Φτασαμε σε σημειο να εχουμε χωριστει σε παραταξεις. Παιδια του κρατους vs παιδια μη κρατους.
Αν μπορουσε να δουλεψει κανεις στην δουλεια του αλλου, για ενα διαστημα και να δει τα αρνητικα και τα θετικα, ισως να μπορουσαμε να κατανοησουμε, ο ενας τον αλλο.
Αν πχ. ενας ιδιωτης μπορουσε να δουλεψει για καποιο διαστημα στο δημοσιο, καθως και το αντιθετο, η να εχει καποιος μια επιχειρηση αλλα να δουλεψει και σαν υπαλληλος, σιγουρα θα εβλεπε τα πραγματα διαφορετικα.
Υπαρχουν πολλα στραβα, σε ολες της δουλειες, και στις αμοιβες τους.
Η λογικη σιγουρα στις δουλειες, δεν θα επρεπε να ειναι ''να ψοφηση η κατσικα του γειτονα'', αλλα ουτε και η λογικη ο ''ταδε'' κλαδος κλεβει και για αυτο φτασαμε εδω που φτασαμε.
Οι μεγαλες τρυπες ελλειματος εγιναν στον κρατικο τομεα και στα χρηματα που διαχειριστηκαν - δανειζονταν κρατικα χερια, σε συνδυασμο με ιδιωτικα συμφεροντα.
Σε καμια περιπτωση δεν φτασαμε ως εδω, επειδη δεν λειτουργουσε καλα ο ελευθερος επαγγελματιας η καποιος που εργαζοταν στον δημοσιο τομεα.
Το ποιος τροφοδοτει ποιον, ειναι ισως σαν το ερωτημα με το αυγο και την κοτα.
Το δικαιο θα ηταν, να ειχαν ιδιες παροχες παιδια του κρατους και μη, καθως και πιο ανθρωπινες και ρεαλιστικες φορολογιες για τους ελευθερους επαγγελματιες, που εχουν επωμιστει και το ολο βαρος, χωρις να φερουν ευθυνη για το σημειο που φτασαμε.
Δικαιο ακομα θα ηταν, η μη μονιμοτητα των δημοσιων, αλλα να εναλλασσονται, με αυτους του ιδιωτικου, οπου αυτο ειναι δυνατον.
Η δε κυβερνωντες, θα ηταν καλυτερο να προσδιοριζαν ακριβως, το που κλαπηκαν και πως δημιουργηθηκαν τα ελλειματα, και εκει να στρεψει τις προσπαθειες του, να τα παρει πισω.
