Τό μέλλον ήδη ξεκίνησε
Το γνωρίζαμε από καιρό. Το περιμέναμε. Το είχαμε προαναγγείλει...
Και είναι μόνον η αρχή. Θα γίνουν πολύ χειρότερα. Το μέλλον της παρηκμασμένης φυλετικά και πολιτισμικά Ευρώπης, ήδη ξεκίνησε...
Η λαθρομετανάστευση, ο λαθρεποικισμός και η λαθροεισβολή είναι οι τρεις όψεις ενός καλά οργανωμένου σχεδίου, για την αντικατάσταση των ευρωπαϊκών λαών από αφροασιατικές μάζες.
Πρόκειται για μια παραλλαγή του παλιού σχεδίου Goudenhove-Kallergi, το οποίο θα είχε δρομολογηθεί ήδη από το πρώτο μισό του 20ου αιώνα, αν δεν το είχαν σταματήσει ο Χίτλερ και ο Στάλιν.
Απλώς, η ιστορία με τη γνωστή αιματοβαμένη ειρωνεία της, διάλεξε να ανοίξει τον κύκλο των μεγάλων σφαγών, από ένα σατιρικό έντυπο της αριστεράς, η οποία συγκαταλέγεται στους ηθικούς αυτουργούς του πιο εκτεταμένου μαζικού εγκλήματος κατά του ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Η νέμεσις έχει χιούμορ...
Η κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού στα τέλη της δεκαετίας του 80, έκαμε εφικτή την εφαρμογή του σχεδίου Goudenhove-Kallergi, εφόσον πλέον η Νέα Τάξις πραγμάτων δεν αντιμετώπιζε το αντίπαλο δέος της "αρκούδας". Τα αφεντικά της οικουμένης και τα ερυωαμερικανοσιωνιστικά διευθυντήρια που εφαρμόζουν τις προσταγές τους, ξεκίνησαν [σε πρώτη φάση] μια μαζικής κλίμακας προπαγάνδα, ώστε να εξαφανίσουν τις συλλογικές ταυτότητες των ευρωπαϊκών λαών, αρχίζοντας από την πιο αρχέγονη συλλογική ταυτότητα του φύλου και προχωρώντας στις βαθιά ριζωμένες συλλογικές μνήμες του έθνους, της φυλής και της κοινής ιστορικής μοίρας.
Προκειμένου να πετύχουν το στόχο τους, οι διαχειριστές του mind control διέστρεψαν τα προτάγματα των κινημάτων αμφισβήτησης της δεκαετίας του 60, και πάνω απ' όλα το πρόταγμα της σεξουαλικής επανάστασης, παρουσιάζοντας το ως κήρυγμα της προσωπικής ασυδοσίας του καθενός.
Η απελευθέρωση του έρωτα από τις ενοχές του χριστιανικού κρίματος και της πυρηνικής οικογένειας, μεταμορφώθηκε σε ένα είδος "γαμάτε αλλήλους", όπου οι πιο αηδιαστικές διαστροφές της κτηνοβασίας ή της παιδεραστίας, αντιμετωπίζονταν ως προσωπικές σεξουαλικές επιλογές και αποενοχοποιούνταν!
Ο σεβασμός στον άλλον, η αμοιβαία ερωτική συμφωνία, η αρμονία των εραστών, η αναζήτηση του έτερου μέσα από την ένωση των σωμάτων, εξευτελίστηκε από μια σειρά "απομυθοποιήσεων", που αποθέωναν τη "διαφορετικότητα", αντικαθιστώντας ουσιαστικά τη συνειδητή ερωτική επιλογή με το κτηνώδες: "έτσι μ' αρέσει"
Με την ίδια στρατηγική της "απο-μυθοποίησης" και της "απο-ενοχοποίησης" των πάντων, οι μηχανικοί ελέγχου των μαζών, διέλυσαν κάθε κώδικα αξιών και κάθε συλλογικό προσδιορισμό, κατασκευάζοντας ανθρώπινα ανδρείκελα, που ήσαν έτοιμα να αποδεχτούν οποιαδήποτε προστακτική τους έθεταν οι διαμορφωτές των συνειδήσεων.
