1. η πρωτόδικη εκδόθηκε κατά πλειοψηφία:
"κατά τη γνώμη που επικράτησε στο Δικαστήριο, μόνη η κατά τα παραπάνω παράλειψη των οργάνων του Δημοσίου να αποτρέψουν την είσοδο και παραμονή του συγκεκριμένου αλλοδαπού στη Χώρα, ο οποίος δεν ήταν πριν από το ένδικο έγκλημα σεσημασμένος ή εγγεγραμμένος στον Εθνικό Κατάλογο Ανεπιθύμητων Αλλοδαπών ούτε η παρουσία του είχε επισημανθεί ή καταγγελθεί ως επικίνδυνη στις Αρχές, δεν αρκεί για να επιφέρει την ένδικη ζημία, καθώς για την επέλευσή της μεσολάβησε η διάπραξη ειδεχθούς εγκληματικής πράξης από αυτόν, η οποία διακόπτει τον αιτιώδη σύνδεσμο, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα από το Δημόσιο με το υπόμνημα. Υπό την αντίθετη εκδοχή, άλλωστε, θα έπρεπε να γίνει δεκτό ότι μόνη η παράνομη είσοδος και παραμονή στη Χώρα αλλοδαπού, επιφέρει αυτόθροα την τέλεση σοβαρότατων εγκλημάτων, συμπέρασμα αβάσιμο ενόψει του αριθμού αυτών (των παρανόμως ευρισκομένων στη χώρα αλλοδαπών). "
2. η 100% ανάπηρη δικαιούται διάφορα επιδόματα (εδώ ο βράνκοβιτσ, ως εργαζόμενος, πήρε αναπηρική σύνταξη).
3. η αγωγή ασκήθηκε το 2017 για βλάβη του 2012, στα όρια της παραγραφής, με ότι αυτό σημαίνει για τις προσδοκίες των εναγόντων, η απόφαση το 2019 (γρήγορα)