Ο Νίκος Καζαντζάκης δεν αφορίστηκε ποτέ

[px75]

Ένας ακόμη αστικός θρύλος φαίνεται πως καταρρίπτεται.

www.lifo.gr/team/sansimera/55424]http://www.lifo.gr/team/sansimera/55424[/url]

[size=18pt]Ο Νίκος Καζαντζάκης δεν αφορίστηκε ποτέ [παρά την αντίθετη άποψη][/size]

Η «Ασκητική» ήταν το πρώτο βιβλίο για το οποίο κινδύνεψε ο Νίκος Καζαντζάκης να καθήσει στο εδώλιο «επί χλευασμώ της θρησκείας» το 1930. Αργότερα, κατηγορήθηκε ως ιερόσυλος, αφού στον «Τελευταίο Πειρασμό» ο συγγραφέας παρουσίαζε το Χριστό με ανθρώπινες αδυναμίες. Το ίδιο και στο έργο του «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται», στο οποίο έγραφε για τις αμαρτωλές αδυναμίες των ιερέων. Ωστόσο ο «Καπετάν Μιχάλης» ήταν το έργο του που χαρακτηρίστηκε «αντιχριανικόν και αντιεθνικόν». Υπήρξε μάλιστα επιστολή προς το Ιερατείο που ανέφερε ότι το βιβλίο αυτό εξευτελίζει τον αγώνα των Κρητών  γιατί περιγράφει τον καπετάν Μιχάλη ως μέθυσο και τον Πολυξίγκη ως ερωτύλο. Και προσβάλει και την εκκλησία γιατί στο κεφάλαιο με την κατήχηση της Εμινέ εκείνη λέει ότι ο Θεός είναι γέρος κοτσωνάτος και ο Χριστός ο γλυκός, ντεληκανής γιός του. «Μου δώσατε μια κατάρα, Άγιοι Πατέρες, σας δίνω μια ευχή: Σας εύχομαι να 'ναι η συνείδησή σας τόσο καθαρή όσο η δική μου και να 'στε τόσο ηθικοί και θρήσκοι όσο είμαι εγώ». Αυτή ήταν η δημόσια απάντηση του συγγραφέα στις απειλές της εκκλησίας για αφορισμό.

Η Ιερά Σύνοδος δεν θα αργήσει να πειστεί για τα "αμαρτωλά" βιβλία και σύντομα το αίτημα για αφορισμό του μεγάλου Λογοτέχνη μεταφέρεται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Οι πληροφορίες όμως τότε ήταν ελάχιστες και για ό,τι συνέβη ή δεν συνέβη στο Πατριαρχείο, θα υπήρχαν απλά εικασίες. Οι διαρροές ήθελαν τον Καζαντζάκη να έχει αφοριστεί, ωστόσο δεν υπήρχε κανένα επίσημο έγγραφο που θα μπορούσε να το αποδείξει. Η Κρητικιά δημοσιογράφος Ελένη Κατσουλάκη ξεκίνησε έρευνα το 1972 για να μάθει όλη την αλήθεια. Λίγο αργότερα η έρευνά της θα απέδιδε και η ίδια θα κατέγραφε τα γεγονότα. Ωστόσο κανείς δεν θα τολμούσε να τα δημοσιεύσει και το 2003, η δημοσιογράφος  δημοσίευσε την ιστορία στο περιοδικό του Παντείου. Μία ιστορία που προσπαθούσε να γνωστοποιήσει για 30 σχεδόν χρόνια.

...