Όσα ένωναν τους ανθρώπους σε μια κοινή μοίρα και οικοδομούσαν έναν πολιτισμό, το όμαιμον, το ομόγλωσσον, το ομόθρησκον, κατηγορήθηκαν ως ρατσισμός, φασισμός και δεν συμμαζεύεται, την ίδια ώρα που μετέωρες μάζες, απογυμνωμένες από κάθε είδους αξιακούς κώδικες το γλεντούσαν κτηνοβατικώς στα διάφορα gay parades.
Μέσα σε αυτό το ζοφερό περιβάλλον κατάπτωσης και εκφυλισμού του ευρωπαίου υπ'ανθρώπου, οι μηχανικοί των ψυχών μπορούσαν εύκολα πια να περάσουν την εξιδανικευμένη εικόνα του καλού πλην τίμιου μετανάστη, ο οποίος λαθροεισέβαλλε στις χώρες μας, για να βρει τάχα μου ένα κομμάτι ψωμί, ενώ υπόγεια χτίζονταν η πέμπτη φάλαγγα του Ισλάμ για την κατάκτηση της Ευρώπης.
Οι λωβοτομημένες και ευνουχισμένες ευρωμάζες, έχοντας απωλέσει πια ακόμα και την ταυτότητα του φύλου τους, το βρήκαν πολύ βολικό να επενδύσουν τα προσωπικά σεξουαλικά, οικογενειακά και υπαρξιακά τους αδιέξοδα, στη γοητευτική φαντασίωση του μελαμψού επιβήτορα, ο οποίος δεν έχει μολυνθεί από το μικρόβιο της διαφορετικότητας και του πισωγλεντισμού [ασχέτως αν οι μισοί μουσουλμάνοι λαθρέποικοι συνηθίζουν να γαμούν τους άλλους μισούς...]
Ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ολλανδία, η Δανία, η Σουηδία, η Βρετανία, η Ελβετία, το Βέλγιο, έχουν γεμίσει πλέον από άνδρες/ευνούχους και από γυναίκες/ανοργασμικές, που η μόνη σεξουαλική τους διέξοδος είναι η διεστραμμένη επένδυση της λίμπιντο είτε σε φαντασιακά πρότυπα [όπως ο οριενταλιστικός πριμιτιβισμός] είτε σε όζουσες ανωμαλίες [όπως η παιδεραστία]
Παράλληλα, η μεθοδική εξαφάνιση των παραδοσιακών συλλογικών ταυτοτήτων του έθνους και της φυλής, συνήργησε ώστε να εμφανιστεί στη γηραιά ήπειρο μια νέα ράτσα ανθρωποειδών, που επιβιώνουν με ψυχοφάρμακα, ζουν μέσα από τις φαντασιώσεις τους και φοβούνται τα πάντα.
Αυτές οι μεταλλαγμένες, ευνουχισμένες και εκφυλισμένες ευρωπαϊκές μάζες, έγιναν οι καλύτεροι υποστηρικτές του ισλάμ, το οποίο προετοιμάζει την κατάκτηση ολόκληρης της Ευρώπης, γελώντας με την αφέλεια της...
Η μεταναστολαγνεία των ευρωπαϊκών μαζών, δεν είναι τίποτε άλλο παρά το σύμπτωμα του υπαρξιακού τους κενού.
Η φύσις όμως απεχθάνεται τόσο το κενό, όσο και τον εκφυλισμό. Κι ακριβώς απάνω σ αυτό το υπαρξιακό κενό πατήσανε οι διαχειριστές των μαζών, για να λαθρεποικίσουν την Ευρώπη με αφροασιατικές μάζες, ώστε να διαθέτουν φτηνά χέρια για τα εργοστάσια τους και φτηνή φρέσκια σάρκα για τα μπουρδέλα τους.
Οι σφαγές και οι βιαιότητες κατά των ευνουχισμένων ευρωπαίων από τους λαθροεισβολείς, είχαν ήδη προαναγγελθεί από τη δεκαετία του 90, όταν οι ορδές των λαθρομεταναστών τρυπούσαν τα σύνορα των εθνών/κρατών της ηπείρου μας. Μόνο που τότε οι ευρωπαϊκές μάζες πίστευαν ότι το αυγό του φιδιού ήταν μαύρο. Τώρα αρχίζει να φαίνεται ότι το πραγματικό του χρώμα ήταν πράσινο [το χρώμα των πιστών του Προφήτη...]
