Η Ελλάς, αν και επιθυμεί να είναι σύγχρονο δημοκρατικό κράτος δικαίου, διατηρεί μερικές συμπεριφορές που θυμίζουν τον εμφύλιο πόλεμο και τη φιλολογία περί "πανταχόθεν επιβουλών". Με πρόσχημα τις εξωτερικές σχέσεις, δεν αναγνωρίζονται σε έλληνες πολίτες βασικά δικαιώματα (ελευθερία έκφρασης, συλλογικής οργάνωσης κλπ) ενώ ταυτόχρονα σε συλλογικό επίπεδο, τη στιγμή που κρατικοί παράγοντες "συνωστίζονται" σε πληθώρα εκδηλώσεων και εκδόσεων για την πομακική γλώσσα, η επανέκδοση του "Λεξικού της Μακεδονικής Γλώσσας" από ιδιώτες, θεωρείται, περίπου, πράξη προδοσίας.
Ποια "εθνική ανάγκη" ή ποια "εθνική ψυχοπάθεια", οδηγεί σε τέτοιες συμπεριφορές;
Το θέμα συζητείται παρεμπιπτόντως σε άλλα νήματα και νομίζω ότι καιρός είναι να αποκτήσει τη δική του "στέγη". Όπως ακριβώς και η "Στεγη Μακεδονικού Πολιτισμού"...
Το θέμα είναι απολύτως ανεξάρτητο από υπάρχοντα θέματα (πχ "Μακεδονία προδότες" κλπ) και θεωρώ ότι υπάρχει σαφής λόγος ύπαρξης ανεξάρτητου νήματος! Αποτρέπω δε τους διαχειριστές από οποιαδήποτε σκέψη συγχώνευσης, διότι είναι λογικά, νοηματικά και πολιτικά άστοχη.
Με την παρούσα εισαγωγή προσπαθώ να δώσω ένα παράδειγμα ευπρεπούς διαλόγου και παρακαλώ τους λοιπούς χρήστες να συμπεριφερθούν αναλόγως...
Με βάση την εμπειρία μου από παρόμοια νήματα, ο διάλογος δεν βλάπτει κανέναν, αντιθέτως, ωφελεί όλους τους "έχοντες ώτα ακούειν"...
Καλήμερα!
добар ден!