Αφού δεν πηδάμε και πλέον το έχουμε πάρει απόφαση, θα γράψω μία δύο εξαιρετικές περιπτώσεις σειρών που δεν αναφέρθηκαν.
The Sopranos
Φανταστική απλά. Η έννοια του αντιήρωα στην αρχή της δημιουργίας του όρου για την τηλεόραση. Ο Τζέιμι Γκαντολφίνι υπήρξε πρωτοπόρος και οδηγός για το πως προσεγγίζουμε γκρίζους χαρακτήρες. Ο Γουόλτερ Γουάιτ του BR B ο Ντον Ντρέιπερ του MAD MEN, ο Τζαξ του SOA και μια ντουζίνα ακόμα, χρωστάνε κομμάτια των χαρακτήρων τους στον Τόνι.
The Wire
Η αγαπημένη μου σειρά απλά.
Δεν είναι εύκολη σε καμία περίπτωση. Κάποιοι δεν μπορούν να την τελειώσουν, βλέπουν κάποια επεισόδια ή κάποιους κύκλους και την παρατάνε.
Για να την καταλάβεις, όμως, πρέπει να δεις και τους 5 κύκλους της.
Κάθε ένας από αυτούς, καταπιάνεται με ένα ζήτημα, παιδιά που πουλάνε ναρκωτικά στις γωνίες, εμπόριο ανθρώπων και όχι μόνο στα λιμάνια,η διαφθορά της πολιτικής, η παιδεία στα σχολεία και η δημοσιογραφία. Σε όλους αυτούς τους κύκλους οι βασικοί μας ήρωες που πάνε την ιστορία μπροστά, είναι αστυνομικοί(ντετέκτιβ) άρα προβλήματα όπως διαφθορά στην αστυνομία είναι διαρκώς εκεί.
Ο ρεαλισμός της είναι γροθιά στο στομάχι και το ύφος της σχεδόν ντοκιμαντερίστικο.
Δεν υπάρχει άλλη σειρά που να μοιάζει στο The Wire και μάλλον δεν θα υπάρξει ποτέ.