Το χρονικό της προαναγγελθείσας σφαγής στο Παρίσι [που φυσικά δεν ήταν ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία] είναι η αφήγηση του πως εμείς οι Ευρωπαίοι χάσαμε σιγά-σιγά τους συλλογικούς μας προσδιορισμούς και μεταλλαχθήκαμε σε θλιβερούς μεταναστολάγνους, που ανοίγουν οι ίδιοι τις κερκόπορτες στους κατακτητές τους.
Και πολύ φοβάμαι ότι αυτή η πορεία είναι μη αναστρέψιμη.
Και είναι μη αναστρέψιμη επειδή οι ευρωπαίοι εκφυλιστήκαμε σε τέτοιο βαθμό, ώστε μας είναι αδύνατο να βγούμε από τις φαντασιώσεις μας και να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα μας.
Ακόμα και η σφαγή του Παρισιού, όπως και άλλες σφαγές λιγότερο μαζικές που συνέβησαν σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις, δεν φαίνεται να ανησύχησαν την πλειοψηφία του ευρωπόπολου, που ζει το όνειρο της μεταναστολαγνείας του.
Μην σας ξεγελάνε οι αρλούμπες των λογής ολανδρέου που είχαν το θράσος να κηρύξουν τη Γαλλία σε εθνικό πένθος, για ένα μακελειό που οι ίδιοι είναι οι ηθικοί αυτουργοί του.
Διαβάζοντας προσεκτικά τις ανακοινώσεις των λογής μεταναστολάγνων αξιωματούχων, αντιλαμβάνεται κανείς ότι αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να μην ξυπνήσουν οι Ευρωπαίοι και αρχίσουν να αντιστέκονται στον λαθρεποικισμό και στη λαθροεισβολή.
Αντιθετως, η συνωμοσία της σιωπής γύρω από την επεκτατικότητα του ισλαμ και την εγκληματικότητα των λαθρομεταναστών, απλώς πρόκειται να γίνει πιο αμείλικτη. Μάλιστα τα συγκεκριμένα σκίτσα που γελοιοποιούσαν τον Μωάμεθ και προκάλεσαν το μακελειό, τόλμησαν να τα δημοσιεύσουν ελάχιστα έντυπα στη Γαλλία.
Άλλωστε όσο πιο άγρια είναι η βία που ασκείται στους δούλους, τόσο μεγαλώνουν οι πιθανότητες να ερωτευθούν τους βασανιστές τους [το γνωστό μας σύνδρομο της Στοκχόλμης, από το οποίο πάσχει το 70% περιπου των ευρωπαίων...]
Να μου το θυμηθείτε, ότι στις επόμενες μαζικές σφαγές, που θα πληθαίνουν ολοένα και περισσότερο, θα αυξάνεται αντιστοίχως η ένταση και το πάθος της μεταναστολαγνικής αριστεράς, προκειμένου να προστατεύσει τις λαθροφαντασιώσεις της...
Προς το παρόν, ακόμα και αν συλληφθούν όλοι οι δράστες της σφαγής, η πέμπτη φάλαγγα του Ισλάμ στην Ευρώπη πέτυχε μια μεγάλη νίκη.
Απο δω και στο εξής, στη μεταναστολαγνεία που συντηρεί τον λαθρεποικισμο και τη λαθροεισβολή, θα προστεθεί και ο τρόμος της ωμης ισλαμικής βίας. Οι ελάχιστοι δημοσιογράφοι και διανοούμενοι που έβλεπαν καθαρά αυτό που έρχεται, θα φοβούνται πλέον να ανοιξουν το στομα τους, όχι μόνον επειδή θα διωχθούν από τους "ευρωπαίους" δικαστές αλλά προπαντός επειδή θα φοβούνται για τις ίδιες τις ζωές τους.
Το μέλλον [της Ευρώπης] ήδη ξεκίνησε. Δεν χρειαζόμαστε καν τους τσιπρουλήδες για να μας το επιβεβαιώσουν.
Η καλύτερη τιμωρία όμως για τους αγαπητικούς της παγκοσμιοποίησης και της πολυπολιτισμικότητας, είναι το ότι θα ζήσουν στον εφιαλτικό κόσμο που μας έφτιαξαν.
Κι αυτοί και τα παιδιά τους.
Η ρομφαία του ισλάμ θα είναι η Νέμεσις για μια γερασμένη Ευρώπη που έχασε τη δύναμη να παλεύει για την ίδια την επιβίωση της, βυθισμένη στην τεχνητή νιρβάνα της καταναλωτικής της ευφορίας και των φαντασιωτικών διαστροφών της.
