Aπο troktiko.blogspot.com
Έτσι θα φύγει από τον ΟΛΠ και η Cosco; Νύχτα; Όπως φεύγει η ThyssenKrupp από την Eλλάδα ανακοινώνοντας το κλείσιμο των Nαυπηγείων Σκαραμαγκά, σύμφωνα με την προαναγγελία του γενικού διευθυντή των ναυπηγείων Aκιο Iτο;...
Ο ίδιος δήλωσε ότι η Eλλάδα έπαψε να αποτελεί προτεραιότητα για την ThyssenKrupp, τον γερμανικό όμιλο στον οποίο ανήκουν τα ναυπηγεία, και ότι η μητρική περικόπτει δραστηριότητες και σε άλλες χώρες. Tα Nαυπηγεία Σκαραμαγκά απασχολούν περί τους 1.300 εργαζόμενους.
Την ίδια ώρα οι εργαζόμενοι στον ΟΛΠ συνεχίζουν την απεργία τους, στα πλαίσια ενός κύκλου κινητοποιήσεων που μετράει σχεδόν 14 μήνες όταν ο πρώην υπουργός Ναυτιλίας, Γ. Βουλγαράκης ξεκίνησε επιθετικά τη διαδικασία πώλησης των λιμανιών.
ΟΛΠ: Μύθοι και αλήθειες για τη σύμβαση με την Coscο
Η απεργία στον ΟΛΠ βρίσκεται στο πιο κρίσιμο σημείο με την κυβέρνηση να προσπαθεί να βρει συμβιβαστική φόρμουλα. Εδώ και 14 μήνες έχουν ξεδιπλωθεί μια σειρά μύθοι από την κυβέρνηση Καραμανλή που επέμενε σε αυτή την ιδιωτικοποίηση.
Πρώτος μύθος: Το ποιόν της σύμβασης
Τα σωματεία των εργαζομένων από την περασμένη άνοιξη καταγγέλλουν ότι πρόκειται για ένα μεγάλο ξεπούλημα.
Ο πρόεδρος της ΟΜΥΛΕ Γ. Γεωργακόπουλος τόνισε:. «Ο πρώην υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας είχε πει ότι μέσα σε έξι μήνες θα έχει καθαρίσει με το Λιμάνι. Μετά από 14 μήνες εμείς είμαστε εδώ -εκείνος είναι κάπου αλλού και είμαστε αποφασισμένοι να κερδίσουμε όπως κερδίσαμε στη Θεσσαλονίκη».
Εξηγεί ότι «όταν άνοιξαν οι προσφορές ο Βουλγαράκης έτρεξε να πανηγυρίσει και να πει ότι το ελληνικό δημόσιο θα κερδίσει 4 δισ ευρώ. Από το Χονγκ Κόνγκ μάθαμε την αλήθεια. Παραχωρούν για 35-40 χρόνια την προβλήτα 2 και 3 με ετήσιο ενοίκιο την πρώτη χρονιά 17,5 εκατομμύρια ευρώ, ενώ το 2007 μόνο από την προβλήτα 2 ο ΟΛΠ είχε έσοδα 110 εκατομμύρια ευρώ, συμμετοχή στα συνολικά έσοδα 70% και κέρδη 35 εκατομμύρια ευρώ».
Και σα να μην έφταναν όλα αυτά στο τελικό κείμενο που κατατέθηκε στη βουλή προστέθηκαν πρωτοφανή φορολογικά και άλλα προνόμια κάτω από τις διατάξεις «αποικιακού» νόμου του 1953, του Μαρκεζίνη, «περί προστασίας κεφαλαίων εξωτερικού», που δίνει τεράστια προνόμια στην Cosco.
Για παράδειγμα προβλέπεται ότι η Cosco θα έχει τη δυνατότητα να λαμβάνει επιστροφή ΦΠΑ από το ελληνικό δημόσιο μέσα σε 60 ημέρες από την υποβολή αίτησής της εταιρείας.
Σύμφωνα με τη σύμβαση η Cosco θα έχει την προβλήτα 2 και θα κατασκευάσει, την προβλήτα 3, ενώ ο ΟΛΠ κατασκευάζει και θα διαχειρίζεται τον προβλήτα 1.
«Η Cosco μέσα στην επόμενη πενταετία προβλέπεται ότι θα κάνει επενδύσεις ύψους 300 εκατ. ευρώ στους προβλήτες του νέου Σ.ΕΜΠΟ. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι υπολογίζοντας το ΦΠΑ στο 20% θα λάβει πίσω άμεσα (επιστροφή) η ακόμα και με τόκους υπερημερίας το ποσό των 60 εκατ. ευρώ», αναφέρει άρθρο της εφημερίδας Ναυτεμπορική.
