Ο φίλος μας θέλει αλήθειες. Ας πούμε λοιπόν μια δυο κουβέντες πολύ συνοπτικά για την οργάνωση που αγάπησε τόσο πολύ, που την έκανε νικ. Ευκαιρία να μάθουν και οι υπόλοιποι που δεν γνωρίζουν (ή οι νεότεροι) περί τίνος πρόκειται, έστω και αν τείνουμε προς το οφ τόπικ. Μετά από αυτό δεν θα δώσω συνέχεια στο θέμα.
Πρώτον. Ο ΕΣΕΣΙ ήταν η οργάνωση που από τα μέσα περίπου της δεκαετίας του 60 είχε σαν βασική αποστολή την παρακολούθηση των ελλήνων φοιτητών της Ιταλίας, κυρίως των "φακελωμένων" (ως γνωστόν βέβαια για να είχε κανείς φάκελο αρκούσε μια μακρινή συγγένεια με κάποιον ο οποίος είχε στο παρελθόν έστω και πολύ έμμεση σχέση με αριστερές δράσεις. Στην ουσία δηλαδή σχεδόν όλη η ελληνική κοινωνία είχε φάκελο).
Τα μέλη του, δήθεν ή και πραγματικοί φοιτητές και αυτοί, ακολουθούσαν τους υπόλοιπους έλληνες φοιτητές (και όχι μόνο) σε μαθήματα, συναυλίες, συγκεντρώσεις, εκδρομές κλπ. και έδιναν ραπόρτο σε εντεταλμένους πράκτορες των προξενείων, οι οποίοι με τη σειρά τους ενημέρωναν τις ελληνικές αρχές.
Ιδού και ένα απόσπασμα από φασιστικό μπλογκ (και όχι από κανένα ιντιμηντια)
…Στον ΕΣΕΣΙ ανήκαν διαφορετικών ειδών και κατηγοριών άνθρωποι: Εθνικόφρονες της παλιάς ΕΡΕ, αντικομμουνιστές, καιροσκόποι, επαγγελματίες ρουφιάνοι, εθνικιστές, φασίστες …
Όπως εν τη ρύμη του λόγου ομολόγησε πιο πάνω και ο φίλος μας, τα μέλη της οργάνωσης εκτελούσαν την αποστολή με το αζημίωτο. Για πολλούς η αμοιβή ήταν κανονικό χρηματικό "μεροκάματο", για όλους σχεδόν ήσαν οι απεριόριστες αναβολές της θητείας, τα δωρεάν ταξίδια από και προς την Ελλάδα, και ο μελλοντικός διορισμός στο δημόσιο και γενικά κάθε είδους διευκόλυνση στην επαγγελματική αποκατάσταση.
Φυσικά ο ΕΣΕΣΙ ανέπτυξε πολύ στενή συνεργασία με τις ιταλικές νεανικές νεοφασιστικές οργανώσεις, όπως η fuan η guf και το ordine nuovo του ψυχάκια πίνο ράουτι. Σε αυτό το πλαίσιο συμμετείχε ενεργά στις συγκρούσεις με τους ιταλούς αντιεξουσιαστές και γενικά σε μια προσπάθεια αποσταθεροποίησης της ιταλικής πολιτικής σκηνής εκείνης της εποχής, που δεν είναι του παρόντος.
Θα μπορούσαν να αναφερθούν πολλές λεπτομέρειες ακόμα για τη δράση της οργάνωσης αλλά νομίζω ότι το γενικό κόνσεπτ έγινε αντιληπτό.
Η οργάνωση διαλύθηκε το 71 ή 72 (αν θυμάμαι καλά) για τον απλούστατο λόγο ότι η χουντική κυβέρνηση είχε οργανώσει και στελεχώσει καλύτερα στα τρία προηγούμενα χρόνια το διπλωματικό δίκτυο και από κει και πέρα την δουλειά της την έκαναν απ’ευθείας οι επαγγελματίες πράκτορες της ΚΥΠ των επι τόπου προξενικών αρχών.
Δεύτερον. Επειδή βρισκόμαστε σε ανώνυμο δημόσιο φόρουμ, οι προσωπικές αναφορές, όπως "εσείς καταφέρατε να δολοφονήσετε τον μάντακα" είναι εκτός τόπου. Προσωπικά δεν δολοφόνησα κανέναν και ούτε ανήκω στους τότε "εχθρούς" σου. Παρεμπιπτόντως, ο μίκης μάντακας (να’ναι καλά όπου και αν είναι) σκοτώθηκε σε μια συμπλοκή μεταξύ ιταλών νεοφασιστών και ιταλών αντιεξουσιαστών. Ο λογιάκονο που ευθυνόταν για το έγκλημα συνελήφθη, δικάστηκε και καταδικάστηκε. Ο άδικος χαμός του έλληνα νεοφασίστα δεν σημαίνει ότι ως μέλος του ΕΣΕΣΙ δεν έκανε, όπως και οι υπόλοιποι σύντροφοί του, ο,τι περιγράφεται πιο πάνω.
ΥΓ1 Είναι θλιβερό να υπάρχουν ακόμα άτομα, κάποιας ηλικίας μάλιστα, που έμειναν εγκλωβισμένοι στον φανατισμό περασμένων δεκαετιών, ειδικά όταν η αναφορά είναι για μια χώρα όπου η διαδικασία της εθνικής συμφιλίωσης ολοκληρώθηκε μετά από χρόνια και με απόλυτη επιτυχία.
Σε αντίθεση (ως συνήθως) με την Ψωροκώσταινα, όπου ο ηλίθιος λαός που την κατοικεί τσιμπάει μονίμως και πολύ εύκολα στην τεχνητή αναζωπύρωση του εθνικού διχασμού, που προωθείται επι τούτου από συγκεκριμένα πολιτικά μορφώματα προκειμένου να αποσπάσει την προσοχή του κόσμου από τα πραγματικά προβλήματα του τόπου.
ΥΓ2 Παρά τις όποιες αντίθετες πολιτικές απόψεις, οι νεοφασίστες του ΕΣΕΣΙ και γενικότερα εκείνης της εποχής, δεν είχαν ομολογουμένως καμία απολύτως σχέση με τους σημερινούς μαχαιροβγάλτες της χα.
Δεν έκαναν ποτέ λόγο για φυλετικές και ρατσιστικές πίπες, δεν υπήρχε καμία αναφορά ούτε στην ρητορική τους ούτε στα δημοσιεύματά τους στα ανατριχιαστικά ζόμπι του τρίτου ράιχ, ήσαν άνθρωποι με ικανοποιητική μόρφωση, με πολιτικές γνώσεις, και μπορούσε άνετα κανείς να συνδιαλεχθεί μαζί τους.
Σε αντίθεση με τους σημερινούς ουρακοτάγκους και τραμπούκους που εξ αιτίας της απόλυτης απουσίας μόρφωσης, γνώσεων και πολιτικής υπόστασης, έχουν αναγάγει τη βία, τα χουλιγκάνικα «ντου» και το παναγιωταρικό υβρεολόγιο σε πολιτική ιδεολογία και πρακτική.
ΥΓ3 Όπως προείπα, δεν θα δώσω συνέχεια στο θέμα. Όχι μόνο γιατί πλησιάζει προς το οφ τόπικ (και ζητώ συγγνώμη) αλλά και γιατί πιστεύω πως κάποια θέματα είναι καιρός να κλείνουν επιτέλους και όχι να ξανα ανοίγουν συνεχώς.