Κάτι ξέρετε και δεν θέλετε να μιλήσετε; Πήγαινε στην Αρχιεπίσκοπο της Κρήτης Ευγένιο να του μιλήσεις, μου απάντησε επιτακτικά. Μην του πεις ότι σε έστειλα εγώ. Είσαι τετραπέρατη Κρητικιά, θα βρεις ένα τρόπο να τον ψαρέψεις. Τότε και μόνο θα μάθεις πράγματα για τον Καζαντζάκη πού 'ναι θαμμένα χρόνια . Ούτε μια χούφτα άνθρωποι στον κόσμο δεν τα ξέρουν. Αν τον καταφέρεις να σου μιλήσει, θα είσαι η μεγαλύτερη κατάσκοπος του αιώνα ! Μετά έλα εδώ και θα σου 'χω την μεγαλύτερη έκπληξη της ζωής σου—το πιο πολύτιμο υλικό για την ερευνά σου για τον Καζαντζάκη!

...

Τα Χανιά είναι πιο όμορφα, γραφικά, η γενέτειρα του Βενιζέλου! Το μόνο που έχει να καυχιέται το Ηράκλειο είναι ο τάφος του Καζαντζάκη!

Γέλασαν τα μουστάκια του Αρχιεπισκόπου. Τέντωσε με περηφάνια τις θεόρατες πλάτες του και κορδώθηκε σαν παγώνι. Εγώ τον αγαπούσα πολύ τον Καζαντζάκη, μου εξομολογείται χωρίς δισταγμό. Τον θαύμαζα στα κρυφά. Ξέρετε, η εκκλησία είναι στενοκέφαλη. Δεν μπορούσα να εκφράσω τα πραγματικά μου αισθήματα.. Θα με πετούσαν έξω. Έχω διαβάσει όλα του τα βιβλία του. Τι πένα είναι αυτή κοπελιά μου; Πιάνει πουλιά στον αέρα! Ο Καζαντζάκης κατά μένα είναι ο πρωτοψάλτης της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Η εκκλησία τον παρεξήγησε. Ο Καζαντζάκης ήταν φιλόσοφος και αλληγορικός συγγραφέας.

Μα η εκκλησία τον αφόρισε! 

Δεν είναι αλήθεια. Ο Καζαντζάκης ποτέ δεν αφορίστηκε , αγαπητή μου. Η Ιερά Συνοδός τον καταράστηκε και τον αφόρισε και ζήτησε από τον Πατριάρχη Αθηναγόρα να επικυρώσει την αφόριση του. Ο Πατριάρχης πέταξε την αίτηση σ' ένα συρτάρι και ακόμα εκεί είναι. Ποτέ δεν την υπέγραψε. Όχι μόνο αυτό, αλλά τα βιβλία του Καζαντζάκη στολίζουν και τώρα ακόμα την βιβλιοθήκη του Πατριαρχείου!

Είχα μείνει άφωνη, λύγισαν τα γόνατα μου. Έκαμα κόμπο την καρδιά μου και σώπασα.

Εγώ, δεσποινίς Κατσουλάκη πήγα και στην κηδεία του! Παρ' όλες τις απειλές, διαταγές, εκκλήσεις και κατάρες που πήρα γραπτώς και προφορικώς -μπροστά μου και πίσω από την πλάτη μου- έδωσα άδεια να μπει η σωρός του στον Άγιο Μηνά και έκανα μάλιστα και την νεκρική δέηση!

 

[Obi-Wan]

«Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι λέφτερος»
Ν. Καζαντζάκης - το επίγραμμα αυτό είναι χαραγμένο στον τάφο του

Αυτό όμως, ΔΕΝ το έχει πει ο Καζαντζάκης, το έχει πει ο Δημώναξ (Δημώνακτας) αρχαίος Έλληνας κυνικός φιλόσοφος που γεννήθηκε στην Κύπρο και άκμασε τον 2ο αιώνα (μ.Χ.).
Το έργο του Λουκιανού "Δημώνακτος βίος" το είχε μεταφράσει ο μεγάλος την εποχή εκείνη ο Κρητικός χρονογράφος Ι. Κονδυλάκης (1861-1920).
Στα έργα του ο Καζαντζάκης συχνά χρησιμοποιεί το συγκεκριμένο νόημα χωρίς όμως να αναφέρει από που το πήρε από την μετάφραση ή κατ ευθείαν από το αρχαίο κείμενο.
«Ερωτηθείς υπό τινός πώς ορίζει την ευτυχίαν,
απήντησε ότι μόνον τον ελεύθερον θεωρεί ευδαίμονα.
Αλλ' ελεύθεροι είναι πολλοί, είπεν ο άλλος.
Εκείνον, είπεν ο Δημώναξ, θεωρώ ελεύθερον, όστις ούτε ελπίζει τι, ούτε φοβείται».