Δεύτερος μύθος: Το «κόλπο» με το τίμημα
Η ειρωνεία είναι ότι ακόμα κανείς δεν είναι σίγουρος για το μέλλον, καθώς οι οικονομίες χάνουν λάδια. Αυτό φάνηκε από την «τρίπλα» της κυβέρνησης Καραμανλή με το τίμημα για τον έλεγχο του ΟΛΠ που έκανε ο Βουλγαράκης με τον Καραμανλή και τον Αλογοσκούφη.
Αρχικά διέδιδαν με κομπασμό ότι η κινέζικη εταιρεία Cosco πληρώνει 4,3 δισ. δολ., αλλά η τελευταία δυο μέρες μετά είπε ότι δίνει 8 φορές λιγότερα δηλαδή 500 εκατ. ευρώ. Τόμπολα!
Το «τρίο στούτζες» έβγαλε πληθωρισμένο τίμημα 35ετίας και το εμφάνιζε ως άμεση καταβολή. Είναι σαν να νοικιάζεις κάποιος ένα σπίτι και να λέει ότι θα πάρει 50.000 ευρώ σε βάθος ετών.
Αυτή η κοροϊδία δείχνει ότι κανείς δεν είναι σίγουρος για το μέλλον, το οποίο μάλλον βλέπουν και οι ίδιοι χλωμό. Η «θεωρία του Χάους»: Το πέταγμα της πεταλούδας στην Κίνα φέρνει τρικυμία στον Πειραιά...
Σε συνθήκες ύφεσης το πρώτο που δέχεται χτυπήματα είναι το εμπόριο. Κι όταν η κατανάλωση συρρικνώνεται, που θα πουληθούν όλα αυτά που παράγονται -βάσει των προηγούμενων προβλέψεων όταν τα πράγματα έδειχναν ρόδινα, με την ανάπτυξη των BRIC (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα).
Τρίτος μύθος: Διασφάλιση εργασιακών σχέσεων και φθηνότερες υπηρεσίες;
Επίσης εδώ και 14 μήνες οι εκπρόσωποι των εργαζομένων λένε πόσο ψεύτικοι είναι οι ισχυρισμοί περί προστασίας των εργασιακών δικαιωμάτων και φθηνότερες υπηρεσίες λόγω του ανταγωνισμού.
Τόνισαν ότι στην πράξη θα δημιουργηθεί ένα ιδιωτικό μονοπώλιο, πράγμα που θα έχει επιπτώσεις σε όλη την κοινωνία, γιατί η κινέζικη Cosco θα έχει τη δυνατότητα να εφαρμόζει τη δικιά της τιμολογιακή πολιτική. Επιπλέον θα επιβάλει μείωση των θέσεων εργασίας και κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων και των κανονισμών εργασίας.
Τα σωματεία εργαζόμενων στο Λιμάνι καταγγέλλουν ότι η Διοίκηση του ΟΛΠ προχωρά στην κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων με το μισθολογικό διαχωρισμό νέων και παλιών εργαζόμενων, ώστε ο μελλοντικός εργοδότης να βρει πρόσφορο έδαφος για την πλήρη διάλυση των εργασιακών σχέσεων.
«Όλους αυτούς τους μήνες αγώνα φάγαμε λάσπη ότι πληρωνόμασταν υπερβολικά 90 χιλ. ευρώ το χρόνο και κάτι τέτοια, ενώ δεν είναι έτσι», λέει ο Παναγιώτης, Λιμενεργάτης στον ΟΛΠ. «Όταν αναγκάζεσαι να δουλεύεις διπλοβάρδιες και σαββατοκύριακα και ο μισθός σου κυμαίνεται γύρω στα 1200-1400 ευρώ, λογικό είναι να έχει μεγαλύτερες απολαβές. Είναι σα να κάνεις δύο δουλειές. Βέβαια κανείς δεν βγαίνει να πει πόσα λεφτά παίρνουμε.
Το ξεπούλημα του λιμανιού δεν θα έχει επιπτώσεις μόνο στις εργασιακές μας σχέσεις αλλά σε όλο τον κόσμο, λέει ο ίδιος. Θα πρέπει να γνωρίζουν όλοι οι εργαζόμενοι ότι εξ αιτίας της ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ θα έχουν να αντιμετωπίσουν ένα κύμα ανατιμήσεων. Κάθε ιδιώτης που παίρνει μία δημόσια επιχείρηση θέλει να βγάλει λεφτά. Αυτό θα το κερδίσει από τη μείωση του προσωπικού, από τους χαμηλούς μισθούς και από την αύξηση των τιμολογίων.
