Ειμαι στο κεντρο στη Τριπολη Ιανουαριο 1996. Και μας λενε στην εκπαιδευση για ενα περιστατικο. Αξιωματικοι μας το ειπαν οποτε δε προκειται για ραδιο αρβυλα. Πριν χρονια εγινε το εξης σκηνικο. Σε απομονωμενη σκοπια, αγνωστοι επιτεθηκαν και αιφνιδιασαν το σκοπο, τον κακοποιησαν με σκοπο να του αρπαξουν το οπλο οπως και εκαναν. Εκτοτε οι απομακρυσμενες σκοπιες φυλασονταν κατ εξαιρεσιν παντα απο 2 ενοπλους, οχι 1. Αλλο περιστατικο στο Διδυμοτειχο. Αξιωματικοι επισης, σε εκπαιδευση, ειχαν πει οτι πριν χρονια Τουρκοι εισηλθαν σε ελληνικο εδαφος, αιφνιδιασαν και εξουδετερωσαν τον σκοπο και μακελεψαν τη κοιμωμενη υπολοιπη φρουρα. Απ οσο διαβασα μετα, το περιστατικο ειναι αληθες. Οποτε οταν εχεις οπλο και εισαι σε εντεταλμενη υπηρεσια με συγκεκριμενο σκοπο, φερεσαι αναλογως. Και κατι τελευταιο. Ειχα αγορασει απο το ΚΨΜ στη Τριπολη τον στρατιωτικο φακο. Τον λιμπιζομουν στη βιτρινα και τον πηρα. Μαυρου χρωματος, εγραφε πανω αν θυμαμαι μετα απο 22 χρονια, USA CA. Κατασκευη ΗΠΑ, Καλιφορνια. Σε μια ασκηση στο βουνο, σκοινακια, ειμαι βραδινη σκοπια. Μεσα στο δασος, αλλη αισθηση. Εχω προσαρμοσει-κρεμασει σε κλιπ στο πανω μερος της εξαρτησης για να μην τον κραταω και κοιταει προς τα εμπρος για να τον εχω ευκαιρο ανα πασα στιγμη. Καποια στιγμη περναει καποιος. Εγω δε φαινομουν, πισσα σκοταδι. Αναβω τον φακο και τον στρεφω στο προσωπο του για να διαπιστωσω ποιος ειναι. Συναδελφος. Ξαφνιασμενος εκεινος αφου δε με ειχε αντιληφθει, λεει, Παρτο το φως, με στραβωσες.