 

[manasou]

 

[bull4cuck]

Η εκκλησία και οι εκπρόσωποί της, ως συνήθως, είναι πονηρή/οί. 'Ολοι εμείς μπροστά τους, είμαστε γατάκια του καναπέ.
Ο Καζαντζάκης ήταν και παραμένει μεγάλο μέγεθος, ακόμη και για την εμβέλεια του παπαδαριού.
Ο αφορισμός του Καζαντζάκη θα ήταν δίκοπο μαχαίρι και λάθος με απρόβλεπτα αποτελέσματα. Οι ρασοφόροι δεν κάνουν τέτοια λάθη. Προτιμούν, γκαιμπελικά, να αφήνουν φήμες να σέρνονται, να σπιλώνουν ανώνυμα και να κάνουν τις δουλειές τους στην σκιά.
Εν τέλει, το πετυχαίνουν. Πόσοι σήμερα γνωρίζουν ότι ο Καζαντζάκης δεν αφορίστηκε (αν, βέβαια, αληθεύει το παραπάνω ρεπορτάζ); Μπορούμε όμως να το χρεώσουμε στην Εκκλησία; 'Όχι, βέβαια, γιατί δεν υπάρχουν αποδείξεις! Συνεπώς, και τον σκοπό τους πέτυχαν και την ουρά τους έχουν βγάλει απ' έξω.
Κατά την γνώμη μου, αν κάποιος Έλληνας λογοτέχνης άξιζε Νόμπελ, αυτός ήταν ο Καζαντζάκης, ύστερα ο Ελύτης και τελευταίος ο Σεφέρης. Κι όμως, ουδείς ποτέ τον πρότεινε, κάτω από τον ασφυκτικό έλεγχο του ιερατείου. Είναι τουλάχιστον άδικο να έχει πάρει Νόμπελ ο Μαρκές και να μην έχει πάρει ο Καζαντζάκης, αυτό το τεράστιο μέγεθος της παγκόσμιας λογοτεχνίας, που, μαζί με τον Παπαδιαμάντη, είναι ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει η νεοελληνική πεζογραφία.

 

[brabus67]

Η εκκλησία και οι εκπρόσωποί της, ως συνήθως, είναι πονηρή/οί. 'Ολοι εμείς μπροστά τους, είμαστε γατάκια του καναπέ.
Ο Καζαντζάκης ήταν και παραμένει μεγάλο μέγεθος, ακόμη και για την εμβέλεια του παπαδαριού.
Ο αφορισμός του Καζαντζάκη θα ήταν δίκοπο μαχαίρι και λάθος με απρόβλεπτα αποτελέσματα. Οι ρασοφόροι δεν κάνουν τέτοια λάθη. Προτιμούν, γκαιμπελικά, να αφήνουν φήμες να σέρνονται, να σπιλώνουν ανώνυμα και να κάνουν τις δουλειές τους στην σκιά.
Εν τέλει, το πετυχαίνουν. Πόσοι σήμερα γνωρίζουν ότι ο Καζαντζάκης δεν αφορίστηκε (αν, βέβαια, αληθεύει το παραπάνω ρεπορτάζ); Μπορούμε όμως να το χρεώσουμε στην Εκκλησία; 'Όχι, βέβαια, γιατί δεν υπάρχουν αποδείξεις! Συνεπώς, και τον σκοπό τους πέτυχαν και την ουρά τους έχουν βγάλει απ' έξω.
Κατά την γνώμη μου, αν κάποιος Έλληνας λογοτέχνης άξιζε Νόμπελ, αυτός ήταν ο Καζαντζάκης, ύστερα ο Ελύτης και τελευταίος ο Σεφέρης. Κι όμως, ουδείς ποτέ τον πρότεινε, κάτω από τον ασφυκτικό έλεγχο του ιερατείου. Είναι τουλάχιστον άδικο να έχει πάρει Νόμπελ ο Μαρκές και να μην έχει πάρει ο Καζαντζάκης, αυτό το τεράστιο μέγεθος της παγκόσμιας λογοτεχνίας, που, μαζί με τον Παπαδιαμάντη, είναι ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει η νεοελληνική πεζογραφία.

