Να πάρω την κριτική σου, "Η ωραία κοιμωμένη" και να γράψω μια ανάλογη με ένα άλλο παραμύθι έστω. Δεν σου παίρνω την ιδέα; Την έμπνευση; Το ίδιο ακριβώς πράγμα με άλλα λόγια δηλαδή. Στα υπόλοιπα συμφωνούμε.
Φίλτατο Ζεμπούδι! Ο Στραβίνσκυ είχε πεί ένα καλό: Οι μεγάλοι κλέβουν. Οι μέτριοι απλώς μιμούνται...
Και ο Χατζιδάκις που μετέφερε τα λόγια του στα καθ' ημάς, το ίδιο είχε πράξει, παίρνοντας λ.χ. τη μουσική
βάση από τον "Τρελλό Τσιγγάνο" του Τσιτσάνη (χρεωμένο όμως στο όνομα... της Γεωργακοπούλου) για να συνθέσει
το "Αγάπη πού 'γινες δίκοπο μαχαίρι" (το οποίο εκτέλεσε με την ορχήστρα μπουζουκιών του...ο Τσιτσάνης), αλλά και στο Χασάπικο 40 χρησιμοποίησε το βασικό μέρος της εισαγωγής από τη συμφωνία αρ. 40 σε σολ ελάσσονα, KV 550 του Μότσαρτ.
Λες να στερείτο έμπνευσης ή ταλέντου ο Χατζιδάκις ή όποια άλλη ιδιοφυϊα για να κάνει τέτοιου είδους χρήσεις;
Ή λ.χ. είχε έλλειψη έμπνευσης ο Σκαλκώτας ώστε να "κλέψει" την "Αραπιά" (και πάλι)του Τσιτσάνη, στο δεύτερο μέρος
του Κοντσέρτου για δύο βιολιά (1944); Ας μην τα βλέπουμε όλα τόσο απλουστευτικά. Η πρόθεση της χρήσης (για τους μεγάλους)
ή της κατάχρησης (για τις μετριότητες) δεν κρύβεται.
