Ορίστε η εφημερίδα της εποχής
Πέθανε ο Μεταξ΄ς από ... οξεία αμυγδαλιτιδα !!!
Έχεις ακούσει πολλούς ενηλίκους να έχουν πεθάνει
από ...οξεία αμυγδαλιτιδα ;
Για ρώτησε ένα γιατρό ΩΡΛ.
Ακόμα και την εποχή εκείνοι, οι ΕΝΗΛΙΚΟΙ
ΔΕΝ πέθαιναν από ....οξεία αμυγδαλιτιδα .
Τελείως "συμπτωματικά " πέθανε όταν ήταν
να συνθηκολογήσει με τους Γερμανούς !
ΔΕΝ ήθελε πόλεμο με τους Γερμανούς,
Την εποχή εκείνη δεν είχαν τα μέσα να διαπιστώσουν
αν κα΄ποιος είχε δηλητηριαστεί, εκτός από
περιορισμένες περιπτώσεις.
Τα τοξικολογικά εργαστήρια με την τεχνολογία
τη εποχής δεν μπορούσαν να διαπιστώσουν
αν τον είχαν δηλητηριάσει.
Εξαιρετικά σπάνιο να πεθάνει και τότε ΕΝΗΛΙΚΟΣ
από ....οξεία αμυγδαλιτιδα .
Μάλιστα να πεθάνει, όταν ... επρόκειτο να
συνθηκολογήσει.
Στη δεύτερη σελίδα της «Βραδυνής», γίνεται αναφορά στην παρουσία των Άγγλων γιατρών, που κανείς δεν κατάλαβε ποιος τους είχε καλέσει για να δουν τον Μεταξά και ποια ήταν η προσφορά τους.
«Την 1η μεταμεσημβρινήν ώραν της χθες, εγένετο και Δευτέρα μετάγγισης και την εσπέραν και Τρίτη. Η καρδία του αντείχε μέχρι της 8ης εσπερινής. Ο Άγγλος υποστράτηγος κ. Ντ. Αλμπιάκ, ελθών εκ Κρήτης επίτηδες αεροπορικώς, συνοδεύετο και από τον Άγγλον αρχίατρον του Βρετανικού Ναυτικού, όστις και έκαμεν ιδιοχείρως την ένεσιν εις τον ασθενή…».
Τι είδους ένεση ήταν αυτή όμως και πώς ο Άγγλος αρχίατρος «παρέκαμψε» τόσους εξαίρετους Έλληνες γιατρούς; Η κόρη του Ιωάννη Μεταξά Νανά Φωκά (1912-2002), σε συνέντευξή της στον Γιώργο Λεονταρίτη που δημοσιεύθηκε στην «Ακρόπολη», είπε μεταξύ άλλων: «Θυμάμαι, μόλις είχα αναρρώσει από ιλαρά κι έτρεξα εδώ, σ’ αυτό το σπίτι (ενν. στην Κηφισιά) να τον δω. Με είχαν ειδοποιήσει, ότι ο πατέρας, ήταν άρρωστος. Όλο το κακό έγινε από ένα απόστημα στο δόντι, που του έφερε υψηλό πυρετό. Δεν υπήρχαν τότε πενικιλίνες. Ο πατέρας βρισκόταν στο κρεβάτι. Κάποια στιγμή, άνοιξε τα μάτια του και είπε: «Θέλω να δω τη Νανά». Στο σαλόνι βρισκόταν κόσμος, υπουργοί, στελέχη της ΕΟΝ, γινόταν φασαρία. Διέσχισα όλο αυτό το πλήθος και μπήκα στο δωμάτιό του και με χάιδεψε. Κάθησα δίπλα σιωπηλή. Σε λίγο ήρθε ο χειρουργός Μακκάς. Ο πατέρας τον ρώτησε:
«Κύριε καθηγητά, έχω ελπίδες;»
«Βεβαίως εξοχότατε. Θα γίνετε καλά».
Από την ώρα εκείνη έπεσε σε αφασία και δεν συνήλθε ποτέ. Μόνη μου παρηγοριά ήταν αυτό το τελευταίο χάδι του. Όλη μέρα έμεινα δίπλα στο κρεβάτι του. Το απόγευμα φέρανε έναν Άγγλο γιατρό. Δεν ξέρω ποιος τον έφερε. Στο Κεφαλάρι είχε εγκατασταθεί ένα στρατιωτικό νοσοκομείο.