νομιζω ειχε προταθει 3 φορες για νομπελ και η μια ηταν με τον σικελιανο μαζι

 

[bull4cuck]

νομιζω ειχε προταθει 3 φορες για νομπελ και η μια ηταν με τον σικελιανο μαζι

'Εχεις δίκιο. Ο Καζαντζάκης είχε προταθεί, μαζί με τον Σικελιανό, για Νόμπελ το 1946, αλλά η Ακαδημία Αθηνών αρνήθηκε να προωθήσει την υποψηφιότητα.
Την δεύτερη φορά, το 1952, ήθελαν να τον προτείνουν οι Νορβηγοί, δίνοντάς του νορβηγική υπηκοότητα, αλλά δεν το δέχθηκε.
Συνεπώς, ως προς τα γεγονότα, έχεις δίκιο, αλλά η ουσία παραμένει. Η Ελλάδα δεν τον ήθελε νομπελίστα.

 

[House of Fun]

+1 στο παραπάνω ποστ.

 

[bull4cuck]

 

[brabus67]

'Εχεις δίκιο. Ο Καζαντζάκης είχε προταθεί, μαζί με τον Σικελιανό, για Νόμπελ το 1946, αλλά η Ακαδημία Αθηνών αρνήθηκε να προωθήσει την υποψηφιότητα.
Την δεύτερη φορά, το 1952, ήθελαν να τον προτείνουν οι Νορβηγοί, δίνοντάς του νορβηγική υπηκοότητα, αλλά δεν το δέχθηκε.
Συνεπώς, ως προς τα γεγονότα, έχεις δίκιο, αλλά η ουσία παραμένει. Η Ελλάδα δεν τον ήθελε νομπελίστα.

ο καμυ την χρονια που το πηρε αν θυμαμαι καλα απ οτι εχω διαβασει ειχε πει οτι το βραβειο επρεπε να παει στον καζαντζακη(με επιφυλαξη)

 

[bull4cuck]

ο καμυ την χρονια που το πηρε αν θυμαμαι καλα απ οτι εχω διαβασει ειχε πει οτι το βραβειο επρεπε να παει στον καζαντζακη(με επιφυλαξη)

Ισχύει. Το αναφέρει σε επιστολή του προς την Ελένη Καζαντζάκη ο ίδιος ο Καμύ.

Ο Καμύ απάντησε αργότερα στη χήρα πλέον Ελένη Ν. Καζαντζάκη: «…Ετρεφα πάντα μεγάλο θαυμασμό και, αν το επιτρέπετε, ένα είδος στοργής για το έργο του συζύγου σας. Είχα τη χαρά να μπορέσω να εκδηλώσω και δημοσία στην Αθήνα αυτό το θαυμασμό, σε μια εποχή που η επίσημη Ελλάδα έκανε «μούτρα» στον πιο μεγάλο της συγγραφέα. Ο τρόπος, που δέχτηκε το φοιτητικό μου ακροατήριο αυτή τη μαρτυρία του θαυμασμού μου, αποτελούσε την πιο ωραία αναγνώριση που μπορούσε να λάβει το έργο και η δράση του συζύγου σας.

