Ευλογητός ει. Κύριε, δίδαξον με τα δικαιώματα σου.
Των Αγίων ο χορός, εύρε πηγήν της ζωής και θύραν Παραδείσου, εύρω καγώ, την οδόν δια της μετανοίας, το απολωλός πρόβατον εγώ ειμί, ανακάλεσαι με, Σωτήρ, και σώσον με.
Ευλογητός ει. Κύριε, δίδαξον με τα δικαιώματα σου.
Ο πάλαι μεν, εκ μη όντων πλάσας με, και εικόνι σου θεία τιμήσας, παραβάσει εντολής δε πάλιν με επιστρέψας, εις γην εξ ης ελήφθην, εις το καθ’ ομοίωσιν επανάγαγε, το αρχαίον κάλλος αναμορφώσασθαι.
Ευλογητός ει. Κύριε, δίδαξον με τα δικαιώματα σου.
Εικών ειμί, της αρρήτου δόξης σου, ει και στίγματα φέρω πταισμάτων, οικτείρησον το σον πλάσμα Δέσποτα, και καθάρισαν ση ευσπλαγχνία, και την ποθεινήν πατρίδα παράσχου μοι, Παραδείσου πάλιν ποιών πολίτην με.
Ευλογητός ει. Κύριε, δίδαξον με τα δικαιώματα σου.
Ανάπαυσον, ο θεός τον δούλον σου, και κατάταξον αυτόν εν Παραδείσω, όπου χοροί των Αγίων Κύριε, και οι Δίκαιοι εκλάμψουσιν ως φωστήρες, τον κεκοιμημένον δούλον σου ανάπαυσον, παρορών αυτού πάντα τα εγκλήματα.
Δόξα Πατρί, και Υιώ, και Αγίω Πνεύματι.
Το τριλαμπές, της μιάς Θεότητος, ευσεβώς υμνήσωμεν βοώντες, Άγιος ει, ο Πατήρ ο άναρχος, ο συνάναρχος Υιός και το Θείον Πνεύμα, φώτισον ημάς, πίστει σοι λατρεύοντας, και του αιωνίου πυρός εξάρπασον.
Και νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Χαίρε σεμνή, ή Θεόν σαρκί τεκούσα, εις πάντων σωτηρίαν, δι’ ης γένος των ανθρώπων εύρατο την σωτηρίαν, δια σου εύροιμεν Παράδεισον, Θεοτόκε, αγνή ευλογημένη.
Αλληλούϊα, Αλληλούϊα, Αλληλούϊα, Δόξα σοι ο Θεός. [3]
Μετά των Αγίων ανάπαυσον, Χριστέ, την ψυχήν του δούλου σου, ένθα ουκ έστι πόνος, ου λύπη, ου στεναγμός, αλλά ζωή ατελεύτητος.
ΙΕΡΕΥΣ
Μετά πνευμάτων δικαίων τετελειωμένων, την ψυχήν του δούλου σου, Σώτερ, ανάπαυσον, φυλάττων αυτήν εις την μακαρίαν ζωήν, την παρά σοι, φιλάνθρωπε.
ΧΟΡΟΣ
Εις την κατάπαυσιν σου, Κύριε, όπου πάντες οι Αγίοι σου αναπαύονται, ανάπαυσον και την ψυχήν του δούλου σου, ότι μόνος υπάρχεις αθάνατος.
ΙΕΡΕΥΣ
Δόξα Πατρί, και Υιώ, και Αγίω Πνεύματι.
Συ ει ο Θεός ημών, ο καταβάς εις Άδην, και τας οδύνας λύσας των πεπεδημένων, αυτός και την ψυχήν του δούλου σου, Σώτερ, ανάπαυσον.
ΧΟΡΟΣ
Και νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Η μόνη αγνή και άχραντος Παρθένος, η Θεόν αφράστως κυήσασα, πρέσβευε υπέρ του σωθήναι την ψυχήν του δούλου σου.
ΙΕΡΕΥΣ
Ελέησον ημάς ο Θεός, κατά το μέγα έλεος σου, δεόμεθα σου, επάκουσον και ελέησον.
ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον.
Έτι δεόμεθα υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του κεκοιμημένου δούλου του Θεού [.....] και υπέρ του συγχωρηθήναι αυτού παν πλημμέλημα εκούσιον τε και ακούσιον.
Όπως Κύριος ο Θεός τάξη την ψυχήν αυτού ένθα οι Δίκαιοι αναπαύονται, τα ελέη του Θεού, την βασιλείαν των ουρανών, και άφεσιν των αυτού αμαρτιών, παρά Χριστώ τω αθανάτω Βασιλεί και θεώ ημών αιτησώμεθα.
ΧΟΡΟΣ: Παράσχου Κύριε.
ΙΕΡΕΥΣ: Του Κυρίου δεηθώμεν.
ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον.
ΙΕΡΕΥΣ
Ο Θεός των πνευμάτων και πάσης σαρκός, ο τον θάνατον καταπατήσας, τον δε διάβολον καταργήσας, και ζωήν τω κόσμω σου δωρησάμενος, αυτός, Κύριε, ανάπαυσον την ψυχήν του κεκοιμημένου δούλου σου 'Οι παππούληδες και οι ¨μικροτσούτσουνοι¨ του μπου', εν τόπω φωτεινώ, εν τόπω χλοερώ, εν τόπω αναψύξεως, ένθα απέδρα οδύνη, λύπη και στεναγμός. Παν αμάρτημα το παρ’ αυτού πραχθέν εν λόγω ή έργω ή διανοία, ως αγαθός και φιλάνθρωπος Θεός, συγχώρησον ότι ουκ έστιν άνθρωπος, ος ζήσεται και ουχ αμαρτήσει, συ γαρ μόνος εκτός αμαρτίας υπάρχεις, η δικαιοσύνη σου δικαιοσύνη εις τον αιώνα, και ο νόμος σου αλήθεια.
Ότι συ ει η ανάστασις, η ζωή, και η ανάπαυσις του κεκοιμημένου δούλου σου 'Οι παππούληδες και οι ¨μικροτσούτσουνοι¨ του μπου', Χριστέ ο Θεός ημών, και σοι την δόξαν αναπέμπομεν, συν τω ανάρχω σου Πατρί, και τω παναγίω και αγαθώ και ζωοποιώ σου Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
ΧΟΡΟΣ: Αμήν.
ΙΕΡΕΥΣ
Αιωνία σου η μνήμη, αξιομακάριστε και αείμνηστε αδελφέ ημών.
ΧΟΡΟΣ
Αιωνία η μνήμη, αιωνία η μνήμη, αιωνία αυτού η μνήμη.