Σε ερώτηση του Γ. Λεονταρίτη αν ο θάνατος του πατέρας της ήταν φυσιολογικός, η Νανά Φωκά απάντησε: «Οι άνθρωποι που βρίσκονταν κοντά του, ήταν ο Αραβαντινός, ο οδοντογιατρός του. Δεν νομίζω ότι αυτός μπορούσε… Όχι δεν θέλω να πιστέψω κάτι τέτοιο για τους Άγγλους… Πρέπει να σας πω όμως, ότι ο πατέρας είχε πει τότε στους Άγγλους, ότι εάν ήθελαν να μπουν στην Ελλάδα, έπρεπε να έλθουν με μεγάλες δυνάμεις. Διαφορετικά οι Γερμανοί θα ακολουθούσαν αμέσως. Πολλοί είπαν τότε, ότι οι Βρετανοί δυσαρεστήθηκαν. Δεν πιστεύω όμως ότι τον δηλητηρίασαν. Και αν γινόταν όμως κάτι τέτοιο, εγώ δεν θα μπορούσα να το ξέρω».
Μιλώντας στον Τάσο Κοντογιαννίδη, λίγο πριν φύγει απ’ τη ζωή η Νανά Φωκά επιβεβαίωσε όσα αναφέραμε.
Υπογράμμισε επίσης ότι ο ρόλος των Άγγλων της φάνηκε ύποπτος, κάτι που πίστευε ως τον θάνατό της. Αιχμές εναντίον των γιατρών, άφησε ο στενός συνεργάτης του Μεταξά, πανίσχυρος Υφυπουργός Ασφαλείας, Κωνσταντίνος Μανιαδάκης. Σε μια σειρά άρθρων του για τον πόλεμο του ’40 στην «Ακρόπολη» (δημοσιεύθηκαν στα τέλη της δεκαετίας του ’50), γράφει για «παραλείψεις των γιατρών», ενώ σε στενούς τους φίλους είχε εκμυστηρευθεί: «Αν είχαμε πάει τον αρχηγό σε νοσοκομείο και μάλιστα σε τρίτη θέση, σίγουρα θα ζούσε».
Ο μόνος άνθρωπος που πιθανότατα, γνώριζε τα πραγματικά αίτια του θανάτου του Μεταξά, ήταν ο διοικητής Ασφαλείας Αθηνών εκείνη την εποχή, Σπύρος Παξινός.
Όπως αναφέραμε, σε δεξίωση της Βρετανικής πρεσβείας στο Κάιρο το 1942, αποκάλυψε σ’ έναν Άγγλο διπλωμάτη που υπηρετούσε στην Αθήνα στα χρόνια του Μεταξά ότι εκείνο τον καιρό έγραφε ένα βιβλίο στο οποίο αποκάλυπτε τα πάντα γύρω απ’ τον θάνατο του Ιωάννη Μεταξά και πρόσθεσε: «Το βιβλίο θα εκδοθεί φυσικά όταν τελειώσει ο πόλεμος, αλλά νομίζω ότι δεν θα σας ενθουσιάσει!».
Το βιβλίο αυτό, δεν εκδόθηκε ποτέ. Την επόμενη ημέρα, ο Παξινός συνελήφθη από τους Άγγλους ως κατάσκοπος των Γερμανών (!) και φυλακίστηκε στο Άκρον της Συρίας.
Ο Παξινός δεν επέστρεψε ποτέ στην Ελλάδα. Ποτέ κανείς δεν του ζήτησε συγγνώμη. Εγκαταστάθηκε μετά τον πόλεμο στο Πακιστάν και δολοφονήθηκε, κάτω από μυστηριώδης συνθήκες, από αγνώστους, στο Καράτσι τον Οκτώβριο του 1958.
Πηγή: ΤΑΣΟΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΙΔΗΣ, «ΗΡΩΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ», ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ,2016.
Πέθαναν από φυσικά αίτια ο Ιωάννης Μεταξάς (1941) και ο τσάρος Μπόρις Γ’ της Βουλγαρίας (1943) ή δολοφονήθηκαν- Ποιοι μπορεί να κρύβονται πίσω από τις δολοφονίες των τριών ηγετών;
www.protothema.gr
Τα συμπεράσματα δικά σας.
trelosmaniatis.wordpress.com