Και ακόμα δεν ξεχνώ ποτέ πως τη μέρα που λυπόμουν να δεχθώ μια διάκριση, που ο Καζαντζάκης άξιζε εκατό φορές περισσότερο, επήρα από εκείνον το πιο γενναιόδωρο από όλα τηλεγράφημα. Λίγο αργότερα κατάλαβα με τρόμο πως το μήνυμα αυτό ήταν γραμμένο λίγες μέρες πριν πεθάνει. Μαζί του χάθηκε ένας από τους τελευταίους μεγάλους καλλιτέχνες. Είμαι από εκείνους που αισθάνονται και θα εξακολουθήσουν να αισθάνονται το μεγάλο κενό που άφησε».

 

[brabus67]

ο παπας που τον εθαψε ηταν στρατιωτικος και πηρε την πρωτοβουλια μονος του αφου δεν υπηρχε στο χωρο παπας....

 

[manasou]

Πραγματικά, συγκλονίστηκα με το βίντεο που ανέβασες. Ο Λιαντίνης, χωρίς να ξέρω πολλά πράγματα γι' αυτόν, είναι πολύ ψηλά στην εκτίμησή μου, κυρίως από ένστικτο.
Αντίστοιχα, ο Καζαντζάκης για μένα είναι θρησκεία.
Δεν μπορώ να πω ότι μου χάλασες την μέρα, αλλά πάντως με προβλημάτισες.

Αν νιώθω περήφανος για ένα πράγμα στην ζωή μου είναι που γνώρισα το έργο του Λιαντίνη. Καμιά φορά είναι κάποιες προσωπικότητες οι οποίες σου ανοίγουν το μυαλό με ότι συνεπάγεται αυτό. Τέτοιος ήταν για μενα ο δάσκαλος.
Σαφώς δεν συμφωνώ με όλα όσα έχει πει αλλά στην περίπτωση του  Καζαντζάκη έχει δίκιο και φυσικά είναι αντικειμενικός. Υπογραμμίζει τόσο τα καλά του όσο και τα σκάρτα.

 

[pornopapos]

Ένας ακόμη αστικός θρύλος φαίνεται πως καταρρίπτεται.

www.lifo.gr/team/sansimera/55424]http://www.lifo.gr/team/sansimera/55424[/url]

[size=18pt]Ο Νίκος Καζαντζάκης δεν αφορίστηκε ποτέ [παρά την αντίθετη άποψη][/size]

αυτό έχει διευκρινιστεί από καιρό

http://imakb.gr/Nikos_Kazantzakis_ar8ro.htm

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ
Ο μύθος για τον αφορισμό και την κηδεία του

Ανδρέα Νανάκη,
Μητροπολίτη Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου
και Βιάννου *

 

[brabus67]

Η σορός του Καζαντζάκη έφτασε στη γενέτειρά του το Ηράκλειο της Κρήτης, τη Δευτέρα 5 Νοεμβρίου. Τέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα στο Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Μηνά έως τις 11 το πρωί της επόμενης ημέρας. Ξεκίνησε η νεκρώσιμη ακολουθία προεξάρχοντος του Μητροπολίτη Κρήτης, μετέπειτα Αρχιεπισκόπου Ευγενίου Ψαλιδάκη. Στην εξόδιο ακολουθία παρίστατο ο Υπουργός Παιδείας Γεροκωστόπουλος, ο αρχηγός των Φιλελευθέρων Γ. Παπανδρέου, ο Κ. Μητσοτάκης. Ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Ι. Θ. Κακρίδης.

Ο Κρήτης Ευγένιος ήτο φυσικό να προεξάρχει της εξοδίου ακολουθίας του Νίκου Καζαντζάκη.

