Σαν βετεράνος τέτοιων καταστάσεων,αναζητήσεων και σκέψεων,θα πώ ότι δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα αυτό το άρθρο,αλλά την πλησιάζει.Τα πράγματα είναι χειρότερα.Πολύ χειρότερα.Λόγω εργασίας έβλεπα πολλά ζευγάρια στα δικαστήρια,κυρίως για κηδεμονίες τέκνων.Οι γυναίκες ήταν παράλογες,με παράλογες απαιτήσεις και πολλές φορές είχαν κάνει πλύση εγκεφάλου στα παιδιά για να μην θέλουν τον πατέρα τους,ο οποίος δεν ήταν σχεδόν ποτέ το τέρας που παρουσίαζαν οι μανάδες και ο κύκλος τους.
Η εμπειρία μου απο το δικό μου διαζύγιο το 1988 (εξου και η παρούσα χρονολογία στο ψευδώνυμο),μου έδειξε ότι οι γυναίκες δεν έχουν όρια.Αποφάσισα να χωρίσω,αν και είχα ένα παιδί που δεν ήταν καν χρονιάρικο.Όμως είχα και τα χρήματα και το κουράγιο,αλλά κυρίως την αξιοπρέπεια για να διαλύσω έναν γάμο που δεν οδηγούσε πουθενά.Αυτά που λέει ο συγγραφέας περί προκλήσεων,αλλά και εν γένει επιθετικής και προκλητικής συμπεριφοράς τα έχουν ζήσει όλοι οι χωρισμένοι και οι εν διαστάσει.Ο συγγραφέας δεν ανέπτυξε,όμως,την εξέλιξη των προκλήσεων ή την απάντηση σε επιθετικές συμπεριφορές.Και πάντα ειναι η καταστροφή του ανδρα,είτε κοινωνικά,είτε οικονομικά,είτε ηθικά,είτε ψυχολογικά.Πάντα θα είσαι για τον κύκλο σου και τον νόμο το τέρας που σήκωσε χέρι σε γυναίκα ή η πούστρα και ο ξεφτίλας που τις τρώει απο την γυναίκα του.Δεν φταίνε αυτές.Φταίει ο νόμος που δεν τις τιμωρεί,όχι μόνο περί βίας,αλλά και ψευδών κατηγοριών,όπως δήθεν βιασμοί,ξυλοδαρμοί κτλ εις βάρος ανδρών.Κυρίως,όμως,φταίνε οι γονείς και το περιβάλλον τους για τον τρόπο που τις έχουν μεγαλώσει και για τις αρχές που δεν τους έδωσαν.Όταν μιλάμε για ισότητα,θα εννούμε ισότητα παντού και όχι μόνο εκεί που συμφέρει.Ο νόμος θα πρέπει να είναι κάθετος σε αυτό.Κυρία μου πίστεψες ότι μπορείς να με χτυπήσεις;Τέλεια.Μπορώ να σε χτυπήσω και εγώ και να έχουμε ίση αντιμετώπιση.Αν γινόταν αυτό και ο νόμος δεν ήταν με το μέρος τους,θα βλέπαμε ότι τα ποσοστά βιας θα ήταν πολύ χαμηλότερα.Σε μερικές χώρες,η Φινλανδία μια εξ αυτών,δεν δικάζει άνδρες και γυναίκες,αλλά δικάζει άτομα ανεξαρτήτως φύλλου,καθώς σου λέει ότι την στιγμή που έχουμε ισότητα,έχουμε και ευθύνη των πράξεών μας,οπότε αν επιτεθούμε σε κάποιον και τις αρπάξουμε εν τέλει,πρόβλημμά μας.Σε κάθε περίπτωση η ενδοοικογενειακή βιας είναι κατακριτέα απο όπου και αν προέρχεται και θα πρέπει πάντα να αντιμετωπίζεται άμεσα,νομικά και με παρρησία.Αν έβλεπαν ότι πολλοί αντί να τις σαπίσουν στις μάπες και να γίνουν και θύτες,κατέφευγαν στον νόμο και διεκδικούσαν τα δικαιώματά τους,πάλι θα άλλαζαν πολύ τα πράγματα.Στο χέρι μας είναι όλα αυτα,αλλά χρειάζεται αλληλεγγύη και όχι ειρωνία και περιπαιχτικά σχόλια προς τους παθόντες.Με αυτά ενδυναμώνουμε μόνο την θέση της γυναίκας και την κάνουμε κυρίαρχη εις βάρος μας.
