Και μιας και η μαλακια πάει σύννεφο, ας βάλουμε και κανένα ποιηματάκι.
Οι μάγισσες του Σιαμ.
Αχ, Οδυσσέα ταξιδευτή
τώρα καταλαβαίνω
που στο κατάρτι έβαλες
να σε χουνε δεμένο.
Μια ιστορία και εγω
θα πω κι ας είμαι λάθος
που πήγα και αγαπησα
μια μάγισσα με πάθος
Κι αν ταξιδέψω και αλλου
σ Ανατολή και Δυση,
δεν προκειται η αγάπη μου
ποτέ γι αυτη να σβήσει.
Την ώρα που αποφάσιζα
στο Σιαμ να ταξιδεψω
αυτό που θα γινοτανε
δυσκολο να πιστέψω.
Όλοι με συμβουλεύανε
εκεί στο Σιαμ σαν φτάσεις
τις μάγισσες του πρόσεχε,
και τα μυαλά μην χάσεις.
Και προσεχα ο άμοιρος
δώδεκα χρόνια αρνιομουν
των μαγισσών τα θέλγητρα
δεν τα ερωτευομουν.
Η δέκατη τρίτη η χρονιά
ήτανε η μοιραία
και γνώρισα εσενανε
απ' όλες πιο ωραία.
Δεν ήσουν η πιο όμορφη
μα εγώ έτσι σε ειδα
με τύφλωσε ο έρωτας
και έπεσα στη παγίδα.
Σου πα πως είσαι ομορφη
σε ήθελα για παρέα,
πώς έχω λες καλή ψυχή,
για αυτό σε βλέπω ωραία.
Μου δοθηκες παράφορα
όσο καμμιά άλλη
και αφήσαμε την σχέση μας
να γίνεται μεγάλη.
Έφυγα πέρσι λεγοντας
Κωλογερε ξεκολα
κι ο χρόνος ειναι ο γιατρός
που θα τα σβήσει ολα.
Όμως ο χρόνος πέρασε
χωρίς ούτε μια μέρα
να σε ξεχάσω μάγισσα
και να σε κάνω πέρα.
Θύμα λοιπόν του έρωτα
και εσένα πως να αφησω
στο Σιαμ και πάλι έρχομαι
για να σε συναντήσω.
Γι αυτή τη δεύτερη φορα
δεν έχω να μιλησω
γιατί αυτό που έζησα
ίσως να τ αδικήσω.
Σ ευχαριστω, αγάπη μου
μαζί σου όλα τα είδα
νόημα μου δωσες να ζω,
αγάπη και ελπίδα.
Αχ, Οδυσσέα ταξιδευτή
τι έχασες δεν ξέρεις,
στη Πηνελόπη γύρισες
χωρίς να υποφέρεις
