Αντε να σας πω μια ιστορια, απο disposable ακκαου
το μακρυνο 2009 ειχα γνωρισει την Amy Jean μια ξεκολε mid thirties, γραμματεα σ'ενα δικηγορικο γραφειο της πουτσας στο ft lauderdale. Μελαχρινη, βυζομπαλα φουσκωμενα και τα σχετικα, καλη ζωη ηθελε αλλα φραγκα δεν ειχε. Ειχε μεστωσει κι ολας και δε πολυπερναγε η μπογια της κατω Miami που αλωνιζαν τα 20χρονα. Πολυ σημασια δεν ειχα δωσει γιατι εβρισκες το ιδιο σε στριπερ -10 χρονια και - πριξιμο 30ρας, αλλα αυτη εκει, και text και να ελα απο δω κανα ΣΚ to party και σουξου μουξου. Με τα πολλα μια παρασκευη πρωι της λεω ελα απο δω, αραζουμε πισινα και βλεπουμε, αν θες σε φιλοξενω το ΣΚ. 6 τ'απογευμα βλεπω SMS Miami ειμαι, που βρισκομαστε? Εγω στη κοσμαρα μου της δινω διευθυνση και ξεκιναω προς το σπιτι, καμια ωρα δρομος. Φτανω, απεξω απο το σπιτι αυτη. Βαλιτσα δε βλεπω, ρουχα εργασιας βλεπω ε παμε μεσα. Πηγαμε, και βγηκαμε Δευτερα ξημερωμα. Η λυσσαρα, ενα απο τα καλυτερα κρεβατια μεχρι τοτε (και ισως και μετα). Η γκομενα μολις εβλεπε εστω και υποψια καβλας ορμαγε. Αμα την ακουμπαγες, οργμαγε. Κυριακη βραδυ, χωρις υπερβολη, ο πουτσος μου πλεον δεν εβγαζε χυσι, καπνο εβγαζε.
Για να μη μακρηγορω αυτη η ιστορια κρατησε κανα 6μηνο. Της εδινα κανα διχιλιαρο το μηνα που σιγα, αμα βαλεις βενζινες πανω κατω δεν ηταν και κανα σοβαρο ποσο, κι αυτη καθε Παρασκευη κατεβαινε, με ξεζουμιζε, και Δευτερα πισω στη δουλεια. Και μερικα surprise Wednesdays. To εληξα στο 6μηνο γιατι παροτι εβρισκα, και ηθελα να πηδαω, αλλες γκομενες μου περνε 2-3 μερες να συνερθω απο το ΣΚ.
Την Amy Jean την ξερετε ως Alexis Fawx και για να σας κατσει σημερα στο Los Angeles στα 40κατι θελει 1.5χιλιαρικο την ωρα. 3-4 μηνες αφοτου σφυριξα ληξη αρχισε δειλα δειλα τις τσοντες.
Α και τοτε το μακρυνο 2009 κωλο επαιρνα αβερτα..