Φόροι σε πράγματα σαν τα τσιγάρα είναι φόροι κοινωνικά άδικοι.
Το τσιγάρο είναι εξάρτηση, δεν είναι απόφαση μόνο. Πέραν του θέματος με την υγεία και όλα τα αρνητικά του, όποιος καπνίζει καπνίζει γιατί δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, είναι εγκλωβισμένος σε αυτή την συνήθεια ασχέτως άμα είναι φτωχός ή πλούσιος, σωστά?
Όταν η τιμή του τσιγάρου ανέβει ένα ευρώ το πακέτο, ένας καπνιστής που καπνίζει δύο πακέτα την ημέρα θα πληρώνει δύο ευρώ φόρο παραπάνω την ημέρα άσχετα αν είναι πάμφτωχος ή είναι ο Βαρδινογιάννης !
Έτσι ο φτωχός πληρώνει ένα βαρύτατο τίμημα για την εξάρτηση που έτυχε να έχει, 700 ευρώ περισότερα τον χρόνο για έναν φτωχό άνθρωπο είναι τεράστιο πόσο. Ο δε πλούσιος πληρώνει και αυτός 700 ευρώ που για αυτόν είναι ένα πόσο ασήμαντο.
Η τιμή των προϊόντων καπνού δεν επηρεάζει την καταλωση τους επειδή ακριβώς είναι εξάρτηση, επηρεάζει τις πωλήσεις αλλά όχι την καταλωση.
Πως συμβαίνει αυτό το θαύμα? Μα με το να στρέφει όλο και περισοτερο κόσμο να αγοράζουν στο παραεμπόριο.
Είναι ενδιαφέρον πως οι δύο πρώτες αυξήσεις φόρων που συζητάει ο Συριζα είναι και οι δύο για φόρους κοινωνικά αδίκους! Ίδιους για μεγιστάνες και πάμφτωχους!
Δεν ξέρω τι θα υλοποιήσει από αυτά φυσικά, αλλά όσο να έχει δείχνει μια αντίληψη που μόνο αριστερή δεν την λες ....
