Τελικώς εις την καραντίναν υπάρχουν πλείστα όσα βαίνοντα καλώς πράγματα.
Ενδεικτικώς:
α] Έχει παύσει ο αναγκαστικός συγχρωτισμός του Αγλαίσματος μετά της πλέμπας. Οι πλείστοι έχουν γίνει αντικοινωνικοί προσομοιάζοντες προς Ημάς, τους εκ του Αγλαίσματος και δια τούτου δεν είμεθα υποχρεωμένοι να κοινωνικοποιούμεθα μετά της πλέμπας.
β] Ο 25ποντος έχει ταπωθεί στο νησί του με τους δούλους του και έτσι έχει αναπνεύσει το Λεκανοπέδιο και οι οφθαλμοί Ημών, οι οποίοι εταλαιπωρούντο υπό των συνεχών αχρείων κριτικών του.
γ] Έκλεισε η εστίαση. και έτσι δεν αναγκαζόμεθα να βλέπουμε τις επιλογές της πλέμπας επί των εδεσμάτων [αν οι επιλογές της πλέμπας θεωρούνται βρώσιμες].
δ] κλπ κλπ κλπ