Βλέπουμε μία λέξη που αντιπροσωπεύει μία τεράστια πηγή ηδονής για τις γυναίκες που σημαίνει αυτό που μπαίνει μέσα της, όπως το σημερινό ντίλντο: ο όλισβος. (εν τω μεταξύ όλες ξέρουμε ή θάπρεπε να ξέρουμε πόσο απειλητικά ανά τους αιώνας είναι τα τρομακτικά μεγέθη της ηδονής της γυναίκας - πόσο απειλητική είναι η γυναίκα για τους μη γυναίκες - ή τέλος πάντων πόσο απειλητική είναι η ύπαρξη εκείνης της οποίας η ηδονή δε διαννοείται να ντραπεί για την δεκτικότητά της.)
Μετά τυχαία πέφτει στα αυτιά μας μία διαφορετική λεξούλα: ο όλισθος. Κάποιες τολμάν να πουν ότι είναι συνώνυμα: όλισβος ή όλισθος. Παραφθορά το ένα του άλλου. Όλισθος όμως σημαίνει 'ολίσθηση'. 'Ε και;' σας ακούω να λέτε. Ένα θ έγινε β. Πότε, πώς, γιατί, ξέρω γω; Αλλά για προσέξτε όμως. Ένα θ στην θέση του β ξέρετε τί κάνει; Αντικαθιστά τη διείσδυση με την ολίσθηση. Αυτό σας λέει τίποτε; Ένα θ στη θέση του β φέρνει τα πάνω κάτω. Γιατί αν η έμφαση όλων των πολιτισμών ξαφνικά πέσει στην ολίσθηση, τότε πού πάει η διείσδυση; Από κει πούρθε ίσως; Μαζί με όλη τη βία, τη μανία και την αλαζονεία της.