Και τότε σύμφωνα με την συνέντευξη που δόθηκε χρόνια αργότερα από τον τότε Αρχιεπίσκοπο Κρήτης στην Ελένη Κατσουλάκη τα πράγματα έγινα ως εξής :

«…Εγώ τον αγαπούσα πολύ τον Καζαντζάκη, μου εξομολογείται χωρίς δισταγμό. Τον θαύμαζα στα κρυφά. Ξέρετε, η εκκλησία είναι στενοκέφαλη. Δεν μπορούσα να εκφράσω τα πραγματικά μου αισθήματα. Θα με πετούσαν έξω. Έχω διαβάσει όλα του τα βιβλία του. Τι πένα είναι αυτή κοπελιά μου; Πιάνει πουλιά στον αέρα! Ο Καζαντζάκης κατά μένα είναι ο πρωτοψάλτης της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Η εκκλησία τον παρεξήγησε. Ο Καζαντζάκης ήταν φιλόσοφος και αλληγορικός συγγραφέας.

-Μα η εκκλησία τον αφόρισε!

-Δεν είναι αλήθεια. Ο Καζαντζάκης ποτέ δεν αφορίστηκε , αγαπητή μου. Η Ιερά Συνοδός τον καταράστηκε και τον αφόρισε και ζήτησε από τον Πατριάρχη Αθηναγόρα να επικυρώσει την αφόριση του. Ο Πατριάρχης πέταξε την αίτηση σ' ένα συρτάρι και ακόμα εκεί είναι. Ποτέ δεν την υπέγραψε. Όχι μόνο αυτό, αλλά τα βιβλία του Καζαντζάκη στολίζουν και τώρα ακόμα την βιβλιοθήκη του Πατριαρχείου!

Είχα μείνει άφωνη, λύγισαν τα γόνατα μου. Έκαμα κόμπο την καρδιά μου και σώπασα.

-Εγώ , δεσποινίς Κατσουλάκη πήγα και στην κηδεία του! Παρ’ όλες τις απειλές, διαταγές, εκκλήσεις και κατάρες που πήρα γραπτώς και προφορικώς -μπροστά μου και πίσω από την πλάτη μου- έδωσα άδεια να μπει η σωρός του στον Άγιο Μηνά και έκανα μάλιστα και την νεκρική δέηση!

-Δεν φοβηθήκατε;

-Ήταν δύσκολη η θέση μου. Είχα μεγάλη πίεση και από την Ιεραρχία και από τις τοπικές αρχές. Αν δεν άφηνα την σωρό του Καζαντζάκη στον Άγιο Μηνά, θα γινόταν η επανάσταση του 1821 και θα αιματοκυλιόμαστε εδώ κάτω! Οι Κρητικοί το 'χαν πάρει πολύ πατριωτικά το θέμα. Ήταν ανήμερα θηρία! Στην κηδεία κόντεψε να γίνει μεγάλο μακελειό. Κάμποσοι κληρικοί χωρίς ράσα ακολούθησαν την νεκρική πομπή βρίζοντας τον νεκρό, αρπάχτηκαν στα χέρια με ντόπιους Κρητικούς. Δύσκολες ώρες και για μένα ένα ανώτατο κληρικό!

-Εσείς τον θάψατε;

-Όχι, αλίμονο μου! Θα με αφόριζε η Ιερά Σύνοδος! Είχαμε διαταγή να μην γίνει η ταφή του από κανένα Ορθόδοξο παπά. Εγώ δεν ήμουνα κοντά στην σωρό του Καζαντζάκη.

-Οι εφημερίδες έγραψαν ότι θάφτηκε από ιερέα ο Καζαντζάκης.

- Ο κόσμος είχε άγνοια. Όταν έφτασε η σoρός του στο Μαρτινέγκο, κάποιος έβγαλε επικήδειο λόγο. ( Σημείωση: Τον επικήδειο εκφώνησε ο Μενέλαος Παρλαμάς.) Μα κανείς κληρικός δεν ήταν γύρω για να θάψει τον νεκρό. Σκεφτείτε τώρα μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου και τις φωτογραφικές μηχανές του διεθνούς τύπου! Πουθενά παπάς. Οι Βρακοφόροι Κρητικοί άρχισαν να φουρτουνιάζουν, έμαθα από άλλους παρόντες, άναψαν τα αίματα και ήθελαν να βουτήξουν το φέρετρο και να το θάψουν με τα ίδια τους τα χέρια. Κείνη την τραγική στιγμή ως εκ θαύματος παρουσιάστηκε ένα νέος παπάς με ράσα και με θυμιατό! Ούτε ήξερα ποιος ήταν και πως βρέθηκε εκεί, από πού ξεφύτρωσε! Κανείς δεν ήξερε!...».

