι η μειοψηφια.