Ισως ακομη μεγαλυτερη εμμονή, ειναι η καταργηση των συλλογικων συμβασεων.
Εχει αποδειχθει οτι η καταργηση τους ΔΕΝ συμβαλλει στη μειωση της ανεργιας.
Μολαταυτα υπαρχει κι εκει εμμονή των ευρωπαιων.
Η διαφωνία για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας έγκειται στο γεγονός ότι ο Σύριζα θέλει να επιστρέψουμε στο καθεστώς προ μνημονίου. Η Τρόϊκα δεν ζητά να αλλάξει κάτι από το υπάρχον νομικό πλαίσιο.
Επί της ουσίας ο Σύριζα ζητά:
1. Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που θα καθορίζει κατώτατο μισθό υποχρεωτικό για όλους τους εργοδότες ανεξάρτητα από όρια ηλικίας.
2. Επέκταση κλαδικών συλλογικών συμβάσεων που γίνονται υποχρεωτικές για όλες τις επιχειρήσεις ενός κλάδου.
3. Επαναφορά του θεσμού της υποχρεωτικής διαιτησίας.
Τώρα:
1. Υποχρεωτικός κατώτατος μισθός για όλους θα επιδεινώσει την ανεργία των νέων.
2. Είναι τελείως παράλογο να δεσμεύονται όλα τα μηχανουργεία της χώρας ή όλα τα κομμωτήρια να δίνουν τον ίδιο μισθό ανεξάρτητα από τις δυνατότητες της κάθε επιχείρησης. Σήμερα υπάρχουν συλλογικές συμβάσεις οι οποίες είναι προαιρετικές.
3. Η Τρόϊκα εξέτασε τις αοφάσεις του ΟΜΕΔ σε βάθος 30ετίας. Οϋτε ΜΙΑ δεν ήταν υπέρ της εργοδοσίας.