Στην ίδια συνέντευξη η Ελένη Κατσουλάκη συνεχίζει…

«…Ο παπάς που έθαψε τον Καζαντζάκη και η ιστορία του

-Τον Νοέμβριο του 1957 ήμουνα στρατιώτης και παπάς και υπηρετούσα την θητεία μου στο Ηράκλειο. Μια μέρα πριν την κηδεία του Καζαντζάκη, ο διοικητής κάλεσε όλους τους στρατιωτικούς και έδωσε διαταγή να μην βγει κανείς έξω από το στρατόπεδο στις 5 Νοέμβριου. Οι αρχές και ο στρατός φοβόνταν μεγάλες φασαρίες, γιατί είχε έρθει εκκλησιαστική διαταγή να μην ταφεί ο Καζαντζάκης. Όταν θα το 'παιρναν χαμπάρι οι Κρητικοί θα έκαναν μεγάλες φασαρίες. Εγώ σαν παπάς ένιωσα πολύ άσχημα. Η συνείδηση μου με πείραζε πολύ. Ήμουν παπάς. Δεν άντεχα να πάρω στον λαιμό μου τέτοιο άδικο. Δεν μπορούσα να αρνηθώ τα ιερά μυστήρια σ' ένα βαφτισμένο Χριστιανό που δεν έκανε ποτέ κάτι ανήθικο η εγκληματικό. Όσο αφορά τα βιβλία του δεν είμαι εγώ άξιος να τον κρίνω.

-Πως τα καταφέρετε;

-Το 'σκασα κρυφά από τον στρατό την μέρα της κηδείας. Πήρα αθόρυβα τα ράσα μου και έτρεξα στον Μαρτινέγκο και τον έθαψα.

-Ο κόσμος που περίμενε στον Μαρτινέγκο ήξερε τι έγινε;

-Όχι . Όλοι νόμισαν ότι με έστειλε η εκκλησία να τον κηδέψω. Είχαν δει και τον Μητροπολίτη Ευγένιο στον Άγιο Μηνά. Δεν ήξερε κανείς τι γινόταν στα παρασκήνια!

-Τιμωρηθήκατε;

-Ναι. Πέρασα από στρατιωτικό δικαστήριο και μπήκα φυλακή για έξη μήνες!

Κοίταξα κατάματα τον ανώτατο τούτο άνθρωπο, με απέραντη ευλάβεια. Του 'πιασα τα χέρια με τρυφεράδα και τα φίλησα με όλη μου την ειλικρίνεια. Ήταν η πρώτη και η τελευταία φορά που φίλησα τα χέρια ενός κληρικού!».

Για την ιστορία ο κληρικός αυτός ήταν ο στρατιωτικός ιερέας Σταύρος Καρπαθιωτάκης…Τις επόμενες ημέρες στον ιερέα Καρπαθιωτάκη με το αιτιολογικό ότι απουσίασε από την υπηρεσία του χωρίς άδεια επεβλήθηκε ποινή φυλάκισης .

 

[pornopapos]

ο παπας που τον εθαψε ηταν στρατιωτικος και πηρε την πρωτοβουλια μονος του αφου δεν υπηρχε στο χωρο παπας....

Η σορός του Καζαντζάκη έφτασε στη γενέτειρά του το Ηράκλειο της Κρήτης, τη Δευτέρα 5 Νοεμβρίου. Τέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα στο Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Μηνά έως τις 11 το πρωί της επόμενης ημέρας. Ξεκίνησε η νεκρώσιμη ακολουθία προεξάρχοντος του Μητροπολίτη Κρήτης, μετέπειτα Αρχιεπισκόπου Ευγενίου Ψαλιδάκη. Στην εξόδιο ακολουθία παρίστατο ο Υπουργός Παιδείας Γεροκωστόπουλος, ο αρχηγός των Φιλελευθέρων Γ. Παπανδρέου, ο Κ. Μητσοτάκης. Ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Ι. Θ. Κακρίδης.