Οι κυβερνήσεις που έχουν περάσει έχουν δώσει δείγματα ότι στο όνομα του ανταγωνισμού αφήνουν ελεύθερες τις τιμές και αφήνουν τα καρτέλ να δρουν ελεύθερα. Έτσι αν περάσει η ιδιοκτησία του ΟΛΠ στους κινέζους θα έχουμε ένα κύμα ανατιμήσεων που θα έχει επιπτώσεις στα τιμολόγια με αποτέλεσμα οι φτωχοί να γίνονται φτωχότεροι», σημειώνει.
Οι «ειδικοί» περί της εκμετάλλευσης των λιμανιών τα λένε πιο ωμά:
«Σημαντικό χαρακτηριστικό είναι οι συνεργασίες των διαχειριστών των λιμένων και επιχειρήσεων που διακινούν εμπορευματοκιβώτια. Μεγάλες ναυτιλιακές επιχειρήσεις και εταιρίες διαχείρισης εγκαθίστανται σε λιμένες-κλειδιά ώστε να πάρουν θέσεις για το μέλλον. Επιπλέον, οι εταιρίες αυτές λόγω του μεγέθους τους προσδιορίζουν τον όγκο των διακινούμενων εμπορευματοκιβωτίων αλλά και τα λιμάνια που θα επιλέξουν, προσδιορίζοντας ουσιαστικά και τη μελλοντική πορεία τους», γράφει ο Ν. Φίλιππας (19/1/08) επίκουρος καθηγητής του Πανεπιστημίου Πειραιά και μέλος του ΔΣ του ΟΛΠ.
Το 70% των προϊόντων που διακινούνται στην Ελληνική αγορά είναι εισαγόμενα, συνεπώς η παράδοση του λιμανιού στην Cosco την χρίζει αυτόματα μονοπώλιο και βασικό ρυθμιστή των τιμών της Ελληνικής αγοράς!
Πώς μπορεί, λοιπόν, κάποιος να εμπιστευτεί αυτό το "κύκλωμα", που βλέπουμε τι κάνει με τις τιμές στα σουπερμάρκετ;
Είναι λύση οι εργαζόμενοι να κυνηγούν την ουρά τους και να θυσιάζουν εργασιακές σχέσεις, μεροκάματα και δικαιώματα, για να βλέπουν «μεγάλες ναυτιλιακές επιχειρήσεις και εταιρίες διαχείρισης να εγκαθίστανται σε λιμένες-κλειδιά ώστε να πάρουν θέσεις για το μέλλον» των κερδών και των μετοχών τους, όπως λένε οι «ειδικοί».
Η Cosco έχει εκδιωχτεί από άλλα λιμάνια
«Εμείς παλεύουμε εδώ και δύο χρόνια για να κρατήσουμε το λιμάνι και δεν παραδίδουμε τα όπλα. Βλέπουμε να κρατικοποιούνε τις τράπεζες διεθνώς για να τις σώσουν από τα χρέη και εμείς που έχουμε ένα κερδοφόρο λιμάνι πάνε να το ξεπουλήσουν», λέει ο Βασίλης υπάλληλος στον ΟΛΠ.
«Η COSCO έχει εκδιωχτεί από άλλα λιμάνια όπως της Μελβούρνης, του Ρότερνταμ, της Αμβέρσας και της Σμύρνης, όπου οι εργαζόμενοι ξεσηκώθηκαν, συσπειρώθηκαν μαχητικά και αδιάλλακτα, απέκρουσαν τους εκβιασμούς και ματαίωσαν τις συμβάσεις», λένε οι εργαζόμενοι.
«Αν υποχωρήσουμε στις κάθε λογής ανεκπλήρωτες υποσχέσεις και παραβλέψουμε το θέμα της παραχώρησης ένα είναι το σίγουρο: Ότι σε δυο το πολύ χρόνια θα είμαστε απολυμένοι μιας χρεοκοπημένης εταιρείας που θα λέγεται ΟΛΠ και δεν θα χει ποτέ καταφέρει να ανταγωνιστεί την COSCO. Εξάλλου, εκ των πραγμάτων είναι αδύνατον να μπορέσεις ν΄ ανταγωνιστείς 13 γερανογέφυρες έχοντας μόνον 4. Έτσι τίθεται το δίλημμα στο να αποφασίσουμε να σταματήσουμε τις κινητοποιήσεις ή όχι».