Ο Κρήτης Ευγένιος ήτο φυσικό να προεξάρχει της εξοδίου ακολουθίας του Νίκου Καζαντζάκη.

 

[chris33]

Τα περισσοτερα τα εχει παρει απο αλλους.παρα πολλα απο αρχαιους αιγυπτιους φιλοσοφους.

 

[Obi-Wan]

 

[Mr.Fregoli]

"Σκάρτος, ατάλαντος, χωρίς ένστικτο... ζωντας ασκητικά δεν είχε ερωτικο ένστικτο και γιαυτο παρίστανε τον υπεράντρα στα βιβλια...
Μεταφράστηκε σε πολλες γλωσσες επειδη προωθηθηκε απο τα κυκλώματα και όντως ο ίδιος υπουργος μια περίοδο αργότερα πεταπήδησε στην Ουνεσκο
Στερείται αξίας, μέτριος λογοτέχνης...δημιουργουσε διανοήματα"

Ταδε εφη Αποστολίδης σε μια πολυ ενδιαφέρουσα προσέγγιση...

 

[brabus67]

"Σκάρτος, ατάλαντος, χωρίς ένστικτο... ζωντας ασκητικά δεν είχε ερωτικο ένστικτο και γιαυτο παρίστανε τον υπεράντρα στα βιβλια...
Μεταφράστηκε σε πολλες γλωσσες επειδη προωθηθηκε απο τα κυκλώματα και όντως ο ίδιος υπουργος μια περίοδο αργότερα πεταπήδησε στην Ουνεσκο
Στερείται αξίας, μέτριος λογοτέχνης...δημιουργουσε διανοήματα"

Ταδε εφη Αποστολίδης σε μια πολυ ενδιαφέρουσα προσέγγιση...

ο αποστολιδης κι ο λιαντινης ειναι οι δυο πιο γνωστοι αμφισβητιες της συγγραφικης αξιας του καζαντζακη κι ειδικα ο πρωτος τον κατηγορει για μιμιτισμο στο στυλ του νιτσε,παρθενογενηση στην λογοτεχνια δεν υπαρχει ολοι εχουν μιμηθει καποιους ο ντεμπλιν τον τζους ,ο σελιν στο μεγαλο ταξιδι στην ακρη της νυχτας τον μπλεζ σαντραρ με το μοραβαζιν κι γιατι οχι ο ρεμαρκ με το δυτικο μετωπο την ζωη εν ταφω του μυριβηλη... και αλλοι αλλους,νομιζω η τοσο αυστιρη κριτικη τους αδικει τους ιδιους οχι τον καζαντζακη γνωμη μου παντα

 

[raopau]

ο αποστολιδης κι ο λιαντινης ειναι οι δυο πιο γνωστοι αμφισβητιες της συγγραφικης αξιας του καζαντζακη κι ειδικα ο πρωτος τον κατηγορει για μιμιτισμο στο στυλ του νιτσε,παρθενογενηση στην λογοτεχνια δεν υπαρχει ολοι εχουν μιμηθει καποιους ο ντεμπλιν τον τζους ,ο σελιν στο μεγαλο ταξιδι στην ακρη της νυχτας τον μπλεζ σαντραρ με το μοραβαζιν κι γιατι οχι ο ρεμαρκ με το δυτικο μετωπο την ζωη εν ταφω του μυριβηλη... και αλλοι αλλους,νομιζω η τοσο αυστιρη κριτικη τους αδικει τους ιδιους οχι τον καζαντζακη γνωμη μου παντα

κανε ενα κοπυ πειστ στο θρεντ του αγιου και μπορει να πηδηξεις την ερι...